Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

❝ Chapter ELEVEN ❞

꒱◦۪۪̥. ⃟ ➛⌜ [Capítulo Once: Declaraciones irreales  ✦︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾✦
│││
││✧ ╭───────────╮
│✧ ↪{{🌐}} Declaraciones irreales
      ✧ ╰───────────╯

❛ 🅑🅔🅜 🅥🅘🅝🅓🅞 ❜

•••┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈•••
M ᴀ ʀ ᴀ ᴛ ᴏ  ( 2 / 2 )
︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵︵
⸙ ะ        ⸙ ะ           ⸙ ะ        ⸙ ะ        ⸙ ะ
◌ ᪇᪱                         ◌ ᪇᪱                       ◌ ᪇᪱

OMS: Por que no?! ── Grita con molestia ──

OMIT: Mi sangre no es compatible con nadie ── declara tranquilamente ──

OMS: Sabrias eso si no te hemos hecho ningun análisis!? ── ahora solo le alza un poco el tono de voz, que suerte tiene que OMIT se levanto con un poco mas de paciencia hoy, si no, ya hubiera quedado tieso ──

OMIT: Tu sola pregunta me ofende y me hace saber que no se toman tan literal mi nombre ── toce un poco antes ── Soy la Organización Mundial del Internet y las Tecnologías! Todo lo que este en Internet, lo se! Todo! Absolutamente todo! Excepto lo que es del gobierno o de la sede de cada organización, ya que tienen buenos sistemas de seguridad y si lo preguntas, es obvio que si intente entrar, por que? No necesitas saberlo, solo quedate con que no puede entrar ── responde en pausas al ver como OMS abria la boca y la cerraba y la volvía abrir y la volvía a cerrar ──

OMS:... Eso sigue sin explicarme porque no eres compatible con nadie más ── Menciona molesto, acercándose con una aguja ── Dejame hacer unos análisis... Vamos ── se acerca peligrosamente a OMIT, quien retroce en automático ──

OMIT: Si te digo que le tengo miedo a las agujas, me crees? ── pregunta mirando fijamente a OMS ──

OMS: De ser asi, estarías mirando fijamente a la aguja y no a mi ── responde burlon ──

OMIT: ── suelta un sonido de molestia, déjadose caer el suelo, para sentarse ── La verdad, el porque pienso que mi sangre no es compatible, es... ── se queda en silencio unos momentos, pensando si es correcto decirlo ──

OMS: Tu sangre que? ── se detiene, con una mirada incrédula ──

OMIT: ── Suspira cansada ── No creo que haya alguien que tenga una sangre...

Radioactiva...

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

Unas horas después, OMIT se encontraba en su sede, ordenando que la escondieran

Como lo harian? Bueno, la isla en donde estaba la sede, era artificial, por eso nadie sabe de su existencia, bajo la isla, habían unas compuertas, del tamaño de la isla, estaba se abrían y bajo de la isla, estaba una plataforma que la sostendrá y la bajara unos metros separado de las compuertas para asi ocultarla

OMIT se encontraba como siempre, en su oficina, estaba escribiendo y al parecer dibujando, muy concentrada, escucho como tocaron la puerta y dio permiso

OMIT: Oh! Pero que sorpresa! En un gusto verlos de nuevo, después de casi 2 años! ── se levanta entusiasta ──

Hope: El gusto es mio, Señorita OMIT ── se inclina en respeto, siendo seguida por su equipo ──

OMIT: Como han estado equipo UISCI o debería decir EDMI? ── carcajea demasiado alegre ──

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

OMIT: Que tal esta Cris? No se ha reportado desde hace un mes, ya comencé a preocuparme por si le paso algo ── pregunta mientras regresa a sentarse, con un tono indiferente, ya que asi era ella ──

Anteriormente, habían estado hablaba un rato amistosamente, ahora habían iniciado con lo que verdaderamente le importaba a OMIT, lo unico que le importaba en realidad

Morena: La nueva cara de ONUDI? Esta bien, de hecho, nos mando estos papeles, quiere que los vea ── se acerca a dejar una carpeta llena de papeles ──

OMIT: Entonces si la aceptaron... Eso es espectacular, una maravillosa respuesta ──sonríe grandemente mientras lee lo que hay en la carpeta ── Y Aidan? ── sigue preguntando, sin dejar de leer ──

Morena: Buenas noticias, Aidan ahora es... La cara de ONU, ya que ONU no ha despertado y SG estaba intoxicado, bueno, lo pusieron como la cara de ONU, también nos mando estas carpetas ── se acerca a dejarlas, con ayuda de Hope, ya que eran bastantes ──

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

Después de aquella agradable visita, las noticias fueron completamente de su agrado, estaba leyendo, escribiendo y dibujando

Dejo de hacer lo que hacía y se estiró en su silla, se acercó a un ventanal, mirando el paisaje artificial, ya que seguían bajo agua, estaba tranquila pero recordó las noticias tan agradable para ella y comenzó a reí llena de alegría y maldad

OMIT: El momento que he estado esperando desde hace tiempo... 70 años! ── habla con gozo ── Finalmente... Es hora ── estaba en un escritorio, en ESE escritorio, que tenia un viejo tablero de Ajedrez, movió a un alfin ── pronto... Unos movimientos mas... Y sera... Jaqie Mate... ──

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

Dias después, ONU seguía sin despertar, siendo eso, lo que haría a OMIT, moverse de una vez

Y su primera victima sería....

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

OMIT: Un pandemia... Y ONU durmiendo... Una crisis económica.... Y ONU durmiendo... Atracos masivos.... Y ONU durmiendo... Una próxima guerra mundial... Y ONU durmiendo ── cantaba dulcemente, mientras se danzaba con unos saltos muy infantiles y dinámicos ──

Su voz resonaba en aquellos pasillos, oscuros y silencioso, hacían un eco que te calaba los huesos, pues al final del eco, la voz se oia distorsionada... Fria... Oscura... Tenebrosa...

Y ahi estaba EU... Manchado de sangre azul... Moviéndose lo mas rápido que podia, las heridas en su abdomen, cara, brazos y mas... Lo desconcertaban... Intentaba ser lo mas silencioso posible

En un intento de debilitara a OMIT, quien lo seguia como un cazador a su presa, apago completamente su sede, pensando que OMIT dejaría de funcionar por la falta de Internet

OMIT : Eres... Tan~ incrédulo, EU ── su voz lo asusto, se escuchaba cerca, apesar de que hace unos momentos se oia demasiado lejos ── Realmente creiste que... Que yo solo funcionó, con Internet? Eso es muy~ ridículo~ totalmente ridículo ~ ── menciona cada vez mas cerca de él, haciéndolo entrar en panico ── Me comenzabas a caer muy bien~ es una verdadera lástima que hayas descubierto mis... Planes ── la luz parpadeo, OMIT estaba hay ──

Se dejo caer al suelo, lleno de pánico, miedo, terror, los ojos y sonrisa de dientes de OMIT, brillaban, aunque estaba oscuro, se podia ver la cara llena de malicia, pues era un brillo intenso... Muy brillante...  Y antes de poder reaccionar, el brillo desaparecio, ante aquello, comenzó a correr en un intento escapar de su destino

Su paso se sentían pensado...

No escuchaba bien...

Todo era borroso...

Todo parecia irreal...

Queria pensar... Que era un sueño...

Pensar que aquel sentimiento de tristeza... Dolor... Traición...

Eran falsos...

Cuando no te toca...

Ni aunque te pongas...

Seguía corriendo, sin detenerse, debía buscar una salida, una ventana algo que lo dejara salir de aquel lugar

Cuando te toca...

Que lo unico real... Era...

Ni aunque te quites...


Aquel sentimiento de amor....

Buu

⌦ -  ̗̀𝓞𝓻𝓰𝓪𝓷𝓲𝔃𝓪𝓬𝓲𝓸𝓷𝓮𝓼 ┊𝓞𝓶𝓲𝓽   ̖́- ⌫

「[ 🍃 ]- - 指數 • • N o t a 」
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
〔 📑 〕;〔 📑 〕;〔 📑 〕

Este es el capítulo que tiene toda mi inspiración, esta cortos porque inconscientemente los separe XD

En fin, espero que les guste :D

Sin más, me despido
Buenas tardes, Buenas noches, buenas madrugadas y buenos dias
Adiuuu
🌇🌃🌆🏙️
↶◦²⁵·³·¹⁸◦↷
ʷᵉˡᶜᵒᵐᵉ ˢʷᵉᵉᵗⁱᵉ
- ⸙ ᵂᵉˡᶜᵒᵐᵉ
﹀﹀﹀﹀ᶰᵉʷ﹀﹀﹀﹀﹀﹀ . . . . . . . . . .
📅20210705 〔🌎〕México, Tabasco "El Edén de México"; 🌙 12:12 pm; 📱⇆74%
. . . . . . . . . .
﹀﹀﹀﹀﹀﹀ᵒᵒ⁷﹀﹀﹀﹀

ヾ᰷᰷⿻̸🌵ᰪ Preguntas... Sobre el capítulo

ヾ᰷᰷⿻̸🌵ᰪ Sugerencias

ヾ᰷᰷⿻̸🌵ᰪ Información que este mal aqui, que no haya explicado en las aclaraciones

— pato mom in the quinto sueño

—1220 palabras 🇲🇽

Chapter TEEN
Next>>

Todos los créditos de trama y el personaje de OMIT, le pertecene completamente a Luntali

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro