
❛ ℬ𝒜ℬ 𝟏𝟑
Jam kini sudah menunjukkan pukul 11.00 malam. Han berasa risau tentang keselamatan isterinya yang masih belum pulang-pulang lagi. Han berjalan mundar-mandir di ruang tamunya.
Perlawanan BPL antara Manchester United dengan Arsenal pun tidak dapat menarik minatnya. Kejap-kejap, Han melihat ke tingkap untuk melihat isterinya. Han berjalan mundar-mandir lagi di ruang tamu semula.
" Terima kasih ahjussi Nam. Maaf la sebab Dami pulang lewat. Menyusahkan ahjussi Nam pula "
" Ini memang kerja saya Cik Puan. Selamat malam Cik Puan " ujar ahjussi Nam.
" Selamat malam ahjussi Nam " aku mencari kunci rumahku. Han terus melompat ke sofa dan pura-pura berlagak menonton tv. Dah gaya macam Rain pula dalam cite Full House.
" Saya dah pulang " sapaku pada Han.
" Lambat balik! "
" Belum tidur rupanya. Kenapa? Tunggu aku ke? " dugaku.
" Perasan, tak ada maknanya aku nak tunggu kau. Kau tak nampak ke aku tengah tengok bola ni! " balas Han. Pandai betul aku cover.
Ye lah tu Han, kalau lah Dami tahu kau yang berjalan mundar-mandir tak tentu arah, mesti dia ketawakan kau.
" Erm yelah. Aku ni siapa la juga kan? " aku terus berlalu naik ke atas dengan perasaan yang kecewa.
Aku ingat dia tunggu aku balik. Mungkin dia risaukan aku. Tapi, tak rupanya. Macam suka je aku balik lambat. Aku terus menghempaskan pintu bilikku dengan kuat.
" Kenapa la kau ni Han? Cuba la kau berterus-terang tadi. Apa nak dimalukan? Korang suami isteri. Kalau risau tu cakaplah risau " Han terus menutup tv dan berlalu naik ke atas biliknya. Kusut fikirannya.
Dami menutup mukanya dengan bantal busuk kesayangannya.
" Haii, kenapalah aku kahwin dengan dia ni? Sejak kecil sampai dah kahwin pun, masih tak berdamai juga. Bila la si Han tu nak buka hati dia untuk aku? Aku...aku...ni suka dia ke? Aku ni cinta dia ke? "
Akhirnya, Dami tertidur lena sendirian dengan linangan air matanya.
To be continued..
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro