Jks'pov

Κάθομαι αρκετη ώρα τώρα σε ένα παγκάκι.

Έχει βραδιάσει για τα καλά και η αλήθεια είναι πως κάνει αρκετό κρύο όμως δεν θέλω να φύγω.

Έχω στηρίξει το κεφάλι μου στις παλάμες μου καθώς τα μάτια μου κοιτάζουν το υγρό χώμα.

Έχει πολλή ώρα που έχει φύγει από το πάρκο όμως εγώ κάθομαι ακόμη εδώ σκεπτόμενος τι έχω κάνει.

Μετάνιωσα... μετάνιωσα πολύ.

Είμαι μόνος στο σκοτεινό πάρκο ενώ μοναδικός ήχος είναι εκείνος των λυγμών μου.

Τα δάκρυα μου πέφτουν σαν βροχή από τα μάτια μου, η όραση μου έχει γίνει θολή και η φωνή μου έχει σχεδόν κλείσει.

Της έκανα άπειρες κλήσεις όμως δεν απάντησε σε καμία.

Ούτε εγώ θα το έκανα στην θέση της όμως...

Όμως πρέπει να της μιλήσω ξανά να της εξηγήσω.

Η ανάσα μου έγινε πιο βαριά και εγώ σήκωσα το κεφάλι μου προς τον ουρανό προσπαθώντας να αναπνεύσω καλύτερα.

Ένιωθα τα μάτια μου να τσούζουν και έτσι τα έκλεισα ελαφρά παίρνοντας μια βαθειά ανάσα από τη μύτη.

Φωνές ακούστηκαν από το βάθος και στο επόμενο δευτερόλεπτο είχαν όλα μαυρίσει.

Σελήνης pov

Τριγυρνούσα στους δρόμους χωρίς αιτία.

Ένιωθα κενή...

Κενή από σκέψεις ,κενή από συναισθήματα.

Είχα γυρίσει πάλι στον παλιό εαυτό μου, στον εαυτό με το προσωπείο της σκληρότητας και της αγριάδας.

Κάθε ίχνος συναισθήματος και ευαισθησίας με είχε εγκαταλείψει οριστικά.

Γιατί να μου το κανει εμένα αυτό... γιατί

Τι έκανα λάθος...

Το βήμα μου έγινε πιο γρήγορο καθώς περπατούσα στα στενά προσπαθώντας να ξεφυγω από όλους και από όλα.

Μέχρι που κάποιος συγκρούστηκε μαζί μου.

Ήταν δεύτερη φορά που το πάθαινα.

Παραπατησα μερικά βήματα πίσω από την σύγκρουση και σήκωσα κατευθείαν το κεφάλι μου αντικρυζωντας τον γνωστό άνδρα.

Εκείνος δεν με είχε κοιτάξει ακόμα.

Σελ: συγνώμη...

Είπα και έκανα να φύγω όμως ένα χέρι τυλίχθηκε γύρω απο το δικό μου τραβωντας με πάλι πίσω.

Ήταν ο γνωστός άνδρας, με κοιτούσε μέσα στα μάτια.

Τότε ήταν που παρατήρησα καλύτερα την ομοιότητα στο χρώμα των ματιών μας.

Τράβηξα με δύναμη το χέρι μου απελευθερώνοντας το από την λαβή του και τον κοίταξα γεμάτη ελπίδες για εξηγήσεις.

Σελ:ποιος είσαι...

Ρώτησα δυναμικά και εκείνος με κοίταξε σοκαρισμένος σαν να μην περιμενε αυτή την ερώτηση.

: Σελήνη....

Αποκρίθηκε ενώ εγώ στάθηκα σοκαρισμένη μπροστά του.

Πώς ήξερε το όνομα μου.

Σελ:πως-

:Σελήνη πρέπει να μάθεις πολλά....είναι αρκετά εκείνα που δεν ξέρεις..

Είπε αινιγματικά και έπιασε με δύναμη για ακόμη μια φορά το χέρι μου τραβωντας με προς ένα στενό.

Σελ: περίμενε...

Του φώναξα και σταμάτησα απελευθερώνοντας τον εαυτό μου ξανά απο το κράτημα του και εκείνος με κοίταξε με απορία

Σελ:τουλάχιστον πες μου το όνομα σου...

Είπα και εκείνος κατέβασε το κεφάλι του ξεφυσοντας δυνατά.

:Fabrio Alonzo....

~

Είμαστε στην παραλία.

Για την ακρίβεια στην αγαπημένη μου παραλία .

Το όνομα του μου θυμίζει κάτι όμως οσο και αν τον ρώτησα στη διαδρομή δεν μου αποκάλυψε καμία πληροφορία.

Καθόμαστε στην άμμο κοιτώντας την θάλασσα ενώ κανείς μας δεν μιλάει.

Το κινητό του χτύπησε και εκείνος το σήκωσε αμέσως.

Fb: Tesoro....

Ακούστηκε από εκείνον και εγώ έκλεισα τα μάτια μου σκεπτόμενη τον Jungkook.

Μόλις με είχε αφήσει και δεν ήξερα ακριβώς τι συναισθήματα έπρεπε να εκδηλωσω

Fb:να σε πάρω εγώ λίγο αργότερα αγάπη μου γιατί είμαι μαζί της?

Ρώτησε ενώ το πρόσωπο του αστραφτε από χαρά και αγάπη.

Φαινόταν πολύ ερωτευμένος.

Fb: ευχαριστώ Tesoro θα σε πάρω αργότερα...και δεν θα αργήσω να έρθω το βράδι. Σ' αγαπάω....

Είπε τερματίζοντας την κλήση και αφού έβαλε το κινητό του πίσω στην τσέπη του κοίταξε πάλι τον ουρανό.

Τα μάτια μου παρατηρούσαν την μορφή του.

Μοιάζαμε υπερβολικά πολύ.

Σελ: είσαι πολύ ερωτευμένος...

Είπα και το βλέμμα του έπεσε στο δικό μου.

Fb: Ορίστε?

Ρώτησε και εγώ γύρισα το βλέμμα μου στη σκοτεινή θάλασσα.

Σελ:λέω είσαι πολύ ερωτευμένος.... φαίνεται

Του απάντησα και εκείνος ξάπλωσε πίσω ακουμποντας το σώμα του στην άμμο.

Fb:την αγαπάω πολύ....δεν θέλω να την χάσω...

Απάντησε με την χροιά της φωνής του να δείχνει όλο του το πάθος για εκείνη.

Μιμούμενη την κίνηση του έπεσα και εγώ πίσω στην άμμο.

Έβαλα το χερια μου γύρω από τον αυχένα μου και έκλεισα ελαφρά τα μάτια μου σκεπτόμενη την μόλις κατεστραμμένη
αγάπη μου.

Fb:εσύ έχεις ερωτευτεί ποτέ?

Ρώτησε και ένιωσα πως η καρδιά μου σχίστηκε σε διάφορα κομμάτια ενώ η ψυχή μου πέταξε μακριά θέλοντας να ενωθεί με την ψυχή του νεαρού Κορεάτη.

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τον γεμάτο αστέρια ουρανό.

Σελ: το έκανα.... πίστευα πως ποτέ δεν θα το κάνω . Πίστευα πως ήμουν κενή...όμως βρέθηκε ένας άνθρωπος ο οποίος μπόρεσε να με αλλάξει....

Του είπα και ένα δάκρυ έκανε την εμφάνιση του ενώ μετά πήρε ένα άγνωστο μονοπάτι κυλώντας στο μάγουλο μου.

Ο νεαρός Ιταλός που ξάπλωνε δίπλα μου είχε στέψει το βλέμμα του πάνω μου παρατηρώντας με υπομονετικά.

Σελ: η αρχή ήταν τραγική. Με μισούσε οικτρά λόγω ενός γεγονότος.... Ερωτεύτηκε πρώτος όμως εγώ δεν άργησα να τον ακολουθήσω.... Ερωτεύτηκα βαθια ..πιο βαθιά απο εκείνον και σύντομα ο έρωτας μου για το πρόσωπο του μετατράπηκε σε αγάπη....μονόπλευρη αγαπη όμως....Δεν είμαι ερωτευμένη πια ...ήμουν όμως εκείνος φρόντισε να κλείσει κάθε πηγή φωτός στη ψυχή μου...

Είπα ενώ η όραση μου είχε γίνει πλέον θολή.

Μνήμες από τις στιγμές μας ήρθαν στο μυαλό μου.

Η συνάντηση μας στην Ιταλία

Η μονομαχία μας

Το πρώτο μας φιλί

Εκείνη η νύχτα ...η πρώτη μας...

Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ...όμως με πλήγωσε και αυτό μπορεί να μην του το συγχωρέσω.

Σηκώθηκα από την άμμο και πλέον καθόμουν πάνω της προσπαθώντας να κρύψω τα δάκρυα που εμπόδιζαν την όραση μου.

Ο Ιταλός νέος αντέγραψε τις κινήσεις μου και σηκώθηκε και εκείνος ενώ η μορφή του με πλησίασε.

Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ένιωσα δύο γυμνασμενα χέρια να με τυλίγουν όμως ήμουν πολύ ευάλωτη για να αντιδράσω οπότε απλά αφέθηκα στην στοργική αγκαλιά του.

Τα χέρια του χαιδευαν απαλα την πλάτη μου όσο εκείνος με κρατουσε σφικτά δίπλα του.

Έπρεπε να το βγάλω από μέσα μου...ο πόνος μου έπρεπε να εκδηλωθεί.

Έκλαψα πολύ...τα μάτια μου είχαν πάρει ένα κόκκινο χρώμα ενώ το πανωφόρι του Fabrio λογικά θα είχε γεμίσει με τα δάκρυα μου.

Έσπασε την αγκαλιά του και τοποθέτησε τα χέρια του στα μάγουλα μου σκουπίζοντας μερικά δάκρυα.

Fb: Σελήνη.... πρέπει να σου πω κάτι . Ξέρω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή όμως αν δεν το κάνω τώρα δεν θα το κάνω ποτέ.

Είπε ήρεμα αλλά σοβαρά και εγώ παραξενεύτηκα

Σελ:τι έχει γίνει

Ρώτησα σκουπίζοντας και το τελευταίο δάκρυ που έπεφτε από τα μάτια μου για τον Κορεάτη.

Fb:να ξέρεις...είμαι ....

Σελ: είσαι....

Fb:είμαι ο αδελφός σου ο Fabrio Alonzo

Είπε δυναμικά και εγώ έμεινα άφωνη σε αυτό που μόλις είχα ακούσει.

Σελ:Τι?

Ήταν το μόνο που βγήκε από το στόμα μου ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα.

Fb: Σελήνη...

Σελ:μην με ακουμπάς... Βασικά ένα λεπτό μου λες ότι είσαι αδελφος μου. .. μα πως?

Αναρωτήθηκα όμως ήθελα να μάθω όλη την αλήθεια επιτέλους.

Fb:η μητέρα έκανε πρώτα εμένα...πίστευε πάντα πως είχα πεθάνει στο μαιευτήριο όμως ο πατέρας απλώς με είχε φυγαδεύσει...

Σελ:τι.... Ξέρεις πόσα πέρασε για να ξεπεράσει τον χαμό σου....

Φώναξα εξαγριωμένη από την συμπεριφορά του πατέρα μου.

Πόσα έχει κάνει πια αυτός ο άνθρωπος.

Fb:Σεληνη άκουσε με .... Με έδιωξε ενώ μια άλλη οικογένεια ανέλαβε την ανατροφή μου. Εκείνος ερχόταν συχνά να με βλέπει όμως ποτέ δεν με είχε φέρει σε επαφή μαζι σας. Μέχρι που γεννήθηκες εσύ.....ήταν χαρούμενος που θα αποκτούσε μια κόρη και τότε ήταν που μου είπε και εμένα όλη την αλήθεια. Εκείνη την τραγική νύχτα που χάσαμε την μητέρα εγώ ήμουν στο πλευρό του. Τότε ήταν που σε είδα πρώτη φορά. Προσπάθησα να τον αποτρέψω όσο μικρός και αν ήμουν να μην σε διώξει όμως ήταν αμείλικτος. Δεν κατάφερα να τον πείσω.....όμως Σελήνη σε αγαπάω πραγματικά και θέλω να σε βοηθήσω....

Σελ:ένα λεπτό....δηλαδή όντως είσαι ο αδελφός μου...τι άλλο κρύβει αυτός ο άνθρωπός....

Προσπάθησα να πω όσο συνειδητοποιούσα την κατάσταση όμως το κινητό του με σταμάτησε.

Fb:ΤΙ ΠΡΆΓΜΑ.... ΈΡΧΟΜΑΙ ΑΜΈΣΩΣ..

Φώναξε και σηκώθηκε από την άμμο τινάζοντας τον εαυτό του έτσι έκανα και εγώ.

Σελ:τι έγινε

Fb: Σελήνη ήρθε η ώρα να μάθεις την αλήθεια. Έλα μαζί μου.

~

Το μαύρο αμαξι του σταμάτησε μπροστά στο πατρικό μου ενώ εκείνος βγήκε γρήγορα από το όχημα .

Τον ακολούθησα και έτσι φτάσαμε γρήγορα μπροστά στην μεγάλη ξύλινη πόρτα.

Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου.

Fb:τώρα θα πρέπει να φανείς δυνατή Σελήνη...τώρα είναι η ώρα να δείξεις την δύναμή σου.

Μου είπε και άνοιξε την πόρτα.

Μπήκαμε μέσα, το σπίτι ήταν ένα αχουρι, παντού πεταμένα πράγματα σπασμένα αντικείμενα και αναποδογυρισμένα έπιπλα.

Έμοιαζε με σωστό πεδίο μάχης.

Το χέρι του Fabrio έπιασε το δικό μου ενώ το σώμα του κατευθύνθηκε προς το υπόγειο.

Φωνές ακούγονταν από το κάτω πάτωμα ενώ όσο πλησιαζαμε τοσο μεγάλωναν.

Είχαμε πλέον φτάσει σχεδόν στο τέλος του διαδρόμου ενώ μια ανδρική πλάτη φαινόταν εκεί.

Βήματα ακούστηκαν και η πλάτη γύρισε προς το μέρος μας. Τότε ήταν που έχασα όλο τον κόσμο μου.

Σελ:Πατέρα.....

Ψυθιρισα και εκείνος χαμογέλασε πονηρά.

Dav:δεν χαίρεσαι που με βλέπεις κόρη μου...

Είπε ειρωνικά και με πλησίασε. Σήκωσε το χέρι του και άγγιξε απαλά το μάγουλο μου.

Fb:μην την αγγίζεις..

Του είπε ήσυχα αλλά αγριεμένα ο Fabrio και έσπρωξε το χέρι του μακρυά μου

Dav: αναλογιστου την θέση σου Farbio

Του απάντησε εξίσου αγριεμένα ο David όμως ο Fabrio δεν φοβήθηκε.

Σελ:τι κάνεις εσύ εδώ...

Τον ρώτησα γεμάτη θυμό και απορία ενώ εκείνος με κοίταξε πονηρά.

Dav: αναστήθηκα για να τιμωρήσω κάποιον που έκανε κακό στην οικογένεια μας.

Σελ:τι εννοείς με αυτό...ποιον θες να τιμωρήσεις πατέρα.....

Ρώτησα και εκείνος μου έδειξε την πόρτα που βρισκόταν στο τέλος του διαδρόμου.

Dav:πήγαινε να μάθεις μόνη σου....

Με προέτρεψε και εγώ κινήθηκα μπροστά.

Έφτασα έξω απο την ξύλινη πόρτα, φωνές ακούγονταν από μέσα.

Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα όμως ήταν κλειδωμένη.

Σελ: ΑΝΟΊΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΏΡΑ

Φώναξα όμως δεν πήρα καμία απάντηση.
Ύστερα από λίγο ακούστηκε μια ανδρική φωνή.

:Ποιος είναι.....

Με ρώτησε και εγώ δεν δισταξα να του απαντήσω αμέσως.

Σελ: Σελήνη Ιnnamorato

Φώναξα και αμεσως ακούστηκε ο ήχος της κλειδαριάς να ξεκλειδώνει.

Έπιασα το χερούλι της πόρτας και την έσπρωξα προς τα μέσα .

Αυτό που αντίκρυσα ήταν τραγικό και έκανε την καρδιά μου τα χάσει ένα της χτύπο.

Ένας άνδρας δεμένος σε μια καρέκλα , τα ρούχα του είχαν σχιστεί σε πολλά σημεία ενώ το σώμα του ήταν υπερβολικα τραυματισμένο.

Το λευκό πουκάμισο του ήταν ποτισμένο με αίμα ενώ το κεφάλι του κοιτούσε το πάτωμα.

Το κορμί του άνδρα ήταν αιμόφυρτο και ιδρωμενο ταυτόχρονα ενώ η αναπνοή του ήταν βαριά και ανήσυχη.

Μπήκα μέσα και έφτασα μερικά βήματα μακρυά του.

Εκείνος σήκωσε το κεφάλι του εμφανίζοντας την ταυτότητα του.

Σελ: Jungkook......τι....

Είπα προσπαθώντας να καταλάβω γιατί ήταν σε αυτή την κατάσταση.

Jk:Σε-ληνη...

Προσπάθησε να απαντήσει όμως η μικρή του ανάσα δεν τον άφηνε.

Γύρισα το βλέμμα μου προς την πόρτα για να αντικρίσω την άθλια μορφή του.

Σελ:γιατί το κάνεις αυτό

Φώναξα και εκείνος μπήκε στο δωμάτιο

Dav: ίσως πρέπει να μάθεις τι έχει συμβεί..

Σελ:ΠΕΣ ΜΟΥ ΞΕΚΆΘΑΡΑ ΤΙ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΚΆΝΕΙ

Dav:Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΒΑΛΈΝΣΙΑ ΣΕΛΗΝΗ. ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΚΕΊΝΟΣ ΗΞΕΡΕ

Σελ:τι.....

Προσπάθησα να πω ενώ γύρισα το βλέμμα μου στον τραυματισμένο άνδρα

Dav:ο πατέρας του και η θεία σου ευθύνονται για την δολοφονία της μητέρας σου. Η θεία σου ήταν ο βασικός ένοχος όμως αυτός εδώ ήξερε...

Συνέχισε δείχνοντας μου τον Jungkook

Dav:όμως σε αντίθεση με την θεία σου αυτόν δεν θα τον αποτελειωσω εγώ.

Μου είπε και κατευθύνθηκε προς το σκονισμένο τραπεζάκι.

Έπιασε ένα μικρό όπλο στα χέρια μου και αφού το καθάρισε ήρθε ξανά κοντά μου.

Dav:πάρτο και σκότωσε τον....

Είπε δίνοντας μου το όπλο.

Fab:πατέρα τι κάνεις....

Έπιασα το μικρό όπλο στα χέρια μου και οπλισα στοχεύοντας την τραυματισμένη μορφή του.

Τα μάτια του κοιτούσαν τα δικά μου όσο μικρές σταγόνες αίματος κυλούσαν από το χτυπημένο μέτωπο του.

Τα δευτερόλεπτα περνούσαν και εγώ δεν πατούσα την μαλακή σκανδάλη

Dav:αν είσαι πίστη στην μητέρα σου τότε κάντο Σελήνη.... πρέπει...

Ψυθυρισε κοντά μου όμως εγώ κοιτούσα απλά την αιμόφυρτη μορφή του Jungkook.

Ήταν τόσο εξαντλημένος και πληγωμένος.

Δεν μπορούσα να τον βλέπω έτσι

Jk: Σελήνη κάντο.....

Είπε αδύναμα και τα μάτια μου άνοιξαν.

Jk:να ξέρεις πως σε αγάπησα και μετάνιωσα για αυτά που σου είπα.....

Συνέχισε και τα μάτια του Fabrio έπεσαν πάνω μας.

Fab: Σελήνη μην το κάνεις....όχι...

Είπε και γύρισα να τον κοιτάξω.

Σελ:μόνο εγώ, εσύ,ο πατέρας και ο Jungkook θα μείνουν στο δωμάτιο ....κανείς άλλος.

Διέταξα και όλοι ακουλουθησαν την εντολή μου.

Dav:Σελήνη σκέψου την πίστη στην μητέρα σου.

Έφτασα κοντά στον Jungkook ενώ εκείνος σήκωσε το κεφάλι του κοιτώντας με στα μάτια.

Jk: Σελήνη κάντο....

Είπε ενώ δάκρυα απειλούσαν να πέσουν από τα κάστανα του μάτια.

Σελ:και εγώ σε αγάπησα Jungkook....

Του απάντησα και ένα πυροβολισμός ακούστηκε.

Τριτοπροσωπη αφήγηση

Ένα μεγάλο μπαμ ήχησε στον χώρο σπάζοντας την τρομακτική σιωπή της νύχτας.

Οι δύο νέοι ήταν τόσο κοντά ενώ στη άκρη του δωματίου ο David χαμογελούσε πονηρά για το κατόρθωμα του.

Ο Fabrio δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί αυτή η αγάπη έπρεπε να τελειώσει έτσι. Ένιωθε τον πόνο της αδελφής του.

Όλοι νόμιζαν πως όλα είχαν τελειώσει.

Μικρές σταγόνες αίματος γέμισαν το πάτωμα δημιουργώντας μια μικρή κόκκινη λίμνη.

Μέχρι που η μορφή της έπεσε χωρίς αίσθηση πάνω στην καρέκλα του νεαρού Κορεάτη.

Κανείς δεν είχε καταλάβει τι είχε συμβεί.

Όχι...δεν είχε πυροβολήσει εκείνον αλλά τον εαυτό της

Ποτέ της δεν θα τον σκότωνε.

Ο Jungkook άρχισε να φωνάζει το όνομα της μη μπορώντας να κάνει κάτι άλλο καθώς ήταν δεμένος.

O Fabrio καταλαβε τι είχε συμβεί όμως δεν θα το άφηνε έτσι ...άλλωστε ήταν η αδελφή του.

Επιασε το όπλο του και όπλισε γρήγορα ενώ ένας ακόμη πυροβολισμός ακούστηκε και η μορφή του David έπεσε πλέον νεκρή στο πάτωμα.

Ο Fabrio έτρεξε γρήγορα κοντά τους και αφού έλυσε τον Jungkook ξάπλωσε την Σελήνη στο πάτωμα.

Είχε τραυματιστεί σοβαρά στην κοιλιακή χώρα. Ήταν σε κρίσιμη κατάσταση . Ίσως δεν προλάβαινε να ζήσει.

Jk: Σελήνη.....

Φώναξε από πάνω της ο Jungkook οσο αλμυρά δάκρυα κυλούσαν στο όμορφο πρόσωπο του.

Σελ: Jungkook...

Είπε χωρίς πνοή εκείνη ακουμπώντας το μάγουλο του.

Σελ: Jungkook σε αγαπάω....

Είπε με την τελευταία της πνοή πριν το χερι της πέσει με δύναμη στο πάτωμα.

Τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά της όμως εκείνη δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο ζεστό φιλί του

Είχε χάσει πλέον τις αισθήσεις της.

Έκανε τα πάντα για εκείνον

Αυτός ήταν η επιλογή της...η παντοτινή της επιλογή.

Έμεινε ξαπλωμένη μέσα στην αγκαλιά του όσο εκείνος σπαραζε για εκείνη περικυκλωμένος από το κόκκινο αίμα της.

Εκείνη το διάλεξε.

Άλλωστε το κόκκινο δεν αποτελούσε πάντα το αγαπημένο της χρώμα?

________________

έκαιγα όταν το έγραφα βασικά αναδιατύπωση

ΣΠΑΡΑΖΑ

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ.

Αν σάς άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla