₊˚⊹♡

Taehyung ile buluşmamızdan sonra Minho'ların evine gitmiş çantamı topladıktan sonra kendi ufak daireme geri geçmiştim.

Karışık duygular içindeydim açıkçası. Kafam da çok doluydu. Kısacası yavaş yavaş uçurumdan aşağı sürükleniyor gibiydim. Ne hissedeceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum. Birinin ufak bir yön göstermesine ihtiyacım vardı. O yüzden galiba seanslara yeniden başlayacaktım.

*******

Beklediğimden daha kolay geçen seansın ardından klinikten çıktığımda Seokjin hyungun yazdığı ilacı almak için eczaneye gidiyordum. Taehyung henüz mesaj yazmamıştı ki bu da günlük hayatımda planlı olmayı seven ben için ufak bir stres sebebiydi. Ama ne yapacaktık? Ben işlerimi o belirsiz saate kadar halledebileceğim kadarını halledecektim. Böylece günün geri kalanında sıfır strese ulaşabilecektim. Tabii bu ne kadar mümkünse. Bazen her şeyi fazla ciddiye almamak gerekiyordu. Kendini boşu boşuna strese sokmamalıydı insan. Evet zordu ama başarınca işleri strese girmediğin için daha kolay bir şekilde halledebilirdin. Tabi bunda disiplinli olmak da önemliydi çünkü bilirsiniz bir işi asla son dakikaya bırakmamalısınız. Eczaneden çıkıp eve gittiğimdede bu planıma uymuştum. Ne demiştim:Disiplin!

Saatler sonra telefonuma gelen bildirim sesiyle nedenini bilmediğim bir heyecanla hızlıca telefonuma uzanmış ve Taehyung'dan mesaj geldiğini görünce hızlıca bildirime tıklamıştım.

Taehyung
Jungkook çok özür dilerim
Bugün yanına gelemeyeceğim
Ama söz haftaya seninle dışarı çıkacağız

Tatlı Tavşan 🐰💞
Hayır önemli değil Taehyung
Seninde kendi işlerin var ne de olsa
Ama sen iyi misin?

Taehyung
Kötü olduğumu hissediyor musun?|
İyiyim galiba
Anlayışlı olduğun için teşekkür ederim

Tatlı Tavşan 🐰💞
Taehyung biliyorum o kadar samimi değiliz ama bir şey olduysa bana anlatabilirsin
Seni dinlerim ve yargılamam tamam mı?
|Moralin düşük sanki biraz?

Taehyung
Anlatıp başını şişirmeyeyim?
Yanımda olmana çok ihtiyacım var ama henüz o kadar samimi değiliz biliyorum|

Tatlı Tavşan 🐰💞
|Biliyordum bir şey olduğunu
Taehyung biz yeni yeni tanışıyoruz belki ama seni şimdiden çok sevdim
Eğer üzgünsen başına kötü bir şey geldiyse kötü bir şey yaptıysan senin yanında olur ve anlamaya çalışırım bunu bil tamam mı?
Uzun zaman sonra ilk defa Minho haricinde bir kişi bana böyle düşünceli yaklaşıyor ve bu benim için çok değerli

Taehyung
Bana karşı böyle hissetmen beni gerçekten mutlu etti Jungkook
Eğer şu an müsaitsen sana atacağım konuma gelir misin?
Cidden yanımda olmana ihtiyacım var|
📍Konum

Tatlı Tavşan 🐰💞
Hemen geliyorum
-Tatlı Tavşan 🐰💞 çevrimdışı-

Hızlı adımlarla metrodan indiğim gibi soluğu Taehyung'un konumunu attığı veterinerde almıştım. Neden burdaydı ve üzgündü pek smin değildim ama aklıma sadece hayvanı olduğu ve hasta olduğu ihtimali geliyordu.

İçeriye girdiğimde danışmadaki kadına Taehyung'un adını vermiş böylece beni onun yanına götürmüşlerdi.

Arka taraftaki merdivenlerden aşağı kata inmiş ardından karşımıza çıkan ikinci odaya girdiğimizde Taehyung'u görmüştüm.

Sesimizden dolayı başını kaldırdığımda kesinlikle gözleri kızarık ve yorgun görünen bir Taehyung beklemiyordum. Kalbimde ufak bir sızı oluşurken hızlı adımlarla yanına ilerlemiş ardından önüne çömelmiştim.

Gözlerim endişeyle yüzünü tararken sormuştum kendime neden böyle acıtıyordu kalbimi onu üzgün görmek?

"Taehyung ne oldu?"

Bunu sormamla göz yaşları tekrardan akmaya başlamıştı ve işte o zaman sorduğuma pişman olmuştum.

"Köpeğim. Nefes alamıyordu. Jungkook çok kötüydü!"

Elleriyle gözlerini kapatan Taehyung'un hemen ardından dayanamamış kollarımı sıkıca önümde ağlayan esmere dolamış, başını göğsüme yaslamıştım. Bir yandan sırtını sıvazlıyor diğer yandan fısıldayarak ona teselli veriyordum.

"O iyi olacak Taehyung gerçekten. Sabırlı ol tamam mı?"

Hiç bir cevap vermeden sessizleşen iç çekişleriyle göğsüme yaslanmaya devam etmişti. Ben de onu rahatlatmak için arada saçlarını okşamıştım.

Bir kaç dakikanın ardından yavaşça göğsümden ayrıldığında ilgiyle yüzüne bakıyordum. Bakışları beni bulduğunda buruk bir tebessümle konuşmuştu.

"Teşekkür ederim geldiğin için. Abim çalıştığı için biraz gecikeceğini söylemişti."

"Rica ederim Taehyung. Ne demek. Daha iyi misin? İstersen bir elini yüzünü yıka kendine gel?"

Beni sadece başıyla onaylayıp ayaklandığında ben de onunla beraber çömeldiği yerden kalkmıştım.

Belki biraz kendi başına kalmak istiyor olabilirdi bu yüzden peşine takılmadan "Yanında gelmemi ister misin?" diye sormuştum.

"Hayır, gerek yok. Yeontandan haber alırsan söyle bana tamam mı?"

Yeontan köpeği olmalıydı.

"Tabii ki de söylerim."

O odadan çıktığında bir süre boş boş ayakta durmuş ardından koltuğa oturup arkama yaslanmıştım.

Taehyung ile eş zamanlı gelen doktor ile ayaklanıp ben de yanlarına yürümüştüm.

"Ameliyatı iyi geçti. Üç ya da beş gün durumuna göre burada bizim gözetimimiz altında kalacak. İstiyorsanız sizi yanına götüreyim?"

Taehyung heyecanla doktoru onayladığında ben de arkalarından gülümseyerek gitmiştim. Doktor Taehyung'u arka sırada kalan bir kafese götürmüş ardından geri gelmişti. Ben ise kapı pervazına yaslanmış ilgiyle köpeğiyle konuşan Taehyung'u izliyordum. Yanına gelen hemşire ona bir şeyler söyledikten sonra son kez Yeontanı sevmiş ardından ayaklanıp bu tarafa doğru gelmişti.

"İyi misin?"

"Evet iyiyim. Üstümden büyük bir yük kalktı resmen. Ama abime haber vereyim. Boşu boşuna gelmesin şimdi."

Taehyung bir köşede abisi ile konuşurken ben de Yeontan'ı merak ettiğim için kafesine bir göz atmaya gitmiştim. Karşılaştığım bu minik yavru köpekle yüzümdeki gülümsemeye engel olamamıştım. Cidden sevimli bir minikti.

Fazla oyalanmadan tekrar Taehyung'un yanına döndüğümde doktorla konuştuğunu görmüştüm. Onların yanına gitmek yerine kısaca oyalanmak için etrafı izlemiştim.

Hijyenik ve ferah bir yerdi burası. Neden şimdi hayvan sahipleri tarafından çokça tercih edildiğini anlıyordum. Yanıma gelen Taehyung ile yaslandığım yerden ayrılmış çıkışa doğru yürümüştüm.

"Abin geliyor mu?"

"Aslında buraya varmak üzeredir. İstersen seni de bırakabiliriz?"

"Gerek yok teşekkürler. Ben kendim giderim."

"Seni de buraya kadar yordum üzgünüm."

"Hayır sorun değil Taehyung. Mesaj olarak yazdığım şeyleri bana tekrarlatmaya meyillisin galiba?"

Gülerek başını iki yana salladığında moralinin bir saat öncesine göre toparlandığını görebiliyordum ve bu da beni mutlu ediyordu.

Önümüzde duran siyah spor arabadan inen Seokjin hyungun Namjoon diye tanıttığı sevgilisi hızla yanımıza gelmiş merakla Taehyung'a bakarak konuşmuştu.

"Sen iyisin değil mi?"

"Evet hyung. Hem bak Jungkook'ta yanıma geldi."

"Kardeşimin yanında olduğun için teşekkür ederim Jungkook. Seni de evine bırakalım. Bizim yüzümüzden yorulmuşsundur."

"Sorun değil cidden. Hem ben kendim de eve gidebilirim."

"Olmaz ben kabul etmiyorum. Siz binin ben bir Yeontan'ın doktoruyla konuşayım. İçim ancak öyle rahat eder."

Namjoon hyung kliniğe girerken bizde arabasının arka koltuklarına yerleşmiştik.

"Bugün için teşekkür ederim Jungkook. Benim için önemliydi."

Yüzümde oluşan güzel tebessümle konuşmuştum ben de. Onu mutlu etmek iyi hissettirmişti.

"Rica ederim. Yanında olmama izin verdiğin içinde ben teşekkür ederim Taehyung."

Bu sefer o da gülümseyerek bakmıştı. Namjoon hyung arabaya binene kadar da devam etmişti bakışmamız.

₊˚⊹♡

Diğer bölüm görüşürüz ✌️
*Leo

🐰🐯🐾🪴🍫