That night nahihirapan akong mag-isip kung anong gagawin.

What if pagbalikan ko nalang si Micah at Zion. Siguro naman, mawawala na itong nararamdaman ko. Baka hindi ko pala siya gusto, baka nahihiya lang ako o naguiguilty. Dami ko kasing atraso sa kanila and given pa na dalawang beses na ako iniligtas ni Zion.

I open my messenger and start typing. Tama, ito nga ang nararapat kung gawin.

Me: Hi Besty!

Micah: typing... Hi! Namiss mo ako no?

Me: Oo nga eh 😄 may sasabihin sana ako.

Micah: Ano yon?

Me: Ahm, besty huwag kang magagalit ha kung mabanggit ko siya, pero are you sure na nakamove on ka na kay Zion?

Micah: typing....

Pero ilang minuto na hindi pa narereply si Micah. So I guest.. Hindi pa nga.

Me: Okay lang Micah, huwag mo nang sagutin. ✌😊

Micah: typing.. Den, the truth is..

Hinintay ko yong dugtong nong message ni Micah pero ilang minuto na ay wala pa.

Me: Ano iyon Micah?

Micah: ahm. Ano...Den, I still love him.

At yon na nga. I regret kung bakit ko pa siya tinanong. Though I expect naman na hindi pa siya nakamove on. Pero ang hirap pala ng ganito. Feeling ko ang sama-sama ko. Dahil nagkagusto ako sa mahal at ex ng bestfriend.

Pero good thing na rin na tinanong ko para matigil narin itong kahibangan na ito at magising na ako sa katotohanan.

Me: I will make a way for you Micah.. I promise.

Oo, ito ang tama. Tutulungan ko si Micah na magkabalikan sila ni Zion. Ako lang naman ang gumulo sa love story nila. At ayukong ako pa ang tuluyang sisira nito.

Micah: Thanks besty 😭😚

Napangiti ako sa emoticon ni Micah. Dapat nga akong maging huwarang kaibigan. I know in my heart na mas lamang ang pagmamahal ko kay Micah, alam kong mawawala rin itong feelings kong ito kay Zion.

Nagkaroon pa kami ng mahabang pag-uusap ni Micah after that.

***

I already planned and started my mission at iyon nga ang magkabalikan si Micah at si Zion.

I think, naibabalik ko na rin yong palaban kong character. Kailangan ko talagang labanan din ang sarili ko, though I failed sometimes pero most of the time nagagawa ko naman. I asked Zion a lot of time if mahal pa niya si Micah. I even convince him na kapag mahal pa niya ito I'll try to help pero in the end ay iniisnob niya lang ako. Kagaya ngayon.

"Hoy Zion.. Ayaw mo ba talaga? Sige ka, baka magbago isip ko at--"

"At ano!? "

Wika nito na parang annoyed na nga. Hindi ako pwedeng sumuko, nangako ako kay Micah. Kaya gagawin ko yong pangako ko.

Zion look at me with a bored expression. Yong gaya ng dati. Hirap pala ng ganito, pero kailangan kong magpakatatag.

"A-ano, h-hindi ako susuko na paaminin kang may feelings ka pa kay Micah. At makikipagbalikan ka sa kanya."

"Just stop! Wala kang mapapala."

Wika nito at patuloy na ulit sa paglalakad. Tumagos sa kaibuturan ko yong galit niya pero...

Bumuntot parin ako sa kanya at kinukulit siya.

"Friends naman na tayo ah, diba? Sige na pagbigyan mo na ako.."

Pero wala talaga, so nag-stop na ako sa paglalakad at tinititigan nalang ang likod niyang papalayo sa akin.

Bumuntong hininga nalang ako at bumalik na sa hintayan ng Jeep.

Wala nanamang napala ang effort ko ngayon.

Pero hindi ako susuko. Para sa bestfriend ko.

"Kaya ko pa naman, bukas nanaman ulit kapag nagkita kami."

Buntong hininga ko at nagpatuloy sa paglalakad when suddenly someones grab me at my back and hug me from there.

Naging alerto ako at first pero those smell are so familiar to me. Until nagsalita na nga siya.

"You want to know kung bakit hindi na kami pwede?"

He said na parang ang lakas ng paghinga niya. I tried to get out from his arms pero hinigpitan niya lang yong pagkakayakap niya sa balikat ko.

I feel his breath near my right ear. I feel his warm at my back.

"Don't move, I'll tell you the reason."

Mas lalo namang nagwala yong puso ko. At feeling ko hindi ako makahinga ng maayos.

Napatigil ako at napapikit. Calming myself.

"Because Denisse, I like you..hindi pala, Denisse mahal kita, mahal na mahal kita. And I'm serious about it."

Napamulat ako ng mata at sapilitang pumiglas sa kanya at hinarap ko siya.

"N-no!...N-no...Zion..d-don't.."

I know I should be happy. Pero alam kong hindi pwede at hindi tama.

"H-hindi din tayo pwede...k-kaya layuan mo na ako..."

Ang hirap palang sabihin yan dahil you want the opposite..

I can't betray Micah. .. Nakita ko kung paano siya nasaktan at nahirapang bumangon at nalaman ko pa na she still love Zion. The guy I also love this time.

I saw Zion adams apple move, ang lalalim ng lunok niya. Namula ang mga mata nito, but still looking at me..

Mga titig nagdudulot sa akin ng paninikip ng dibdib. I saw his eyes plead.

"Bakit? Dahil hindi parin ako karapat-dapat sayo?..o may pumipigil ba sayo? ................I should have said it years ago. Directly to you...and I regret it because it only made things complicated to you..I know your reason.......but pwede ba natin pagbigyan ang isa't-isa? I saw something in your eyes that also want me......"

Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin sa dapat sinabi niya sa akin noon ng deretsyahan. Pero hindi ko na siya tinanong about doon.

"No..Zion, ...dahil hindi ako karapat-dapat sayo.."

Wika ko at yumuko. Hindi ko na kayang saluhin ang mga titig niya. O maybe hindi ko kayang magsinungaling sa kung ano mang nararamdaman ko and I know it will reflect in my eyes.

But Zion hold my shoulders at sinalubong ang mga mata ko. He lift my chin up using his other hand.

"Hindi, you're the one for me. You're the one love.. We will work this out..subukan natin..Just say you love me too.."

He pleaded.

Pero humarap ako sa side ko..

"I won't betray Micah.."

"Pero mahal mo ako!?"

Sobrang bilis na ng tibok ng puso ko but hindi ko pwedeng pagbigyan ang sarili ko sa gusto nito. Masasaktan ko ang kaibigan ko. My tears fall from my eyes. I didn't answer kasi hindi ko kayang sumagot sa kanya ng 'hindi' na hindi magsasound na nagsisinungaling ako.

"Denisse tell me, mahal mo ba ako? Is Micah only your reason kaya hindi tayo pwede? Denisse, hindi ba talaga pwede?..."

Inipon ko lahat ng lakas ng loob ko and begun to speak..

"H-hindi, ...d-dahil hindi k-kita m-mahal.."

Biglang nahulog mula sa balikat ko yong kamay ni Zion. Pero nakatitig parin siya sa akin..

At hindi ko parin mapigilan yong luha ko na tumulo sa mukha ko. Nag-uunahang bumuhos ang mga ito.

"No...I know you're lying.....you love me too.."

Zion said then turned and leave me. I left dumbfounded at tinititigan lang ito papalayo. Napaupo ako sa sahig and humagulgol ng humagulgol.

He is my bestfriend's past, and I saw him my future..pero...this thing wasn't right.

I'm sorry Micah, I think I can't make my promise... Really sorry...