"Ναι ή όχι Νατάσσα;" Ρώτησε ο Δημήτρης με έναν απότομο τόνο στην φωνή του μιας και κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει.

"Ναι καλέ γνωριζόμαστε" απάντησε ο Διονύσης

"Δεν ρώτησα εσένα" αναφέρθηκε ο Δημήτρης στον Διονύση με το ίδιο ακριβώς ύφος όπως όταν ρωταγε εμένα προηγούμενος.

Η κάτω γνάθος του Διονύση σφίχτηκε και κατάλαβα ότι εκνευρίστηκε με το ύφος του Δημήτρη. Παρόλαυτα δεν απάντησε κάτι.

"Ναι γνωριζόμαστε " απάντησα τελικά στην ερώτηση του.

Ο Αλέξανδρος είχε μείνει αμέτοχος σε όλη αυτή την παρεξήγηση .

Την απάντηση του Δημήτρη διέκοψαν οι υπόλοιποι της παρέας που ήρθαν με ενθουσιασμό για να γνωρίσουν τον λεγαμενο.

Δεν μου άρεσε που είπα ψέματα στον Δημήτρη μιας και δεν είμαι πολύ καλή σε αυτό. Ξέρω ακριβώς πώς ήταν η έκφραση του προσώπου μου και τι μορφή πήραν τα χαρακτηριστικά μου όταν κατάλαβα ότι ο Δημήτρης υποψιάστηκε ότι κάτι συμβαίνει.

Και ας μην είναι κάτι σοβαρό .

Αποφασίσαμε να πάμε σε ένα κλαμπ, παρόλο που εγώ δεν είχα καθόλου διάθεση.

Στην διαδρομή τα παιδιά στριμωχτηκαν αρκετά αφού ήμασταν ήδη πολλά άτομα.
Η Έλενα έκατσε στα πόδια του Ιάσονα , η Ιωάννα στου Αλεξάνδρου και λίγο πιο δίπλα ο Διονύσης ενώ στην θέση του συνοδηγού έκατσε η Νόρα . Εγώ πήγα με τον Δημήτρη και την μηχανή.

Στην διαδρομή απλά ακολουθούσαμε το αμάξι του Γιώργου. Εκείνος δεν μου ανέφερε καθόλου τον λόγο . Έριχνα κλέφτες ματιές στους καθρέφτες ώστε να βλέπω το πρόσωπο του. Φαίνεται να είχε πολλά νεύρα.

Μόλις φτασαμε μπήκαμε κατευθείαν στο κλαμπ. Η δυνατή μουσική τρύπησε τα τύμπανα του αυτιού μου δυσάρεστα όπως και τα πολλά ντουμάνια που είχαν περικυκλώσει τον χορό.

Βρήκαμε ένα τραπέζι και κάτσαμε . Δηλαδή εγώ με τον Δημήτρη έκατσα . Οι υπόλοιποι πήγαν κατευθείαν για χορό.

Εκείνος συνέχιζε να μου κρατάει μούτρα και έτσι αποφάσισα να τον πειράξω λίγο.

Ξεκίνησα να του χαϊδεύω τα γεμάτα μύες χέρια του. Εκείνος τινάχτηκε και αποτραβήχτηκε από εμένα. Απογοητεύτηκα είναι η αλήθεια.

"Θα μου πεις τι παίζει με τον τύπο; " Με ρώτησε μετά από μερικά δευτερόλεπτα ησυχίας .

Φαινόταν σαν να με ρωταγε κάτι που τον έτρωγε ώρα μέσα του.

"Τι εννοείς;" Ρώτησα καθώς πλησίασα περισσότερο στο αυτί του για να με ακούει.

"Είδα ότι αγχωθηκες όταν τον είδες και ούτως η άλλως είπες ψέματα ότι δεν τον ξέρεις ενώ τον ήξερες οπότε πες μου τι παίζει" μου είπε και απαιτώντας να μάθει.

"Δεν αγχώθηκα απλά ταράχτηκα" του είπα αποκαλύπτοντας του κάποια γεγονότα.

Τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν.

"Γιατί ταραχτηκες;" Με ρώτησε εκνευρισμένος

Εκτός από τον τόνο της φωνής του και το ύφος του , τα νεύρα του πρόδιδε και το πόδι του που πήγαινε με μανία πάνω κάτω.

"Γιατί τον ξέρω και κάτι είχαμε παλιά" απάντησα στην ερώτηση του παρόλο που δεν ήμουν υποχρεωμένη να το κάνω.

"Και; Τον είδες και θυμήθηκες ωραίες στιγμές; Μήπως θες να πας να τις ξανά ζήσεις;" Ρώτησε ειρωνικά . Κατάλαβα ότι ζήλευε αλλά δεν του δίνεται το δικαίωμα να μου μιλάει έτσι επειδή απλά ταράχτηκα που είδα κάποιον γνωστό .

"Είσαι τελείως μαλακας έτσι; Αν και δεν σου αξίζει να ξέρεις , ταράχτηκα που τον είδα επειδή για όσο καιρό τραβιομασταν περνούσα απαίσια." Του απάντησα και εκνευρισμένη έφυγα από το τραπέζι.

Δεν δέχομαι να με προσβάλει χωρίς να έχει ιδέα τι έχει συμβεί.

Κατευθύνθηκα προς την τουαλέτα να ηρεμήσω λίγο. Δεν μαρεσει να τσακωνομαι μαζί του αλλά πολλές φορές όταν θολώνει λέει άσχημα λόγια.

Η πόρτα άνοιξε . Ένιωσα αντρική φιγούρα να μπαίνει στο δωμάτιο οπότε κατάλαβα ότι ήρθε ο Δημήτρης.

"Άσε με να ηρεμήσω" του είπα καθώς του είχα γυρίσει την πλάτη. Δεν είχα όρεξη για κουβεντουλες.

"Ήξερα ότι σε επηρέασε η παρουσία μου εδώ αλλά δεν περίμενα να κλείνεσαι και στο μπάνιο για να ηρεμήσεις " είπε ο Διονύσης και εγώ γουρλωσα τα μάτια μου μιας και δεν ήταν αυτός που περίμενα.

Είμαι τόσο χαζή που σκέφτηκα ότι θα τρέξει πίσω μου για να τα βρούμε τελικά.

Όμως τώρα είχα άλλο πρόβλημα να αντιμετωπίσω που λεγόταν Ο Διονύσης που έχει καβαλήσει το καλάμι.

Αν και δεν μου κάνει εντύπωση γιατί πάντα έτσι ήταν.

"Λες βλακιες και τώρα σε παρακαλώ φύγε." Του απάντησα και του έδειξα την πόρτα εξόδου.

"Εγώ λέω να μείνω. Μου έχεις λείψει και δεν με έχεις αφήσει ακόμα να στο δείξω, όπως δεν με έχεις αφήσει ακόμα να σου δείξω πόσο μετάνιωσα για τότε." Μου απάντησε καθώς με πλησίαζε.

Μέχρι που ήρθαμε σε απόσταση αναπνοής.

"Φύγε τώρα. Ότι είχαμε ήταν μια βλακια της ηλικίας την οποία και φροντισες να καταστρέψεις . Είμαι με αλ-" Ξεκίνησα να του λέω μα δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω μιας και έγινε αυτό που φοβόμουν. Ένωσε τα χείλια μας. Εκείνος προσπαθούσε να πάρει πρόσβαση στο στόμα μου μα δεν τα κατάφερνε.

Προσπάθησα να τον απωθησω απο πάνω μου μα ήταν μάταιο αφού είχε κλειδώσει τα χερια μου με τα δικά του.

Η πόρτα άνοιξε ξανά.

"Νατάσσα συγν- ΤΙ ΣΚΑΤΑ;" Μπήκε μέσα ο Δημήτρης και είδε αυτό το απαίσιο θέαμα.

Ο Διονύσης επιτέλους με άφησε.

"Δημήτρη συγνωμη" ήταν οι μόνες λέξεις που καταφερα να αρθρώσω πριν δάκρυα αρχίσουν να πέφτουν από το πρόσωπο μου.

"Όπα όπα τα έχετε;" Ρώτησε δήθεν ο Διονύσης.

Αλήθεια δεν το είχε καταλάβει; Απλά παίζει πάλι ένα καλό θέατρο για να βγάλει την ουριτσα του απέξω, ομως αυτή την φορά δεν θα το άφηνα έτσι.

"ΣΟΒΑΡΑ ΑΓΌΡΙ ΜΟΥ; ΠΡΏΤΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΡΙΞΕΙΣ ΞΑΝΑ ΕΝΩ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΗΞΕΡΟ;" Ξεκίνησα να φωνάζω και ο Δημήτρης ξεκινησε να γελάει.

Μου σπαραζει την καρδιά όλο αυτό που γίνεται

"Κοπέλα μου αν πιστεύεις ότι με ένα γελοίο θεατράκι θα τα μπαλωσεις εισαι πολύ ηλίθια. " Μου είπε μέσα από τα γέλια του.

Καταλάβαινα ότι προσπάθησε να μην ξεσπάσει πάνω μου. Τον ξέρω καλά δεν θα αντιδρούσε έτσι , απλά δεν θέλει να μου κάνει κακό.

"Δημήτρη πρέπει να με πιστέψεις δεν είναι θέατρο" του είπα ενώ με τα χέρια μου του κρατούσα το πρόσωπο

"Ξέχνα με." Μου απάντησε και έφυγε από το μπάνιο.

Δάκρυα ξεκίνησαν να τρέχουν στο πρόσωπο μου. Ξέχασα όμως ότι ήταν και ο Διονύσης εδώ.

"Μην τολμήσεις να με ξανά πλησιάσεις ποτέ αλλιώς θα πω στα παιδιά ότι ξέρω για εσένα και όλοι θα σε μισήσουν." Τον απειλησα και έφυγα για να ψάξω τον Δημήτρη. Δεν με ενδιέφερε καθόλου τι θα μου απανταγε. Το μόνο που ήθελα ήταν να βρω τον Δημήτρη και να ήμαστε καλά.

Έψαξα στο τραπέζι που καθόμασταν αλλά δεν ήταν κανείς και αφού σκαναρα με γρήγορες ματιές όλο το μαγαζί σκέφτηκα ότι ίσως θα είχε βγει έξω.

Έτρεξα προς την είσοδο, μα ήταν ήδη αργά. Η μηχανή του έλειπε από εκεί.

Έβγαλα το κινητό μου και ξεκίνησα να τον παίρνω τηλέφωνα . Μου το έκλεινε συνέχεια. Του είχα κάνει πάνω από είκοσι κλήσεις τις οποίες και είτε απέρριπτε είτε αγνοούσε.

Έκατσα σε ένα παγκάκι και άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα. Δεν ήξερα τι να κάνω για να με πιστέψει..

Γεια σας αγαπεςς

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε.

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο.

Φιλουρες με αγάπη.

Μπαιιι