shiho ✨ @/osakitakoyaki

i just kinda wish i never knew you. all of you.

reply                               retweet                          like

mara lee sent you a direct message.

@/maraiahlee

di ka na nagchat manlang after mong umalis

gusto ko lang talagang mapag-isa
wag nyo na muna akong isipin. kunwari wala ako dito 😊 ingat pag-uwi

okay. sinabihan ko na si shotaro. pahinga ka na lang muna. basta pag kailangan mo ng kausap andito lang ako.

isesend ko na lang sa messenger mo yung assignments if meron. see u na lang sa school

gaga walang pasok bukas. nakalimutan mo na naman HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

AY BOBO OO NGA PALA! HAHAHAHAHA EDI KAPAG MAY PASOK NA TAYO! BUANG KA PALA E

MAS BUANG KA GHORL WAG AKO

Sige ako na bahala sayo. ill give you your time.

okay, thank you.

seen

Hinintay ko lang mabasa ni Mara yung dm ko. Pag nabasa na nya, in-airplane mode ko muna yung cellphone ko. Ayoko muna ng tao. Ayoko muna sa ngayon.

Kakatalukbong ko lang ng kumot, nakarinig naman ako ng katok doon sa pinto. Si Shotaro? Teka anong oras na ba?

"Anak, si Mama to. Papasok na ako ha? Ikaw na bahala dito. Nagluto na ako ng pagkain nyo mamaya. Initin mo na lang." bilin nya. Nagbabye lang ako kay Mama saka nagkulong ulit sa kwarto ko. 

Mid Shift si Mama sa trabaho nya jaya pagdating ng 4:00, umaalis na sya dito ng bahay. Minsan napapaaga ng konti kaya ako talaga lagi at si Shota ang naiiwan. Pero mas ayos na to. At least ako lang andito ngayon sa bahay dahil mamaya pa uwi ng kapatid kong kuliglig.

Chineck ko yung phone ko tapos tinanggal na yung airplane mode. Walang kwenta, ayoko namang nakatunganga lang dito. Manunuod na lang akong movie or ano. Binuhay ko yung wifi at nagpunta agad sa netflix. I swiped all the notifications from some apps. Should I watch drama or comedy? Hay bahala na. Magfafantasy na nga lang ako.

Pumipili na ako ng papanuodin ko ng mag-notif sakin ang isang chat galing sa taong ang tagal ko ng di nakakausap. Wow, nice timing asshole. Why now out of all the time? Tsss.

Can we talk?

Yan lang yung nakalagay. Sineen ko lang iyon at nagoffline na sa ibang mga social media accounts ko. Ngayon ka pa nagtanong kung pwede tayong mag-usap, syempre OO! HAHAHAHAHAHAHAHAHA De joke lang. Rupok mo naman Shiho. Tanga ka talaga. Inignore ko na yung kupal at pinagpatuloy ang panunuod nitong The Hobbit. Ilang beses ko ng pinanuod ito pero di pa din ako nagsasawa.

Malapit na akong mag-30 minutes ng mag-pause yung video dahil tumatawag sya. Matik ang inis ko at naramadaman ko kagad na umiinit na yung ulo ko. Pinatay ko iyon at niplay ang video. Wala pang ten seconds ay tumawag syang muli. Pinatay ko ulit. Tumawag ulit at pinatay ko ulit.

MAGPIKUNAN TAYONG DALAWA PUKARES KA!

Palimang tawag at di ko na napigilan yung inis ko dahil di ako makapanuod ng ayos. Sinagot ko na.

"ANO?!" pabalagbag kong sabi. At sumalampak ng upo sa kama. Istorbo!

"Can we talk please? I'm outside your house." puno ng pagsusumamo yung tono nya pero I did not even feel anything from it. I rolled my eyes.

"NO." sagot ko at akmang papatayin na iyon ng bigla nyang batuhin ng maliit na bato yung bintana ko.

"WHAT THE HELL YUTA? JUST SHUT UP, GET THE HELL OUT OF MY FACE AND GO HOME. I HAVE NOTHING TO SAY TO YOU!" halos pasigaw kong sabi pero bumato na naman sya sa bintana.

"Please just let us talk. Hindi ko titigilan tong bintana ng kwarto mo hangga't di mo ako kakausapin." sabi nya at patuloy pa din ang pagbabato ng mga maliliit na bato doon.

"I SWEAR TO GOD YUTA KAPAG HINDI KA TUMIGIL IREREPORT KITA. UMALIS KA NA! UMALIS KA SA HARAPAN NG BAHAY NAMIN AT UMALIS KA NA SA BUHAY KO! TUTAL DOON KA NAMAN MAGALING. SA PAG-ALIS NG WALANG PAALAM." sabi ko at natigil ang pagbato nya sa bintana ko. I can just hear his grunts and some weird noises. Tinignan ko ang screen ng cellphone ko kung on going paba yung tawag. On going pa nga! Eh bakit hindi sya nagsasalita? Bakit para syang naglalakad or tumatakbo? Wth?

"Yuta?! Wag mo akong gaguhin hanggang dito sa telepono. Ganyan ka ba kawalang kwenta? Ha?" sigaw ko sa cellphone nya. Hindi sya sumasagot. The next thing I knew, I heard him knocking on my window. Nakalimutan kong nakakaakyat nga pala sya dito sa bintana ko! FML.

"Shiho, mag-usap tayo." sabi nya doon sa may bintana ko. Pinatay ko na yung tawag nya. Tinitigan ko lang sya habang naghihintay nyang pagbuksan ko sya ng bintana. I just gave him a blank face. And on the other hand, he looks desperate. Hindi ko napigilan ang pagkirot ng dibdib ko. I just stared at him at umiling ako. Tumulo ang mga luha ko at pinalis ko yon ng aking kamay. I can't stand his face and his presence. I want him out of my life. This feels like torture.

Nilapitan ko yung bintana pero di ko sya pinagbuksan. Sa halip, pinagsarahan ko sya ng kurtina at umupo sa sahig. Kinalabog nya ng kinalabog yung bintana. Umiiyak lang ako. Ang sakit. Kasi kahit kailan ay hindi nya sinabi sakin kung bakit nya ginagawa lahat ng mga bagay na iyon. Ilang linggo kong inisip kung sinabihan nya ba akong mahal nya din ako kasi ako yung laging nagsasabi. All those times I said 'I love you',  he always reply with 'I know.' He knows but he never said it back cause ako lang naman talaga all alone ang nagmamahal samin. So fuck this love cause I don't want this anymore. Kasi kung ganito lang pala yon, I'd rather say NO to everything that's related to it. Ayaw ko ng masaktan. Tama na ito.

"Please, just listen to me Shiho. Just this once listen to me." he pleaded but I did not move an inch. Sorry pero mas papakinggan ko na muna ang sarili ko. Mas uunahin ko na din muna ang sarili ko kesa sayo. Lagi kitang pinakikinggan pero lagi mo din akong iniiwan. With all those half meant apologies you gave me and those half assed efforts you've shown me, I've learned so much about it. I've learned that I should never trust you again. Never.

Ilang minuto pa ay nawala na ang mga kalabog at pagmamakaawa nya. Umalis na ata sya and I took that time to cry harder and beg the universe to erase this pain I have right now. I hope tomorrow's a better day.

--------

this chapter is dedicated to slaystray simplyellis 💙