Feel like making a deal with the devil?

Pov. Olivia

Louis grijns. Rustig plaats hij zijn wijsvinger tegen zijn lippen en kijkt hij Chelsea doordringend in haar ogen aan. Na een paar seconden maakt hij een kleine beweging met zijn hand, alsof hij haar zegt dat ze opzij moet. Een zucht verlaat Chelsea haar mond. Gehoorzamend knikt ze en zet ze een paar kleine pasjes achteruit.

Nu kijkt Louis weer naar mij. 'Chelsea we gaan' Zeg ik dan uit het niks. Boos kijkt Louis me aan. Hij pakt me stevig bij mijn arm vast en trekt me ruw naar hem toe. 'Ik geef hier de commando's, niet jij he-' Hij stopt even voor een seconde en denkt. 'Wat ben je eigenlijk?' Vraagt hij dan. 'Ik voel meerdere soorten krachten'

Grijnzend zet hij een paar stappen vooruit waardoor hij nu nog dichter op me staat. Ik wil iets zeggen maar ik wordt onderbroken door Sasha die hoestend op de grond valt. Ha! Karma! Louis laat mijn pols los en sprint op Sasha af.

Snel ren ik naar Chelsea toe. In al mijn verbazing is Chelsea niet meer alleen. Naast haar staat een lange, jonge vrouw. Ik heb haar nooit zien aankomen.

Pov. Louis

Achter me hoor ik gekuch en een doffe klap. Verward draai ik me om en zie ik Sasha op haar knieën zitten. Bezorgd ren ik naar haar toe en kniel voor haar neer. Ze hoest kleine beetjes bloed uit, het maakt me nog nerveuzer.

Zachtjes plaats ik mijn wijs en middelvinger tegen haar slaap aan. Ongeveer direct zakt Sasha in elkaar. Ik vang haar hoofd op en leg haar voorzichtig op de grond neer.

Ik sta op en draai me om. Wanneer ik Felicia zie vertrekt mijn gezicht van woede. De kleine grijns op de net aangekomen heks haar gezicht maakt me alleen maar bozer. 'Wat heb je met haar gedaan!?' Schreeuw ik boos.

Rustig haalt Felicia haar schouders op. '1 uur en dan moet de spreuk wel weer uitgewerkt zijn, zo niet, dan heeft ze een probleem' De kalme toon waarop ze sprak maakte me alleen maar bozer. Dreigend loop ik op de drie vrouwen af.

Snel sla ik mijn handen voor mijn oren wanneer er een oorverdovende piep klinkt. Ik zak door mijn knieën en beweeg mijn hoofd naar beneden. Langzaam strompel ik achteruit.

Wanneer ik weer een redelijke afstand van verzwakt de piep en kan ik weer rechtop staan. 'Ik ben nog lang niet klaar met jullie, begrepen!' Boos kijk ik ze één voor één aan. Snel loop ik naar Sasha toe en pakt haar voorzichtig op. Ik geeft Chelsea nog een korte blik. 'Twee weken'

Pov Chelsea

'Twee weken' Zijn laatste woorden galmen rond. Voor ik iets terug kan zeggen verdwijnt hij in het niks. Als een stofje die weg is geblazen door de wind. Gewoon verdwenen.

Ik draai me om maar mijn zus, Felicia. Ik zet een vriendelijk glimlachje op en omhels haar. Ik zucht wanneer ze me direct zacht wegduwt. 'Rondhangen met wolven, okay, maar blijf weg bij demonen Chelsea. Demonen zijn gevaarlijk, manipulatief en gewoon niet vertrouwen! Jij zou daar alles over moeten weten.' Zegt ze streng.

Ik knik kort. Ik haat het wanneer Felicia zo doet. Alsof ze de baas over me is en alles beter weet. Ik kan prima voor mezelf zorgen hoor!

'Demonen?' Hoor ik dan achter me. Wanneer ik me omdraai zie ik de bezorgende blik van Olivia. 'Ja, demonen' Mompelt Felicia chagrijnig. 'Doe voorzichtig Chels' Ik knik wanneer mijn zus een zucht slaakt.

'Kom je Olivia?' Vraag ik. Ik wil gewoon naar huis. Nou ja, de plek die ik huis noem voor zo lang ik me daar nog kan vertonen. 'We gaan'

~
~

Boos wordt de deur achter me dicht gegooid. 'Wat dacht je wel? S'nachts haar in gevaar brengen? Wat dacht je dat er ging gebeuren? Dat vampieren of demonen haar vandaag maar een keer gingen overslaan?' Quill spuugt zijn woorden naar me maar ze komen niet bij me binnen. Mijn gedachten zijn bij Louis en de afspraak.

Twee weken Chelsea, en dan wil ik mijn heksenhart.

Zijn woorden herhalen zich in mijn hoofd. Ik was achterlijk om ooit een belofte aan Louis te maken. 'Chelsea!' Ik schiet wakker uit mijn gedachten en kijk naar de boze blik van Quill. 'Huh?' Mompel ik nog steeds niet helemaal aanwezig.

'Heb je ook maar één woord gehoord van wat ik net zei?' Zijn woorden klinken kalm maar de blik in zijn ogen zegt precies het tegenovergestelde. 

'Wat bezielde je Chelsea? Wat wouden ze? Ik heb je tientallen berichtjes gestuurd! Praat tegen me!' Quill klinkt wanhopig. Ik weet zelf niet wat me bezielde. Hoe kon ik ooit denken dat het een goed idee was om Olivia s'nachts naar de stad te brengen. Gelukkig waren de problemen voor mij bestemd, maar dat kan ik Quill natuurlijk niet vertellen. Ik zou het wel willen maar ik kan het niet.

Ik zucht. 'Demonen gedoe, het was niks belangrijks' Ik wil Quill niet in zijn ogen aankijken en staar naar de grond. Natuurlijk was het wel belangrijk.

'Wat wouden ze?' Quill zijn stem klinkt boos en dreigend nu maar ik blijf stil. Mijn afspraken met Louis gaan hem niks aan. 'Chelsea kijk me aan! Wat wouden ze?' Hij geeft me een duwtje tegen mijn schouder aan waardoor ik opkijk. 'Niks. Belangrijks!' Zegt ik bot.

Ik sta op. 'Het gaat je niks aan Quill!' Ik wil me omdraaien maar ik wordt bij mijn pols vastgepakt. Terwijl Quill opstaat trekt hij me naar hem toe. 'Als het om Olivia haar veiligheid gaat, gaat het me toch degelijk wel wat aan!' Opnieuw klinken Quill zijn woorden rustig maar zegt hij blik het tegenovergestelde.

'Hebben ze hun magie op haar gebruikt?' Vraagt hij dan streng. Ik blijf stil. Ik krimp wat in elkaar wanneer er een pijnscheut door mijn arm gaat, Quill heeft net keihard in mijn pols geknepen. 'Beantwoord de vraag Chelsea, hebben ze hun magie op haar gebruikt?'

Ik trek mijn arm los. 'Ja, ja dat hebben ze! Wat zit je nou te zeiken? Ze is toch heelhuids terug gekomen!' Snauw ik terug. Ik draai me om en storm boos de kamer uit. Achter me gooi ik de deur dicht.

Vanuit de kamer hoor ik een harde klap, alsof iemand ergens tegenaan heeft getrapt.