Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

part 23 pyaar ka derd 💘😭

At morning

Param pallavi mandir ki tarf jaate hai where already someone was waiting for they yes Akanksha with nidhi

Param: good morning maa touch her feets

Akanksha: looked at him ban gaya na angrez

Param: radhe radhe maa

Pallavi: touch her feets wahi to maa mai to inhe roz samjati hun kya good morning good night laga rakha hai radhe radhe bolo per meri sunta kon hai

Param: maa jhoot bol Rahi hai ye

Akanksha: khabardar meri Bahu ko kuch bola to bat kyu nahi manta tu uski baat

Pallavi: hmm hugs Akanksha from back 😉 wink from back to param

Param: baad mai dekhta hun

Akanksha: dhamki de Raha hai

Param: are meri kya majal baad mai list dekhta hun ki kya kya baat nahi maani ... dekhta hu to pallavi

Pallavi: maa mai kuch help Karu

Akanksha: nahi aao Pooja karte hai baki sab Kahan hai

Pallavi: magar chhaya to honi chahiye woo to kabhi late nahi matlab jitni baar dekha hai mene nahi hoti

Akanksha: are wo to ye rahi thali saja Rahi hoti hai kabki aa gayi mai baki sab ki baat ker rahi hun

Aditya: kiski baat chal Rahi hai he is in uniform touch Akanksha and pallavi param feet radhe radhe maa

Akanksha: radhe radhe aja mera baccha au baki sab

Nidhi : baaki ka pata nahi madhav chachu to so

Madhav: so beautiful so elegant banke aa gye hai aaja baccha hugs tu maa se chugli laga rahi thi meri

Nidhi: hww chachu aapko sach Mai esa lagta hai

Madhav: yes

Nidhi: to sahi lagta hai broke hug

Madhav: good morning maa

Param: ye pitega

Akanksha: nalayak holds his ear

Madhav : oo radhe radhe maa leave sorry hugs

Akanksha: hits his head lightly accha lag raha hai aja ab

Arpita: radhe radhe Aunty ji

Madhav: pakka isne sun liya hai ye cheating hai

Nidhi: chachu sabit kar sakte ho

Madhav: nahi

Aditya: to chup chap khada reh

Param: bas tujhe daat nahi padi shit

Aditya: matlab aapko padi yes smile

Param: bade bhai ke daat khane pe hasta hai beta gher se nikaal duga ur daat mat dikha

Aditya: sorry again smile

Param: nahi manega

Akanksha: aunty nahi mummy hu mai tumhari same baat pe daat khai tumhari didi ne bhi ur mujhe samajh nahi a raha is nalayak mai tumne kya dekha

Madhav: mai nahi khel raha yaar

Akanksha: smile haan haan nahi bhadka rahi teri biwi

Arpita: touch her feets

Akanksha: khush raho

Aditya: are wo bati wahan kesi padi hai rakhne jaata hai see chhaya diya jala Rahi hai then closed her eyes Aditya just looking at her

Chhaya: with closed eyes rakh do baati

Aditya: shocked ab ye konsi power hai in mind apne haat use face ke pass lake ye kitni hai

Chhaya: opens eyes looked at him power nahi baati leke aoge to rakhoge hi na mene dekh li thi

Aditya: haan rakhta hai ek second per ye to mene man mai bola
Tumne to kaha tha touch karke man padhti ho

Chhaya: rishwat deke bharti hue the kya police mai aapko powers ur common sense mai fark samajh nahi ata

Aditya: aap to wardi sawal utha rahi ho

Chhaya: ji nahi pehnne wale pe

Aditya: mai nidhi cuts

Nidhi: chachu uth jao jitni der mai aap baati rakh rahe ho itne mei mai uski factory mai ba izzat wapas ker aati

Chhaya: ko hassi a jati hai jao

Aditya: stands tera Jada ho raha hai

Nidhi : kisne kaha jagah jagah prem Panchi banne ko lough

Aditya: has le beta per yaad rakh kisi din ye tamasha muskura ker hum bhi dekhenge .. fir puchenge Aanand aya

Nidhi: saamne dekho

Fir sab Pooja karte hai

Akanksha sings her favourite Bhajan every one there got a sukoon wali feeling

At dinning table

Aditya: bhabhi maa ki aakhe band karo please

Akanksha: badi mushkil se to khuli thi closed her eyes

Param: brings a plate jo dhaki Hui hoti hai

Madhav: aakhe kholo maa and then uska dhakan hatata hai

Akanksha: pede ye !

Param: humne banaye hai

Aditya: socha cake banaye per fir yaad aya ki mathura ke logo ko pede Jada pasand hote hai

Madhav: ilaichi Mane lagaai hai maa

Param: haan kafi bhari thi bas ye utha paya

Madhav: bhaiya !

Akanksha: hugs trio mere bacche kissed their forehead per tumne ye banaye kab

Aditya: raat mai mujhe idea aya mene bula liya bhaiya or ise kitchen mai

Param: ur chhaya ne humari madad ki maa

Akanksha: ye bacchi to hai hi ganga jesi

Madhav: ab ganga kon hai

Aditya: teri bua ki ladki

Madhav: humari koi bua bhi hai

Akanksha: pagal matlab saaf dil ki ur meri to teeno hi bhahuein itni acchi sundar pyaari hai

Nidhi: dadi Khao na

Akanksha and chhaya: together pehle thoda mandir mai chada dete hai looked at each other

Nidhi: mai jaungi she did it then sab khana ur pede khaate hai

Nidhi: wese daadi aap mathura se ho to hum Delhi mai kese matlab?

Akanksha: mai mathura se delhi aayi thi mujhe scientist banna tha per saath hi mai job bhi karti thi mai first day Arun se mandir mai mili thi

Madhav: kya aap takrate the ur thaali gir gayi thi

Akanksha: looked at him serial kam dekha kar

Akanksha: just prashad baat Rahi thi to tab mile the fir Arun ke ghar pe pG mai rehne aayi thi fir hum dost ban gaye insano ki tarah jeena shikhaya

Nidhi: aapne daadu ko

Akanksha: nahi tere daadu ne mujhko ab scientist log to pade hi rehte hai na ur uper se job he was very caring tab wo koi business start karna chahte the but unka ek buisness fail ho chuka tha to unper zada logo ko bharosa nahi tha per mujhe tha mene apni pehli investment unke hi business mai ki thi then he surprised me jab unka buisness susseful hua unhone uska naam rakha Akanksha empire fir humne shaadi ker li

Madhav: wha kya love story hai

Arpita: sacchi very cute

Pallavi: boht acchi hai aap maa

In hall

Nidhi is ready for school

Nidhi: mummy mai aaj school nahi ja rahi

Pallavi: kyun

Nidhi: Maine dadi ko sab kuch nahi bata paya raat mai mai so gayi thi

Madhav: sab kuch se kya matlab to adi rat Tak maa se baate ker rahi thi sone deti na pagal

Akanksha: are meine bola tha ki mujhe bataye pata hai mere saare research paper bacha ke rakhe hai meri choti si kishori ne

Nidhi: touch her coller

Aditya: school miss mat ker dadi gher pe hi hai aake bata diyo

Nidhi: per mummy

Akanksha: haan beta tu padhai miss mat karo ur wese bhi mujhe Kai baate jaanni hai to purani samajne pe time Dena hoga na

Nidhi :ok

Madhav and Aditya and chhaya and Arpita left to their occupation

Param: mai chhod ke aunga Aaj mujhe aaj jaldi Jana hai to wahi se nikal jaunga pallu

Pallavi:fake cough ki aj wo akele nahi hai maa hai by eyes

Param: Sadi ka pallu sambhalo Ganda ho raha hai

Nidhi: not looking at them eating per mummy ne to suit pehna hai papa

Param: looked at pallavi

Pallavi: by eyes mere akele ki nahi hai

Param: sorry mene dhyan nahi Diya to pallavi dupatta Sambhal lo

Akanksha: mai kamre se kuch leke aati hu left

Param:chal school chhodu left

Pallavi: laiye maa mai aapki help ker du

Akanksha: to tum NGO chalati ho

Pallavi: aapko pata hai

Akanksha: haan mujhe kal nidhi sab kya kaam karte hai mere coma mai jaane ke baad param ne kese manage Kiya jo use Adi ne baya tha sab bataya

Pallavi : aapko chhaya ke baare mai kitna pata hai

Akanksha: ab tak wahi Tak pahuchi thi chhaya ne uski jaan bachai

At police station

Madhav : gets a call

Arpita: ur Thanedaar ji kya ker rahe ho

Madhav: thanedaarni se baate boliye koi hukum

Arpita: haan din Mai lunch khaake bata kesa bana hai

Madhav: tumne banaya hai

Arpita: yes

Madhav: Haye sunke hi pet bhar gaya

Arpita: guess karo konsi sabzi hogi

Madhav: pehle kha leta hu fir naam bhi rakh lege

Arpita: you know what mujhe pata tha der der khane ki zarurat nahi chhaya dii ur bhabhi bhi thi jab banaya tha per mai aa rahi hu leke jaungi tum layak nahi ho

Madhav: are nahi nahi tum mujhe tumhari cooking pe nahi apne taste buds dought hai sorry

Arpita: bhaad mai jaao

Madhav: sorry na jaan please

Arpita: hmm radhe radhe cuts call

Chhaya enter

Chhaya: madhav hai

Madhav: namaste bhabhi boliye

Chhaya: haan wo.... kya ?

Madhav: bhabhi

Many constable: namaste bhabhi

Chhaya: comes in sence wo mujhe ek case ko regarding ek file chahiye thi I thought it could help wo purana murder case hai na sheetal ka

Madhav: wo file to Adi ke cabin mai hogi

Chhaya: ok mai le leti hun

In cabin

Aditya: ye kya ..kiya hai shouting at constable suddenly looked at door

Chhaya standing there crossing her arms

Aditya: sits pani piyo to him adhe ghane mai theek ho jana chahiye ur jo file magayi thi le ao stress kam liya karo struggles to speak politely and look not in anger

Constable: sir aap mujhe suspend Kane waale ho

Aditya: ur tujhe esa kyu lagta hai

Constable: sir aap mujhse pyaar se baat ker rahe aap mujhe pakka suspend Kane waale ho na please esa mat karo ye jeevan ne kiya hai

Chhaya: ki hasi chhut jati hai

Aditya: theek hai last chance ja

Constable: thankyou sir going through door namaste bhabhi left

Aditya: dekha

Chhaya: haan esi image banai hai ki pyaar se balat karo to bechare der jaate hai

Aditya: right miss lawer

Chhaya: tum is pure police station ke pehle insaan ho jo mujhe bhabhi nahi bula raha ye kya kaha tumne sab ko

Aditya: pehli baat mai bhai ( Gunda style) hu yaha ka bhabhi to bulai jaogi ur dusri ki ek bhabhi bhakt tumhe bhar Mila hoga ( madhav) uske kaam hai ye mere pass nahi hai time

Aditya: miss lawer wese to aap kabhi bhi aa sakti hai per aaj koi wajah

Chhaya: that's right today I came as a lawyer mujhe ek case ki file chaiye mai aapko shaam tak lauta dungi sheetal murder case ki

Aditya: wo file wo to wahan shelf ke upar rahi hogi thoda ucha hota hai ur apni chhaya itni lambi nahi hai

Chhaya: to utaar do

Aditya: sorry mai kaam ker Raha hun opens file on desk

Chhaya: pata hai goes towards shelf tucks her pallu at waist and try to reach

Aditya: wears his Goggles start staring at her

Chhaya: kaam ker rahe the na aap little angery

Aditya: haan bilkul file band karta hai turns his chair completely face towards her looking at her then his eyes traces way to her waist which was visible because of her efforts to reach file smiling looking back at her face then again his eyes goes towards there

Chhaya: knows it wo jis taraf mud rahi thi he also moves his head slightly but constantly looking at her

Chhaya: controlling her blush and pretend to be angry officer goggles niche karo

Aditya: by finger down his Goggles and wink

Chhaya: comes to his desk nahi mil Rahi wahan

Aditya: sach Mai nahi mil Rahi kya ese kese ho gaya his hand goes under his desk and give her file she wanted kahi ye to nahi hai

Chhaya: you ! pareshan ker rahe tooks file removed his Goggles

Aditya: yaad kijiye ek din Mai investigation ker raha tha. Tab mujhe pareshan kisne kiya tha

Chhaya: hits his shoulder with file going to leave he pulls by waist
With his one hand

Chhaya: kya hai ?

Aditya: in her ear aapki dori kul gayi hai

Chhaya: what ? Kese kab

Aditya: tucks her dori shayad shelf se atak gayi hogi took her pallu covering her back gives it to her hand

Chhaya: turns looked at him smile thankyou

Aditya: with his warm comfort giving eyes no need to you are mine took his Goggles from her hand and wears

Chhaya: comes out smiling with file

A couple entering from door same couple was on there side in samuhik vivah ceremony kyuki inhone Drama kiya tha there is high chance to get recognised

Chhaya: opens file side Mai Beth jaati hain wating her to either leave or move aside so she can leave

Tyagi ( sub inspector): reading newspapers

Aditya: comes out tyagi wo looked at chhaya yahi padni shuru ker di so much workaholic then looked at lady

Lady : Maine aapko kahi dekha hai looked at him

Aditya :took newspaper from tyagi sara akhbaar akele pad lega kya sits next chhaya hiding face mai aapko nahi jaanta

Lady: ajeeb baat hai try to look at him her husband yahan dekho na

Aditya: ye yahan kya ker ker rahi hai

Chhaya: mene bulaya hai

Aditya: per kyu

Chhaya: pagal ho kya mai kyu bulaungi mai khud inke jaane ka intezar ker rahi hu

Aditya: are yaar then a face comes in Aditya newspaper hii

Aditya :Dara kyu Raha hai

Madhav: tu dar kyu Raha hai chupa kyun hai

Aditya: mai to newspaper pad raha hu

Madhav: tu mujhe jaanta hai phir bhi

Aditya: us lady se chup raha hu ja sambhal Zara

Madhav: ese bolte hai na madam suniye wo kya hai na fir registered yaha nahi ander wali table pe hai tyagi ye you husband wife na ko

Lady : ji haan

Madhav: in husband wife ko leke ja report likh they left tooks his newspaper theek hai

Aditya: deep breath thanks

Madhav: kese chup raha jese teri ex ho

Aditya: ur. Meri ex se ye kyu chupengi ek second chle gaye wo hata lo file chhaya! Shake her

Chhaya: oh !wo khol hi li thi to socha padh lun

Aditya: by God ek hi piece ho

Madhav: ye sab chhodo sp sahab wo jo tune toffees bikheri hai sametne jana hai

Chhaya: toffee ye kya hai madhav

Madhav: criminals ki laashe ( dead body)

Chhaya: shocked tum laasho ko toffee bulate ho

Aditya: looked at Madhav like sab bata de sale ..wo baad mai baat karte hai abhi wo couple aa gaye to logo ko samjata reh jaunga itni confusion ho sakti

Madhav: tu ki mai tu to chala jaega Jo samajhna hai samajho kehke

Chhaya: chalo fir mai chalti hu is se pehle wo aaye

Aditya: radhe radhe

Chhaya: radhe radhe

Madhav: radhe radhe bhabhi

Aditya: haan bhabhi ....tujhse Karni hai baat tu chal ur ye waali bhi karni hai ur ek ur karni hai tu chal bas ander hold his neck cabin mai le jata hai

ASI ( assistant sub inspector) ek gunde ko la rha hota hai goon push him bandook le leta hai place it on chhaya head

All shocked

Aditya: madhav tu in sab ( civilian jo report likhane aaye hai) safely side ker madhav copy that apni gun nikaalta hai

Goon : gun neeche rakho warna mai ise goli mar dunga

Aditya: tense looked at chhaya she was calm shocked to see that

Chhaya: by eyes relax officer

Aditya: thought power use karegi

Chhaya: fast action jhukti hai flips his hand mod deti hai tooks gun throw Aditya catches it kicks on his knee bents him holds his hair and now slaps him he falls on floor

Aditya: wah constable holds good jail mai daal dete hai

Aditya: comes close tum theek ho kya fighting thi but I thought ki power use karogi

Chhaya: maa kehti thi power uske liye hoti hai jiska unke bina koi wajood ho

Aditya: afgaan jalebi mashook farebi ghayal hai tera diwana Bhai wah bhai wah

Ader waale couple bhar aa jate hai kya hua

Aditya looked at madhav madhav looked at tyagi

Tyagi: ye maane hi nahi kya karu

A person: abhi ek gunde ne madam ki taraf gun taani thi tya fight ki mam ne

Lady: accha looked at chhaya mene aapko kahi dekha hai

Chhaya: sorry mai aapko nahi jaanti confidentiality

Aditya: looked at her itne confidence log sach nahi bol paate aap jhoot bol rahi hai by eyes

Her husband: are aap us din the na samuhik vivah mai

Aditya: dekha sabit ho gaya aap mujhe nahi jaante meri shadi nahi Hui hai

Lady: nahi aap hi the

Chhaya: unki chhodo meri bhi shadi nahi Hui ye sab gavah hai tyagi hui hai humari shaadi

Madhav: bilkul nahi

Lady per ese kese

Tyagi: in lower voice to lady madam ye sp hai yaha ke ur gusse Wale hai ager fir se bola to jail mai nazar aaogi ur wese bhi aapko sabit karke ka Padma Bhushan milne wala hai

Madhav: haan ye nahi honge DIG hai samuhik vivah mai kyu shaadi karega

Husband : correct

Lady: haan hum aapko nahi jaante

Chhaya and Aditya tooks deep breath

Lady: aapne itni gehri saas kyu li

Aditya: abhi mai keh du aap drugs supply karte ho fir keh du ki sorry aap nahi ki ur to nahi ese saas

Lady: per

Madhav: report likho na kya panchayat hai aapko leke jata hai unhe

Chhaya: radhe radhe ji mai chali exhausted

Aditya: Radhe Radhe left to his cabin

Chhaya leaving door constable selute namaste bhabhi smile namaste

Leaves in car with file her situation song

At police station

Aditya: koi information mili us gang ke baare mai

Madhav: pichle dus dino mai is area mai 7 bacche kidnap ho chuke hai bohot complaint aa rahi hai ye ek specific gang zarur hai per baccho ko supply ek jagah nahi karti bohot bada racket hai ye records bata rahe hai ki bohot purani gang to feli hui bhi hai

Aditya: we need a plan

Madhav: ok let's discuss

At evening

Aditya: chhaya ke ghar jata hai Bell bajata hai

Chhaya opens the door

Chhaya: aap

Aditya: haan mai comes inside

Chhaya: koi kaam tha

Aditya: haan maa ne bulaya hai to lene aya hun

Chhaya: per is waqt maa ne mujhe kyu bulaya hai

Aditya: aapko nahi aaj to mai apni sali sahiba ko lene aya hu aapko lene to barat ke saath ayege wese kya likha tha usne Jeep ke peeche in her ear Aditya dulhaniya le jayenge

Chhaya: push him ur mai mana ker dun to

Aditya: tum jese log shrap hai is desh ke liye pehle meethe meethe sapne dukhate hai fir kehte hai nahi ye nahi ho sakta from( Nayak movie)

Chhaya: ooo ho filmy ho gaye ho officer tum chinta mat karo Mai biwi banke tumhare hi sir pe nachungi goes upstairs ... Arpita!! .. Arpita!!

Arpita: kya hua dii

Chhaya: Aditya tujhe lene aya hai maa ne bulaya hai ja

Arpita: ok dii per meri files bikhri hui hai

Chhaya: tu ja mai theek kar dungi they left

At birla mension

In Akanksha room

Akanksha: aao beta Arpita betho

Arpita: radhe radhe looks sab wahi hote hai but they are not were sad kuch hua hai maa?

Akanksha: Aditya tum bhi betho mujhe kuch puchna tha tumse Arpita

Arpita: ji

Akanksha: kya chhaya sach Mai 6 dimension se hai

Arpita: haan per meri dii bohot acchi hai

Akanksha: mujhe nidhi ne chhaya ke baare !ai sab bataya ur isme koi shak nahi ki wo kitni acchi hai mera to man hi moh liya us bacchi ne

Aditya: wo esi hi hai per aap kuch tension mai hai maa

Akanksha: beta Arpita kya chhaya ko koi ajeeb per asliyat jese lagne waale sapne aate hai ?

Arpita: haan dii ko humesha se ek sapna Kai baar ata hai ki zameen se kuch uper hawa mai hai unke ander se bohot saari light nikal rahi hai jese koi unhe kheech raha hai pehle ye sapna kam aata tha per ab akser aane aane laga hai wo mujhe ab batati
Nahi hai per mai unki halat dekh ke bata sakti hu ki unhone fir wahi sapna dekha

Akanksha: wo sapna nahi hai Arpita wo koshish hai prakarti ( nature ) ki jo jaha ka hai use wahan le jaane ki uski originality use kheech rahi hai

Aditya: aap kya kehna chahti ho maa

Akanksha: mai chhaya ko wapas bhej sakti hu mai us energy ko fir 6 dimension mai bhej sakti hun jo yahan ki nahi mai wo experiment reverse kar sakti hu

Arpita: kesi baate kar rahi hai aap wo dii hai meri mai unhe kahi nahi jaane dungi

Aditya: haan maa wo ab tak bhi to yaha reh hi Rahi thi na to achank bhejne ki baat kyun wo aage humare saath reh sakti hai

Akanksha: nahi nahi reh sakti ur ye mujhse ya tumse Jada uske liye zaroori hai kyuki nature ne kuch daayre banaye hai

Arpita: stands to wo daayre aapne tode meri dii ko yahan laayi ab aap mujhse unhe cheen Lena chahti hai ye haq aapko kisne diya meri dii ki kismat har baar aap apni marzi se likh sakti has tears madhav holds her

Madhav: with num eyes shaat ho jao Arpita

Arpita: kese shaant ho jau. Mai

Aditya: haan maa wo kahi nahi jaegi scared to loose her

Akanksha: wese to bahot ajeeb hai ki kisi dimension se ek shareer aa gaya kyuki mere hisaab se wahan sirf energy ur ek koi alag tarah ka maas hai per ager wo sach much waha se aayi hai to hume use lautana hoga Aditya warna prakrti humse use cheen legi ye sapne sabse bada darwaza hai 6 dimension se connect hone ka ur wo roz dungi speed se use bula raha hai use .waha time bahut fast chalta hai humare liye saalon ho gaye use yahan aaye per us duniya ke tum mujhe batao kese bachaoge use din apni originality se kese !

Tears starts falling from Arpita eyes Akanksha hugs her

Akanksha: jab ek cheez ko do log apni apni taraf kheechte hai na to barbaad bus wo cheez hoti hai beta ur chhaya ko is waqt do dimension se ladna hai ur use na tum rok sakte ho ur na mai isse accha hai hum use waha pahucha de warna .....

Aditya: warna with num eyes

Akanksha: warna hum use kho denge

Aditya: falls on bed in sitting posture

Akanksha goes towards Aditya use sir pe haat rakhti hai

Akanksha: pyaar mai to beta jis se preet lagai hai use khush rakhne ke iccha hoti hai ur jab baat jaan ki ho to Aditya holds her hand apni asko pe lagata hai have tears

Aditya: kyun maa kyu !! Crying kyun param hugs him

Param: tujhe khudko sambhalna hoga Aditya

Akanksha: ager wo sach Mai waha se hai to tum wo imagine bhi nahi ker sakte jo jitu hogi waha wo apni reality khud likh sakti koi bhi form shape le sakti hai kisi bhi jagah kisi bhi time line ur hazaro shaktiya jinhe hum kalpana bhi nahi ker sakte uski zindagi hai ur hum use na bhej sakte to baat alag thi per jab hum ye kar sakte hai to use uski prakarti se nichle tal pe Zinda rakhne ki khokli koshish bas swarth hogi humari selfishness hogi ur pyaar selfish nahi Aditya pyaar niswart hota hai

Aditya: eyes gained water punch wall nidhi holds his hand

Nidhi: no chachu crying Aditya hugs her

Pallavi: gives water to Arpita having tears wipes her tears shaant ho mera beta

Akanksha: ur koi raasta nahi wese bhi ager ye energy dharti pe rahi to Aaj nahi to kal ye dono dimension paas Ane lagenge dimensional travel possible hai per is tarah se kisi ur duniya ki chiz ko trap karke rakhna possible nahi hai bohot bohot Kam hi sahi per there are chances ki humara dimension collapse ho jaaye ur shuruaat earth se ho having tears mujhe chhaya pasand hai to Mera ye haal hai mai soch bhi nahi sakti tumhara kya haal hoga

Arpita: wo mera sab kuch hai mai unhe kese jaane dun crying

Aditya: place his hand on her head tumhari dii tumhe ese nahi dekh sakti Arpita baat uski jaan ki hai hume ye karna hoga having tears controlling his to many emotions

Arpita: mere pass meri dii ke alawa jeene ki koi ur wajah nahi hai crying hugging madhav wo meri zindagi hai
Aditya falls on her knees madhav still trying to console her he is also having tears

Chhaya: hai wajah all looked at her shocked Aditya looked at her she was hear to return that file which was in her hand her eyes were filled with warm water her tears were sliding through her cheeks she was broken with tears from inside but was standing straight Aditya can feel her pain and that was more painful than a knife stab on his heart

Arpita run towards her hugged her so hard dii crying

Chhaya: having tears consoling her ager meri wajah se is duniya ko kuch ho sakta hai to mujhe jaana hoga baccha

Arpita: nahi ... Aap nahi jaaoge dii crying

Chhaya: ur baat Rahi jeene ki wajah ki to tere pass jeene ke liye tu hai apne liye tujhe jeena hoga Khushi se tujhe madhav ke liye jeena hoga kisi ke chale jaane se zindagi khat nahi hoti ur meri strong Arpita jiyegi hugs her more tightly

Akanksha: ye mera wada hai beta Arpita ko hum nidhi jesa khayaal rakhenge having tears na jaane kismat itne khel kyu khelti hai

All were crying

Chhaya: aaj se saat din baad Arpita ur madhav ki shadi ka muhrat hai mai chahti hu shadi usi din ho ur uske agle din Mai yahan se chali jaungi Aditya looked at her with tears

Pallavi: tum jesa chahti hoo wesa hi hoga hugs her crying

After some hours sab apne apne kamre mai chale jaate hai

Per koi soo nahi paa Raha hota every one is thinking what next
Param and pallavi consoling eachother Akanksha consoling nidhi

Madhav : mere saamne Aaj meri zindagi ke sabse zaruri do insaan bikhar gaye wo tadap rahe the ur mai kuch nahi ker paya crying kyu ho Raha hai ye sab crying hard controlling his volume

Chhaya: Arpita ki god mai sir rakh ke leti hoti hai crying ab bas cup ho baccha mai tujhe ese nahi dekh sakti

Arpita: mai kya karu papa mummy ke baad aap the sambhal ab kya karungi crying chhaya creased her hair and sing her favourite Bhajan to calm her down and to make her sleep

During bhanja remembering her all memories with her little sister

5 year old Arpita in a dark room dii mujhe der lag raha hai aap kahan ho
Chhaya: bhoo!! Arpita hugs her dii aap kaha gaye the

Chhaya: bhuddu mane tujhe daraya ur mujhe hi hug ker rahi hai tujhe der nahi laga

Arpita: mujhe bass aapke dur jaane se dar lagta hai

In present chhaya tear fall s ur mujhe tujhse dur jaane se see ki Arpita bas so gayi hai

Chhaya: kissed her forehead looked at door madhav khada hota hai chhaya use ander aane ko kehti hai

Madhav: with num eyes bhabhi mai chhaya use apni jagah bithati hai he creased Arpita hair tear falls down

Chhaya gose on terrace

Chhaya: pata tha yahi hoge officer

Aditya: Mrs lawer having tears both touched their heads tears falling down remembering scenes

Chhaya: kuch maagu to doge

Aditya: hmmm

Chhaya: wada karo jese Aaj duty ker rahe ho humesha karoge sabki madat wo her kaam jis se tumhe kushi milti hai

Aditya: karunga per kushi milegi ya nahi pata nahi tears falling down

Chhaya: wada karo sabka khayaal rakhoge ur apna bhi

Aditya: wada sabka khayaal rakhunga ur ek wada ye bhi ki Arpita ab tak meri dost thi ab behen hai wo meri use nahi rone dunga

Chhaya: a tear falls controlling her heart ur mere jaane ke baad kisi ur ladki se pyaar ker Lena

Aditya: cover her mouth please chhaya mujhse wo mat maago jo mai tumhe de na sakun mera pehla ur aakhri pyaar ho tum pulls her having tears ur ager chahti ho ki mujhe fir pyaar ho agle janam fir aana tumhare Aditya intzaar karega jitna tadpana hai tadpana per tum nahi to bhatakta rahunga fir Milne ki chaah mai tum nahi tumhari talash sahi per ur koi nahi hugs her

Chhaya: holds his hand mujhse wada karo ki mere jaane ke baad bhi jiyoge

Aditya: wada saase bharuga sabko Zinda nazar aaunga hasunga bhi kisi ko ehsaas bhi nahi hone duga ki meri jaan ja chuki hai having tears

Chhaya: holds his coller crying khabardar officer ager khudko kuch bhi kiya

Aditya: apni jaan lene ki taqat nahi hai per tumhare bina jeene ki himmat bhi nahi hai having tears both broke down into tears

Aditya: ab meri baari kuch maagne ki

Chhaya: maago

Aditya: jese hi tum waha pahuchogi tum meri her memory erase ker dogi bool jaogi mujhe

Chhaya: aapne to mujhse khudko yaad karne ka haq bhi cheen liya jab prem hum dono ka hai to iske derd pe mera bhi hissa
Mujhe mera derd chahiye 😭

Aditya: per mai ye baimaani karunga mai tumhari Khushi dekhna chahta hu ur wo derd mai nahi hai hugs her so tight

Chhaya: crying to hard Mai tumse bohot pyaar karti hu Aditya!!

Aditya: both hugging eachother falls on knees Aditya crying hugging her too hard

Aditya pov

Tum mere ho is pal mere ho kal shayad ye aalam na rahe
kuch esa ho tum tum raho kuch esa ho hum hum na rahe
Ye raaste alag ho jaaye
chalte chalte hum ko jaaye

mai fir bhi tumko chahunga mai fir bhi tumko chahunga..

Is chaahat mai mer jaaunga mai fir bhi tumko chahunga !!

Chhaya pov


Teri baaho mi aake laga mera safar to yahi tak hai
Tumse suru tumpe khatam meri kahani tumhi tak hai

Jo dil ko de raahat si tujhme hai wo khamoshi
Sau baar talash liya khudko kuch tere siva na mila mujhko

Saaso se rishta Tod bhi dun tumse Tod na paungi
Mai fir bhi tumko chahungi mai fir bhi tumko chahungi
Is chahat mai mar jaaungi mai fir bhi tumko chahunga...

Baki in next part hope you enjoyed guys

Share your reviews and votes to the story ♥️ ♥️

By chhaya ✍️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro