Σήμερα είναι η μέρα που περιμένω έναν ολόκληρο χρόνο να έρθει. Η μέρα που κάνουμε ολονυχτία στην θάλασσα. Από όλες τις μέρες εδώ αυτή η συγκεκριμένη πάντα είναι η αγαπημένη μου.

Κλείσαμε τις τσάντες μας και ξεκινήσαμε για την γνωστή στάση, όπου και είχαμε δώσει ραντεβού. Πάλι μας περίμεναν.

Πλάκα είχε που πάντα ήμασταν αργοπορημένες.

Φορτώσαμε το αμάξι του Γιώργου με τις τσάντες μας και την κιθάρα του Δημήτρη και ήμασταν έτοιμες για αναχώρηση .

Ο Ιάσονας πήγε με τον Δημήτρη στην μηχανή για να ήμαστε πιο άνετα στο αμάξι μιας και μερικές σακούλες με φαγητά δεν τις βάλαμε στο Πορτ μπαγκαζ.

Ο Γιώργος χάιδευε το μπούτι της Νορας κατά την διάρκεια της διαδρομής για την θάλασσα. Μπορώ να πω ότι αυτοί οι δύο και ο Ιάσονας με την Έλενα είναι ότι πιο γλυκό έχω δει.

Φτάσαμε στην καθιερωμένη θάλασσα που πηγαίνουμε κάθε χρόνο για ολονυχτία.

Τα αγόρια κλασικά παράτησαν τις τσάντες τους σε μια σκιά, πέταξαν τα ρούχα τους και έτρεξαν κατευθείαν στην θάλασσα.

Θα γελάω αν καούν .

Εμείς βάλαμε αντηλιακό και λίγο λαδακι για μαύρισμα και κατευθηνθηκαμε προς στην θάλασσα.

Έτρεμε η καρδούλα μου στην σκέψη να μας κάνουν παγάκια πριν προλάβουμε να μπούμε.

"Άντε μπειτεε" φώναξε ο Γιώργος και ξεκίνησε να έρχεται προς το μέρος μας.

Φυσικά όχι μόνος του. Φυσικά μαζί με τους άλλους. Φυσικά και μας εβρεξαν . Φυσικά και δεν έμειναν μόνο εκεί. Φυσικά και μας πήραν αγκαλιά σαν τσουβαλια και μας πέταξαν μέσα. Φυσικά και αρχίσαμε να τους βρίζουμε

Αφού πλέον είχαμε βραχεί για τα καλά και είχαμε συνηθίσει κιόλας το νερό αποφασίσαμε να παίξουμε κοκορομαχιες.

Ο Δημήτρης πήρε τον Έλενα και ο Ιάσονας την Νόρα. Στο τέλος οποίο ζευγάρι νικούσε θα έπαιζε με εμένα και τον Γιώργο που ήμασταν το καλύτερο ντούο σε αυτό το παιχνίδι.

"ΕΛΑ ΕΔΩ ΜΩΡΗ ΝΑ ΣΕ ΓΚΡΕΜΊΣΩ" φώναξε η Έλενα στην Νόρα

"ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ" απάντησε η Νόρα

"Ελενάκι να φοβόμαστε;" Την ρώτησε ο Ιάσονας σαρκαστικά.

"Θα έπρεπε" του απάντησε ο Δημήτρης .

Η Νόρα και η Έλενα είχαν "πιαστεί στα χέρια" και προσπαθούσαν να ρίξουν η μία την άλλη.

"Εντάξει παιδιά μην σκοτωνεστε, ούτως η άλλως εγώ και το Νατασσακι θα σας σκίσουμε μετά" πέταξε ο Γιώργος.

Η Νόρα του έριξε ένα βλέμμα μίσους και του έβγαλε την γλώσσα.

Εν τέλη η Νόρα και ο Ιάσονας έριξαν την Έλενα από τον Δημήτρη. Ο καημένος έφαγε την πατούσα της στην μούρη.

"Τώρα να σε δω μωρό μου" είπε ο Γιώργος και βυθίστηκε στην θάλασσα ώστε να ανέβω πάνω του .

Η Νόρα ανέβηκε πάνω στον Ιάσονα και ξεκινήσαμε να σπρώχνουμε η μία την άλλη. Δίπλα μας ο Δημήτρης και η Έλενα έβαζαν στοιχήματα για το ποιο ζευγάρι θα νικήσει.

Εν τέλη έριξα μέσα στην θάλασσα την Νόρα. Αυτό το παιχνίδι είναι το παιχνίδι μου. Όπως και του Γιώργου.

"Εμείς παιδιά σας αφήνουμε λιγάκι" ενημέρωσε ο Ιάσονας και πήρε την Έλενα από το χέρι πηγαίνοντας πιο βαθιά.

Πραιβασι.

"Και εμείς αποχωρούμε για λίγο ." Είπε ο Γιώργος και βγήκε έξω με την Νόρα. Ξεκινήσανε να περπατάνε προς κάτι απόμερα βράχια που είχε πιο κάτω.

"Πάμε έξω να αραξουμε;" Με ρώτησε ο Δημήτρης

"Και δεν πάμε " απάντησα και βγήκαμε έξω.

Πήγαμε τις ψάθες μας προς την μεριά που είχε ήλιο και κάτσαμε ανάσκελα ώστε να μαυρίσουμε.

Με την άκρη του ματιού μου χαζευα το σώμα του , το οποίο το είχε δουλέψει πολύ περισσότερο από ότι πέρσι.

"Ποτέ φεύγεις;" Ρώτησα για να σπάσω τον πάγο

"20 Αυγούστου " απάντησε εκείνος.

Σχετικά νωρίς από ότι πέρσι που είχε φύγει γύρω στις 28 .

"Νωριτερα από ότι πέρσι ε;" Ρώτησα

"Ναι, 25 θα πάω να δουλέψω για 6 μήνες σε μια καφετέρια στην θέση μιας κοπέλας που έμεινε έγκυος αφού τελειωσε και το συμβόλαιο μου με το μπαρ" απάντησε .

Είναι άσχημο που κουράζεται τόσο επειδή δεν έχει κανεναν να τον βοηθήσει οικονομικά, όμως ξέρω ότι δεν τον πειράζει μιας και προτιμάει να είναι ανεξάρτητος από το να ζητάει χρήματα από άλλους.

"Μμ καταλαβα, εύχομαι να μην τα φτύσεις με δουλειά και σχολή" του είπα και του χάιδεψα το χέρι.

Εκείνος ενέδωσε και χάιδεψε και εκείνος το δικό μου.

"Μην ανησυχείς το χω. Εσύ ποτέ φευγεις;"

"Εγώ κάπου 20-25 ανάλογα πότε θα φύγει και η Ιωάννα για να την προλάβουμε  " απάντησα

"Αα ναι είναι και αυτό " είπε εκείνος .

Ξαφνικά ένιωσα ένα μπαλάκι από ρακέτες να προσγειώνεται στην κοιλιά μου.

Ξαφνιάστηκα, μέχρι που είδα ένα παιδί να έρχεται να το πάρει

"Χίλια συγνώμη έφυγε" είπε εκείνος και απομακρύνθηκε.

Εγώ τον χαζευα. Γύρω στα 20 μου φαινόταν και ήταν αρκετά γοητευτικός.

Ο Δημήτρης φάνηκε να παρατηρησε ότι τον κοιτούσα και μάλλον πειραχτηκε.

Πλάκα είχε και αυτό.

Το σκηνικό με το μπαλάκι που προσγειωνόταν πάνω μου έγινε άλλες 6 φορές και άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν ήταν καταλάθος.

Το κατάλαβε και ο Δημήτρης και φαινόταν εκνευρισμένος.

"Και πάλι συγνώμη" είπε ο μάλλον Νίκος.

Άκουσα τον φίλο του να τον φωνάζει έτσι οπότε λογικά έτσι τον λένε.

"Τι θα γίνει ρε μαγκα για τέρμα ποδοσφαίρου την πέρασες;" Ρώτησε αγριεμενα τον μάλλον Νίκο .

"Καταλάθος , δεν το θέλαμε " απάντησε ο Νίκος ήρεμος

"Ωραία πάρτε τις ρακετουλες σας και πηγαιντε πιο κει." Είπε και πέταξε το μπαλάκι μακριά.

Ο Νίκος έσφιξε την κάτω γνάθο του και έφυγε από το μέρος μας

"Δεν χρειαζόταν όλο αυτό" είπα στον Δημήτρη

"Άσε μας ρε Νατάσσα που θα άφηνα το κάθε λιγουρι να σου την πέφτει." Απάντησε εκείνος αποφεύγοντας την οπτική επαφή μαζί μου.

"Εντάξει μπορεί να έγινε όντως καταλάθος" του είπα παρόλο που δεν το πίστευα και εγώ η ίδια , απλά μου άρεσε να τον πειράζω όταν είχε νεύρα .

"Μην κοροιδευομαστε μεταξύ μας και εγώ αν ήμουν στην θέση του θα ήθελα να στην πέσω" απάντησε και ξανά ξάπλωσε πάνω στην ψάθα.

Προσπάθησα να κρύψω ότι κοκκινισα και σκέφτηκα να αλλάξω θέμα .

Πήρα το κινητό μου και άνοιξα την κάμερα. Τον σκουντηξα ώστε να βγάλουμε φωτογραφίες.

Βγάλαμε μερικές αστείες και μερικές ωραίες όπου και μια από αυτές έβαλα και στορυ.

"Τι κούκλος που βγαίνω ρε φίλε " είπε καθώς έκανε το στορυ μου repost

"Καλά κατουρα εσύ." Του απάντησα χιουμοριστικα.

"Ααα έτσι;" Ρώτησε ρητορικά και ξεκίνησε να με γαργαλαει.

Εγώ άρχισα να ουρλιάζω μιας και γαργαλιεμαι παντού και πανευκολα.

Δεν κατάλαβα πως αλλά βρεθήκαμε να ήμαστε σε απόσταση αναπνοής. Σταμάτησε να με γαργαλαει και με το χέρι του απομάκρυνε μια τούφα μαλλιών που ήταν κοντά στα μάτια μου.

Σιγά σιγά μείωνε την απόσταση μεταξύ μας .

Με το ένα του χέρι χάιδευε απαλά την μέση μου ενώ με το άλλο κρατούσε το βάρος του δίπλα μου.

"Εδώ είστε ρε μαλακές και ψάχνουμε τόση ώρα τα πράγματα" ακούστηκε η φωνή του Γιώργου.

Αμέσως πεταχτηκαμε και απομακρυνθηκαμε ο ένας από τον άλλον.

Κάτι τέτοιες στιγμές Γιωργάκη σε μισώ.

Γεια σας αγαπεςς

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο .

Φιλουρες με αγάπη

Μπαιιι