Είχαν περάσει αρκετές ώρες. Σχεδόν είχε βραδιάσει. Τότε έφτασα στο Riverdale. Άφησα το αυτοκίνητο και πήγα προς το Pops. Αυτό ήταν το μαγαζί που σύχναζαν συνήθως η Cheryl και η Toni. Οι παλιές μου φίλες από αυτήν την μικρή πόλη. Μπήκα μέσα. Ένας μελαμψος κύριος με ρώτησε αν θέλω να καθίσω. Δεν του απάντησα. Ξαφνικα είδα τον Jackson. Δεν περίμενα ότι θα τον δω εδώ. Τον πλησιασα . "Γεια σου Jackson." του είπα . Σήκωσε το κεφαλι του και τα μαύρα μάτια του με κοιτούσαν με έκπληξη. "Alison! Δεν περίμενα πως θα σε βρω εδω! Την άλλη εβδομάδα δεν έχουμε την παραλαβή για την συμμορία;" είπε παραξενευμένος. Η αλήθεια ήταν πως ήμουν μέλος εδώ και χρόνια σε μια συμμορία στο Riverdale χωρίς να το ξέρει κανένας από το Ravenswood. Αλλά δεν είχα έρθει γι αυτόν τον λόγο εδώ.
"Ναι......απλά είπα να έρθω να σας δω." απάντηα κρύβοντας την αλήθεια. Κάθισα στο ίδιο τραπέζι που καθόταν και εκείνος. Εκείνη την στιγμή ήρθε η Cheryl. Τα κόκκινα μαλλιά της έλαμπαν και έκαναν μια πολύ ωραία αντίθεση με τα μάτια της. "Alison dilaurentis. Πως κι από δω;" με ρώτησε. "Cheryl blossom! Μα τι ευχάριστη έκπληξη! Αλήθεια που είναι η Toni;" της απάντησα. "Ειχε κάποια προβλήματα με τον αδελφό της. Εσύ τι κάνεις εδώ; Γιατί δεν είσαι στο Ravenswood;" Προφανώς δεν μπορούσα να της πω την αλήθεια. Μπορεί να ήταν φίλη μου αλλα ποιος λέει πως την εμπιστευόμουν; Οπότε την κοίταξα με ένα πονηρό βλεμμα και της είπα. "Οι πολλές ερωτήσεις σκοτώνουν Cheryl μου. Να το προσεχεις αυτό." Δεν είπε τιποτα. Απλώς γέλασε. Μιλήσαμε για αρκετή ώρα και μετα έφυγα.

Πήγα στο δάσος και έκανα συνέχεια βόλτες σκεπτική. Δεν μπορούσα να ηρεμίσω στην ιδέα ότι δεν ήξερα ακόμα ποιά ήταν η 'Α' και πως έπρεπε να κρυφτώ. Τότε ακούστηκαν φωνές. Κρύφτηκα πίσω από κάτι θάμνους. Εκείνη την στιγμή πέρασαν δυο αγόρια που έτρεχαν και χαζογελούσαν. 'Τι γελοίοι!' σκέφτηκα και αηδίσα. Περίμενα μέχρι να φύγουν εντελώς. Ξαφνικά κάποιος με τράβηξε απότομα από το χέρι. Γύρισα και κοίταξα τον τύπο. Είχε καστανά κοντά μαλλιά και πράσινα μάτια. Φορούσε ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι και μπλε τζιν παντελόνι. Ηταν αρκετά ψηλός και γυμνασμένος. Με κρατούσε σφιχτά και δεν με άφηνε. Πίστευα πως ήταν μεθυσμένος! Τον κλωτσύσα και προσπαθούσα να φύγω αλλα δεν τα κατάφερα. "Δεν θα έπρεπε να πηγαίνεις στα δάση μόνη σου. Είναι επικίνδυνο." είπε με μια κακιασμένη βαθιά βραχνή φωνή που μου δημιουργούσε δέος! Κατάλαβα πως είχε απόλυτη αίσθηση της λογικής εκείνη την στιγμή και τρόμαξα! Δεν μπορούσα να ξεφύγω από τα χέρια του! Με κρατούσε με πάρα πολύ δύναμη. Φώναξα. "ΑΣΕ ΜΕ ΗΛΙΘΙΕ! ΒΟΉΘΕΙΑ!!!" αλλα αμέσως μου έκλεισε το στόμα με ένα βαμβάκι που είχε ένα υγρό. Σιγά σιγά αρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου. Προσπαθούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά και κοπανούσα συνέχεια τον τύπο αλλά κάποια στιγμή σταμάτησα και τα φώτα έσβησαν.

Ένα έντονο φως ανάγκασε τα μάτια μου να ανοίξουν. Σηκώθηκα απότομα και κοίταξα τριγύρω. Ο άντρας είχε εξαφανιστεί. Τότε ένιωσα έναν δυνατό πόνο στα πλευρά και στην μέση μου. Παρατήρησα τον εαυτό μου και πρόσεξα πως τα ρούχα μου ήταν μισοσκυσμένα και είχα πληγές παντού. Οι πληγές στα πλευρά και στην μέση αιμοραγούσαν πολύ. Έτρεμα και στην ιδέα να σκεφτώ την λέξη που χαρακτήριζε αυτό που μου έκανε!
Ένιωσα ξανα έναν δυνατό πόνο. Γονάτισα και κρατήθηκα από ένα δέντρο. Αφού πέρασε ο έντονος πόνος στηρίχθηκα από το δέντρο και κατάφερα να περπατήσω.

  Βγήκα από το δάσος με δυσκολία και πήγα προς τον δρόμο. Κανένα αμάξι δεν περνούσε. Τότε άκουσα κάποιες φωνές. Ήταν δύο κορίτσια που ερχόντουσαν προς το μέρος μου. Η μία είχε καστανά σκούρα μακριά μαλλια και η άλλη είχε καστανόξανθα μαλλια. Πήγα κοντα τους. Με κοίταξαν τρομαγμένες και ύστερα με ρώτησε η μια. "Τι επαθες;" Δεν μπορούσα να τους εξηγήσω. Τα πόδια μου έτρεμαν πάρα πολύ και δεν μπορούσα να στηριχθώ με αποτέλεσμα να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω. Με έπιασαν προτού ακουμπήσω στον δρόμο. Με κρατούσαν γερά και συνέχεια έλεγαν "Μην ανησυχείς. Θα σε πάμε στο νοσοκομείο και θα γίνεις καλα". Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν. "Οχι....στο νοσοκομείο.....".

Με πήγαν σε ένα σπίτι που μάλλον ήταν της μιας κοπέλας. Με έβαλαν στον καφέ δερμάτινο καναπέ και με φρόντισαν. Όταν μπόρεσα ξανά να στηριχθώ όρθια τους είπα. "Ευχαριστώ που με βοηθησατε.". "Παρακαλώ." μου είπε η καστανόξανθη. Έκανε μια παύση και συνέχισε "Αληθεια...τι έκανες στο δάσος; Και ποιά είσαι; Και από που-" ."Σταμάτα Mia με τις ερωτήσεις! Θα μας μιλήσει όποτε θέλει." την διέκοψε η καστανή. Έπρεπε κάτι να τους πω. Όχι απαραίτητα την αλήθεια αλλά κάτι έπρεπε να πω. Τότε μου ήρθε μια ιδέα. "Δεν πειράζει.....με λένε Lucy Jones. Είμαι από το Greendale. Ήρθα εδώ για να δω τους γονείς μου αλλά μου επιτέθηκε ένας άντρας και μου έβαλε ένα υπνωτικό υγρό στο στόμα ώστε να λιποθιμίσω. Δεν ξέρω τι μου έκανε. Μάλλον......με........". Δεν ήθελα να πω την λέξη! Δεν ήμουν έτοιμη να πω δημόσια πως κάποιος με βίασε! Και ίσως να μην ήμουν ποτέ έτοιμη να το πω σε κανέναν! Ήταν πολύ τρομακτικό το συναίσθημα πως κάποιος άπλωσε τα χέρια του πάνω μου με βίαιο τρόπο και χωρίς την θέληση μου. Ένιωσα τόσο αδύναμη. Τόσο ανίκανη να προστατέψω τον ίδιο τον εαυτό μου! Χαμήλωσα το κεφάλι μου φέρνοντας στο μυαλό μου τις αναμνήσεις της χθεσινής βραδιάς. Ενα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο μου. Τα χέρια μου είχαν παγώσει και έτρεμαν από τον φόβο μου! 'Δεν θέλω να νιώσω ποτέ ξανά έτσι. Θα κάνω τα πάντα για να μην νιώσω αυτό το συναίσθημα ξανά!' υποσχέθηκα στον ευατό μου. Τα κορίτσια πίστεψαν όλη αυτήν την ιστορία που τους είπα, ήρθαν κοντά μου και με αγκάλιασαν. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο της Mia και δάκρυσα λίγο. "Μην ανησυχείς Lucy. Είσαι ασφαλής εδώ. Είμαι η Ava παρεμπιπτόντως." είπε χαιδεύοντας απαλά την πλάτη μου. "Ευχαριστώ Ava." απάντησα θλιμμένα. Αποτραβήχτηκα λίγο από την αγκαλιά τους και σκούπισα τα δάκρυα μου. Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι. "Νόμιζα ότι είμαστε ασφαλής εδώ." είπα ανήσυχα. "Μην ανησυχείς. Η Mona είναι. Μια φίλη μας" είπε ήρεμα η Mia. "Ποιά Mona;" είπα κάπως παραξενεμενη. Δεν το πίστευα πως θα είναι η ίδια Mona με αυτή που ξέρω εγώ! Πήγα και κρύφτηκα προς το υπνοδωμάτιο. Τα κορίτσια άνοιξαν την πόρτα και μπήκε μέσα η Mona. Δεν περίμενα πως αυτή η χαμένη έχει φιλους. Μιλησανε αρκετή ώρα με τα κορίτσια και μετα χτύπησε το τηλεφωνο της. Ήρθε προς το μέρος μου. Κρύφτηκα σε ένα καλό σημείο ώστε να την κρυφακούω. Τότε άρχισε να λέει."Ναι. Σου είπα ότι το τακτοποίησα. Η Alison δεν θα ξαναέρθει στο Ravenswood.....Θέλω να σε ευχαριστήσω. Χωρίς εσενα δεν θα γινόμουν η 'Α'. Ευχαριστώ Addis-". Την διέκοψε η Mia. 'Η Mona είναι η 'Α'!' σκέφτηκα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω! Απλά μου φαινόταν απίστευτο. Εφυγα σιγά σιγά από το σπίτι και πήγα στο αμάξι μου και έφυγα.

    Βρήκα μια πόλη που λεγόταν Horrland. Είχα ακούσει πολλά γι αυτήν την πόλη. Λένε πως υπερφυσικά πλασματα ζουν εκεί. Βλακιες! Σιγά μην υπάρχουν όλα αυτά! Άφησα το αμάξι μου σε ένα πάρκινγκ και περπάτησα. Κάποια στιγμή άκουσα μια αντρική φωνή με αγγλική προφορά να φωνάζει. "Ηλίθια Addison! Μου ξέφυγε η βλαμμένη! Ομως δεν θα μείνει για πολύ καιρό κρυμμένη. Θα την πιάσω και θα την σκοτώσω!" Και τότε ακουστηκε μια γυναικεία φωνή. "Ηρεμισε Klaus. Θα την πιάσεις κάποια στιγμή. Ή μάλλον....
δεν είσαι ικανός για να την πιάσεις.".τον προκάλεσε. Ακούστηκε ένας θόρυβος. Σαν να χτύπησε κάποιος έναν τοίχο και τότε. "Είμαι ο Klaus Mikaelson! Κανένας δεν μπορεί να μου ξεφύγει και την Addison θα την πιάσω! Θα πάω στο Ravenswood και θα κάνω ότι χρειαστεί για να την σκοτωσω!" Ημουν σίγουρη πια για ποια μιλούσε. Ήταν η ίδια Addison με την οποίο μιλούσε και η Mona! Έπρεπε μα μάθω περισσότερα πράγματα γι αυτό το κορίτσι. Ήταν η τέλεια ευκαιρία να τον γνωρίσω! 'Μπορεί να μου φανεί χρήσιμος' σκέφτηκα. Είδα μια ψηλή, όμορφη λεπτή ξανθιά κοπέλα με γαλάζια μάτια  να βγαίνει από το σπίτι που ακούγονταν οι φωνές και τότε ήταν η κατάλληλη ώρα για να ξεκινήσω.

Μπήκα μέσα. "Ψάχνεις την Addison;" ρώτησα. Γύρισε και με κοίταξε. Ηταν ψηλός, γοητευτικός με ανοιχτόχρωμα καστανά μαλλια και γαλάζια μάτια.

     Κρατούσε ένα ποτήρι με ουίσκι και φαινόταν αρκετά εκνευρισμένος. Με πλησίασε "Ποιά είσαι και τι κάνεις εδώ;" είπε με εκνευρισμό. "Με λένε Alison και θέλω να σκοτώσω αυτήν την ηλίθια την Addison που καταστρέφει τις ζωές μας." είπα πονηρά. Έδειξε ότι με πίστευε αλλα ήθελε να το παίξει λίγο δύσπιστος. Τότε ρώτησε "Και πως ξέρω οτι μου λες αληθεια; Δεν σε ξερω καθολου. Δεν έχω ιδέα ποιά είσαι, από που είσαι και τι λόγο έχεις για να θέλεις την Addison νεκρη!".είπε με ένα δύσπιστο και πονηρό βλέμμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να του απαντήσω σε όλες αυτές τις 'ερωτήσεις. "Θα μπορούσα να καθόμουν να σου απαντούσα σε όλες αυτές τις ερωτήσεις και τις απορίες σου αλλά δεν νομίζω να σου είναι και πολυ χρήσιμες. Ποιό χρήσιμο θα ήταν να σου πω που ακριβώς βρίσκεται η Addison Klaus." Με κοιτούσε έκπληκτος. Δεν περίμενε αυτήν την απάντηση. "Ναι σωστά." είπε. Έκανε μια μικρή παύση και συνέχισε " Και πως ξερεις που είναι η Addison;" "Εχω πολλούς γνωστούς που κάνουν καλά την δουλειά τους.". "Και που είναι;" ρώτησε. "Αυτά δεν λέγονται έτσι Klaus. " είπα πονηρά. "Τι θελεις;" ρώτησε και ξεφύσηξε."Το κεφάλι της Addison. Αυτό θέλω και θέλω να το σπάσω με τα ίδια μου τα χέρια και μετά να το κάψω!" Αυτή είχε βοηθήσει την Mona να μου καταστρέφει την ζωή εδώ και έναν χρόνο! 'Της αξιζει της ηλιθιας μετα από τον τρόμο που μου προξένησε!' σκέφτηκα με μια οργισμένη νοητή φωνή. Ο Klaus είχε μείνει έκπληκτος. Φαινόταν ότι του άρεσαν πολύ αυτά που έλεγα. "Μου αρέσει το σκεπτικό σου αλλα δεν θα σκοτώσεις μόνη σου την Addison. Έχω και εγώ κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς με αυτην την μαλακισμενη και πρεπει κάποια στιγμη να πάρει το μάθημα της.". Η φωνή του είχε μίσος και οργή όπως τα έλεγε αυτά. Σκέφτηκα να συμφωνήσω μαζί του για να δει ότι τον υπακούω και καλά. Κάτι το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω. "Ενταξει λοιπόν." είπα. "Ωραία . Πάμε στο σπίτι της." ."Περίμενε!" τον σταμάτησα και συνέχισα. "Καλύτερα να πάμε εκεί που δουλεύει για την εφοδιάσουμε. Ξέρω πως είναι μαζορέτα στο σχολείο του Horrland οπότε πάμε εκεί. Αλλά θα χρειαστούμε ένα σχέδιο. Θα μπούμε μέσα,θα σιγουρευτούμε οτι δεν υπάρχει κανείς που θα μπορεσει να μας σταματήσει και τότε θα την σκοτώσουμε.". "Είσαι έξυπνη Alison." είπε εντυπωσιασμένος.."Ναι το ξέρω Klaus " είπα πονηρά και φύγαμε.

Αυτό ήταν το κεφάλαιο.

Ελπίζω να σας άρεσε.😁

Γράψτε απόψεις και εντυπώσεις στα σχόλια!☺

Και μην ξεχάσετε να πατήστε το ☆

Φιλάκιααααααα!!!❤❤