Pov: Nicollo

W takim właśnie lesie siedziałem z Dante. 
Nie chciałem pokazywać się w większych królestwach, ludzie mojego ojca mogli by 
nas znaleźć. 
Rozbiliśmy mały obóz pośród drzew i w nim mieszkaliśmy. 
Chłopak był świetnym towarzyszem, czułem się w jego 
towarzystwie bezpiecznie. 
Dzieliliśmy swoje obowiązki, ja polowałem na zamieszkującą 
las zwierzynę, a niebieskooki przyrządzał z niej posiłki. 
Cieszyłem się z obrotu spraw jaki nastąpił. 
Jednak.. martwiłem się o Erwina. 
Przez to iż zrzekłem się królestwa młody ma na głowie 
więcej niż kiedykolwiek. 
Obawiałem się o jego psychikę i dalsze losy siwego. 
Mam wrażenie ,że nie zdaje sobie sprawy z tego jak dobrym 
materiałem na króla jest. 
Od małego wpajano mu że jest inny i wyjątkowy.. Teraz widać 
tego skutki. Oczywiście ,że kochałem brata. 
Kochałem jak nikogo innego.. no może jednej osoby, ale o tym 
kiedy indziej. Sam przyczyniłem się do jego obecnego 
poglądu na świat. Na jego miejscu też bym nie wiedział co mam 
ze sobą zrobić. Jestem pewien, że z czasem zrozumie 
moje postępowanie i to ,że to test ,który musi zdać. 
Słoneczko jest może delikatny, ale wytrzymały jak 
mało kto ,chociaż tego nie widać.