Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 7/ QUE?

...
Hmm?
Ya estoy muerto?
...
Pero
Que?!

El...
Me salvo...
Pero
Porque?!

Steve: ha... Gh...

Herobrine: //abrazandolo se da la vuelta y lo tira al pasto donde no hay peligro//

Steve: tu... Tu me...

Herobrine: //le hace un jesto de que no diga nada//...

Steve: //callado// pudiste haver e dejado caer y tu comer mi carne quemada...

Herobrine:...

Steve: pero...

Herobrine: //se hacer a, se agacha y lame la mejilla de steve//

Steve: O|||O

Herobrine: //saborea// hmm~ eres muy salado... No me gusta la carne salada...

Steve: ght...

(steve: solo soy yo... O este tipo quiere revolcarse como lobo a un conejo en primavera)

Eak! Que asco, jamás dejes que una persona (monstruo) te lama la cara eso es superrrrr raro, y anti igienico...
Después de ese "acto" de herobrine...
Heronrine
Ya no "el"
...
Me levanta y contemple los pozos de lava que estaban al rededor
Eran brillantes una muerte no tan digna
Quisiera morir salvando a alguien o por algo que me recordarán como un héroe...
No como un idiota adustadiso

(steve: osea yo ¬¬)

Herobrine se subió arriba de un árbol y tomó una manzana, comiendo la.

Herobrine: (porque lo salve?... Me lo pude haber comido en ese momento... Bueno... Solo lo olvidaré que el "herobrine" salvo a un humano) //mirando a steve//

Steve: //mirando la lava con una pequeña sonrisa//

Herobrine: /// (se ve lindo sonriendo el chico...)

🥚Egg🥚

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro