Τα μάτια του με έκαιγαν

Μια άβολη σιωπή κυριαρχούσε και έψαχνα τρόπους να την σπάσω .

Δεν ήξερα τι είχε γίνει μόλις τώρα.

Αυτό που ήξερα ήταν ότι μου άρεσε.

Ότι δεν ήθελα να σταματήσει.

"Θες να πάμε να βουτήξουμε;" Ρώτησα

"Θα κάνει καλό και στα τραύματα σου" συνέχισα την πρόταση μου.

"Ναι παμε" απάντησε εκείνος και έβγαλε την μπλούζα του.

Έβγαλα και εγώ τα ρούχα μου .

Άρχισε να με κυνηγάει για να με βάλει στην θάλασσα.

Τα γέλια μας ηχούσαν σε όλη την παραλία

Στο τέλος με έπιασε και με έβαλε στην πλάτη του σαν τσουβαλι

"ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΟ ΤΟ ΝΕΡΟ ΜΗΗ" άρχισα να ουρλιάζω εγώ

"ΑΣΕ ΜΕΕ"

Άρχισα να τον χτυπάω στην πλάτη .

"ΑΣΕ ΜΕ ΓΑΜΩΤΟΟ" φώναξα δυνατότερα

"Όπως θέλεις" απάντησε και με πέταξε στην θάλασσα.

Γαμωτοειναικρυαγαμωτοσπιτακιτουδημητρηγαμω

"Άμα σε πιάσω βλάκα" τον απείλησα εγώ τώρα για όσους δεν κατάλαβαν

"Δεν με πιάνεις όμως νατασσακι" είπε εκείνος

Άρχισα να του πετάω νερά και εκείνος το ίδιο.

"Πάμε ρε φλωρακι λίγο πιο βαθιά" είπε εκείνος.

Κολυμπησαμε πιο βαθιά .

"Δημήτρη είναι κρύα" γκρινιαξα

Εκείνος με τράβηξε πάνω του .

Έδεσα τα πόδια μου γύρω από την μέση του και έβαλα τα χέρια μου στον λαιμό του.

Εκείνος με κρατούσε από την μέση.

"Καλύτερα;" Ρώτησε εκείνος καρφώνοντας με με το βλέμμα του.

"Πολύ"απάντησα

Εκείνος μείωσε την απόσταση ανάμεσα μας και κόλλησε τα χείλια μας.

Ενεδωσα αμέσως και οι γλώσσες μας άρχισαν το δικό τους παιχνίδι.

Φιλούσε τόσο ωραία που δεν ήθελα να σταματησει.

Μετά από λίγο σταμάτησε και κατέβηκε στον λαιμό μου.

Άρχισε να αφήνει υγρά φιλιά μέχρι που βρήκε ένα σημείο και άρχισε να το πιπιλαει για μερικά δευτερόλεπτα.

Ένας ανασθαιναγμος μου έφυγε και αμέσως κοκκινισα.

Φάνηκε να ικανοποιήθηκε με αυτό που άκουσε μιας ένιωσα την στύση του να σκληραίνει περισσότερο.

πλέον φιλιομασταν για αρκετή ώρα.

Κανείς από τους δύο μας δεν έκανε κίνηση να το σταματήσει.

Ένιωθα το στομάχι μου να πηγαίνει πάνω κάτω και η καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά που θα βγει έξω.

Ένιωθα περίεργα.

Μετά από λίγο σταματήσαμε το φιλί μιας και έπρεπε να βγούμε από την θάλασσα επειδή ήταν υπερβολικά κρύα.

"Τέλεια να δω πως θα στεγνωσουμε τώρα" είπα εγώ μιας και δεν είχαμε πετσέτες.

"Έχω μια ιδέα " είπε και μου έριξε μια σφαλιάρα στο κωλαρακι μου

"Ούτε να το σκέφτεσαι " του είπα εγώ και άρχισα να τουρτουριζω

"Έλα εδώ μωρέ κρυουλιαρα" είπε και με έχωσε στην αγκαλιά του.

Μα καλά εκείνος δεν κρυώνε;

Ένιωθα μια ασφάλεια στην αγκαλιά του.

Έκατσε στην άμμο και εγω ξάπλωσα πάνω του.

Εκείνος μου έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι και άρχισε να με χαϊδεύει.

Όλο μου το σώμα είχε ανατριχιασει.

"Τι θα κάνουμε;" Ρώτησα εγώ

"Τι εννοείς;"απάντησε ρωτώντας εκείνος

"Με ε-εμας" απάντησα .

Αγχώθηκα λίγο.

"Τι θες να κάνουμε με εμάς;" Αρπάχτηκε λίγο

"Τι έχουμε;" Ρώτησα

"Τίποτα δεν έχουμε και τίποτα δεν πρόκειται να έχουμε" απάντησε εκείνος και σταμάτησε να με χαϊδεύει

Όπα τι;

"Τι εννοείς;" Ρώτησα

Τι εννοεί;

"Δεν κάνω σχέσεις Νατάσσα και το ξερεις" απαντησε

Και τότε ;

Πόσο μαλακας είναι..

"Και τότε γιατί το ξεκινάς όλο αυτο;" Ρώτησα

Πλέον ήμασταν καθιστοί.

"Έτσι" απάντησε και δεν μου έριξε ούτε ένα βλέμμα

"Ε άντε μου στο διάολο αγοράκι μου " του έδωσα ένα χαστούκι και σηκώθηκα.

Σηκώθηκε και εκείνος και με άρπαξε.

"Έτσι και τολμήσεις να με ξανά χαστουκισεις " μου είπε αγριεμενα

"Άντε χεσου ότι γουστάρω θα κάνω" του είπα και τον έσπρωξα

Άρπαξα τα πράγματά μου και πήγα στο μπαρ τρεχοντας.

Παρήγγειλα ένα ποτό και σκούπισα τα πρώτα δάκρυα που έκαναν την εμφάνιση τους.

Όχι δεν θα κλαψεις για πάρτη του.

Δεν αξίζει

Στο κάτω κάτω δεν ήσουν τίποτα το σπουδαίο για εκείνον.

Άρχισα να σκέφτομαι αυτά και ήπια το ποτό μου.

Αγόρασα ένα μπουκάλι κρασί από το μπαρ και έφυγα από εκεί μιας και ένιωθα τον αέρα να λιγοστευει.

Δεν ξέρω γιατί ένιωθα έτσι.

Στο κάτω κάτω εγώ δεν νιώθω τίποτα για εκείνον.

Είναι απλά πληγωμένος ο εγωισμός μου..

Σωστά;

Η απλά έχω κολλήσει τόσο άσχημα που το βρίσκω σαν δικαιολογία;

Οχι.

Δεν πρέπει να αφήσω να συμβεί αυτό.

Έπαιρνα τηλέφωνο την Έλενα αλλά δεν το σήκωνε.

Μετά πήρα και την Νόρα και επίσης το ίδιο.

Μα που εξαφανίστηκαν όλοι;

Βρήκα ένα παγκάκι και άρχισα να πίνω.

Κοιτούσα τα αστέρια.

Ήταν τόσα πολλά.
~~~~~~

Η ώρα πέρασε και εγώ είχα πιει το κρασί .

Ευτυχώς δεν είχα μεθύσει απλά ήμουν αρκετά ζαλισμενη.

Έπαιρνα και ξανά έπαιρνα τηλέφωνο τους άλλους αλλά δεν απαντούσε κάνεις.

Είχα πλέον ξαπλώσει στο παγκάκι .

Ξανά πήρα τηλέφωνο την Έλενα και συνέχισε να μην απαντάει.

Οκ τώρα έχω αρχίσει να ανησυχώ.

Σηκώθηκα να πάω να τους ψάξω.

Βέβαια το περπάτημα μου ήταν περισσότερο λες και χόρευα ζεϊμπέκικο παρά σαν περπάτημα αλλά δεν πειράζει.

Ξανά πήγα στο μπαρ και δεν ήταν κανείς παρά μόνο εκείνος.

Έπινε και κάποιον έπαιρνε τηλέφωνο.

Ευτυχώς δεν με είχε δει.

Το κινητό μου χτύπησε.

Το όνομα του εμφανιζόταν πάνω στην οθόνη μου.

Απερριψα την κλήση και πήγα προς την παραλία.

Ένα μήνυμα ήρθε στο κινητό μου από εκείνος που με ρωταγε αν είμαι με τους υπόλοιπους.

Μα καλά πόσο θράσος έχει και μου στέλνει μήνυμα .

Του απάντησα ένα όχι και έκλεισα το κινητό .

Μου ξανά έστειλε μήνυμα.

Δημήτρης
Ανησυχώ, που είναι;

Εγώ:
Που θες να ξέρω;

Δημήτρης:
Έλα να τους βρούμε, είμαι στο μπαρ

Εγώ:
Άντε χεσε με ρε Δημήτρη

Δημήτρης:
Άσε τι έγινε και έλα να τους βρούμε

Εγώ:
Ερχομαι

Πάω μόνο και μόνο γιατί ανησυχώ για τα παιδιά .

Δεν έχω καμία όρεξη να δω την σκατοφατσα του.

Πήγα στο μπαρ και εκείνος με κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω.

Χαμογέλασε καθώς εστίασε σε ένα σημείο του λαιμού μου

"Να δω πως θα το καλύψεις " είπε και άρχισε να γελάει.

"Τι να καλύψω;" Ρώτησα

"Δες τον λαιμό σου και θα καταλάβεις" απάντησε εκείνος

Άνοιξα την κάμερα του κινητού μου.

-
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

στον λαιμό μου υπήρχε μια τεράστια πιπιλια.

Ωραία αρχίσαμε.

Προσπάθησα να μην δείχνω έκπληκτη και του έκανα νόημα να έρθει για να ψάξουμε τους υπόλοιπους

"Εσύ πήγαινε ψάξε από πάνω και εγώ θα πάω στις ξαπλώστρες" του είπα και εκείνος εγνεψε θετικά.

Οι ξαπλώστρες ήταν άδειες .

Έστειλα μήνυμα στον Δημήτρη ότι δεν είναι στις ξαπλώστρες και εκείνος μου είπε ότι το αμάξι του Γιώργου λείπει.
~~~~~~

"Έχω μια εντύπωση ότι έφυγαν" είπα.

"Έλα πως σου ήρθε;"

Αχ με εκνευρίζει που ειρωνεύεται

"Σταμάτα με την ειρωνεία ,απλά μόνο που σκέφτομαι ότι έφυγαν και μας άφησαν εδώ εκνευρίζομαι. Τι θα κάνουμε εδώ;" Πραγματικά εκνευρίζομαι.

"Κοίτα κάτι έχω στο μυαλό μου που μπορούμε να κάνουμε " είπε εκείνος πονηρά και με κόλλησε πάνω του.

Πραγματικά ο άνθρωπος έχει κάποιο πρόβλημα.

"Δημήτρη βάλε μπρος να φύγουμε δεν αντέχω άλλο εδώ. Έχω και τα πράγματα μου στο αμάξι του Γιώργου."

"Νομίζεις ξέρω τον δρόμο; Ο Ιάσονας ανακάλυψε αυτό το beach bar" είπε εκείνος.

Κοιταξα την ώρα στο κινητό μου και ήταν 3.30

Τέλεια.

"Ξεκινά και θα βάλω gps " είπα και ανεβήκαμε στην μηχανή.

Η διαδρομή ξεκίνησε και δεν ήταν τόσο μακριά από το χωριό τελικά.

Ο Δημήτρης πήγαινε αργά και εγώ δεν κρατιομουν από πουθενά.

Απλά θέλω να ξεχάσω ότι εγινε και ότι έχω αρχίσει να νιώθω να σβήσει..

Γεια σας αγαπεςςς

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το νέο κεφάλαιο;

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο

Φιλουρες με αγαπηη

Μπαιιι