Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 6

Isiah POV

AGAD KONG kinuha ang cellphone ko at tinawagan sila Chiennie. Masakit man ipagtabuyan si Amber, ay kailangan.

'Wait for me, love. Magkakasama din tayo'

"Hello," sagot ng nasa kabilang linya.

"Is everything okay!" tanong ko dito.

"Yes, nakaplano na ang lahat." Agad kong binaba ang cellphone ko.

Naka-kasa na ang plano namin. "I'll make you, pay! Kayong dalawa ni niccolo."


"SINO KAYA ang walang pusong gumawa nito." sambit ni Leon. Nandito kami sa hide-out namin. Pagkatapos kong imbestigahan ang lahat ay nalaman namin na planado ang lahat. Sa pagka aksidente ni Amber. Di ko naman lubos maisip na isasali nila si Amber sa pagpapabagsak sa akin, sa amin.

Inilihis ko na sila, para di nila galawin si Amber. Pero nagawa pa rin nilang makatunog. Di man lang hinintay ni Amber ang side ko na makapag explain. Kaya ngayon. Nagpaplano na naman kami, kung paano mapapatumba ang mga kalaban. Gusto ko ng makasama si Amber.

"Nandito na si Ramon!" sambit ni Trevor. Siya ng private investigator na inuupahan ko. Loyal sa akin ang tao na ito. Dahil alam na niya kung ano ang mangyayari sa kanya pag nagtraydor siya sa akin.

"Ano na ang lead sa pinapagawa ko sa iyo Ramon?!" Seryoso kong tanong. Nakatayo ito sa harapan ko. Inilapag nito sa aking harapan ang nakalap nito.

Kumunot ang noo ko. "It can be? Oh no!" Maarte na sambit ni Carla. "Why her?! Bakit niya tayo tra-traydorin."

Kuyom ang mga kamao ko. Bakit ikaw pa. "Investigahan mo ang background niya, Ramon. Kung bakit ginagawa niya ito." tumango lang ito. 

"Anong plano natin ngayon, Isiah?!" Napa buntong-hininga ako. Hinilot ko ang noo ko, bigla lang kasi itong sumakit.

"Let's pretend that we don't know anything!" sabi ko sa kanila.

"How about Amber?!" Pag-alalang sambit ni Carla. I know they treasure Amber. Kaya gagawin ko ang lahat mailigtas ko lang siya.

"I will do my best to protect here." sabi ko.

"The last time, you do it. You failed us!" singit naman nii Andrew. Kararating n'ya lang.

"Just trust my brother Andrew." Pagtatanggol ni chiennie sa akin.

"How Chien? If he failed, How can I trust him. Paano ko ipagkatiwala sa kanya ang buhay ng kapatid ko, kung noong una ay nabigo ito. Nabigo niya ako, pati si Amber."   Napayuko na lang ako. "This time just trust me. Di na ako mabibigo. Andrew."

Nagkatitigan kami, siya ang unang nagbawi. Tumalikod ito. "Just make sure, Isiah. You will do this time. If not. I'm the one who makes her l safe. Dahil kahit di mo sabihin kung sino ang traydor. Alam ko na, kung sino ito." seryoso niyang sabi, bago lumabas.

"Nag iba na talaga si Andrew. He is not the same Andrew, we know." Alam ko kung bakit nagkaganyan si Andrew. He made sure that our enemy didn't say what/who is his weakness.

"I still understand him. He through enough!" malungkot na sambit ni Chiennie. Lumabas na din ito sa hide-out namin.

Maybe he will follow, Andrew. After all may pinagsamahan naman sila. Alam kung mahal na mahal ng kapatid ko si Andrew.

DAHIL DI na ako umuwi sa amin ay dito na ako natutulog sa hide-out namin. May sarili naman kaming mga kwarto dito. Kaya pumasok na ako sa opisina.

"My schedule, Abby!" Agad kong tanong sa sekretarya ko. Pero nakatulala ito. Para bang wala sa sarili. Bigla akong nag-alala.

"Abby! Are you okay?!" tanong kong muli sa kanya. Tsaka pa ito natauhan.

"I'm sorry. Mr. Stuart!" Hinging paumanhin nito. Kumunot ang noo ko.

"Next time. Wag kang tatanga-tanga. Be a professional." sambit ko. Kumunot ang noo nito. May galit sa mukha nito.

"Are you mad?!" Diretso kong sabi dito. Agad nitong iniwas ang tingin sa akin.

"Namemersonal ang hinayupak!" bulong nito. Pero di ko masyadong narinig.

"May sinasabi ka?" tanong ko.

"Wala Sir." sarkastic nitong sabi. Hinayaan ko na lang.

"My schedule. Ms. Cullen!" Sambit kong muli.

Kinuha nito ang planner nito. Binuklat na may pagdadabog. "Nagdadabog kaba?!"

"Di po!" sabi nito sabay irap. Umiling-iling na lang ako.

"Follow me to my office." sabi ko sa kanya.




