I missed France and my bestie

SHEILLAISHA POV

Iba't ibang emosyon ang naramdaman ko pero mas na-excite ako dahil makakabalik na rin ako ng France. I know France is my second home, ilang araw din ang pamamalagi ko sa America for my vacation and process of healing.

And now I can say I am good and totally okay. So I decided to chat her– my bestfriend Savannah. Siya ang gusto kong maunang malaman na babalik na ako. Well, I missed her so bad. Kung sakaling umuwi man ako, siya na talaga mismo ang dahilan ng pagbabalik ko. Hindi na siya, oo wala ng iba pa.

Kinuha ko ang selpon ko at nag iwan ng mensahe sa kanya.

Hi bestie. I missed you. See you!

After that, I put my phone inside of my bag.  Morning ngayon and I am taking my breakfast. Next week pa naman ako uuwi but I can't wait to see her and malaman kung ikakasal na ba siya o ano.

Pinili ko na lamang  ubusin ang pagkain ko. I will miss this place, this place helps me a lot. Nagfocus ako sa pagtratravel sa mga lugar dito. Ang gaganda at talagang nakakawala rin ng stress. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang gumala sa kung saan-saan.

Also, this place mold me. Nagpakawala ako ng matinding butong-hininga. I need to fix my things later. Bukas na pala ang flight ko dahil fully loaded na pala kung sa susunod na linggo pa.

THE FLIGHT

It's already 7  in the morning and I am here now in my flight. 8 a.m. ang alis ng eroplano ko. I can't wait to see my bestie. Alam kong may tampo sa akin iyong babaeng 'yon. Nakaramdam ako bigla ng kaba, ngunit binaliwala iyon at hinanda ang sarili.

I am ready to face my fear now. I am ready to meet you again, my ex.

At habang naghihintay, pinagmasdan ko muna nang mabuti ang paligid.
I will miss this place, you are the reason why I am here coming back to my second home. Until someone left her handkerchief, ayoko sanang lumayo pero hinabol ko ito.

"Hey man!" I shouted.

Humarap naman ito agad, mabuti na lang hindi ako nakalayo dahil 30 mins na lang at  aalis na rin kami.

At hindi ko maintindihan ang kabog ng dibdib ko. Inabot ko ang panyo niya. "Thank you so much, lady." He said and smiled to me.

Halos maihi ako sa nakita ko, he is really handsome. Tinalo niya pa ang ex ko. At mukhang ma— malaki ang katawan. Napaubo tuloy ako ng wala sa oras, "You're welcome." I said with formality.

Nagpaalam naman ito agad. Nanghinayang ako dahil hindi ko man lang nalaman ang name niya, kasabay 'non. Nagtawag na rin ang flight attendant na aalis na rin ang assigned airplane ko.

Yes, kumuha ako ng special pero syempre may mga kasabayan pa rin ako. Pero this time, kakaunti lang dahil special itong kinuha ko. Dahil kung normal lang, matagal akong makakauwi.

Until we arrived, still the man that I see early in the morning sink in to my mind, I still remembered his dimple in his right chick. His brown eyes and his handsome faced.

Until I fall asleep...

Almost 10 hours and 4 minutes ang naging biyahe namin. But I thanked God were safe. I checked my phone baka kasi sunduin niya ako sa Airport but still wala akong natanggap mula sa kanya. Nanlumo ako ng mga oras na iyon, maybe she is really busy. Pero sana nabasa niya ang text ko.

Palabas na ako ng airport, medyo nakakapanghina rin dahil puro tulog din talaga ang nagawa ko sa loob ng eroplano. Until I decided to wait for a car.  Habang naghihintay ako, may napansin akong isang lalaking nakatayo sa kabila. He looks familiar. Tinitigan ko tuloy ito nang matagal pero nakapara agad siya ng kotse kaya  hindi ko tuloy namukhaan nang maayos.

Nakagat ko na lamang ang ibabang labi ko sa inis. I realized that man is in that airport of US. But why he is here in France? Sinusundan niya ba ako? Habang nagmumuni ako biglang may yumakap sa akin.

"Besssstieeeeee!" sigaw nito dahilan para bumalik ako sa reyalidad. Andito siya, nandito si bestie sa harapan ko.

"OMGGG!  You're here!" Sigaw ko at tumgon sa yakap niya.

Ilang segundo rin ay kumalas si Savannah at biglang sabi, "Mabuti na lang naaubutan kita. Ano bang ginagawa mo at parang wala ka sa sarili mo? Anyway, namiss kita, bestie. How's your vacation?" sunod-sunod nitong tanong.

Halos mawindang ako sa dami ng mga tanong niya. "Relax, doon na tayo sa condo ko.   Pahatid naman ako bestie." Pagyaya ko rito.

Pumayag naman ito, siya lang pala ang nagmaneho. Sumakay na kami sa kotse niya. At kahit nasa kotse na kami, tuwang-tuwang ang babaeng 'to. This type of her personality is I really liked. Almost 20 years na talaga kaming magkakakilala. She is my childhood until we became bestfriends.

Habang nagmamaneho, panay ang daldal niya. Ngunit naging tipid ang bawat tugon ko. Hindi naman sa wala akong gana, sadyang nanghihinayang pa rin ako at nagtataka sa mga nangyari sa'kin mula kaninang umaga.

"Hoy bestie, okay ka lang ba? Kumusta ba ang bakasyon mo?" takang tanong nito para bumalik ako ulit sa mga tanong niya.

"I'm good naman na. Yeah sorry may iniisip lang. Yung guy kasi," aniya.

"Ha? Sinong guy? Hindi kita magets." Sagot nito.

Itong babae na 'to kakaiba, nakakapagfocus pa talaga kahit nagmamaneho.

"Alam mo bestie, malapit naman na tayo, chika ko na lang sayo sa kapag nasa condo na tayo. Marami rin akong pasalubong sayo kaya malaki at dalawa ang maleta ko." Pag iiba ko sa usapan para hindi niya na lang isipin pa.

Dahil ang totoo, palaisipan din sa akin ang lalaking nakita ko kaninang umaga. I don't understand the whole but there is something between us. Liked, siya na ba?

"Sige na bestie, basta magkuwento ka." Matampong sagot nito. Tinuloy niya na lamang ang pagmamaneho.

CONDO CONVERSATION

Halos umabot kaminng isang oras na biyahe dahil inabutan kami ng traffic pero kahit na ganoon, naging safe naman ang biyahe namin. Pagkababa na pagkababa namin sa kotse, talagang hindi nawala sa isip niya ang nabanggit ko.

Paano ko naman kasi maikukuwento ng kabuoan kung wala naman akong alam tungkol doon? Hindi ko naman masasabi na may something agad kami dahil nagkatitigan lang naman 'yon, and to make it clarify aksidente ang lahat.

Nakapasok na rin kami sa loob ng room ko, bigla kong namiss ito. Malinis pa rin at walang pagbabago.

"Ano na bestie? Tell me na, how's your vacation?" pangungulit nito.

"Ikaw talaga bestie, excited masyado. Well, I'm good naman na actually I learned a lot from my vacation pero mas nagfocus akong asikasuhin ang sarili ko." Pagpapaliwanag ko.

"Mahirap kasi alam mo naman lahat ng nangyari— I need to move on. Alam kong hindi na ako personal na nakapagpaalam dahil kailangan, pero salamat hindi ka nagalit sa akin." Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti.

Niyakap ako ni Savannah ang bestfriend ko. I realized how she is worth it to be my bestfriend. Sobrang maunawain at mapagmahal siya.

"Tampo lang naman pero dahil napaliwanag mo na, okay na. Okay ka na ba talaga?" takang tanong nito.

Sumagot agad ako, "Yes! Ito na nga ang chika, may na love at first sight akong guy sa airport ng US, kaso sayang hindi ko man lang nalaman yung name niya. Ang scenario kasi bestie ay ganito, nahulog ang panyo niya tapos hinabol ko at binigay sa kanya. Tapos ayun grabe ang spark na naramdaman ko."

"Yes naman bestie! Sayang nga, pero sino naman yung guy na tinitigan mo habang naghihintay ka kanina para makuha sana ng kotse na sasakyan mo?"

"Familiar man, I don't know bestie."

Hindi na siya nagtanong, she hug me again and saying a lot pero paulit-ulit yung namiss niya talaga ako.

So, I decided to give her gift. Hindi naman sobrang dami pero lahat ng mga pasalubong ko ay talagang worth it at mga gusto niya.

It's all about; bags, accesories and random souvenirs na napuntahan ko sa US.

After that afternoon, kumain lang kami sa labas ng condo. And that day makes me feel better. Pero until now, naiisip ko pa rin sino ba talaga ang lalaking iyon? Sobrang nakakapagtaka kasi, tapos kanina pa alam ko na siya talaga 'yon.

Sino ba talaga siya? Nandito rin ba siya sa France?

Pilit kong inalis ang mga bagay na bumabagabag sa akin. I know nagkataon lang iyon, may mga bagay talaga na hindi maipaliwanag pero kung sakaling may rason iyon. Huwag naman sana akong biglain. Even I am healed now, gusto ko pa rin na maging mabagal ang bawat pangyayari sa buhay ko. If ever na magmamahal ko ulit, dapat handa na talaga ako. Hindi lang basta handa, dapat handang masaktan ulit at hindi na kayang umalis pa para maghilom.

At sana rin kapag may dumating sa buhay ko, hiling ko buong-buo ako.

Pero talaga bang naghilom na'ko, handa na ba akong makita ang first love ko?

Handa na nga ba talaga ang puso ko?

...