Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

ㅤㅤ𝗰𝘂𝗶𝗱𝗮

ㅤㅤ𝟬𝟬.┊𝘤𝘶𝘪𝘥𝘢 'ㅤ𝗷𝘂𝗹𝗶𝗮𝗻 𝗮𝗹𝘃𝗮𝗿𝗲𝘇 𝗳𝗶𝗰 *.
ㅤ* ₊ ✱ㅤ˙ 𝙞𝙣 𝙬𝙝𝙞𝙘𝙝 . . . . 𝒍𝒖𝒄𝒓𝒆𝒄𝒊𝒂 conoce
ㅤa ciertoㅤ 𝒎𝒐𝒓𝒐𝒄𝒉𝒐ㅤenㅤelㅤㅤ 𝒋𝒂𝒓𝒅𝒊𝒏
ㅤde su 𝒔𝒐𝒃𝒓𝒊𝒏𝒂ㅤ━ 𝗲𝘀𝗰𝗮𝗹𝗼𝗻𝗲𝘁𝗮 𝗳𝗶𝗰 † . ˙
ㅤ   ✵ㅤ˖˚ㅤㅤwritten by -caotiqque  ˓ 𖥔

ㅤㅤ❪ㅤ❛ ◌ ˚ ¿𝚈 𝚂𝙸 𝙳𝙴𝙹𝙰𝙼𝙾𝚂 𝙳𝙴 𝙼𝙰𝚀𝚄𝙸-
ㅤㅤ𝙽𝙰𝚁 𝚈 𝙽𝙾𝚂 𝙼𝙰𝙽𝙳𝙰𝙼𝙾𝚂 𝙳𝙴 𝚄𝙽𝙰? ❜ㅤ❫










ㅤㅤㅤㅤ"Maite, ¡apurate nena! Llegamos tarde" apoyada en el umbral de la cocina grito, en dirección a la habitación de mi sobrina "¿Ya estás?"

"Sí tía, solo me falta que me hagas las trenzas." habla extendiéndome el peine con sus pequeñas manos.

"Bueno, dale. Vení." dejo su mochila en el suelo entre mis piernas y la siento en mi regazo "No te muevas sino llegamos tarde y no quiero eso porque es tu primer día y quiero que hagas amigos para que tengas con quien llorar cuando rompas con tu primer novio y no seas igual a tu tía que hace todo eso y sola." hablo rápido, totalmente nerviosa. Maite soltaba cortas y bajas risas.

Sin percatarme, ya había terminado de peinarla hacía unos minutos, en mi distracción le desarmé y armé las trenzas varias veces.

Bajo a Maite de mis piernas y acomodo su vestido en lo que ella se tira un poco las trenzas: "Están muy apretadas." dice desarreglándolas mientras me mira. Sus tiernos ojos cafés se achinan y sonrío enternecida.

"Perdón mi amor." digo aflojándolas un poco "¿Lista? ¿Mejor?" ella asiente sonriendo y toma mi mano mientras que agarro su mochila y la guío a la puerta.

[...]

"Tía, voy a estar bien, no sé porque te preocupas tanto." inquiere una vez estamos en la entrada. Nuestras manos siguen unidas, no la suelto hasta que ella la agita varias veces, tomando mi atención.

"Perdón gorda." pido agachándome a su altura "¿Segura de esto? Podemos volver a casa y mirar los simpsons todo el día." sugiero y ríe tierna. Segundos después niega y mi cara de tristeza se hace presente.

"Voy a estar bien." asegura abrazándome. Inspiro un tanto relajada.

"¿Qué tenes que hacer si no te sentís bien?" pregunto quitando unos cortos mechones sueltos de su frente. Ella susurra un hablar con mi señorita que me roba una sonrisa orgullosa "Dale, como más quieras enana. Anda." Maite me abraza una vez más antes de huir y desaparecer por el largo pasillo del colegio "¡Te veo en un rato!" grito en un intento de que me oiga.

Los nervios vigentes continúan en mi interior. Tanto así que permanezco de brazos cruzados unos minutos más tarde, mirando el lugar por donde pasó.

"Dale, corre pendejo." a mi lado escucho una ronca voz "Dale que llegas re tarde." repite y me vuelvo un poco anterior a toparme con uno de los compañeritos de Roma, Leandro si no me equivoco "¡Tene cuidado nene!" recuerda sobre la oscura moto.

Entre ambas manos aferrado mantenía el casco del mismo color. Su despeinada cabellera de color morocho me llaman la atención. Sin quererlo, mis ojos bajan a su rostro y no mentiré; encontrarlo con su intensa mirada en mí me puso nerviosa.

¿Tan evidente era que lo veía a él?

"¿Lucrecia?" hablan a mi lado. Agradezco la salvación en silencio "¿Lucrecia Villega?" mi entrecejo se une. Un castaño de alegre mirada se había acercado a mí, dispuesto a abrazarme "¡Pensé que no te iba a ver nuevamente! ¿Qué haces? ¿Cómo estás? ¿Y Tatiana? Hace mucho no la veo, eu." me bombardea con preguntas, dejándome totalmente descolocada con esa última.

Entre las puntadas que en mi corazón se instalan, puedo recordar de quién se trataba el chico frente a mí; Lorenzo Navarro, un flaco con el que Tatiana, mi hermana mayor, mantuvo algo hace unos años. Cuando ambos eran unos nenes todavía.

"Tati falleció hace unos meses, Enzo." digo con la dolida mirada en el suelo. Levanto unos segundos mi vista, mirando de reojo como su sonrisa es reemplazada por una expresión de incomodidad y confusión "Disculpame, y-yo no me siento bien, ¿si? Hablamos otra vez." me adelanto a decir cuando pasa unos segundos intentando buscar algo que acotar "Que te vaya bien, Enzo."

Volverme, caminar unos metros y esconder mis lágrimas se me hicieron casi imposible. Pero la presencia de cierto morocho hizo que parara cuando me lo topé en la esquina por la que tenía doblar. Sus distinguibles ojos cafés están en mí, mirándome claro.

"¿Todo bien?" pregunta sin reparo "Soy Julián." agrega, creo, tras notar mi expresión de inseguridad.

"Soy Lucrecia," inquiero luego de pensarlo bien "y no, nada está bien." asiente breve, entendiendo que hasta ahí podía llegar.

"Te acompaño. No es lindo ver a una flaca caminar sola cuando no se encuentra bien." explica comenzando caminar. Me detengo en mi lugar y miro atrás, asomándome un poco por la pared "Va a estar bien, no me la pueden chorear." dice mientras continúa caminando, con una sonrisa asomándose en sus labios.

"¿Cómo estás tan seguro? Esto es Argentina." indago yendo a su mismo ritmo. Julián ríe y breve me mira.

"Todos me conocen acá." habla y mi cara de insatisfacción lo hace sonreír; no era suficiente y él pareció haberlo notado porque no tarda en agregar "No me la pueden chorear porque saben que yo sería peor." inquiere mirándome al cabo.

Trago seco y desvío la mirada.

No sé si era buena decisión dejarlo acompañarme. No lo conozco en absoluto y eso que viví toda mi vida en este mismo barrio.

Sólo sé que la mínima confianza que logró transmitirme fue suficiente para disipar un poco la tensión que mis hombros cargan desde hace unos meses.







ㅤㅤ⊹˙𓈈 𝙇𝙐𝘾𝙍𝙀𝘾𝙄𝘼  𝙑𝙄𝙇𝙇𝙀𝙂𝘼ㅤ  ▬▬
ㅤㅤㅤ𝗹𝗮 𝘁𝗶𝗮 𝗰𝗼𝗹𝗼𝗿𝗮𝗱𝗮ㅤ·.ㅤ 𓄸 xxii. virgo

ㅤㅤ﹙❜ㅤ𝐧𝐨 𝐬𝐞 𝐪𝐮𝐞 𝐞𝐬 𝐩𝐞𝐫𝐨 𝐚𝐥𝐠𝐨 𝐭𝐞𝐧𝐞𝐬
ㅤㅤㅤㅤ𝐪𝐮𝐞 𝐦𝐞 𝐞𝐧𝐜𝐚𝐧𝐭𝐚ㅤㅤㅤ𓂃 𓄹  ָ࣪

with 𝗠𝗔𝗜𝗧𝗘 𝗗𝗜𝗔𝗭
and 𝗝𝗨𝗟𝗜𝗔𝗡 𝗔𝗟𝗩𝗔𝗥𝗘𝗭

















ㅤㅤ▅ ▅ 𝐃𝐈𝐒𝐂𝐋𝐀𝐈𝐌𝐄𝐑ㅤㅤㅤ ݈݇- 𓍢
ㅤㅤTanto los personajes principales y
ㅤㅤsecundarios, estética, gráficos e
ㅤㅤidea general de la historia son de
ㅤㅤmi absoluta propiedad.

ㅤㅤQueda terminantemente prohibido
ㅤㅤinspirarse, robar, copiar o tomar di-
ㅤㅤchas cosas — Les hundiré la vida :)

ㅤㅤ▅ ▅ 𝐖𝐀𝐑𝐍𝐈𝐍𝐆𝐒ㅤㅤㅤ ݈݇- 𓍢
ㅤㅤEsta historia puede contener esce-
ㅤㅤnas de índole sexual y explícitas,
ㅤㅤrelaciones tóxicas, alcohol, drogas,
ㅤㅤpeleas, etc,. Si no te sentís cómodo
ㅤㅤmirando este tipo de lectura, sugie-
ㅤㅤro buscar otro libro.

ㅤㅤ▅ ▅ 𝐃𝐄𝐃𝐈𝐂𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍𝐒ㅤㅤㅤ ݈݇- 𓍢
ㅤㅤEste libro va dedicado a mis bebas
ㅤㅤeli, pau, tinny y day [ravencores
ㅤㅤm6dnightredlvsbatchmeleysz].
ㅤㅤLas amo chikis, no me falten pls.<3

ㅤㅤ▅ ▅ 𝐌𝐀𝐑 𝐍𝐎𝐓𝐄ㅤㅤㅤ ݈݇- 𓍢
ㅤㅤholiii, cómo tan? decidí traer otro
ㅤㅤfic de juli porque miamor siempre
ㅤㅤah  ,, qué opinan del manip del
ㅤㅤprincipio? me costó horrores jaja
ㅤㅤmás que nada porque lu [que de-
ㅤㅤcidí no poner el nombre real :)]
ㅤㅤno tiene taaaaanto material pero
ㅤㅤme la rebusqué porque es divina
ㅤㅤy la quería para esta historia —
ㅤㅤmaite no tiene faceclaim por dos
ㅤㅤcositas: 1. no encontré una niña
ㅤㅤque se adaptara y quedara con
ㅤㅤmi idea, y 2. no me dio la gana
ㅤㅤdespués de no encontrar nada.

ㅤㅤEn este fanfic Julián Álvarez no será
ㅤㅤjugador de fútbol, eso se retratará
ㅤㅤcomo un "sueño frustrado", aquí
ㅤㅤsolo será uno más del montón.

ㅤㅤWeno en fin, espero que les guste,
ㅤㅤme encantó la idea, ojalá que a
ㅤㅤustedes igual <3
ㅤㅤ

ㅤ𓄹𓈒ㅤ ࣪ 𖥻˖ 𝘾𝙐𝙄𝘿𝘼 𝒇𝒕. julián álvarez fanfic
ㅤ by  mar  ২.ㅤ𝗺𝗮𝗿𝗰𝗵 𝟭𝘁𝗵, 𝟮𝟬𝟮𝟯 ˖ ᨒ .゚

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro