Sarah pov

'Alex...' zeg ik zacht en wend mijn blik gelijk van hem af. Ik wil niet dat hij hier is... Laat dit alsjeblieft een hele erge nachtmerrie zijn...

'Saartje,' grijnst hij gemeen en gaat op het randje van mijn bed zitten. Nauwkeurig en bang volg ik al zijn bewegingen. 

'Ga weg Alex,' zeg ik zacht met een gebroken stem. Ik wil hem niet zien. Ik wil niet dat hij weer dingen bij mij doet die ik eigenlijk helemaal niet wil.

'Ik ga niet weg. Ik heb je veel te lang moeten missen,' grijnst Alex en hij drukt een kus op mijn lippen. Ik hap naar adem als hij zijn lippen van die van mij afhaalt.

'Wegwezen...' Er rolt een traan over mijn wang die Alex wegveegt. Ik krimp ineen bij zijn aanrakingen. Ik kan dit niet meer. 

'Nee. Eerst wil ik doen wat ik al veel te lang heb moeten missen.' Hij trekt zijn broek uit en doet zijn ding bij mij. Pas na drie kwartier is hij klaar en trekt zijn broek weer aan. Dan begint hij mij hevig te zoenen. Ik ga er niet in mee wat een klap in mijn gezicht oplevert. Zachtjes begin ik te huilen als Alex eindelijk van mij afgaat. Ik ga met mijn rug naar de deur toeliggen als Alex de kamer uitloopt. Nu weet ik het zeker, ik ben hier niet veilig. Ik ben nergens veilig. 

Eva pov

Midden in de nacht schrik ik wakker van een gil. Ik weet direct waar de gil vandaan komt. Het is Sanne. Ze word tegenwoordig steeds vaker wakker uit nachtmerries. Ik maak me zorgen om haar. 

Zo snel als ik kan loop ik naar Sanne's kamer. Ik open zachtjes de deur en zie haar op de grond liggen. Mijn ogen worden groot als ik zie dat ze haar pyjamabroek niet aanheeft. Ik slik en kijk achter me. Niemand te zien, maar dat er hier iemand was is wel zeker. 

'Sanne...' Ik ga op mijn hurken voor haar zitten en neem haar voorzichtig in mijn armen.

'Jake...' ze begint te huilen en legt haar hoofd tegen mijn borst aan. Nu weet ik wat haar al die tijd dwars zat. Alex en Jake zijn vrijgekomen uit de gevangenis. Ze zijn weer ontsnapt. Ik moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis, naar Sarah..