Π33
Αφού το ανακοινώσαμε στα παιδιά ότι ήμαστε μαζί ,πλέον επίσημα βγαίναμε τριάδα ζευγάρια.
Όχι ότι τα παιδιά δεν το ήξεραν ότι κάτι υπάρχει ανάμεσα μας ,αλλά αυτό είναι άλλο.
"ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΘΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΩ" φώναξε εξαγριωμένη η Έλενα αφού τερμάτισε την κλήση της με τον Ιάσονα .
Πέταξε το κινητό της στον καναπέ και πήγε κατευθείαν προς την κατάψυξη για να πάρει το παγωτό.
Έχω πολλές απορίες .
"Τι έπαθες παιδί μου;" Την ρώτησα εγώ .
Εκείνη εχωσε ένα κουτάλι μέσα στο παγωτό και ξεκίνησε την επίθεση προς αυτό.
"Είναι η τρίτη μέρα που με παρατάει για να βγει με αυτή την..άντε μην πω και εγώ τώρα " απάντησε κουνώντας με μανία το πόδι της πανω-κατω
"Ποια;" Ρώτησα εγώ.
Εκείνη με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα.
Εντάξει δεν είχε και αδικο. Δεν έχω ιδέα αν μου έχει πει και δεν το θυμάμαι ή αν απλά παρέλειψε να αναφέρει κάτι.
"Ήρθε η κοπέλα ενός φίλου του εδώ και ο Ιάσονας βάλθηκε να της κάνει ξενάγηση το νησί μη χεσω. Και σιγά και τις τρομερές σχέσεις που έχει μαζί της." με διαφωτισε.
Η αλήθεια είναι ότι μου κακοφανηκαν όλα αυτά που άκουσα. Έτσι και ο Ιάσονας κάνει καμία βλακια στην κολλητή μου.
"Δεν θέλω να βάλω το κακό αμέσως στο μυαλό μου αν και είναι πολύ ύποπτη η συμπεριφορά του. " Της απάντησα .
"Δεν είμαι παράλογη, άντε ας βγουν μια μέρα πρέπει να βγουν τρεις απανωτές;" Ρώτησε ρητορικά.
"Δίκιο έχεις. Εγώ λέω να τον ρωτήσεις στα ίσα τι παίζει"
Δεν ξέρω αν συμβαίνει κάτι όμως από το να καθόμαστε και να κάνουμε εικασίες καλύτερα έτσι.
"Αχ Νατάσσα αν με απατάει τι θα κάνω;" Ρώτησε βουρκωμενη.
"Θα τον φτύσεις και θα φύγεις με το κεφάλι μπροστά. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς ο Ιάσονας λιώνει για σένα." Την καθυσηχασα και την τάισα μια τελευταία μπουκιά παγωτό.
Το τηλέφωνό μου ακούστηκε από το βάθος να χτυπάει.
Ο Δημήτρης με καλούσε.
"Έλα"
"Έλα μωρό μου που είσαι;" Ρώτησε με βραχνή φωνή.
Μάλλον μόλις ξύπνησε
"Εδώ σπίτι με την Έλενα. Εσύ μόλις ξυπνησες να φανταστώ"
"Μμμ ναι πριν 5 λεπτά. Θα σε δω σε καμία ωρίτσα;" Με ρώτησε .
"Όχι μωρό μου δεν νομίζω , θα τα πούμε το βράδυ όμως ε;" Απάντησα στην ερώτηση του .
Δεν ήθελα να αφήσω μόνη της την Έλενα.
"Καλά. Αν και δεν μου φτάνει μόνο το βράδυ για να σε χορτάσω αλλά τέλος πάντων." Απάντησε πειργαμενος.
"Έλα σταματά τα παράπονα." Του είπα .
"Καλά καλά . "
"Τέλος πάντων πρέπει να σε κλεισω τώρα . Θα τα πούμε το βράδυ ."του είπα με έναν τόνο της φωνής μου γεμάτο υπονοούμενα μιας και ήθελα να του φτιάξω το κέφι.
"Θα το θυμάμαι. Τέλος πάντων μπάι και πρόσεχε ." Μου είπε .
Τον χαιρέτησα και εγώ και τερμάτισα την κλήση.
"Ο Δημήτρης ήταν ε;" Με ρώτησε εκείνη.
Εγώ της εγνεψα θετικά και την ενημέρωσα για την συνομιλία μας.
"Εγώ λέω να βγειτε. Δεν χρειάζεται να κάτσεις μαζί σου από την στιγμή που δεν έχουμε κάποιο νεότερο" με συμβούλεψε . Ήξερα πως ένιωθε τύψεις αλλά δεν με ενδιέφερε. Με χρειαζόταν και θα εμένα μαζί της.
[...]
Κλειδωσαμε το σπίτι και κάναμε την καθιερωμένη διαδρομή για το σημείο σταθμό μας , την στάση όπου συναντιομαστε.
Εκεί τα παιδιά μας περίμεναν ήδη. Εκτός από τον Ιάσονα που όπως φαίνεται δεν μας έκανε την τιμή ούτε σήμερα.
"Συνεχίζει να λείπει" μου ψυθιρισε η Έλενα.
Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να πετάξω καμία σποντα . Σίγουρα θα ξέρουν τα αγόρια κάτι παραπάνω και ιδικά ο Δημήτρης που έχουν έρθει αρκετά κοντά, αφού βρισκόντουσαν συνέχεια στην Αθήνα.
Αποφασίσαμε να πάμε σχολείο και να κάτσουμε εκεί. Ούτως η άλλως η Έλενα δεν είχε καθόλου όρεξη για κάτι άλλο.
Φτάσαμε στο σχολείο και πήρε ο καθένας από εμάς την μπύρα του. Η Νόρα έβαλε μουσική στο κινητό της και ξεκινήσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων.
Έπρεπε να ρωτήσω όμως για τον Ιάσονα.
"Ο Ιάσονας δεν θα έρθει σήμερα;" Ρώτησα δήθεν αθώα .
Ο Γιώργος και ο Δημήτρης κοιταχτηκαν ταυτόχρονα.
ΥΠΟΠΤΟ.
"Εεε όχι δεν μπορεί έχει μια δουλειά" απάντησε ο Γιώργος.
Η Έλενα σήκωσε το φρύδι της και άρχισε να κοιτάει με δολοφονικό βλέμμα τα αγόρια της παρέας.
"Αα τι δουλειά; Γιατί είχα την εντύπωση ότι είπε στην Έλενα ότι θα βρισκόντουσαν σήμερα." Απάντησα εγώ συνεχίζοντας το δικό μου θέατρο.
Ο Γιώργος άνοιξε το στόμα του για να μιλήσει αλλά ο Δημήτρης τον σκουντηξε και πήρε τον λόγο.
"Να μωρέ τον έχει χωσει αυτός ο φίλος του να κάνει το ταξί την γκόμενα του που ήρθε εδώ και την έχει πάει σε ένα μαγαζί που ήθελε να δει κάτι φίλες της. " Είπε εκείνος νομίζοντας ότι το έσωσε.
Να το έχω υπόψη μου Δημητράκη ότι το έχεις με τα ψέματα.
"Εγώ γιατί είχα την εντύπωση ότι βγήκε βόλτα με αυτή την τυπισσουλα;" Ρώτησε η Νόρα μπερεμενη.
"Και κάπως έτσι Δημητράκη και Γιωργάκη το ψεματακι σας ελειξε άδοξα. Για αυτό πείτε μου τι παίζει με τον Ιάσονα και αυτή μην σας κόψω τα πουλάκια σας και σας τα δώσω να τα φάτε " είπε η Έλενα αφού κατέβασε μονορουφι την μπύρα .
Μαζί της εγω.
"Τι έγινε Γιώργο ξανά λέμε ψεματακια ;" Ρώτησε η Νόρα ειρωνικά.
Ξανά ;
Άρα για αυτό είχαν χωρίσει την προηγούμενη φορά ; Θα μάθω κάποια στιγμή αλλά τώρα δεν είναι της παρούσης
Δεν φαντάζονται τι τους περιμένει αν δεν πουν την αλήθεια.
"Εδώ είστε ρε βλάκες και σας ψάχνω σε όλο το χωριό ;" Ρώτησε ο Ιάσονας που μόλις ήρθε.
"Σε εσωσε ο φίλος σου Γιωργάκη " είπε η Νόρα .
"Ναι εδώ σου λείψαμε;" Ρώτησε η Έλενα με μια τεράστια δόση ειρωνείας και στον τόνο της φωνής της αλλά και στο βλέμμα της.
"Εσύ έλα λίγο να μιλήσουμε" είπε στην Έλενα και την τράβηξε από το χέρι.
Εκείνη τον ακολούθησε και έτσι μέσα σε δευτερόλεπτα χάθηκαν από το οπτικό μας πεδίο.
Η ώρα άρχισε να περνάει και εκείνοι δεν είχαν επιστρέψει ακόμα.
"Τώρα η φασωνονται ή του πέταξε κανένα μαχαίρι " είπε σαρκαστικά ο Δημήτρης.
"Μάλλον το δεύτερο" απάντησα εγώ.
Εκείνος πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου μιας και είχε έρθει να κάτσει δίπλα μου αφού έφυγε η Έλενα .
"Μου έλειψες " μου ψυθιρισε στο αυτί και έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι μου.
"Και εμένα αλλά όχι τώρα αυτά" του απάντησα και πήρα την μπύρα του για να πιω μια γουλια μιας και η δικιά μου είχε τελειώσει εδώ και ώρα.
Εκείνος με άφησε για να στρίψει ένα τσιγάρο .
Λίγο αργότερα το ζευγαράκι εμφανίστηκε αλλά δεν φαινόταν να ήταν στα μέλια του.
"Λοιπόν τι έγινε το λύσαμε;" Ρώτησε ο Γιώργος
"Χωρίσαμε" απάντησε ο Ιάσονας .
Γεια σας αγαπεςς
Τι κανετεε;
Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο .
Ελπίζω να σας άρεσε .
Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο.
Φιλουρες με αγάπη.
Μπαιιι
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro