Chapter 11: Final Hunt 1
Inuntog ko ng malakas ang mukha ko sa ilong niya kaya napabitaw ito mula sa pagkakahawak sakin at napaupo habang nakahawak sa mukha niya.
Hindi pa ako nakuntento dahil tumayo ako at walang ano ano ay sinipa ang kasiyahan niya.
"Fuck." He cursed at the top of his lungs. Serves him right. Well that man deserves it, he sent me flying in the tree and now my back hurts as hell. Quits lang.
"Kuya Neo!" Napunta ang atensyon ko sa pagsigaw ng babae, I almost forgot nandito pa pala ang isang peste. Tumakbo ito at humahangos na napaluhod sa harapan ng bastardong lalaki.
"Ayos ka lang ba kuya, ano pong masakit sa inyo." I rolled my eyes at her.
"His balls are hurting because he's a d*ckhead." Tumingin ang babae sa akin at nakita ko sa mukha nito ang galit. Kumunot ang noo ko sa paraan ng pagtingin niya, para bang nakagawa ako ng malaking kasalanan samantalang mas malala pa ang ginawang ng gago niyang kuya sa akin.
"Ako ang muntik ng makapatay sayo kaya dapat ako ang sinaktan mo hindi si Kuya." I raised my eyebrows at her. She has a point but her brother mess with me.
"Kung hindi lang nangeelam yang bastardo mong kapatid edi sana napatay na kita kanina pa at hindi nagaaksaya ng oras ngayon." Lumambot ang ekspresyon niya at muling tumingin sa kuya niya.
"Then kill me right now, just please spare my brother." Hindi ko inaasahan ang sinabi niya. I'm not serious with what I said, it's not my intention to kill her. Ang balak ko lang ay takutin siya at turuan ng leksyon.
Mahina akong napamura ng biglang kumirot ang likod ko. Sinubukan ko itong hawakan pero hindi ko magawa. I'm pretty sure that my back is swollen.
Hanggang ngayon ay namimilipit pa rin sa sakit ang bastardong lalaki. Inaalo ito ng babae at naiiyak sa sitwasyon nito.
Well that's what he get from messing around with me. Kung tutuusin ay kulang pa iyon sa lahat ng kapestehan na ginawa niya sa akin simula ng magkita kami.
Walang pagdadalawang isip na tumalikod ako sa kanila dahil nagaaksaya lang ako ng oras. Isa pa I must go to Elo baka kung anong kabaliwan na naman ang ginagaawa niya. I did my best to stand straight and walk pretending that my back isn't hurting at all when in fact I'm screaming at the top of my head.
Tang*na ang sakit.
Bago pa man ako makalayo sa kanilang dalawa ay napatigil ako dahil nakaramdam ako ng panibagong presensya sa paligid. The aura it brings is not the same from daemons. I'm pretty sure it's a dumb halfblood.
I heightened all my senses and look around to find another intruder. And I'm right, I saw another one hiding behind the tree at my left side.
Kitang kita ko ang ngisi nito ng maramdaman niyang alam kong narito siya. Sa isang iglap ay nawala ito sa pinagtataguan niya. Hanggang sa nakarinig ako ng mga kaluskos papalapit sakin. Sinubukan kong sundan ng tingin ang galaw niya pero sobrang bilis nito at hindi ko mahabol.
Biglang nag slow mo ang lahat ng nakita ko siyang lumabas sa kaliwa ko habang may hawak na espada na nakatutok sakin. Nahigit ko ang hininga ko ng ilang dipa na lang ay masasaksak na ako.
A lot of memories flashes before my eyes.
Ito na ba yon? Yung sinasabi nila na pag malapit ka ng mamatay bigla mong maaalala lahat lahat ng memorya mo. But crap why am I not moving? I should be doing a fast move now to dodge it and not to die.
I never expected that this dumb exam would be the reason of my death .
Sana lang talaga ay hindi ako mapunta sa Elysium o sa Tartarus. I don't want to spend my afterlife with another bunch of dumb halfbloods and Olympians. To hell I would spend my entire life with them.
I didn't close my eyes so I'll see the face of my killer, if I do where's the fun in that. Minsan ko lang makikita ang scenery ng pagkamatay ko, might as well enjoy it.
But seconds after, a shit thing called heroine act happened.
A man with a white hair came in front of me. Sa bilis ng pangyayari ay di ako nakapagreact agad. Biglang bumagsak ang lalaki sa harap ko at ng makita ko ang mukha nito ay natutop ko ang bibig ko.
"Kuya Neo!" Napaatras ako ng mabilis na dumating ang babae kanina at humagulhol ito ng malakas. "Kuya! Kuya! gising, wag mong ipikit ang mata mo please kuya." Habang umiiyak ito ay dahan dahan kong naramdaman ang paglayo ng presensya ng lalaki.
I vanished with the darkness and followed him. Tumatakbo ito papaalis sa kinaroroonan ko kanina. Mabilis ang pagtakbo niya ngunit dahil kasama ako sa dilim ay nasusundan ko ang bilis niya.
I stopped and put my hands in the ground. I'm aware that if I'll do this, I might have a fight with Thanatos for my life.
I summoned the shadows and it rose in the ground. Naramdaman ko ang pagtakas ng natitirang lakas sa katawan ko pero ipinagsawalang bahala ko na lamang ito at itinuon ang atensyon sa pakay ko.
Sa di kalayuan ay tumigil sa pagtakbo ang lalaki na parang tuod. Nilapitan ko ito at nakitang nakatulala sa harapan.
I saw what he's staring at, his nightmare.
Natawa ako ng makita ko ang anino na naghugis tigre. Itim na itim ito at naglalaway habang nanlilisik ang mata na nakatingin sa kanya.
Tumingin sa akin ang tigre at humihingi ng permiso. Tumango ako bilang pahintulot.
Unti unting umatras ang lalaki na nahihintakutan hanggang sa bumangga ang likod niya sa akin.
Nang mapagtantong may tao sa likod niya ay dahan dahan itong lumingon sa akin. I grinned at him before I speak.
"Hello there, I'll be the one to send you to Tartarus. Are you ready?"
Papalapit na ang tigre sa kanya ng bigla akong nanghina kaya nawala ito. Naramdaman ko ang pagtulo ng dugo sa ilong ko at biglaang pagkahilo.
Minus aura ata ako don ah.
I should remind myself not to use that ability of mine more than thirty seconds.
Sa kasamaang palad ay bumagsak ako sa lupa habang nanghihina. Nakita ko ang lalaki na unti unti lumalayo sa akin, tumakbo nga ito ng napakabilis hanggang sa hindi ko na ito nakita.
Gustuhin ko man habulin ito ay hindi ko na kaya pa. Masyadong marami ang nawalang lakas sakin at kung balak ko pang gamitin ang specials ko ay tiyak na makikita ko na si Thanatos sa harap ko.
Tahimik akong pumikit at ninanamnam ang katahimikan. Napaisip ako kung bakit nga ba hindi ako nagdalawang isip na sundan ang lalaki na sumasaksak doon sa aroganteng unggoy na yon. Samantalang dapat ay natuwa ako dahil napahamak siya at hindi ako.
If he didn't meddle with my business, again, then I should be the one who got injured not him.
Baka mamaya sumbatan ako ng unggoy na yon, nagkaroon pa ako ng utang na loob. Nakakairita talaga siya, ang b*bo niya sa part na yon. Ang labis kong ipinagtataka ay kung bakit niya nga ba ako iniligtas, malabong para yon sa points niya dahil wala naman yon sa rules ng exam.
Or did I miss anything?
Pero kahit anong gawin kong pangungumbinsi sa sarili ko na deserve niya ang nangyari sa kanya ay nakokonsensya pa rin ako. Malalim akong bumuntong hininga at nanghihinang nagmulat ng mata.
I can see the faint lights of the stars in the night sky. Kahit di ko ito nakikita ng malinaw ay kumakalma ang buong sistema ko. Para bang awtomatikong gumagaan ang pakiramdam ko dahil dito.
Maybe, or just maybe, I was really connected with the stars or my parental deity is-
I mentally shake my head off.
Ano bang pinagiisip mo Ade, you shouldn't think of it, they are not important in your life.
Bigla akong nakakaramdam ng parang nagliliyab sa loob ko at gustuhin ko mang sumigaw at hawakan ang dibdib ko ay sadyang nanghihina ako. Para bang sinusunog ang kalamnan ko at sobrang init ng pakiramdam ko.
Is this the consequences of using my specials too much?
Dahil sa sobrang panghihina ay tuluyan na akong nilamon ng kadiliman.
•••••
Hindi ko alam kung bakit ako nagising at napunta sa sitwasyon na ito.
Nakapalibot kaming lahat sa bonfire na nasa gitna namin at wala man lang naglalakas ng loob na magsalita.
Yes, kami.
Me, Elo, the girl with cotton candy hair named Xia and her friend, the blue haired girl. And unexpectedly, the intruder and the monkey.
Tiningnan ko sila isa't isa at kita ang pagod at antok sa mga mukha nila. Idagdag pa ang dumi at mga galos at sugat sa iba't ibang parte ng katawan.
Tumikhim ang babaeng katabi ng unggoy at binasag ang katahimikan.
"Ahm I'm really sorry po sa nangyari kanina ate, napilitan lang po talaga akong gawin yon." The girl who attack me with the spear earlier.
Blanko ang ekspresyon ko ng tumingin ako sa kanya. If I was dumb, I would literally die if I got hit by that fucking spear.
"I'm not buying your apology, I should have killed you, you know." Nagbabantay kong tinig sa kanya. Nakitaan ko naman ng natatakot na ekspresyon ang mukha niya.
"Watch your words, woman." Nabaling ang tingin ko sa lalaking nagsalita. Agad na kumulo ang dugo ko ng magtugma ang mga mata namin.
"Did you just threatened me monkey?" Kumunot ang noo niya ng marinig ang itinawag ko sa kanya.
"What the? You dare to call me monkey? So what's even your face, a hippo?" bigla siyang ngumisi matapos niyang sabihin yon. It automatically made my face turn into a sour expression.
Tang*na?
I summoned my shadows under his feet to attack him but he just dodge it. Matalim akong tiningnan nito.
"If you'll attack make sure it will hit me." Naiirita ko siyang tiningnan. Despite of his injuries in his face and waist, he still got the guts to insult the hell out of me.
Sayang lang dahil nakonsensya pa ako sa nangyari sa kanya kanina bago ako mawalan ng malay.
I was wrong, he deserves all of that. Hindi pa siya natuluyan, tsk.
"Imbis na magtulong tulong tayo, inuuna niyo pa yang pagaaway niyo. You're acting like a spoiled brats." My best friend Elo spoke with her annoying voice. Inismiran ko ang lalaki at bumaling ng tingin sa kaibigan ko. "Tell that stupid monkey over there that he should shut the fuck up or I'll feed him my arrows."
"Pakisabi din sa isang hippo diyan na papatayin na nga lang ako hindi pa magawa, tanga." Biglang nagpanting ang tainga ko ng marinig kong sumabat pa siya. I looked at him deadly, kung nakakamatay lang ang tingin ko I'm pretty sure he's lying dead with ripped organs.
"What the hell did you say? Are you really provoking the hell out of me monkey?" Tumayo ako at ganun din siya. Nagtitigan kami at walang gustong umatras.
"Could you please calm down your asses cause it won't bring us good! Gosh sino bang magulang niyo at ganyan kayo, mauubusan ata ako ng bulbol sa inyo." Elo spoke again trying to calm us down. Naputol lang ang pagtitigan namin ng inismiran niya ako.
What the fuck? Did he just rolled his eyes at me?!
Napagdesisyonan ko ng umupo at wag ng pumatol sa kanya para di tuluyang masira ang gabi ko. I have a lot of things to do, and on top of that is my aching back. Tsk what a weakling Ade.
Ibinaling ko ang atensyon ko sa dalawa pa naming kasama. They are just composed and calm unlike me and the monkey who nearly killed each other earlier. They seemed to be observing.
"Uhm okay na ba kayo? Hindi na ba kayo magpapatayan kasi ano hehe... gutom na kasi kami ni Kadira." Siniko naman siya ng kasama niyang babae at namumulang humingi ng paumanhi samin.
I cleared my throat before I speak, "Xia right?" The girl with the pink hair nodded at me brightly. She's the one who tricked the centaur to get a flag for me, what a cunning move. At first I was convinced she was an innocent and the centaur was trying to kill her but it turns out she's the real culprit. I even killed the centaur, poor thing.
It's really true, looks is deceiving.
"You remembered me?! Oh my I thought you wouldn't." She looked at me with a wide smile. "Why wouldn't I? You freaking put me in the high rock just to accompany for you fucking weird ritual for you stupid God." I nonchalantly stated at her which made her lip formed into thin line.
"Ano? Di naman stupid si God Eros no hmp! He is very handsome and very mabait. Saka buti nga sinama kita don para mabless ka din niya. And also I helped you getting your flag from that stupid centaur!" Kumunot ang noo ko sa kanya, I was actually thinking why did she helped me.
"I don't need your help and I don't freaking care about your stupid God." Her face turned into red, a sign that she would burst out. But her friend stop her and told something which made her calm down.
Then Kadira spoke to us calmly. "I have a suggestion, why don't we plan together, you know a team perhaps?"
"Fucking Olympians No!"
"Never!"
The monkey and I stood up and disagreed to her then we gave each other a deadly look.
To hell I'll work with them. They can't never be trusted, dumb half-bloods.
Raw. Unedited.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro