chcę zapomnieć.
niełatwo wyrwać się głębokiej złości,
która nie chce stopnieć.
marzę o wolności ducha.
mimo naszej śmiałości,
wypełniło naszą przestrzeń tworem bez wartości.

nie rozumiem, czemu się oddalamy,
przecież tworzymy razem na ziemi niebo,
dla mnie nie ma świata bez Twojego słowa ostrego.
Ciebie całego, mojego.

zaraziłeś mnie upartością.
chcę wrócić, lecz duma wypala we mnie dziurę
bez dna.
patrzę na to z żałością.
nie otaczaj się murem,
powoli już mięknę,
znajdę na jego rozbicie sposób.
miłością?
ściągnę Twoją maskę obojętności,
choćbym stracił resztę swej marnej godności.
czymże ona jest?
nie ma łatwej drogi do zwycięstwa.

tylko we mnie nadzieja,
chcę się zaszyć, trudności omijać,
ważniejsze są jednak marzenia,
wyjście z odrętwienia.
znam Cię,
jesteś bardziej z kamienia.
rozbije go tylko moja siła,
nie pozbędę się pragnienia.

czuję, że nie dotrwam nowego roku bez Twojego cienia,
ostatnia już kropla boleści się w umyśle mieni.
widzę Cię,
ale nie patrzysz.

wyjdę, poczekaj.
milczysz, ale czekasz.

zwyciężyłem.
dziękuję,
bo się do mnie uśmiechasz.

|28.12.18|

____
🌹