💧💧💧

"Ah. Günaydın Kook"

"Sana da günaydın Minho"

"Gel bizde kalmak için hazırladığın çantayı arabama bırakalım"

Onunla beraber arabanın bagajına doğru yürümüş çantayı yerleştirdikten sonra beraber okula geçmiştik.

***

Bir anda başımda hissettiğim eller ile irkilerek odaklandığım sorudan başımı kaldırmıştım. O sırada Minho'nun üzgünce iç çektiğini duymuştum. "Jungkook iyi misin?"

"İyiyim Minho. Neden?" Yanımdaki sıranın sandalyesini yanımıza çekmiş oraya oturmuştu.  Yüz yüze olabilmemiz için ben de bedenimi ona doğru döndermiştim. Ellimi sıcak avuçları arasına almış ardından konuşmaya başlamıştı. "Dalgınsın Kook. Seni üzen bişey varmış gibisin. Dün olanlar yüzünden mi?"  Gözlerim irileşirken onaylamazca ona bakmıştım. "Hayır kesinlikle senin yüzünden değil"

Bakışlarımı ondan kaçırıp biraz etrafa bakınmıştım. "Kabusa benzer bir şey gördüm." 

"Yine öncekilerden mi?" Bakışlarım hâlâ onu bulmazken ufak bir baş hareketiyle onu onaylamıştım. "Tanrım. Kıyamam sana" diyerek beni kendine çekmiş sıkıca sarılmıştı. "İyi misin peki?" Buruk bir tebessüm etmiştim o bunu sorunca "Kabusun bir kısmını gördüm. Galiba iyi sayılırım."

Minho üzgünce bana bakmış saçlarımı okşamıştı. "Sen bence bu hafta bizde kal."

"Düşünebilirim bunu."

Bir şey soracak gibiydi ama bunu sormaya çekiniyormuş gibi bakan Minho sonunda ağzındaki baklayı çıkarmıştı. "Kabuslarını tetikleyecek bişey mi oldu?" Şimdi bariz bir endişe ve korku ile bakıyordu yüzüme. "Olmadı ama duruşmanın tarihini biliyorsun değil mi?"

Bir süre düşünmüş hatırlayınca da gözleri irice açılmış bir şekilde yüzüme bakmıştı. "Atlatacağız bunu gerçekten. Kafana takmamaya çalış olur mu?"

Her ne kadar yapamayacağımı bilsem de onu onaylamıştım.

***

Kantindeki ablanın bana uzattığı suyu almış parasını da verdikten sonra sınıfıma gitmek için merdivenlere doğru yürürken bir anda omzumu tutan el ile irkilip hızla arkama dönmüştüm. Karşımda dün beni tutan oğlanı yani Taehyung'u gördüğümde çatılı kaşlarım gevşemişti. "Özür dilerim korkutmak istememiştim."

Başımı olumsuz anlamda sallamış "Sorun değil. Boş anıma denk geldi" demiştim. Bana gülümseyerek bakmıştı. İyi bir yüzü vardı. Esmerdi ama yakışıklıydı. Okuldaki kızlar ona hayrandı.

"Biraz konuşalım mı?"

"Olur aslında. Hem sana teşekkür borcum var"

Kantindeki masalardan birine geçmiştik.

"Teşekkür ederim dün beni tuttuğun için. Yere düşseydim kötü yaralanabilirdim."

"Önemli değil Jungkook. Asıl iyi misin sen?"
Anlamazca yüzüne baktığımda açıklama gereği duymuştu. "Dalgınsın. Yanına gelmeden önce seslenmiştim ama duymadın."

"Biraz dalgınım desem yalan olmaz. Ama iyiyim bir şey yok." ikimizde bir süre ne diyeceğimizi bilemezken Taehyung ayağa kalkmış "Hadi gel beraber gidelim sınıfa." demişti. Eh ben de hayır dememiştim.

***

"Oh sonunda eve gidiyoruz" Minho'nun şükreder gibi söylenmesiyle gülerek arabanın önünden dolanmış yanındaki koltuğa yerleşmiştim. Minho'nun ehliyeti vardı. Aslında olmaması gerekiyordu ama ailesi saygın olunca bir şey dememişlerdi. Geçen sene okuldan sonrasını genelde Minho'larda geçirdiğim için servisi pek kullanmazdım. Şimdi yavaş yavaş tekrardan o günlere dönüyor olmak ince bir kalp sızısı ile buruk bir tebessümü getiriyordu bana.

"Minhee teyzeyi özlemişim. Uzun zamandır görüşemedik."

"Uzun zamandır bize uğramıyorsun da ondan! Bir yıldır annemler seni görmedi Jungkook!"

"Böyle olmasını istemezdim bunu biliyorsun."

Üzgünce yüzüme bakmış ardından beni onaylamıştı.

"Biliyorum tabii ki de. Ama yanında olmamıza izin ver lütfen." bana rica eder gibi baktığında gülümseyerek onaylamıştım onu. Onları bu kadar aksatmam hoş değildi gerçekten. Yanımda olmalarına izin vermem gerekirdi ama o zamanlar bunu yapamamıştım.

***

"Minho bu kedilerden sadece Soonie beni seviyor."

"Öyle deme hepsi seni seviyor ama Soonie biraz daha cana yakın."

"Öyle olsun madem." Minho kedileri ile ilgilenirken telefonuma gelen mesaj ile ben de Soonie ile ilgilenmeyi bırakıp telefonu elime almıştım.

Bilinmeyen numara
Merhaba Jungkook. Taehyung ben
Numaranı Hoseok'tan aldım.

Aslında Taehyung'un yazmasına şaşırmıştım.

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Sana da merhaba Taehyung bir sorun mu var?

Taehyung
Hayır bir sorun yok sadece bir şey sormak istemiştim

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Seni dinliyorum

Taehyung
Hafta sonu buluşabilir miyiz?

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Olabilir ama neden?

Taehyung
Beraber vakit geçirmek için?
Hem seni yere düşmekten kurtardım değil mi?
Bence beraber takılarak borcunu ödeyebilirsin ;)
Fazla sorgulamasan be güzelim|

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Ama cumartesi günü olmaz. O gün Minho ile dışarıda olacağız
Hem sanki uçurumdan yuvarlanacakmışımda tutmuşsun gibi davranma

Taehyung
Tutmasam yokuştan yuvarlanıyor olabilirdin ama bence aynı şey
Bir de Minho senin erkek arkadaşın mı?
Olmadığını söyle lütfen|

Tatlı Tavşan 🐰 💞
O da nereden çıktı. Biz sadece arkadaşız

Taehyung
Bugün teneffüste yanına uğrayacaktım ama Minho ile sınıfta sarılıyordunuz
Bir an onunla birliktesiniz diye korktum|

Yani okulda seni gözlemlediğim kadarıyla insanlara karşı biraz soğuksun?
Yanlış anlama ama bu yorumumu lütfen

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Minho benim çocukluk arkadaşım. Evet biraz samimiyiz ama erkek arkadaşım değil
Ve yanlış anlamadım biraz soğuk bir insan olduğum doğrudur

Taehyung
Konuyu biraz çevirsem fena olmaz|
O kadar uzun süre arkadaş olduğunuzu bilmiyordum ama bu çok güzel bir şey bence. Jimin ile ben de çocukluğumuzdan beri beraberiz

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Evet gerçekten öyle. Seni anlayan samimi ve güvenilir biri olması çok güzel bişey

Taehyung
Benim şimdi gitmem lazım ve pazar günü benimle beraber dışarıda olmak ister misin?
Maksimum cümle kurma yeteneğim|

Tatlı Tavşan 🐰 💞
Peki
Görüşürüz o zaman
Ve evet pazar günü seninle dışarı çıkarım

Taehyung
Görüşürüz Jungkook

Taehyung çevrimdışı

***

"Kook beraber yatsak?" Bana rica eden gözlerle bakan Minho'yu nasıl kırabilirdim ki? "Yana kay o zaman. Zaten dana kadarsın bir de tüm yatağa yayılmışsın."

Minho gülümseyerek yana kaymış bana yanında yer açmıştı. Açtığı yorganın altına girmiş yüz yüze olacak şekilde birbirimize dönmüştük. "Gece kabus görüp uyanırsan ve ben duymazsam beni uyandır tamam mı?" Başımı olumlu anlamda sallamak ile yetinmiştim sadece. Bu konu hakkında cidden konuşmak istemiyordum. Hâlâ daha bazı şeylerin etkisini atlatamamıştım.

"Biliyorsun yalnız başına olmak zorunda değilsin." dolu gözlerim ve buruk tebessümüm ile ona bakmıştım. O ise bana şefkatle bakmıştı. Gözümden akan yaşı nazikçe silmiş beni kendine çekmişti. "Sen benim kardeşim gibisin Jungkook. Kötü zamanında bile yanında olacağımı biliyorsun değil mi?" Konuşmak yerine onu yine başımla onaylamıştım. "Teşekkür ederim Minho. İyi ki varsın" kısık ve pürüzlü sesimle konuşmuş ardından kafamı beni çektiği göğsünden kaldırmış yüzüne bakmıştım. "Yarın daha iyi olacağım bunu biliyorsun?"

"Evet biliyorum ama bu konu yüzünden gün boyu dalgın gezmen beni çok üzüyor."

Tekrardan sarıldığımızda Minho saçlarımla oynamaya başlamıştı. "Uyuyalım mı artık?"

Başımla onu onaylayıp Minho'ya sarılarak uykuya dalmıştım. Cidden ona sahip olduğum için çok şanslıydım.

💧💧💧

Yeni bölümümüzle geldim

Umarım bölümü sevmişsinizdir

Bu kurgunun ileriki bölümleri için aklımda güzel fikirler var

Umarım siz de bu kurguyu sever ve desteklersiniz

Diğer bölüm görüşürüz 👋

🐰🐯🐾🪴🍫

Leo~