Abby/Amber POV

BAKIT BA sobrang lutang ko ngayon? Baka matanggal ako nito. At ang hinayupak parang penepersonal ako. Sumunod ako sa opisina nito. Pagkasarang-pagkasara ko sa pinto ay agad akong napasandal ng sobrang lapit ng mukha nito. Nagulat ako, akmang itutulak ko siya ng mahawakan niya ang dalawang palapulsuhan ko ay ilagay ito sa itaas ng ulo ko.

"Just say you want my kiss. Di 'yong nagdadabog ka." sabi nito sa akin sabay siil sa akin ng halik.

"Ms. Cullen." tawag sa akin ng aking boss. Napamulat ako. Shit! Namula ang aking mukha.

"Are you daydreaming?" tanong nito sa akin.

"Of course not!" tangi ko sa kanya. Shit! Ganito na ba ako kahalata.

Kanina lang ay nag usap kami ni Niccolo, tungkol sa damdamin ko para sa boss ko. I promise to him, na kakalimutan ko na ang nararamdaman ko. Pero ano itong ginagawa ko. Pahamak na buhay naman ito, oh!

"Kung gusto mo ng halik. Just say it. Para di ka na mag daydreaming." Pang-aasar nito. May ngisi ito sa labi.

Inirapan ko ito. "May lunch meeting po kayo kay Ms. Sanchez." Matabang kong sabi dito. "May Conference meeting kayo ngayon sa board." Walang gana kong sabi.

Kumunot ang noo ko. "Are you not feeling well? Kanina ko pa napapansin yan ah! Baka nakulangan ka pa kagabi." nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi nito. Ngumisi naman ang gago.

"How dare you!" galit kong sambit.

"Sabihin mo lang, I'm willing to give you. What you want." Nanatili ang ngisi nito sa labi.

"No, never. Hindi ko na uulitin ang mistake na iyon." nawala ang ngisi nito. Napalitan ng seryosong expression.

"So, pagkakamali iyon sa iyo?!" Malamig niyang sabi.

Sinalubong ko ang matiim niyang titig. "Yes, pagkakamali iyon, para sa akin. Actually, I'm regret it." madiin kong sambit.

Tumango-tango ito. Umikot na ito at umupo sa swivel chair nito. "Okay. Let's forget it. That not important. That is nothing to me, either." seryoso nitong sambit. Pagkakasabi niya no'n, bakit may kurot sa aking puso. Taas-noo ko siyang tinignan. "Okay" sabi ko sabay talikod sa kanya.



Isiah POV

THIS IS, what you want Isiah. Wala kang karapatan na masaktan. Ginusto mo ito, to make Amber safe. Napasabunot na lang ako sa aking buhok. "Bakit ba ang hirap nito. Ang gusto ko lang naman ay makasama siya." Napa buntong-hininga ako.

Ginawa ko na lang busy ang sarili ko. Natapos na ang board meeting at wala pa rin kaming imikan ni Abby.

"Call Cynthia. Papuntahin mo siya." utos ko sa kanya

"Who's Cynthia." tanong nito. Bakit parang may selos sa boses nito.

"Are you jealous?!"

"Of course not. I'm just asking!" tumaas ang boses nito. Kumunot ang noo ko.

"Why so defensive? Or you want to warm my bed tonight! I'm willing!" nanlaki ang mata nito. May ngiti sa labi ko.

"Manyak!" sigaw nito sa akin.

"Manyak na iyon sa iyo?! Paano pa kaya kung isandal kita sa pader and I will claim you, again and again!"

Inirapan ako nito. "Hoy, maghanap ka na lang ng iba." madiin nitong sambit.

"'Yon nga ang ginagawa ko di ba. Cynthia is willing to be with me tonight! So call her. At sabihin mo, pumunta siya ngayon dito sa office ko."

"Sino nga siya. Di ko siya kilala."

"Call Ms. Sanchez. You know her right!" tumango ito at agad ng tumalima. Umiling-iling ako. Ang sarap talagang asarin ng babaeng iyon. gaya ng dati. Bumalik ito na busangot ang mukha.

"Okay na SIR. PAPUNTA na daw SIYA." Kumunot ang noo ko. Talagang pinagdidiinan pa ang 'papunta at siya' pati ang 'sir'.

"Okay pag dumating si Cynthia. Papuntahin mo sa opisina ko." sabi ko dito.

Umirap muna ito, bago sumagot. "Okay!" Labas sa ilong na saad nito.

Umiling-iling nalang ako, tsaka pumasok sa opisina ko. I'm waiting Cynthia. Siya kasi ang inutusan ko sa pag iimbestiga sa babaeng iyon. That traitor. Mali siya ng binangga. Akala siguro niya pag nasa teritoryo ko siya ay magagawa na niya ang gusto niya. Akala siguro niya maiisahan niya ako.

Tumunog ang intercom. Sinagot ko ito. "Cynthia is here. SIR." umiling-iling ako. Talagang halatang-halata na nagseselos ito sa PI ko. Si cynthia ay isa din sa PI ko.

"Papasukin ko ng matapos na kami!" sambit ko, may ngisi sa aking labi. Gusto ko talagang asarin ang babaeng ito.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro