Paulina niecierpliwie wyczekiwała końca lekcji. Dłużyło jej się to niemiłosiernie. Chciała już z nią pogadać! Zapoznać się. Cokolwiek...

Wybrała ją sobie na jej waifu. I ona nie ma tu nic do gadania. Ma nią być i będzie - czy tego chce czy nie.

Po kilku minutach postanowiła znów się odezwać do jej współdzielenika ławki.

- Gabiiiiiii - zawyła Paulina.

- Co - odpowiedziała z widoczną dla wszystkich prócz Paulinki niechęcią.

- Ile do końca lekcjiiiiiii?

Cisza.

- Gabi? Halo...

Znów cisza.

- Gabi... No pogadajmy! Proszę... - kontynuowała swoje wycie.

I w tym momencie przerwała jej butelka przelatująca między nią, a Gabrysią. Po chwili także rozbrzmiał głośny śmiech, którego jak się zaraz okazało właścicielką była czarno-różowo włosa dziewczyna, Natalia. Wtedy doszedł jej do uszu okropnie głośny pisk.

- CO TY MI ROBISZ?!

- Matko jedyna... - westchnęła Gabi, po czym dodała - Nie no idziesz do domu, gówniarzu.

- Kacprzycka morda! - krzyknęła tym razem Natalia.

Zapadła cisza.

- Fatyga, uwaga - odezwała się nauczycielka jej dość donośnym głosem.

- Ej no, ale za co ja!? - odpowiedziała zdezorientowana.

- Za gadanie. Przeszkadzasz mi w prowadzeniu lekcji - rzekła po czym dosiadła się do komputera by wejść na dziennik i wpisać Paulince tą nieszczęsną uwagę.

- Oj Paulina, Ty stary rowerze... - odezwała się Gabi.

- Co?

- Uwagę dostałaś i wiesz co? - zapytała by nie uzyskać odpowiedzi - Nawet mi Cię nie szkoda.

Po wypowiedzeniu tych słów przez Gabi, Paulinka zaczęła wydawać z siebie swoje zdepresione odgłosy.

- Gabucha Kapucha - burknęła pod nosem.

- Paulina za drzwi! - nauczycielce skończyła się już cierpliwość.

Zrezygnowana Paulinka wstała, spakowała swoje rzeczy do plecaka i posłusznie wyszła z klasy. Niczym rasowy pies.

Reszta lekcji minęła spokojnie pod czułym okiem nauczycielki.

W chwili, gdy zadzwonił dzwonek na przerwę; wszyscy wybiegli z klasy jak jakieś zwierzęta. No, może oprócz dwójki dziewczyn - Natalii i Gabi.