Następnego dnia rano Kapelusznik przyszedł do zamku. Zastał tam Zelżbietę wraz z Miraną.

- Och, witaj Tarrancie! - powiedziała Biała Królowa

- Dzień dobry - powiedział z uśmiechem - Alicja jeszcze śpi?

- Tak, tak samo jak nasz nowy gość - odparła Zelżbieta

Kapelusznikowi z twarzy zszedł uśmiech.

- Mógłbyś obudzić Alicję? Miała ze mną pozbierać kwiaty. Chciałam nimi udekorować kuchnię.

- Oczywiście

Tarrant wszedł po schodach i zapukał do komnaty Alicji. Po chwili usłyszał głos dziewczyny.

- Proszę!

Kapelusznik otworzył drzwi i ujrzał Alicję siedzącą na łóżku.

- Tarrant! Miło cię widzieć

- Już nie śpisz?

- Jak widać

- Podobno miałaś zbierać z Królową kwiaty. Chciała nimi ozdobić kuchnię

- Rzeczywiście! Zapomniałam, dziękuję, że mi przypomniałeś - powiedziała wtulając się w jego płaszcz - Melchior już wstał?

- Nie...

- Pójdę go obudzić.

- Nie!

- Dlaczego? - powiedziała zaskoczona

- Ja to zrobię... Ty idź do Królowej

- Dobrze, jak tam chcesz

Alicja poszła razem z Królową zbierać kwiaty, natomiast Kapelusznik poszedł w stronę komnaty Melchiora. Po chwili ujrzał jak Mężczyzna wychodzi z pomieszczenia.

- Czyli nie muszę cię budzić - powiedział z zażenowaniem Tarrant

- Ktoś ci kazał? - mężczyzna zaśmiał się prostacko

- Miałem to zrobić za Alicję

- Za tę śliczną dziewczynę?

- T-tak - powiedział z zazdrością

- Och, szkoda, że zamiast niej... przyszedłeś ty...

Tarrant zacisnął pięści i prędko zszedł na dół razem z rywalem.

- Och, witam naszego gościa - powiedziała Czerwona Królowa, kpiąc z Melchiora

- Dzień dobry. Gdzie jest Alicja?

- Poszła zbierać kwiaty razem z moją siostrą. Przygotuję ci coś do jedzenia.

- Nie trzeba, nie jestem głodny. Mógłbym się dowiedzieć gdzie mogę znaleźć Królową i Alicję?

- Są na łące, obok jeziora.

- Dobrze, pójdę się z nimi przywitać - powiedział z uśmiechem

Kapelusznik spojrzał ze zdenerwowaniem na mężczyznę.

- Pójdę z tobą, muszę się trochę przewietrzyć - powiedział zaciskając coraz mocniej pięści

|Time Skip|

Oboje po chwili ujrzeli Alicję oraz Królową. Szybko podeszli do kobiet, witając się z nimi.

- Witajcie - odparła Królowa - pomożecie nam zbierać kwiaty?

- Jasne! - powiedział Melchior

- To w takim razie... Alicjo, idź z naszym gościem zbierać kwiaty obok młyna, natomiast ja z Tarrant'em pójdę do lasu.

- Dobrze - powiedziała z uśmiechem

Królowa poszła z Kapelusznikiem do lasu. Tarrant co chwilę spoglądał za siebie co przykuło uwagę Mirany.

- Kapeluszniku, wszystko w porządku?

- Tak...

- Dobrze się czujesz?

- Tak... wszystko okej...

- Wiem, że nie ufasz Melchiorowi, ale daj mu szansę, to naprawdę cudowny chłopak.

- To nie o niego chodzi... To znaczy... O Alicję

- Pokłóciliście się?

- Nie...

- To w takim razie co się dzieje?

- Nic poważnego... Po prostu jakoś tak dziwnie się czuję

- Chyba zebraliśmy wystarczającą ilość kwiatów, wracajmy już póki nie jest ciemno.

Królowa i Kapelusznik wrócili do zamku. Po chwili było już późno, a Alicja i Melchior jeszcze nie przyszli.

- Gdzie oni są? zaczynam się denerwować... - powiedziała Królowa

Tarrant spojrzał przez okno i ujrzał rywala idącego za rękę z Alicją.

- Idą... - powiedział zdenerwowany

Nagle oboje weszli do zamku.

- Och, co tak długo! - powiedziała Królowa

- Przepraszamy, rozmawialiśmy i troszkę nam się przedłużyło

- Rozmawialiście... - powiedział Tarrant

- Tak, a co mieliśmy robić?

- Muszę wyjść...

Kapelusznik szybko ulotnił się z zamku. Nagle nastała cisza. Po chwili do zamku weszli bliźniacy.

- Co ugryzło Kapelusznika? - powiedział Dyludi

- Jakiś taki inny jest - odparł Dyludam

- Co mu się stało? - zapytała Alicja

- Alicjo... - powiedziała Biała Królowa - to chyba chodzi o ciebie...

- O mnie? Jak to?

- Pójdź do niego, prędko...