Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

01 | perfect

✧ · ° ✧ · ° . ✧ · ° ✧ · ° ✧ · ° . ✧ · ° ✧ · ° . ✧ · ° ✧

╰─╮ ✧ · ° ✧ · ° . ✧╭─╯

CHLOE POV'S

Na Barbieland, o mundo era um lugar perfeito onde não existia dias ruins para ninguém, todo dia era a mesma rotina de sempre e ninguém nunca questionava de tudo ser repetitivo até um certo dia.

Todos as bonecas são Barbie e os homens são Ken, por exemplo, eu sou a Barbie Vintage. Fui criada em 1960 quando a boneca Barbie estava passando pela sua fase vintage e fui um grande sucesso na época.

Atualmente, vivo minha vida perfeita em Barbieland, visto as melhores roupas todos os dias, saio por aí para me encontrar com as minhas amigas e a noite sempre tem uma festa onde todos arrasam com seus looks.

Depois de me arrumar e tomar o meu café, fui me encontrar com as minhas amigas na praia para aproveitar o lindo sol que estava no céu.

Chegando lá, quando me aproximei das minhas amigas e de alguns Kens, me deparei com todos cumprimentando uns aos outros, ouvi eles repetindo a mesma frase todas as vezes era irritante mas engraçado.

Outro Ken: Oi Chloe! - exclama acenando para mim com o maior sorriso no rosto ao me ver.

Chloe: Ah, oi Ken! - sorrio fraco acenando de volta para o rapaz que se aproximou de mim junto de sua prancha.

Barbie: Oi Chloe! - olho para a boneca loira que era conhecida como a "Barbie Exteriotipada", ou melhor dizendo, a original.

Chloe: Oi Barbie! - digo para a boneca que abri um enorme sorriso no rosto e logo se afasta indo em direção ao Ken, seu perfeito namorado.

Quando a Barbie se afastou de mim, senti um leve frio na barriga ir embora e aquilo era muito estranho, porque eu toda vez sentia isso quando estava perto dela mas sempre ignorava pois devia ser coisa da minha cabeça.

Alan: Oi Chloe! - diz me tirando dos meus pensamentos e eu sorrio para o ruivo.

Não existia outros Alan, só existia apenas um e eu achava isso muito legal porque mostrava que ele era único.

Ken: Ei Barbie, olha pra mim. - afirma se preparando para entrar na água com a sua prancha.

Ken respirou fundo antes de sair correndo confiante de que aquilo daria certo até que ele sem querer acabou sendo jogado para o alto, fazendo todos que estavam ali na praia se assustarem.

Alan: Não! - começou a gritar assustado pelo amigo que parecia nunca cair.

Assim que Ken finalmente caiu no chão, Barbie e eu saímos correndo indo conferir se o boneco estava bem após o acidente.

Ken: Olá meninas, vocês viram alguma coisa? - questiona olhando para nós meio tonto.

Chloe: Vimos tudo, literalmente. - ajudamos o Ken a se levantar até que o Outro Ken apareceu pronto para tirar sarro do Ken.

Outro Ken: Ah! Eu acho que essa praia tem areia demais para o seu caminhãozinho, Ken.

Ken: Se eu não estivesse tão machucado, Ken, eu ia te fazer vazar dessa praia! - responde enquanto é apoiado pela Barbie e uma Barbie médica.

Outro Ken: Eu que te faço vazar dessa praia, Ken!

Ken 2: Pra fazer ele vazar, vai ter que passar por mim primeiro! - revirei os olhos ao ver a mesma rivalidade que o Ken tinha com o Outro Ken.

Outro Ken: Melhor ainda, eu faço vocês dois vazarem daqui rapidinho. - irritada com a confusão, entro no meio dos dois Ken que estavam se encarando.

Chloe: Tudo bem, rapazes. Parem com essa briguinha de vocês agora ou eu mesma faço vocês todos vazarem daqui, entendido? - digo olhando para os dois que assentiram com a cabeça. - Que bom!

Outro Ken: Esquece, nos vemos na festa à noite, Chloe. - acena para mim antes de ir embora da praia.

Chloe: Tchau, Ken! - aceno indo para o outro lado da praia, voltando para casa mas fui impedida pela mão de alguém.

Barbie: Ei, Chloe! Você vai na festa hoje, né? Todos vão pra festa e eu queria ter a certeza de que você vai. - disse com um enorme sorriso em seus lábios.

Chloe: Claro que eu vou, sempre acontece todos os dias no mesmo local e na mesma hora, porque eu perderia? - solto uma risada baixa e a boneca solta uma risadinha baixinha.

Barbie: Tudo bem, então nós nos encontramos lá, tudo bem? - assenti com a cabeça para a loira. - Tchau, Chloe!

Chloe: Tchau, Barbie! - digo baixinho apenas para eu mesma escutar, me virei de costas e fui para a casa pois daqui a pouco já estaria na hora da festa.

Uma festa gigantesca com todas as Barbies, coreografia ensaiada e uma música tema, esse era o resumo das festas que vivíamos tenho toda noite e nunca ficávamos cansados disso.

Com a música tocando, todos dançávamos em sincronia de acordo com a batida da música, Alan e eu dançávamos juntos enquanto olhávamos os outros dançarem.

Por algum motivo, meus olhos só conseguiam olhar apenas para uma boneca e ela se chamava Barbie. Ver ela dançando toda animada me trazia uma felicidade enorme, ela contagiava a todos com seu belo sorriso e sua atitude corajosa.

Alan: Acho melhor você ir atrás do seu namorado. - saio dos meus pensamentos e olho para o boneco ruivo.

Chloe: Do que você está falando, Alan? - pergunto para o ruivo que apontou para o meu Ken dançando com Barbie. - Aquilo não é nada demais, Barbie é uma boa amiga.

Alan: Eu sei disso, só não confio nele. - disse apontando para o outro Ken e eu apenas solto uma risada.

Chloe: Vem, vamos voltar a dançar! - digo começando a dançar com Alan no meio da pista.

De repente, o Ken original entra no meio da pista na tentativa de chamar a atenção de Barbie que parecia não estar ligando muito para isso.

Não demorou muito para que os Kens começassem a implicar um com o outro, Barbie estava dançando tranquilamente e tudo estava simplesmente perfeito.

Barbie Médica: Esse é o melhor dia de todos! - exclama para todos nós enquanto dançava na pista.

Barbie: É o melhor dia de todos assim como ontem,
amanhã, depois de amanhã, e todos os dias de hoje até a eternidade. - afirma dançando com o maior sorriso no rosto. - Vocês já pensaram na morte?

Imediatamente, tudo parou no instante que Barbie fez a pergunta, a música havia parado, todos estavam parados olhando para Barbie incrédulos, não era comum escutarmos a palavra "morte".

Chloe: Como é que é? - pergunto olhando para Barbie que abaixou a cabeça um pouco decepcionada consigo mesma.

Barbie: Eu não sei porque eu disse isso... eu estou morta de vontade de dançar. - disse olhando para todos os bonecos com um sorriso no rosto.

Automaticamente, tudo voltou a funcionar como se aquele pequeno momento nunca tivesse acontecido mas havia acontecido e Barbie parecia estar confusa em seus pensamentos.

Eu conseguia ver nos olhos de Barbie que ela estava completamente confusa com tudo aquilo, ela não entendia o porque de ela ter pensado na morte sendo que nunca havia se passado pela cabeça de nenhum de nós antes.

Com o final da festa, as bonecas e eu fomos para a casa da Barbie para fazermos uma festa do pijama como nós sempre fazíamos todas as noites.

Arrumadas para dormir, nós nos penteávamos para se preparar para nos deitarmos na cama e conversarmos sobre diversos assuntos. Todas as bonecas estavam dentro da casa, exceto Barbie que estava conversando com seu namorado, Ken.

Ele parecia genuinamente magoado por não poder passar a noite com sua amada enquanto a boneca não parecia estar muito preocupada com o que ele estava sentindo, me senti mal por ele mas também senti uma pontada de... ciúmes?

Logo, a boneca se afastou do boneco vindo em nossa direção com a maior animação do mundo, ela adorava quando nós íamos dormir na casa dela.

Barbie: Vamos começar a festa! - exclama vindo até mim e me puxa para pentearmos os cabelos de uma da outra.

NOTAS DA AUTORA

O que acharam do primeiro capítulo? Gostaram da história? Comentem o que vocês acham, plis.

• TikTok: iovecasss.

• comentem e deixem a estrelinha.

• não sejam um leitor fantasma.

• desculpe por qualquer erro de escrita.

Obrigada por ler,
Beijos<3

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro