Σελήνης pov

Άνοιξα αργά τα μάτια μου και τύλιξα το σεντόνι ακόμη πιο σφικτά γύρω μου

Μπορεί να ήταν καλοκαίρι αλλά η πρωινή δροσιά δεν έλεγε να μας αποχαιρετήσει.

Σηκώθηκα από το μαλακό μου κρεβάτι και άνοιξα τα παντζούρια του δωματίου μου .

Διάχυτο φως μπήκε στα μάτια μου με αποτέλεσμα να τα κλείσω σφικτά.

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα το είχα συνηθίσει.

Κοίταξα το μεγάλο ρολόι του τοίχου

Σελ: ποτέ πήγε 11... πρέπει να ετοιμαστώ

Μονολογησα και έτρεξα προς την ντουλάπα.

Διάλεξα προσεκτικά ένα μαύρο μακρύ φόρεμα. Έφτιαξα ελαφρά τα κάστανα μακριά μαλλιά μου και έβαλα ελάχιστη μάσκαρα.

Πλέον ήμουν έτοιμη να τους αντιμετωπίσω όλους και ιδιαίτερα τον θάνατο του πατέρα μου.

Άνοιξα την πόρτα και άρχισα να κατεβαίνω ήσυχα την σκάλα.

Έφτασα στο σαλόνι . Εκεί είδα όλη την ομάδα γύρω από το σκούρο φέρετρο του. Δεν με είχε δει κανείς τους ακόμα.

Ένας ψηλός άνδρας γύρισε απότομα το κεφάλι του προς τα εμένα αλλά μόλις αντίκρισε την μορφή μου γονάτισε πέφτοντας στο πάτωμα . Όλοι αντέγραψαν την κίνηση του

Το βλέμμα μου έμοιαζε χαμένο ενώ εκείνος είχε μείνει ακίνητος μπροστά μου

Σελ:Τι κάνετε ?

Ρώτησα αλλά δεν πήρα καμία απάντηση.

Όλοι με κοιτούσαν αποσβολωμένοι.

Λογικό βέβαια καθώς έχουν να με δουν 8 χρόνια περίπου.

Σελ: Σηκωθείτε

Απαίτησα και όλοι υπάκουσαν αμέσως . Κανείς δεν μιλούσε.
Όλοι θρηνούσαν.

Δεν άξιζε αυτόν τον θρήνο. Ήταν απλά ένα άψυχο ων. Ποτε δεν παρουσίαζε συναισθήματα για κανέναν... ούτε καν για εμένα .... ήμουν η κόρη του γαμωτο...

Καθόμουν σιωπηλή μέχρι που ακούστηκε ο ήχος της μεγάλη πόρτας.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον μοναδικό άνθρωπο που μου έχει σταθεί όλα αυτά τα χρόνια .

Την Νεφέλη

Με πλησίασε γρήγορα και με τράβηξε προς την κουζίνα αφήνοντας έτσι πίσω μας όλη την ομάδα .

Φτάσαμε στο φωτεινό δωμάτιο και άφησε απότομα το χέρι μου ενώ με κοίταξε στα μάτια . Είχε βουρκωσει.

Νεφ:Σελήνη ..... επιτελους γύρισες ..

Είπε χαμογελοντας

Σελ:Γύρισα και σε διαβεβαιώνω πως δεν πρόκειται να ξαναφύγω

Αμέσως αγκάλιασε η μία την άλλη . Ήταν ενα συναίσθημα που είχα να νιώσω καιρό.

Μετά από λίγο σπάσαμε την αγκαλιά.

Το πρόσωπο της όμως άλλαξε γρήγορα όψη και το χαμόγελο της αντικαταστάθηκε από μια ίσια γραμμή την οποία σχημάτιζαν τα κόκκινα χείλη της .

Νεφ: Γιατί ήρθες σήμερα Σελήνη ?Ήξερες πως θα πληγωθείς ...

Σελ:έπρεπε για πρώτη φορά στην ζωή μου να τον αντιμετωπίσω . Ακόμα και νεκρό...

Νεφ: γιατί το κάνεις πιο δύσκολο στον εαυτό σου Σελήνη..

Μονολογησε πιάνοντας το κεφάλι της

Σελ:Νεφέλη ... έπρεπε να το κάνω ....

Είπα όμως πριν προλάβω να συνεχίσω μπήκε στην κουζίνα ο άγνωστος άνδρας .

??: πρέπει να ξεκινήσουμε ... μας περιμένουν στην εκκλησία

Μας είπε με την βαριά φωνή του και ξεκινήσαμε

Skip time

Είμαστε έξω απο την εκκλησία ενώ έχουμε πάρει τον δρόμο για την τελευταία κατοικια του.

Όλοι θρηνούν ... όλοι εκτός από εμένα.

Όχι δεν αξίζει τα δάκρυα μου . Δεν αξίζει τίποτα . Ποτέ δεν με υπολόγισε, με έστειλε μακριά αδιαφορώντας για το αν ζω ή αν έχω πεθαίνει.

Μπορεί κάποιος να με χαρακτηρίσει εγωΐστρια όμως έχω περάσει πολλά εξαιτίας αυτού του ανθρώπου. Όμως πες οι δυσκολίες με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα . Μια δυναμική γυναίκα που στέκεται μόνη της στα πόδια της.

Στην μνήμη όλων των γεγονότων αρχισα να νευριάζω , μέχρι που ένιωσα το χέρι της Νεφέλης να ακουμπά το δικό μου .

Νεφ:ηρέμησε όλα τελειώνουν σε λίγο

Είπε κάτω από το μαύρο βέλο της και εγώ της εγνεψα.

~

Η τελετή πλέον είχε τελειώσει και μαζί με την Νεφέλη αλλά και τον άγνωστο άνδρα γυρνούσαμε σπίτι.

Γύρισα το βλέμμα μου σε εκείνον.. δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ.

Σελ: ποιος είσαι ?

Ρώτησα αλλά εκείνος δεν μου απάντησε
Τα νεύρα μου κορυφώθηκαν. Με ενοχλεί όταν δεν μου δίνουν σημασία.

Σελ:Σε ρώτησα ποιος είσαι ... Είσαι κουφός ή μήπως θες να γίνεις? Γιατί αν το θες πραγματικά τότε μπορώ να σε βοηθήσω .. δεν το έχω σε τίποτα να σου φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι και να μην ξανακουσεις τίποτα ποτέ.

Είπα πιο έντονα και το βλέμμα της Νεφέλης έπεσε πάνω μου

Νεφ: Σελήνη ηρεμισε...

Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να συγκρατήσω τα νεύρα μου .

Σελ:θα σε ρωτήσω άλλη μια φορά ... Ποιος είσαι?

??: Συγνώμη που δεν σας απάντησα πριν αλλά δεν μου επιτρέπεται να σας μιλάω ...

Απάντησε και μια έκφραση απορίας σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Τι εννοεί με αυτό?

Σελ:γιατί?

??:γιατί πλέον είστε το αφεντικό μου...

Συνέχισε εκείνος

Σελ: ωραία τότε και εγώ σου λέω πως πλέον έχεις το ελεύθερο να μου μιλάς

Σήκωσε απότομα το κεφάλι του και το βλέμμα του συνάντησε το δικό μου όμως αμέσως κατέβασε το κεφάλι φοβισμενος.

Καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται.

??:σας ευχαριστώ...

Σελ:και τώρα ποιος είσαι?

??:ονομάζομαι Enzo και ήμουν το δεξί χέρι του David...

Στο άκουσμα αυτού του ονόματος το σώμα μου άρχισε να τρέμει.Δεν ήμουν σε θέση να πω τίποτα. Ακόμη και μετά τον θάνατο του ... ακόμη και τώρα με στοιχειώνει.

Νεφ: Άκουσε να δεις αυτό το όνομα δεν θα το ξαναναφερεις ΑΚΟΥΣ

Του φώναξε η Νεφέλη προσπαθωντας να προλάβει τα χειρότερα καθώς ήξερε πως τα νεύρα μου δεν άντεχαν για πολύ ακόμα . Εκείνος κατέβασε περισσότερο το κεφάλι του και δεν ξαναμίλησε.

Μετά από λίγο φτάσαμε. Βγήκαμε γρήγορα από το αυτοκίνητο και κατευθύνθηκαμε προς το σπίτι. Η μεγάλη πόρτα άνοιξε ενώ εμείς μπήκαμε μέσα.

Σελ: Enzo θα αναλάβεις για μερικές μέρες όλες τις υποχρεώσεις εκείνου ..... μέχρι να μπορέσω να αναλάβω πλήρως τις ευθύνες

Enzo: εντάξει αφεντικό ...

Σελ:και κόψε αυτό το "αφεντικό" με λένε Σελήνη.

Του είπα και ανέβηκα πάνω . Μπήκα στο δωμάτιο μου και βρήκα την Νεφέλη ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου . Εκείνη με κοίταξε και έχουν έκανε πιο πέρα ξάπλωσα δίπλα της .

Κοιτούσαμε και οι δύο το ταβάνι μέχρι που εκείνη αποφάσισε να σπάσει την σιωπή.

Νεφ:Σελήνη ... είσαι καλά ?

Σελ: Νεφέλη μην ανησυχείς... απλά προσπαθώ να το ξεπεράσω.

Νεφ: μην είσαι τόσο απόλυτη μαζί του...

Σελ: Νεφέλη ξέρεις τι μου έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Ποτέ του δεν με αγάπησε . Πάντα περίμενε τον γιο αλλά εκείνος ποτέ δεν ήρθε αντιθέτως η μητερσ μου του χάρισε μια κόρη , πάντα έλεγε πως τον απογοήτευα. Όταν πέθανε η μητέρα όλα έγιναν χειρότερα. Με έδιωξε λέγοντας πως του θυμίζω εκείνη. Με έστειλε στην Αμερική και ποτέ δεν νοιάστηκε για το αν τα βγάζω πέρα...

Νεφ:το ξέρω Σελήνη... αλλά μάλλον ήταν δεν καλή ιδέα να επιστρέψεις σήμερα

Σελ: όχι έπρεπε να τον αντιμετωπίσω έστω και μια φορά . Έστω τώρα ....... τα κατάφερα Νεφέλη .. τα κατάφερα τον νίκησα. Ελευθερώθηκα από εκείνον . Εχω πλέον την δική μου ζωή και δεν θα την ορίζει εκείνος.

Νεφ: αφού είσαι εσύ καλά τότε εντάξει αλλά ότι χρειαστείς να μου το πεις.

Σελ: ωραία το ξεχνάμε αυτό το θέμα έχει λήξει.

Νεφ: ναι . Λοιπόν έχω μια ιδέα ... τι λες να κοιμηθούμε μαζί σήμερα όπως παλιά ?

Σελ: Σύμφωνοι

Φώναξα και την αγκαλιασα σφικτά .

Κορέα

Jks'pov

Ξύπνησα με μεγάλη δυσκολία. Ένιωθα τα μάτια μου συνεχώς να κλείνουν όμως έπρεπε να σηκωθώ .

Μετά από λίγη ώρα αποχωρίστηκα το ζεστό μου κρεβάτι και ντύθηκα φυσικά με μαύρο χρώμα. Εφτιαξα γρήγορα τα μαύρα μαλλιά μου και κατέβηκα στην τραπεζαρία

Το πρωινό είχε ήδη σερβιριστεί ενώ η κυρία Lee με περίμενε στην γωνία του δωματίου

Jk:καλημέρα κυρία Lee

KL: καλημέρα αγόρι μου . Πρέπει να είσαι πολύ κουρασμένος .. φαε να δυναμώσεις

Μου απάντησε και χαμογέλασα ελαφρά . Είναι η μόνη γυναίκα που με φρόντισε μετά τον άδικο χαμό των γονιών μου.

Άρπαξα μια φέτα κέικ και άρχισα το πρωινό μου .

Μόλις τελείωσα το φαγητό σηκώθηκα από την καρέκλα και αφού χαιρέτησα την κυρία Lee πήγα στο γραφείο μου

Ήταν Σάββατο οπότε δεν είχα κάτι να κάνω εκτός αν συνέβαινε κάτι απρόοπτο.

Δολοφονίες , ξυλοδαρμοί τέτοια πράγματα.

Άκουμπησα το σώμα μου στην καρέκλα και πριν προλάβω να ανοίξω τους φακέλους χτύπησε το τηλέφωνο μου.

Χαμογέλασα μόλις είδα τον αριθμό

Κλήση 📞

Jk:έλα ρε βλάκα τι θες τέτοια ώρα ?

Tae: τάξε μου ..

Jk:άσε τις χαζομάρες και πες μου

Tae:έκλεισα διακοπεεεες

Είπε τραγουδιστά ενώ εγώ έπιασα το κεφάλι μου ως ένδειξη απογοήτευσης

Jk:γιατί ρε Taehyung έχουμε δουλ-

Tae:δεν έχουμε τίποτα και για να σε προλάβω έκλεισα ένα τριήμερο

Jk:καλά εντάξει να το δεχτώ αλλά που έκλεισες Taehyung άμα είναι πάλι σε καμία βλακεία να το ξέρεις από τώρα πως εγώ δεν έρχομαι

Tae:σκάσε ρε γρουσουζη και όχι δεν έκλεισα βλακεία ..

Jk:άντε όμως πες μου με έσκασες

Tae:Ιταλίαααααααα οοοναι έκλεισα τρεις μέρες Ιταλία

Jk:Μμμ καλό ακούγεται

Απάντησα αδιάφορα

Tae:"Μμμ"? Μόνο αυτό θα πεις ?

Jk:τι άλλο θες να πω ρε βλάκα ?

Tae:πάμε Ι-ΤΑ-ΛΙ-Α ... Sexy Ιταλίδες παντού, κορμιά να κουνιούνται και πάρτι ως το πρωί

Jk:καλά καλά κάνε όνειρα εσύ

Απάντησα και ένα γελακι ξέφυγε από το στόμα μου

Tae:καλά γελά εσύ όταν δεν θα μπορούμε να σε μαζεύουμε θα σου πω . Λοιπόν σήμερα το βράδι πετάμε . Άντε τα λέμε αεροδρόμιο

Jk: γεια-

Τέλος κλήσης

Πρόλαβα να πω πριν κλείσει το τηλέφωνο .

Αυτό το παιδι δεν μαζεύεται . Όλο πάρτι πάρτι πάρτι. Βέβαια και εγώ δεν πάω πίσω αλλά αυτό είναι διαφορετικό θέμα

Σηκώθηκα από την αναπαυτική καρέκλα μου και πήγα στην κουζίνα .

Εκεί ήταν η κύρια Lee

Jk: Κυρία Lee θα πάρετε ρεπό τρείς μέρες . Εγώ θα πρέπει να λείψω οπότε ...

KL: ευχαριστώ πολύ αγόρι μου

Είπε χαμογελοντας και συνέχισε να ανακατεύει το φαγητό.

Έφυγα από εκεί και ανέβηκα στο δωμάτιο μου .

Έπρεπε να φτιάξω βαλίτσα.

Skip time

Είμαστε όλοι στο αεροδρόμιο και περιμένουμε τον Jimin. Αυτό το παιδι μια φορά να έρθει στην ώρα του .

"Η πτήση για Ιταλία ανοίγει , παρακαλούμε εισέλθετε στο τμήμα ελέγχου ευχαριστώ"

Ακούστηκε μια φωνή από τα μεγάφωνα .

