Cry me a river
Δεν ήταν σωστό... Δεν ήταν πρέπον να σε αγαπήσω... Ήμουν εγωίστρια... Σκεφτόμουν μόνο τον εαυτό μου... Δεν υπολόγισα... δεν φανταστικά τον πόνο που σου προκάλεσα... Νόμιζα πως... Δεν με έβλεπες όπως όλοι οι άλλοι Σαν μια ύπαρξη που δεν θα έπρεπε να υπάρχει αλλά... Έκανα λάθος... Άφησα το χαμόγελο σου... την ζεστασιά σου... την ψεύτικη σου καλοσύνη να εισχωρήσουν στην καρδιά μου.... Και τελικά... τι κατάλαβα;... Καταστράφηκα... όπως σε κατέστρεψα... με κατέστρεψες... αλλά... Καλά να πάθω... όλα όσα έζησα... μου αξίζουν... μου άξιζε να ζω έτσι... ως η κόρη της γυναίκας που σας κατέστρεψε την ζωή... ! Περιεχόμενο που απευθύνεται σε ενήλικες First chapter in: 6/1/25…