Το κινητό χτύπησε.

Το όνομα του αναγραφόταν πάνω στην οθόνη.

"Γαμημενος παπάρας"

Σε κλάσματα δευτερολέπτου το σήκωσα.

"Ναι"

"Νατάσσα;"

Μπορώ να πω ότι όταν τον ακούω να προφέρει το όνομα μου λιώνω.

"Όλα καλά;" Ρώτησα αγχωμενη με το απρόσμενο τηλεφώνημα .

"Τίποτα δεν είναι καλά για μένα και το ξέρεις" μου απάντησε .

"Δημήτρη, τα πάμε αυτά"

Ήμουν ξεκάθαρη απέναντι του

"Μην το κάνεις αυτό. Σου εξήγησα"

Φιρι φιρι το πάει ο κύριος να τσακωθούμε

"Δεν πάει να πει όμως ότι επειδη μου εξηγησες εγώ όλα καλά" του είπα .

"Το κάνεις να φαίνεται πολύ πιο σοβαρό από ότι είναι "

ΓΕΛΑΩ.

ΤΟ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ

"Μιλάς εσύ που βρήκες ένα τεστ εγκυμοσύνης στην τσάντα μου και αντί να με ρωτήσεις πηγές και πηδηξες άλλες δύο;"

Η υπομονή μου άρχισε να τελειώνει.

"Ναι εγώ σου παραδέχομαι ότι είναι λάθος και ζήτησα συγνώμη. Τώρα εσύ επιλέγεις να μην θες να με συγχωρέσεις. Δεν προσπαθείς καν "

"Αν δεν προσπαθούσα δεν θα σου μιλούσα καν για αυτό μην λες μαλακιες" απάντησα με όση ηρεμία μου είχε μείνει.

"Εντάξει σορρυ απλά με κρανιωνει να μην μπορείς να μου συγχωρέσεις ένα λάθος "

"Σου έχω εξηγήσει ότι θέλω χρόνο και με το να με πιέζεις δεν κερδίζεις τίποτα και ούτως η άλλως εσύ δεν θέλεις σχέση μαζί μου οπότε τι θα αλλάξει;" Απάντησα

"Δεν σου είπα ότι θα αλλάξει κάτι" απάντησε εκείνος.

Είναι πολύ γελοίος πραγματικά.

Απορώ γιατί του μιλάω ακόμα.

"Ε τότε γιατί τέτοια λυσα να σε συγχωρέσω;" Ρώτησα

"Θέλω να ξέρω ότι είμαστε καλά "

Πόσο θράσος πια.

"Έχεις πολύ θράσος αγοράκι μου"

Δεν συγκρατήθηκα

"Κόψε λίγο τις πίπες"

Δεν του απάντησα .

Κοίταζα το άπειρο για κάμποσα δευτερόλεπτα .

Τα οποία φάνηκαν αιώνας .

"Δεν σε πήρα για να τσακωθούμε όμως" έσπασε τελικά εκείνος την σιωπή.

"Αλλά;" Ρώτησα εγώ .

"Ήθελα να σε ακούσω, μου έλειψες " απάντησε τρυφερά .

"Κλήση κάναμε , τόση ώρα με άκουγες" απάντησα ξερά μιας και ήθελα να του δείξω ότι ενοχλήθηκα

"Να σε ακούω εννοω να μιλάμε μόνοι μας" απάντησε γεμάτος υπονοούμενα.

"Προτιμώ να μπω στην κλήση με τα παιδιά καληνύχτα" απάντησα και έκλεισα το τηλέφωνο πριν προλάβει να απαντήσει κάτι επειδή ήξερα ότι θα με τουμπαρει πάλι.

Εε όχι δεν θα έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτατο.

Παρατήρησα ότι τα παιδιά είχαν κλείσει την κλήση.

Έστειλα μήνυμα στην Έλενα και της εξήγησα τι έγινε.

"Καλα μαλακα δεν είναι και κάτι που δεν περίμενα. Εγώ πιστεύω ότι σε γουστάρει και δεν θέλει να στο παραδεχτεί"

ήταν η τελική απάντηση της.

Από την μια μακάρι.

Αλλά από την άλλη μου σπάει τα νεύρα.

Εγειρα το βλέμμα μου ψηλά προς τα αστέρια.

Ήξερα πως ήρθε η ώρα να σκεφτώ καθαρά.

Αποφάσισα λοιπόν να μην ασχοληθώ σήμερα περισσότερο με τον Δημήτρη και τα εγκεφαλικά του προβληματακια και να απολαύσω όσο μπορώ αυτό το τελειο βράδυ.

Έφερα από το δωμάτιο μου ένα βιβλίο και αμέσως πάτησα το play στο Spotify.

Αμέσως χαθηκα διαβάζοντας το βιβλίο.

Αναφερόταν σε ένα αγόρι απογοητευμένο από την ζωή του και τους ανθρώπους γύρω του όπου ήταν απαισιόδοξος και προκατειλημμένος αρνητικά για τα πάντα . Ώσπου ξαφνικά στην ζωή του έρχεται μια κοπέλα με τελείως διαφορετική νοοτροπία και τελείως διαφορετική άποψη για την ζωή .
Αυτή η κοπέλα τον βοηθάει να δει την ζωή με άλλα μάτια και του μαθαίνει τα μικρά μυστικά της.

Όμως το τέλος δεν είναι όπως θα ήθελα να είναι.

Δεν έχει happy end ..

Και αυτό είναι που του δίνει μια λάμψη.
~~~~~

7/12

Τα σχολεία έχουν ανοίξει για τα καλά.

Η τελευταία χρόνια δείχνει να κρύβει πολύ άγχος.

Δεν έχει ξεκινήσει καν και εγώ ήδη έχω στρωθεί στο διάβασμα.

Έχω προσπαθήσει να βάλω μια τάξη στην ζωή μου .

Αρχικά έχω αφήσει πίσω το καλοκαίρι και ότι συναισθηματικές αλλαγές μου προκάλεσε .

Αναφέρομαι προφανώς στον Δημήτρη.

Έχω να του μιλήσω από τον Σεπτέμβριο.

Όμως έχει πάψει να με απασχολεί μιας και πλέον είμαι με ένα καινούριο άτομο

Και επιτέλους έχω αυτό που θέλω μαζί του χωρίς να παρακαλάω.

Με κάνει χαρούμενη.

Τον λένε Χρήστο και ήρθε φέτος στο σχολείο μας , είναι στην ηλικία μου.

Καθίσαμε μαζί στο ίδιο θρανίο μιας και την Έλενα την είχαν σε άλλο τμήμα.

Ευτυχώς όμως με το Ελενάκι μου είμαστε μαζί κατεύθυνση γιατι δεν θα άντεχα διαφορετικά.

Ξεφεύγω όμως.

Με τον Χρήστο ταιριάξαμε αμέσως σε πολλά πράγματα .

Αυτό που με κάνει να θέλω να είμαι μαζί του είναι ο τρόπος που με κάνει να γελάω .

Είμαι τυχερή που μετά από ένα επεισοδιακό καλοκαίρι ήρθε ένας ήρεμος χειμώνας.

Το κουδούνι χτύπησε .

"Πο μαλακά ευτυχώς γιατί άλλο λίγο και δεν θα άντεχα " είπε η Έλενα φανερά κουρασμένη.

Δεν μπορώ να διαφωνήσω με την στάση της.

Το φροντιστήριο χειμώνα μέσα στο μεσημέρι είναι το χειρότερο πράγμα.

Η νυστα είναι αφόρητη.

"Άσε δεν σε βλέπω από την νυστα" απάντησα

"Όλη την ώρα ονειρευόμουν το ζεστό μου κρεβατάκι" είπε εκείνη και μόνο που δεν βγήκαν καρδούλες από τα μάτια της.

"Φίλε πες μου ότι θα έρθει η μαμά σου να μας πάρει δεν αντέχω να περπατήσω " παραπονεθηκα εγώ

"Οχι, θα έρθει ο Ιάσονας με το αμάξι να πάμε βόλτα και θα γυρίσουμε και εσένα" απάντησε

Βγήκαμε έξω και περιμέναμε τον Ιάσονα .

Το κρύο εισχωρούσε μέσα από τα 30 ρούχα που φοραγα και με έκανε να κρυώνω .

"Παρτον ένα τηλέφωνο να δεις που είναι γιατί μας βλέπω με κρυοπαγήματα" είπα στην Έλενα που τον έψαχνε σε όλο τον δρόμο με τα μάτια της .

"ΑΑΑΧ ΝΑ ΤΟΣ" Τσιρηξε .

Έτσι όπως τον είδα να βγαίνει από το αμάξι και να αγκαλιάζει την Έλενα μου φάνηκε σαν αγγελάκι.

Που θα μας σώσει από το κρύο .

Όρκο θα πάρω ότι έχει και φτερά .

Πήγα και εγώ προς το μέρος του και τον αγκάλιασα.

"Μου λειψες μωρη ψυχαρα" μου είπε και με έσφιξε περισσότερο.

"Εμένα να δεις βλάκα"

Λίγο αργότερα με άφησε σπίτι και χαιρετηθηκαμε.

Για Δεκέμβριος έκανε τόσο πολύ κρύο που δεν άντεχα άλλο να είμαι μακριά από το κρεβατάκι μου.

"Μαμά ήρθα" φώναξα για να ενημερώσω την μαμά μου

"Γεια σου αγάπη μου, πως πηγε; Πείνας; Να σου βάλω κάτι να φας;"

Πρώτες ερωτήσεις Ελληνίδας μάνας μόλις μπεις σπίτι .

"Όχι όχι πάω να ξαπλώσω" της απάντησα και πήγα αμέσως προς το δωμάτιο μου.

Αμέσως άλλαξα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.

Νυσταζα τόσο πολυ που ούτε καν κατάλαβα πως με πήρε ο ύπνος.

Δημήτρης:

Είμαι πτώμα .

Άφησα τα κλειδιά στο τραπεζάκι στο χολ και πήγα να τακτοποιήσω τα ψώνια στην κουζίνα.

Ίσα που με βαστανε τα πόδια μου.

Αυτή η χρονια ακόμα δεν ξεκίνησε και με βασανιζει.

Η σχολή μου είναι απαιτητική αλλά τα βγάζω πέρα αν και δεν μου μένει πολύ χρόνος για διάβασμα μιας και το βράδυ έχω πιάσει δουλειά σε ένα μπαράκι για να μπορώ να συντηρώ τα βασικά μου έξοδα .

Ευτυχώς μου στέκεται και η νονά μου σε αυτό και μου στέλνει ένα μικρό χρηματικό ποσό κάθε μήνα γιατί αλλιώς ..

Με δύο φιλαράκια εχουμε φτιάξει μια μικρή μπάντα και προσπαθούσε κάπως να προωθήσουμε το έργο μας.

Θέλει πολύ δουλειά ακόμα αλλά πιστεύω θα το καταφέρουμε.

Το κουδούνι μου χτύπησε .

Πρέπει να ήρθε .

Πάνω στην ώρα κιόλας .

Άνοιξα και ανέβαινε τα σκαλιά.

Ζω σε μια πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας .

Το σπίτι μου είναι μικρό και σχετικά ακριβό για τα δεδομένα του οπότε ψάχνω και νέο σπίτι και συγκεκριμένα κάπου πιο κοντά στην σχολή μου .

Μου χτύπησε την πόρτα και αμέσως του άνοιξα .

"Που σαι ρε φίλε" μου είπε ο Ιάσονας και κάναμε χειραψία

"Έλα ρε περνά μέσα " του είπα και εκείνος μπήκε και έκατσε στο μικρό σαλονακι μου.

Αφού του έφερα κάτι να τσιμπήσει έκατσα μαζί του.

"Και για πες, έμαθες τίποτα που σου είπα;" Ρώτησα δειλά

"Ναι αλλά να ξέρεις δεν θα ξανά γίνει, νιώθω ήδη άσχημα που λέω ψέματα στην Έλενα"

"Ναι ρε λέγε τώρα " του είπα ανυπόμονα

"Μου είπε η Έλενα ότι η Νατάσσα σε έχει ξεχάσει και είναι σε σχέση με έναν άλλον.  Έναν Χρήστο αν θυμάμαι καλά. Επίσης μου είπε ότι ψυχολογικά έχει ηρεμήσει πολύ η Νατάσσα και της κάνει καλό που είναι μακριά σου και δεν έχετε επαφές"

Μάλιστα!

"Τα έχει με έναν Χρήστο ε; Και της κάνει καλό της κυρίας που δεν μιλάμε ε; Μάλιστα τέλεια "

"Τι αρπαζεσαι ρε κολλητε;" Ρώτησε εκείνος

"Δεν αρπαζομαι" απάντησα ξερα

"Και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με έβαλες να μάθω , αφού εσύ τα έχεις με την Αγγελική τωρα"

Σωστά

Κακώς ρώτησα κιόλας .

"Εε να μωρέ είχαμε κάτι και ήθελα να μάθω τα νέα της "

"Καλά ας κάνω ότι σε πιστεύω " απάντησε

Γεια σας αγαπεςς;

Τι κάνετε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο;

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο

Φιλουρες με αγάπη

Μπαιιιι