"Και που είσαι τώρα;" Ρώτησα εγώ γεμάτη ενθουσιασμό και ανυπομονησία.

"Στο λιμανι, περιμένω τον Γιώργο να έρθει με το αμάξι να πάρει την βαλίτσα " μου απάντησε εκείνος .

Με το ζόρι τον άκουγα βέβαια μιας και είχε ανυπόφορη φασαρία .

"Σε περιμένω" του αποκάλυψα .

"Αυτό ήθελα να ακούσω. Λοιπόν σε κλείνω γιατί ήρθε ."

Είμαι πολύ χαρούμενη που ήρθε και ο Δημήτρης επιτέλους. Ήξερα ότι έρχεται δύο μέρες αφού έρθω εγώ με την Έλενα, όμως ήμουν αρκετά ανυπόμονη για να περιμένω.

Αυτές τις δύο μέρες έχουμε αραξει με τον Γιώργο την Νόρα και τον Ιάσονα  στο γηπεδο πίνοντας μπύρες.

Ασφαλώς και υπήρξα πολλές φορές φανάρι όμως δεν πειράζει μέχρι και αυτό πλάκα έχει.

Ο Γιώργος και η Νόρα μας ανακοίνωσαν ότι θα μετακομίσουν μαζί μόνιμα στην Αθήνα αν η Νόρα περάσει στις σχολές που έχει δηλώσει. Ο Γιώργος δεν πηγαίνει σε κάποια δουλειά μιας και έχουν μια οικογενειακή επιχείρηση με παράρτημα και στην Αθήνα οπότε θα δουλεύει εκεί αν μετακομίσουν.

Αυτό θα είναι υπέροχο μιας και σίγουρα θα συναντιομαστε ,αν γίνει αυτό, όλοι μαζί.

Έβαλα ένα σορτσάκι με ένα απλό γκρι κοντομανικο t-shirt από πάνω. Φόρεσα τα all-stars μου και έφυγα για το σπίτι του Δημήτρη.

Είχε έρθει εδώ και 3-4 ώρες και μου έστειλε να πάω από εκεί. Ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν ξέρω αν θα άντεχα μέχρι το βράδυ .

Επιτάχυνα το βήμα μου, ώσπου βρέθηκα έξω από την πόρτα του. Έριξα μια τελευταία ματιά στο πρόσωπο μου με την βοήθεια της οθόνης του κινητού μου και χτύπησα την πόρτα.

Εκείνος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα άνοιξε και εγώ πήδηξα αμέσως στην αγκαλιά του. Είχα δέσει τα πόδια μου γύρω από την μέση του και εκείνος είχε τυλίξει την μέση μου με τα δικά του.

Μείναμε για κάμποσα δευτερόλεπτα έτσι μέχρι που με άφησε στο έδαφος.

"Μου έλειψες " μου είπε εκείνος, χαρίζοντας μου ένα χαμογελο.

"Και εμένα βλάκα" του απάντησα ανταποδίδοντας του το χαμόγελο.

Μου έκανε νόημα να κάτσω στον καναπέ και έτσι και έκανα.

Η αλήθεια είναι πως αυτός ο καναπές μου δίνει πολλά flashbacks τα οποία δεν θέλω και να θυμάμαι.

Καθόμασταν στον καναπέ και πίναμε λίγο κρασί.

"Πώς ήταν το ταξίδι σου;" Ρώτησα εγώ αφήνοντας το ποτήρι μου με το κρασί στο γυάλινο τραπέζι που υπήρχε μπροστά από τον καναπέ .

"Στην αρχή βαρετό , όμως μετά ήρθαν και μου μίλησαν κάτι κοπέλες και είχα παρέα" μου απάντησε τάχα αδιάφορα

Στο άκουσμα της τελευταίας φράσης το φρύδι μου σηκώθηκε εντελώς αυθόρμητα κάτι που φάνηκε να προσεξε και ο Δημήτρης.

"Μάλιστα. Και τι κοπέλες ήταν αυτές; Εννοώ μικρες μεγάλες ;" Ξεκίνησα την ανάκριση .

"Γύρω στα 20 και πολύ όμορφες. Ανταλλάξαμε και insta" απάντησε .

Ξέρω ότι τα λέει για να με ψαρωσει αλλά και παλι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με εκνευρίζει και ας μην έχουμε τίποτα

"Α ωραία λοιπόν, να μην χαθείτε" του απάντησα στην προσπάθειά μου να κρύψω την ζήλεια μου.

Εκείνος ξεκίνησε να γελάει . Εγώ το αστείο δεν το βλέπω κάπου αλλά τέλος πάντων.

"Εισαι ψαράκι τελικά. Καμία δεν γνώρισα μόνος μου ήμουν σε όλο το ταξίδι" είπε μέσα από τα γέλια του ο Δημήτρης .

"Άντε ρε βλάκα"

Εκείνος συνέχισε να γελάει. Μάλλον χαιρόταν που πήρε την ικανοποίηση του ότι ζηλεύω. Εύχομαι να μην το χρησιμοποιήσει εναντίον μου μόνο .

"Έπρεπε να δεις την μούρη σου" μου είπε εκείνος κοροϊδευτικά καθώς έβαζε λίγο ακόμα κρασί στο ποτήρι του.

Του χάρισα μια γκριμάτσα και βουλευτηκα καλύτερα στον καναπέ του.

"Πάντως μαρεσει που ζηλεύεις " μου είπε κλείνοντας μου το μάτι.

Τον πλησίασα περισσότερο

"Το παραδέχομαι ζηλευω" ψιθύρισα καθώς ανέβηκα πάνω του

Εκείνος χάραξε μια διαδρομή με το χέρι του από το μπούτι μου έως την μέση μου οπου και έδεσε τα χέρια του γύρω της .

Χαιδευα τα μπράτσα του μέχρι που παρατήρησα ότι ανατριχιασε. Ένα γελακι μου ξέφυγε μιας και τώρα καταλαβαίνω ότι ασκώ και εγώ μια επιρροή πάνω του . Με κοίταξε στα μάτια με ένα βλέμμα που μέσα του έβλεπες γραμμένη την λέξη αγάπη και ξεκίνησε να μειώνει την απόσταση ανάμεσα μας.

Άκουσα τον ήχο του κινητού μου και προσγειωθηκα στην πραγματικότητα. Αμέσως πρόσεξα μορφασμούς εκνευρισμού και τα ζυγωματικά του να σφίγγονται αφού κατέβηκα από πάνω του για να απαντήσω στο τηλεφώνημα.

Ήταν η μητέρα μου, οπότε έπρεπε να απαντήσω . Απομακρύνθηκα από το δωμάτιο για να μιλάω πιο άνετα. Του έριχνα κρυφές ματιές και παρατήρησα ότι εκείνος έπαιζε στο κινητό του ένα παιχνίδι με φάρμα. Ένα γελακι μου ξέφυγε μιας και ώρες ώρες η συμπεριφορά του είναι απλώς παιδιάστικη.

[...]

"Και για πες με τον Δημήτρη τι παίζει; Μέσα στα μέλια είστε εδώ και τρεις μέρες " ρώτησε η Έλενα όσο στεκόταν μπροστά από το ψυγείο ψάχνοντας τις ελιές για το μεσημεριανό

"Μην με ρωτάς φιλενάδα, δεν έχω ιδέα . Κάθε φορά που ήμαστε μόνοι μας λέω τώρα θα κάνει κίνηση αλλά τελικά κάτι τέτοιο δεν γίνεται." Απάντησα εγώ εκφράζοντας τις σκέψεις μου φανερά απογοητευμένη

"Έλα ρε συ μην σκας τρεις μέρες είναι εδώ ο άνθρωπος. Ας περάσουν λίγες μέρες και μετά θα κάνει κίνηση" είπε η Έλενα στην προσπάθεια της να μου αλλάξει γνώμη .

Αρχίζω και πιστεύω ότι δεν με θέλει πια ή ότι έχει ξενερώσει. Δεν έχω ιδέα με προβληματίζει αρκετά το γεγονός ότι εκτός του ότι δεν έχει κάνει κίνηση , δεν με προσεγγίζει ποτέ, δεν προτείνει να πάμε καμιά βόλτα και με απογοητεύει.

"Πφ τι να πω ας ελπίσουμε πως έχεις δίκιο" απάντησα και έβαλα μια μπουκιά στο στόμα μου από την μαρακοναδα με τυρί που μαγείρεψε ο Ιάσονας και έφερε δύο μερίδες και σε εμάς .

Δεν καθησυχαστηκα όμως ήθελα η κουβέντα να μην συνεχιστεί.

Το κινητο της κολλητής μου χτύπησε και εκείνη το σήκωσε αμέσως. Ασφαλώς και ήταν ο Ιάσονας.

Αυτό που μαρεσει σε αυτούς τους δύο  είναι παρότι το γεγονός ότι είναι μαζί σχεδόν ένα χρόνο, είναι περισσότερο ερωτευμένοι από την αρχή.

Κάναμε βιντεοκλήση όλοι μαζί μιας και ήταν μαζί με τον Δημήτρη και τρώγανε παρέα. Τους καλέσαμε λοιπόν εδώ να έρθουν να τα λέμε από κοντά.

Η κλήση τερματίστηκε και από λεπτό σε λεπτό τους περιμέναμε . Έριξα μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη και έτρεξα να ανοίξω την πόρτα που χτύπαγε.

Ήταν κάπως αστείο το γεγονός ότι περπατούσαν με ένα πιάτο και μια κατσαρόλα στο χέρι.

"Να σας πω ρε μάγκες πάμε σε ένα μαγαζάκι που μου πρότειναν κάτι φίλοι;" Ρώτησε ο Ιάσονας σκουπίζοντας τα χέρια του από το φαγητό.

"Που είναι;" Ρώτησα εγώ

"Κοντά σε αυτό το beach bar που είχαμε πάει πέρσι και ο Δημήτρης είχε πλακωθεί με έναν τυπο" απάντησε ο Ιάσονας

Το βλέμμα μου μέσα σε δευτερόλεπτα διασταυρώθηκε με αυτό του Δημήτρη μιας και ξέραμε πολύ καλά για την ημέρα που μιλούσε

"Περνούμε και Νόρα με Γιώργο και φύγαμε" Απάντησε ο Δημήτρης με έναν τόνο ενθουσιασμου στην φωνή του.

Εν τέλη αφού όλοι συμφωνήσαμε, στις 11 θα συναντιομασταν στάση ώστε να φύγουμε. Όμως φυσικά η προετοιμασία μας θα ξεκινούσε από τις 8, έπρεπε να κάνουμε εντύπωση σήμερα. Σωστά;

Γεια σας αγαπεςς;

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο.

Φιλουρες με αγάπη

Μπαιιιι