rozpacz jest jak bezdenny twór
pochłaniający chociażby najmniejszy szczęścia wzór

a kiedy myślisz już naiwnie
że poznałeś każde lico potwora tego zdeformowane, straszne, przedziwne
z odmętów twojego umysłu wychodzi kolejna maszkara
spragniona, nienasycona, wiecznie niewyspana

— stawisz opór a może stoczysz się przegrana? pyta zawsze w ramach powitania

następnie rozszarpuje bezlitośnie szczątki twego psychicznego ciała

i odchodzi bez pożegnania
wracając zawsze niezapowiedziana