Nie mogłem powstrzymać łez,
obraz mi się rozmazywał.
Nie mogłem uwierzyć w to,
że tak nagle nasz czar prysnął.

Przecież mieliśmy przetrwać wszystko,
a zniszczyła nas błahostka.
Jedno niewinne kłamstwo,
i znikły promienie słońca.

Powinienem cię zrozumieć.
Powinienem cię wspierać.
Powinienem ci powiedzieć,
że to kłamstwo,
jest bez znaczenia.