Μόλις έσπασε το φιλί μας μου χαμογέλασε ... Και έφυγε δεν κατάλαβα τι έγινε όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα ... .

Δεν ξέρω αν θέλω να μείνω και άλλο πριν φέρω την αδερφή μου εδώ ....

Έμεινα για λίγο ακόμα στην ταράτσα μόνη μου με τις σκέψεις μου παρέα και λίγη ώρα μετά κατέβηκα πάλι κάτω...

[...]

Ένας οξύς πόνος το κεφάλι με κανει να ξυπνήσω

Ακουμπαω το κεφάλι μου και ανοίγω τα μάτια μου

Ένα μικρό διακοσμητικό είχε πέσει πάνω στο κεφάλι μου από το πάνω ράφι

Γυρνάω δίπλα μου και βλέπω την σοφία να έχει σκάσει στα γέλια

- πως έγινε αυτό ? Ρωτάω και ξεσπάω και εγώ σε γέλια

Κουνάει τα χέρια της δείχνοντας μου ότι δεν έχει ιδέα ....

Παίρνω μία έκφραση αγανάκτησης και σηκώνομαι

Παίρνω μία ζακέτα και κάθομαι δίπλα στην Σόφια ...

- θα μείνεις τελικά ? Με ρωτάει ανυπόμονη ...

Όμως συνεχίζεις πριν της απαντήσω

- συνήθως οποίος έρχεται μένει ... Και εσύ είσαι διαφορετική αξίζεις να μείνεις .... Είπε και εγώ τη χάρισα το πιο όμορφο χαμόγελο μου

- θα μείνω ... Θα πάω να φέρω την αδερφή μου όμως πρώτα και μετά θα μείνουμε και οι δύο ... Ξέρεις έχει και αυτή το σημάδι μόλις της το είπα τα μάτια της έλαμψαν και εγώ γέλασα λίγο με την έκφραση της

- έγινε λοιπόν πάμε για φαγητό και φεύγεις το απόγευμα

Εγώ εγνεψα θετικά και σηκώθηκα μαζι με την σοφία

Βγήκαμε από το δωμάτιο και βρεθήκαμε μπροστά σε ένα τραπέζι με πάνω από είκοσι άτομα που έτρωγαν πρωινό ...

- καλημέρα είπα όλοι τους και συνέχισαν το φαγητό τους

Ο Αλέξης δεν ήταν εδώ γύρισα προς την Άννα και την ρώτησα που είναι

Μου έδειξε προς ένα δωμάτιο και μου είπε " εκεί " εγώ κούνησα το κεφάλι μου θετικά και πήγα προς τ εκεί

Άκουσα περίεργους θορύβους ...

Δεν ξέρω γτ δεν χτύπησα την πόρτα ...

Πολύ μεγάλο λάθος .... Έπρεπε

Ανοίγω και μπροστά μου βλέπω πάνω σε ένα μικρό κρεβατι

Μια ξανθιά κοπέλα πάνω στον Αλέξη να το κάνουν εκείνη να αναστεναζει

Και εκείνος να φωνάζει το όνομα της
« Μαρία » εγώ έκανα ένα επιφώνημα έκπληξης και έκλεισα την πόρτα

Τον άκουσα να φωνάζει

Έτρεξα προς το δωμάτιο της Σοφίας

Μα τι βλάκας που είμαι τι περίμενα ότι θα με ερωτευτεί ! Δύο μέρες με ξέρει και εγώ τον άφησα να με φιλήσει !

Οοο θεέ μου τι χαζή που είμαι ! Φώναξα και τότε μπήκε μέσα η σοφία

Αρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου ...

- μην φύγεις για αυτόν ρε μπελ δεν του αξίζει .... Πρέπει να είσαι εδώ ... Εδώ ανήκεις όχι εκεί ... Σκέψου την μικρή σου αδερφή ! Φαντάσου να ξυπνήσει σε λίγα χρόνια και να είναι ακόμα εκεί χωρίς να ξέρει το λόγο !

Άφησα κάτω την τσάντα μου και την αγκάλιασα ...

Τι καλή .... Όχι μόνο με ξέρει δύο μέρες ... Αλλά μου έχει σταθεί τόσο πολύ ....

Έτσι και αλλιώς θα γυρναγα πίσω αλλά είναι τόσο ωραίο να ακούς τον στόχο που έχεις θέση εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου ...

- πάω να φέρω την Αριάδνη ... Μέχρι αύριο θα έχω επιστρέψει της λέω και μου χαμογελάει ... Σκουπίζω ένα δάκρυ και εκείνη με βοηθάει να μαζέψω

Κατεβαίνω κάτω και ευτυχώς οι περισσότεροι λείπουν

Κατεβαίνουμε κάτω και χαίρεταω την σοφία τον Άρη και την Άννα

Φεύγω και πάω να βρω το άλογο μου

Λίγα λεπτά μετά το βρίσκω εκει που μου είχε πει η Άννα να το αφήσω ...

Το είχαν σε πολύ καλή κατάσταση

Το καβαλάω και ξεκινάω για την επιστροφή .... Έχω τόσα να της πω ....