XV
My fake gay best friend ۵
𝙫𝙞𝙜𝙞𝙣𝙩𝙞
༄
Πλησιάζει το Μαρκελλακι το Νικο καρφώνοντας ο ένας τον άλλον
Αν ήταν η Στέλλα δίπλα μου θα γέλαγε και θα μπυ έλεγε ποσό ερωτευμένοι είναι
Ομως είναι δίπλα στη Μαρκελλα και χαμογελάει στη φίλη της
Ο Νίκος κοιτάζει με μια ανυπομονησία και όταν του τη παραδίδει τη φιλάει επιτόπου
Προχωράω ργω και η Στέλλα πίσω τους και δεν σταματά να τη κοιτάω
Έχει τα μαλλιά της ένα κότσο πλεξούδα με μερικές τούφες να πετάνε γι σχέδιο και φοράει ένα φόρεμα
Είναι τοσο όμορφη που θεκω μόνο να τη κοιτάω
Παρατηρώ ότι φοράει σανδάλια
Λογικά δεν κάνει για την εγκυμοσύνη εται ;
Μα πως ριναι δυνατόν εκεί μεσα να είναι παιδί μου
Καθώς προχωράμε πίσω από το ζευγάρι τη χαιρετάω
" Γεια σου " της λέω ψιθύριστα
" Γεια σου Γιώργο " λέει και συνεχίζουμε να προχωράμε
Δεν ξέρω καν πόση ώρα μιλάει ο παπάς αλλα δεν του δινω σημάσια
Καλα το ζευγάρι μπροστά στο κόσμο του (Dark_Crystal_ )
" Τα στέφανα " λέει ο Πάπας και μας κοιτάει
Τι κοιτάς ρε μαν
Η Στελλα μου κάνει νόημα για τα στέφανα
Α ναι τα Στέφανα
Αφού τελειώνει αυτο το μικρό μυστήριο έχει γλέντι μετα
Ο Νίκος θα τα δώσει ολα
Προχωράμε προς την έξοδο της εκκλησίας και εγώ θέλω απεγνωσμένα να μιλήσω στη Στέλλα
Πάω δίπλα της και περπατάω μαζί της
" Εγινε κάτι " και με κοιτάει με ένα άγχος στα μάτια
" Θεκω να μιλήσουμε " της λέω και πιάνει άμεσως τη κοιλιά της
" ολα καλα ; " τη ρωτάω και μου νευει θετικά ενώ κατευθυνόμαστε προς ένα παγκάκι έξω από την εκκλησία
"Θέλω να σε δω και να με πάρεις αγκαλιά και να μου πεις πόσο σου αρέσει να είσαι μαζί μου, και να σου γκρινιάζω γιατί δε θέλω να φύγεις και όταν έρθει εκείνη η στιγμή να κλαίω σαν μικρο παιδί γιατί δεν αντέχω να περιμένω μέχρι την επόμενη φορά. Θέλω να σε φιλάω και να μου ψιθυρίζεις πόσο πολύ με θέλεις και εγώ να είμαι ευτυχισμένος γιατί οι πράξεις σου μιλουν πιο δυνατά από τα λόγια σου. Να μου δίνεις εκείνα τα φιλιά που δεν έχουν τέλος, που έχουν πάθος, με κάνουν να κολλάω, με κάνουν εξαρτημένο . Να μου δίνεις εκείνες τις αγκαλιές τις σφιχτές που με κάνουν καλά, μου δίνουν σιγουριά, πως θα είσαι δίπλα μου για όσο με αντέξεις, θα λένε πως θα με αφήσεις μόνο όταν σε αφήσω ξέροντας πως αυτό δε θα γίνει. Σε θέλω περισσότερο από χθες και λιγότερο από αύριο. " της λέω και βάζω τα χερια μου στις τσέπες πηγαίνοντας πέρα δώθε
Με κοιτάει και δρν μπορώ να καταλάβω το βλέμμα της
Κοιτάω τη κοιλιά της " Ποσό είσαι "
" 7 μηνών " λέει χαρούμενα και χαϊδεύει τη κοιλιά της
Τη κοιτάω διστακτικά " μπορώ ;" Και δείχνω τη κοιλιά της
Μου χαμογελάει παίρνει το χέρι της μαζί με το δικό μου και το τοποθετεί απαλά πάνω στη κοιλιά της
Αφήνει το χέρι και χαϊδεύω τη κοιλιά της
Η αίσθηση είναι υπέροχη
Νομιζω ότι το μωρό κλωτσάει
" Κλώτσησε ; " ρωτάω ανήσυχος
" Ναι είναι λιγάκι ανήσυχος τις τελευταίες ωρες " λέει και πιάνει τη κοιλιά της
" Κορίτσι η αγορι " ρωτάω με μια αγωνία
" Δεν θέλω να μάθω θέλω να δω στη γεννά " απαντάει και βολεύεται στο παγάκι
" Γαιτι δεν μου είπες για το μωρό " ρωτάω και κάθομαι δίπλα της
" Στη αρχή δεν ημουν σίγουρη όταν το επιβεβαίωσα δεν ήξερα πως και ήθελα να το καταλάβεις και να χαρείς αλλα εσυ το μάθε και έφυγες τρέχοντας " λέει με μια πίκρα " και πηγές στο μπατσετολ του Νίκου με την ωραια χορεύτρια "
" Και τι ήθελες να κάτσω να σε παρακαλάω " της λέω αποτομα και τα μάτια της ανοίγουν
" Αστο Γιώργο " και σηκώνεται " Θα τα πουμε στο τραπέζι " λέει και γυρίζει τη πλατη της ώστε να φυγει
" Ρε Στέλλα γαμωτο περίμενε " και τη πλησιάζω
"Κάνεις την καρδια μου να χτυπαει τοσο γρηγορα και το στομαχι μου να εχει χιλιάδες πεταλουδες απλα και μονο οταν σε σκεφτομαι" μου λέει καρφώνοντας με
" Μπυ ηρθε ξαφνικό αυτο με το μωρό δεν είμαι έτοιμος γι πατερας το καταλαβαίνεις " τη ρωτάω
" Καλύτερα να πηγαίνουμε τα παιδιά θα μας περιμένουν είναι η μερα τους σήμερα " λέει ηρεμα
Που πηγε η τσαντίλα της το πείσμα της
" Εξάλλου αφού δεν το θες εγώ θα φύγω " λέει ακόμα πιο ηρεμα
" ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ " τωρα αρχίζω και τα παίρνω
Πάω μπροστά της και τη πλησιάζω
" Δεν θα πας πουθενά δεν θα σε αφησω να πας πουθενά το κατάλαβες " τη λέω και τονίζω τη κάθε μου λέξη
Το μόνο που κάνει είναι να περπατάει προς το κέντρο
Όταν φτάνουμε στην είσοδο βλέπουμε τη μαρκελλα και το νικο να φτάνουν πιασμένοι χέρι χέρι
Ο Νίκος μου στέλνει μια μουτζα αλλα εχε χάρη που σήμερα είναι η μερα του
Η Στέλλα καθεται στη είσοδο και βλέπει το βίντεο του γάμου
Δείχνει μια φωτογράφια από την 7ημερη μας και πάω δίπλα της σκέφτοντας ότι εκείνο το βράδυ μετα της έδωσα το πρώτο μας φιλί
Ο Νίκος σε κάθε φωτογραφία γυρνάει και πειράζει τη μαρκελλα
"Να μεινεις. Μ'ακούς; Δεν μπορείς να φανταστείς πως θα ηταν τα πρωινά μου αν δεν σε ειχα. Δεν φαντάζεσαι πως θα ηταν οι μερες μου αν δεν σε ειχα. Κενές, άδειες, θα πέρναγε η μια μετα την αλλη-μονο εσύ δεν θα πέρναγες. Να μεινεις. Να μεινεις γιατί εχω πολλά να σου δωσω ακομη, έχω πολλη αγαπη κρυμμένη μεσα μου που θελω να στη δειξω. Να μεινεις. Να μεινεις γιατι εισαι το μόνο ατομο που μου έχει δωσει αληθινή αγαπη. Εισαι το μονο ατομο που μου εμαθε πως ο κόσμος δεν ειναι τοσο κακός, και οτι πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες καμια φορα σε ολους. Μου εμαθες επισης, πως ενας ατελής άνθρωπος εχει άπειρα ομορφα χαρακτηριστικά οπως και ένας "τέλειος" άνθρωπος. Εισαι το μονο ατομο που μου δινει κίνητρα για να αρχισω πράγματα ή να ξαναρχίσω ή να σταματήσω και καποιες κακές συνήθειες. Να μείνεις. Δεν εχω ξανα χρησιμοποιήσει τοσο ισχυρά μια τετοια φράση. Μεινε. Μ'ακούς;" Της ψιθυριζω στο αυτι και πάω στα παιδία
Η μαρκελλα μου χώνει μια μπουφλα επειδή τη τρόμαξα και γελάμε όλοι μαζί με τις γελοίες φωτο ενώ ο Νίκος της πειράζει τα μάγουλα και τπυ κάνει μούτρα
Ψάχνω με τα μάτια μου τη Στέλλα και τη βλέπω να βοηθάει ένα μικρό παιδάκι να ψάχνει να βρουν τη μαμα μου χαμογελώντας της
Και τοτε συνειδητοποίησα θέλω την ιδια μα και το μωρό
Ο γάμος συνεχίζεται.....
☾ ☾
💫&🖊
💓
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro