Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

𝕮𝖆𝖕𝖎𝖙𝖚𝖑𝖔 5

"A nice meeting, don't you think?"



"J!"















"Porque lo hiciste...?"


















"No éramos mejores amigas...?"






























"Te odio..."

































"TE ODIO JANETH RUIZ!"



















Una reunión de familias importantes, o menos dicho... una fiesta, lastimosamente no puedo estar ahí, ya que eligen específicamente a unos sirvientes para que estén ahí repartiendo la comida, bebida, etc.

-Toc Toc-Se escucho en la puerta

-Adelante-Conteste

-Te traje la cena-Dijo Uzi pasando a mi habitación

-Oh gracias, no era necesario-Conteste sonriéndole

-Tranquilo, estás en tu tiempo libre, no quiere ser como los demás que tiene que aguantar las discusiones entre todas esas familias-Dijo riéndose

-Jeje es cierto-Reí también

-Oye... y como es tu madre?-Pregunto Uzi

-Es una linda persona, de pequeño se esforzó para poder estar en un colegio y para tener una buena vida... Hasta que enfermo, ahora está mejorando pero aún así me duele verla asi-Conteste lo último deprimido

Estaba hundiéndome en mis pensamientos, hasta que sentí algo cálido, voltee a ver al otro lado y vi que Uzi me estaba abrazando, le correspondí el abrazo hasta que hablo.

-No se que es un colegio ni mucho menos tener una madre, pero de seguro está orgullosa de lo que haz hecho-Dijo Uzi ocultando su rostro

-Gracias...-Conteste sollozando

-Tranquilo, estoy aquí para ayudarte-Dijo aún ocultando su rostro

























































Que lindo es ver a dos personas tan diferentes, conviviendo como si sus personalidades fueran tan similares...
































En la "fiesta"

-Crees que somos estúpidos Valentín-Hablo Leo

-¿Porque lo dices?-Contesto Valentín serio

-Sabes que no estoy aquí por esta estúpida reunión...-Dijo Leo molesto

-No tengo ni idea de lo que estás hablando-Contesto retirándose pero Leo le tocó el hombro










































-Se que tienes a mi hijo...-


































-El quiso trabajar para mi, así que en ningún momento te lo quite-Dijo Valentín muestras apartaba la mano de Leo

-Porfavor, se que Margaret te dijo que estuviera aquí, porque sabía que yo lo iría a buscar-Contesto molesto

-Y tu cómo estás tan seguro?-Pregunto Valentín

-Conozco muy bien a Margaret, al igual que a ti...-Contesto Leo

-Aunque desees verlo, no puedes, hoy está de descanso-Dijo Valentín

-...-No contesto, observo todo buscando algo, o a alguien...

-Que tanto observas?-Pregunto Valentín

-¿Y la morada...?-Pregunto Leo desviando la pregunta de Valentín

-Eso que te importa-Contesto Valentín molesto

-Donde está... ella...-Volvio a preguntar Leo

-No te voy a decir, sabes muy bien que nunca te importo ella ni su padre-Contesto Valentín retirándose

-Hijo de...-murmuro Leo







Un momento incómodo se estaba presentando entre Janeth y Valentina, eran las únicas hijas que estaban en esa reunión, también estaban dos hijos de otras familias pero ellos estaban comiendo lo que se encontraran.

-Entooooonces... mi padre me dijo que mi hermano está aqui-Hablo Janeth intentando entablar una conversación

-Ah? Oh! Si si...-Contesto Valentina observandola

-Yyy.. ¿Puedo ir a verlo?-Pregunto Janeth

-Lastimosamente aunque quieras verlo, no puedes, mi padre selecciono sirvientes específicos para estar en esta fiesta-Contesto Vale

-¿Que?-Dijo Janeth intentando entender lo que dijo Valentina

-O sea que el no puede estar aquí porque no es su turno en su horario-Dijo Vale

-Oooh ya, ya, entiendo-Contesto Janeth



















Normal...






















¿Que estarán haciendo Neth y Uzi?




















-Wow, es increíble!-Dijo Uzi sorprendida al ver cómo dibuja N

-Je, gracias, no es para tanto, tu también dibujas bonito-Contesto N feliz

-No es para tanto-Dijo Uzi mientras seguía con sus dibujos raros

-Chico!-Hablo V entrando rápido a la habitación

-¿Qué pasa V?-Dijo N

-La verdad no los quería molestar pero es urgente-Contesto V muy apurada

-Otra vez se agarrón dos familias?-Pregunto Uzi

-Extacto, pero esto si es peor, solo vengan!-Dijo V retirándose, Neth y Uzi solo se miraron y fueron detrás de ella
















Podría decir que no fue una simple pelea entre dos familias...
Solo por un chico están peleando?
Pues....














No...


No es ese chico...








Es sobre Uzi...











Pequeña Uzi, porque tuviste que quedarte con ella, en vez de quedarte con tu padre...








Aunque el ahora este muerto, debiste quedarte con el, pero eras solo una niña, los niños no saben nada, ya que son niños... ooow y con tus recuerdos bloqueados tampoco es de esperarse...


























-Ya papá!-Grito V moviendo a su padre para que dejara de golpear a Leo

-ESTAS LOCO VALENTIN!-Grito Leo mientras Janeth lo calmaba

-MIRA QUIEN HABLA!-Contesto Valentín con el mismo tono que Leo

-Por Dios padre, Cállate y cálmate de una vez! En serio por eso van a pelear!?-Dijo Janeth

-Porque no le dices la verdad a Uzi eh?!-Grito Valentín

-En serio vas a creer eso, crees que en realidad mate a su madre!-Contesto Leo

Neth solo estaba en shock a volver a ver a su padre y hermana, mientras que Uzi solo intentaba hacer reaccionar a Neth, no le importa si estaban hablando de ella, ya que para ella es lo más "normal", hasta que Uzi se harto.

-CREO QUE YA ESTA BUENO!-Grito Uzi, todos se le quedaron mirando callados

-Estoy cansada que oculten cosas que yo no se! tengo 20 años, puedo haces lo que quiera y saber, cada vez que pregunto acerca de MIS PADRES, ME CAMBIAN EL MALDITO TEMA!-Dijo Uzi furiosa, estaba a nada de llorar- Que es lo que tanto me ocultan?!-Casi llorando

Todos estaban callados y mirándose entre si, Vale intentaba calmar a Uzi pero no lo logro, hasta que se fue corriendo de ahí

-N ve por ella...-Hablo Valentín, N solo obedeció a lo que dijo


















Busque en todas partes a Uzi, ni siquiera me dispuse a saludar a mi padre o a mi hermana, solo quería buscarla para consolarla, lo que escuche, ella a pasado por mucho, pobresita... está pasándola muy mal.
De tanto buscar, me dirigí a su habitación, lugar que casi nadie va, por sus rumores tontos, toque la puerta y escuché que grito "Déjenme sola!", intente abrirla pero no podía.

-Uzi soy yo, Neth-Dije

-Dejame! se que Valentina te mando a buscarme-Contesto sollozando

-Ella no me mandó a venir para acá-Dije, no podía decirle que en realidad el padre de Vale fue el que me mandó a buscarla

-Igual, déjame sola!-Grito sollozando

-No me iré hasta que me abras-Dije, pero no hubo respuesta de ella

Espere un rato hasta que escuche que abrió la puerta, vi que tenía los ojos muy llorosos, se notaba lo decaída que estaba.

-Puedo pasar?-Pregunte

-Esta bien... Entra-Contesto dejándome pasar y cerrando la puerta de la habitación, hasta que fue directo a su cama a tirarse

-Se que es difícil saber que las personas te ocultan algo que ellos no quieren que sepan, pero a veces... lo hace por el bien de uno-Dije sentándome en la cama mientras observaba a Uzi tirará en su cama boca abajo

-Tan bien que de repente nunca te dicen lo que en realidad paso... hasta llega a un punto que tu te alteres por no saber-Contento sentándose en la cama dándome la espalda sollozando

-No quieren que sepas lo que en realidad paso, porque seguro es un problema muy grave que ellos no quieren que también lo tengas... por lo que vi, el padre de Vale quiere que seas feliz, aunque tengas todo ese dolor en ti, cierto?-Dije y ella asintió con la cabeza

-Pero aún así quisiera saber que paso con mis papá... Sobre todo con mi mamá...-Dijo sin ánimos sentándose a lado mío

-Pronto te lo dirán, pero por ahora no es el momento-Sonreí mientras le daba algunas palmaditas en la cabeza

-Gracias-Dijo mientras me daba un abrazo, quede sorprendido ya que ella no le gusta nada relacionado con el cariño

-De nada, para eso están los amigos-Conteste con una sonrisa mientras correspondía su abrazo





















"I will always be for you...♡︎"
















Con Vale y Janeth

-Perdon por todo el desastre Vale-Hablo Janeth avergonzada

-Tranquila, no es tu culpa que todo ese desastre allá ocurrido-Contesto sonriéndole

-Claro que si fui yo, sabía que pasaría... si no le fuera comentado a mi padre que N está aquí junto con Uzi, no hubiera ocurrido eso-Dijo decepcionada de si misma

-Se que todo esto es difícil y solo le hago caso a lo que me dice mi padre, pero sabes que estoy aquí para ayudarte y para que te reconcilies con Uzi-Dijo Vale agarrándole los hombros a Janeth para que ma mirará

-Gracias Vale-Contesto Janeth sonriéndole

---------------------------------------------


Holaaaaaa por fin lo termine, y eso que se me vinieron inconvenientes

¿Les gustó?

Bueno, quería anunciar una historia que voy a hacer pero está será tipo clips o cortos de Nuzi(cómo se me ocurrió, ni idea) por ahora no podre decirles cuando saldrás pero se que muy pronto

Bueno sin nada más que decir, tomen agüita y cuídense ♡︎






















UniCri2 me debe la terapia, me acaba de explotar la cabeza y me hizo llorar varias veces

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro