Akıl hastası bir kızdım. Bunu biliyordum,hastanede yattım.Ve bir kaç yıl sonra çıkabildim.Ailem benden hep huzursuzdu. Otorite sahibi bir aileye yakışmıyordum yada ailem beni yakıştırmıyordu. Hep sakladılar. Tâki o gün gelene kadar.Artık her şeyi sil baştan yaptim ama o gerçekleri silemedim. Hep peşimden geldi.…
Kitap yazmakta çok da iyi değilim ve başkalarının kitaplarını okuyarak oralardan kendimde yazmaya çalışıyorum. Bu programda da kitap yazma yeteneğimi geliştirmeye çalışıyorum. Umarım kitaplarımı beğenirsiniz. Yazmaya devam edicem lütfen beni takip edin☺.…
Aniden yalnız olmadığım hissine kapıldım.Hızlı bir şekilde ağacın arkasına saklandım.Görünmeyecek şekilde etrafa bakdığımda iki tane iri yapılı adamın kavga etdiğini gördüm.Biri belinden silahını çıkarıb diğerinin kafasına dayadı.Ahh hayır kim kimi vuruyor umrumda değil benim sorunum bu görüntüye şahit olacağım için kafamın ağrıyacağı.Ben kendi fikirlerimde boğuşurken patlama sesi duydum.Gizlice bakdığımda adamın kanlar içinde yere düşdüğünü gördüm.Elinde silahı olan adam ise aniden kafasını benim saklandığım tarafa çevirince göz göze geldik. Siktir!! İşte kafamın ağrıyacağını söylerken bundan bahs ediyordum.Gelde şimdi bu adama elindeki silahın,kimi öldürdüğünün ve kim olduğunun umrumda olmadığını anlat..…