Jk:που είναι δεν θα προλάβουμε την πτήση

Jmn:ήρθα...

Ακούστηκε ένας λαχανιασμενος Jimin από πίσω μας .

Nam:που είσαι ρε τόση ώρα ?

Tae: τα λέμε μετά αυτά πάμε να επιβιβαστούμε τώρα

Είπε ο Taehyung.

Μίλησε και μια φορά λογικά αυτός ο άνθρωπος .

~

Βγήκαμε από το αεροπλάνο και έκλεισα ασυναίσθητα τα μάτια μου . Ο ήλιος της Ιταλίας ακουμπούσε κάθε χιλιοστό του κορμιού μου ενώ η ζέστη στην χώρα αυτή ήταν αδιανόητη.

Μπήκαμε στο κτήριο και αφού πήραμε της βαλίτσες μας κατευθύνθηκαμε προς το ξενοδοχείο.

Tae:λοιπόν έχω κλείσει 2 δίκλινα και ένα τρίκλινο. Άρα Namjoon, Jin και Hoseok στο τρίκλινο. Yoongi και Jimin στο δίκλινο και ...Εγώ θα πάω μαζί σου φίλε μου. Θα πρέπει να με ανεχτείς...

Μου είπε πονηρά ενώ πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου.

Jk:Ιού ρε ..

Tae:καλά πάμε τώρα γιατί το βράδι μας περιμένει το πιο καυτό πάρτι όλης της Ιταλίας . Ένα όνομα θα σας πω μόνο .... La Cabala

Είπε και έδειξε τον αέρα με τα χέρια του .

Yg: κάνε όνειρα μικρέ ...

Είπε και τον χτύπησε ελαφρά στο σβέρκο

Tae:καλά καλά όταν πάμε θα με ευγνωμονείτε

Απάντησε και πήγαμε στα δωμάτια μας .

Θα έχουμε μια μεγάλη νύχτα απόψε.

Σελήνης pov

Είμαστε στην πισίνα με την Νεφέλη και απολαμβάνουμε τον μεσημεριανό ήλιο.

Το θέμα με τον πατέρα μου έληξε ούτως ή άλλως δεν ήταν τίποτα για εμένα . Δεν μου είχε φερθεί ποτέ ως πατέρας. Τα συναισθήματα που έχω για εκείνος δεν υπάρχουν. Σκληρό αλλά έτσι νιώθω. Δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί του ούτως ή άλλως στην διαθήκη έγραφε πως εγώ θα μπω στην θέση του οπότε ήρθε η ώρα όλα να αλλάξουν .

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή της φίλης μου η οποία έπινε ήσυχα τον κρύο χυμό της δίπλα μου

Νεφ:πάμε σε κανένα club σήμερα ?

Χαμήλωσα τα γυαλιά ηλίου μου και την κοίταξα με απορία.

Σελ:Εσυ θες να πας σε club ?

Νεφ:ναι γιατί όχι ? Γύρισε η κολλητή μου και πρέπει να το γιορτάσουμε . Σκέψου λίγο... δυνατή μουσική , αλκοόλ , ιδρωμενα κορμιά και γοητευτικοί νεαροί παντού.

Είπε κουνώντας τα χερια της σχηματίζοντας παραστάσεις στον αέρα

Σελ:εντάξει Νεφέλη κατάλαβα είσαι πολύ ενθουσιασμένη...

Απάντησα γελοντας και εκείνη με κοίταξε

Νεφ: ωραία θα πω και στον αδελφό μου αν είναι

Σελ: ναι πες του έχω καιρό να τον δω άλλωστε ....Και που έχεις σκοπό να πάμε?

Νεφ:ένα θα σου πω ... La Cabala

Σελ:ΑαΑαΑα και εγώ ένα θα πω . Θα περάσουμε φανταστικά το βράδι.

_________________

Άλλο ένα κεφάλαιο έφτασε στο τέλος του

Αν σας άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla