Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

𝓟𝓻𝓸𝓵𝓸𝓰𝓸.

-a m n e s i a-

Bueno, sé que tuve un accidente, estoy en una habitación de un hospital y mi estomago exige comida cómo para saber que no comí en bastante tiempo.

No recuerdo nada de lo que pasó o cómo fue que termine así.Lo último que recuerdo es entrar a ese super de veinticuatro horas abierto por un par de cervezas.

¿Aún tengo veinte años, cierto?, ¿todavía no logro graduarme de la universidad?¿Mi mamá estará preocupada porque no llegué a casa temprano? ¿Me habrá guardado ese pedazo de pollo para que Taehyung no se lo comiera?.

Espera... ¿Quiénes son esas personas?. Dios ese niño se parece mucho a mí,¿será un primo lejano que nunca conocí? ¿Quién es ese chico y porqué está abrazando al niño?.

Bueno, tuve un accidente,
tal vez algo leve, y parece como si tuviera amnesia, que ridículo.



Espero puedan apoyar este fanfic. 💜

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro