°†° «[𝐀𝐅𝐓𝐄𝐑 𝐒𝐇𝐄 𝐑𝐄𝐓𝐔𝐑𝐍 𝟐]» °†°
꧁༺Ophelia, the Tired Lady༻꧂

Sa isang simple at maliit na kwarto. Nakaupo ang isang babae. Ang pagod at tinatamad na mga mata nito ay nakatutok sa umiilaw na laptop. Ang mga kamay at daliri nito ay mabilis na gumagalaw at pumipindot, ni hindi mo makikita o maaabutan sa mga mata dahil sa liksi at bilis ng mga kamay nito.

Tak. Tak. Tak. Tak.

Tanging ang tunog ng keyboard lamang ang maririnig sa buong kwarto.

"Hmm.." sumilay ang maliit na ngisi sa pulang labi nito nang makita ang reward offer ng kapalitan nito ng konbersasyon.

"20 million, huh? Hm... I'm sleepy, maybe next time." reply niya sa kausap.

"Master R, we sincerely need your help. Please, we will do anything. Name the price. We want to know the mastermind."

Tak. Tak. Tak. Tak.

Mabilis na kumilos ang mga kamay nito sa keyboard at humalumbaba.

"But I'm tired. From now on. I want to live peacefully. I'm tired of mess, chaos and wars, okay?"

Hindi na niya hinintay ang kausap at pinutol ang koneksyon ng dalawa. Nabura ang lahat at walang naiwan ni-katiting na impormasyon tungkol sa babae.

Humihikab na tumayo at binagsak ni Ophelia ang katawan sa malambot na kama at mahimbing na nakatulog dala ang hiling na sana sa gabing iyon ay hindi siya dalawin ng bangungot.

"Good morning, Ate Rose!"

"Gising ka na? Tara, kumain na tayo." nakangiting bati ng dalagang si Rose sa maganda at mabait niyang estudyante.

Pinagmasdan ni Rose ang batang katabi.

Di niya maiwasang mapansin muli ang paraan ng pagkain nito, paano niya ba maipapaliwanag?

Tiningnan niya ang paghawak nito sa kutsara at tinidor, ang diretsong upo nito, ang pag-subo, pag-nguya at maging ang pag inom nito na para bang nakatatak na mula sa buto ang 'etiquette' at 'class' nito kumain.

Naiiling ang ulong sinimulan na rin ni Rose kumain ng niluto niyang fried rice, bacon at sunny side up egg. Feeling niya kahit na ganito lang ang kinakain niyang pagkain ay tila sa high class restaurant sila kumakain kapag kasabay niya ang estudyante niyang ito.

"Ate Rose, here, pangdagdag po sa renta, at pangbayad sa tubig at kuryente." nakita niya ang sobre na nilapag ni Ophelia sa mesa na kinagulat ni Rose.

"Ophelia? Napag-usapan na natin ito, diba? Hindi mo na kailangang mag-abot. May sapat na kita naman ako para sa pambayad. Mabuti pang itabi mo na iyan." mariing tanggi ni Rose at binalik ang pera nito.

Nakita niya ang tahimik na titig nito, di niya talaga alam kung anong tumatakbo sa isip ng estudyante niya.

"You'll need this."

"...."

"Take it. Malaki ang utang na loob ko sa pagpapatuloy niyo sa akin nang umalis ako sa bahay namin. Kung hindi dahil sayo, baka natulog na ako sa lansangan. Isang buwan na po akong nakikitira, hindi ako mapapakali t'wing nagkaka-utang na loob sa iba, please?"

"...."

"Ophelia... I am your teacher, at para mo na rin akong pangalawang magulang."

Hindi maiwasan ni Rose na malungkot. Kahit hindi sabihin ni Ophelia sa kanya ay ramdam niya na dini-distansya nito ang sarili sa mga gustong mapalapit dito. May mataas at matibay na pader na pumipigil, na humaharang. Di niya alam kung anong naging karanasan nito sa batang edad. Bukod sa mature ito mag-isip, ni hindi niya ito nakakakitaan ng sigla na naaayon sa mga kaedad nito.

Kung ang ibang mga kaedad niya, malayang gumagala, nakikipagdaldalan at nakikipagsayahan sa mga kaibigan. Siya, parating gustong matulog at gusto ng katahimikan.

Idagdag pa ang katamaran nito.

Nag-isang linya ang labi ng Teacher ni Ophelia, at seryosong tinitigan ito. Naramdaman ni Ophelia ang kakaibang tingin nito na para bang may ginawa siyang hindi nito gusto.

".... Why are you staring at me like that, teacher Rose?"

"Wala kang pasok ngayon. Why, why don't you go and hang out with your classmates or friends outside?"

".... Why, all of a sudden?"

Seryosong tiningnan siya nito. Sumusukong pumayag si Ophelia, alam niya naman kung anong ibig sabihin ng guro niya at kung anong pinag-aalala nito kahit na hindi na kailangan pa.

She really can't stand the gaze she's giving dahil may naaalala siyang importanteng tao sa buhay niya na may katulad ng pag-aalalang pinapakita nito.

*  *  *

⫷ OPHELIA  VIEWPOINT ⫸

Sinilip ko ang wristwatch ko at ang chat group kung saan in-add ako ni Mae.

[Girl Power Group]

2:05 pm

Fairy Mae This: Guys, dito na me!! Where na you guys!

Desery your Misery: Sa may fountain, right? Lapit na me!!

Nerdy Tina pero pretty: Aym excited!! Lalo na may himalaaaa!

Fairy Mae This: Oo nga! Lumabas na sa lungga at tinablan ng kasipagan ang frieney naten!!!

-__-

Kinikilabutan ako sa mga batang ito. What kind of group name is this? And their nicknames, especially MY nickname na ginawa nila.

Nag-reply ako, mabuti pang makita ko na sila agad dahil nasasaktan ang mga mata ko sa mga nababasa at nakikita ko.

[Girl Power Group]

2:15 pm

Lazy Goddess Ophelia: I'm here. I'm wearing blue jeans with black long sleeve.

Matapos ko mag-reply ay agad ko ng pinatay ang mobile data ko, dahil siguradong sunod sunod na reply ang matatanggap ko.

Inayos ko ang suot kong black face mask dahil bumaba ng konti. Habang nag hihintay ako ay pinanood ko ang mga naghahagis ng barya sa fountain at nagwi-wish.

"Hm.." I stared coldy and slowly, while crossing my arms.

"Hi, Miss!" napatingin ako sa boses na malapit sa akin at nakita ang isang grupo na mga lalake na nakatingin sa akin habang pasimpleng nagtutulakan.

"Sorry, ayoko, di ko alam, bye." dire-diretsong kong reply at lumipat ng pwesto pero malapir parin sa fountain.

"Pfft!" kunot noong nilingon ko naman ngayon ang bumungisngis sa likod ko.

Oh please, can't they leave me alone? -_-

Di ko na sana papansinin at magpapatuloy lumakad nang marinig ang mga pamilyar na boses ng mga inaantay ko.

"Ophelia, wait! Kami ito!" rinig kong natatawang tawag ni Mae, my seatmate.

Nakita ko si Mae, may hanggang baba na buhok ito, naka-eyeglasses dahil sa malabong mata at nakasuot ng baby blue dress at black flat shoes. Kasama si Desery at Tina, classmate ko rin. Si Desery na bagong rebond at hanggang balikat ang buhok, naka-white long sleeves ito at red skirt. Samantalang si Tina na naka-white jeans at at blue shirt tuck-in.

They are pretty, alright.

"Nakita niyo ba kung paano malukot at mapahiya ang mga mukha nila kanina?"

"Yeah, as expected nakapagpa-tameme na naman si Ophelia ng boys!"

Napabuntong hininga ako. Mukhang napag-tripan ako ng mga ito at kanina pa ako nakita.

Inabot ko ang cellpone ko sa kanila.

Picture na magkakasama lang naman ang kailangan ko as evidence na sumama ako gumala sa mga ito, para maipakita kay Ate Rose.

Nagulat ako nang makita si Tina at Desery na nakatutok ang camera ng mga cellphone nila sa akin.

"Anong ginagawa niyo?" pinanliitan ko ng mga mata nito na sinuklian ako ng ngisi.

"Evidence para ipakita kay Teacher Rose na balak mo kaming injanin matapos mo kami kitain saglit." nakangiti ng matamis na paliwanag ni Mae.

".... You guys, that's too much."

"Who's too much? Okay, sasama ka sa amin sa ayaw mo at sa hindi mahal na prinsesa." mala-kontrabidang sambit ni Desery na kinangiwi ko.

Sino nga ulit nagturo sa mga batang ito ng ganito? Ako lang naman.

Para akong pinukpok sa ulo dahil naisahan ako. Wala akong nagawa kundi sumama. Nakakapit ba naman itong si Desery at Tina sa magkabilang braso ko.

Hay, kung sa mga oras na ito natulog na lang ako at humiga sa kama...

I miss my bed.

Walang enerhiyang nagpatianod ako sa mga brasong humihila sa akin palayo sa fountain.

Sinulyapan ko muli ang fountain na hanggang ngayon ay may mga naghahagis pa rin ng barya.

They are bound to be dissapointed, why wish? There's a price for everything. They are so... Naïve.

*  *  *

"Wow! I can't believe na magsi-six pm na, masyado tayong nag-enjoy ngayon!"

"Oo nga, how about you, Ophelia?"

Rinig kong boses ni Mae at Tina. Napangiti ako tumango. It's not bad,  it's true. Na-enjoy ko ang mga pinuntahan namin lalo na ang shooting room.

Ang mga pinuntahan namin ay yung mga hindi masyadong makilos o nakakapagod like sa karaoke.

It's been a long time na nakapag-relax ako ng ganito, and I know na hindi magtatagal ang payapang buhay ko lalo na... May kailangan akong makitang mga tao muli, kung saan nandoon ako nararapat na lugar.

"Yes. Nag-enjoy ako. Why don't we eat before we go Home? My treat! Let's go!" nakangiting aya ko na kinatuwa naman nila. Well, I have so much money dahil sa tinanggap kong assignment.

"YES!"

Napili namin kumain sa nag-opening na restaurant. Walang pang masyadong customer ang restaurant kaya naman nasiyahan ang mga ito habang sini-serve kami dahil sa dami ng in-order ko para sa aming apat.

"WOW! This is my first makakain sa isang sosyal na restaurant!" Desery whispered with her sparkling eyes. Cute.

"Oo nga but the prices.." nanlalaki ang mga matang sambit ni Mae, agad na sinilip ng dalawa ang menu na hawak ni Mae.

"Whaaat? Thi, this! Lahat ito..."

I sighed. I don't want these kids to feel burdened.

"It's alright, remember? Look at my account? Sa tingin niyo malulugi agad ako?"

"...." sunod sunod na napalunok silang tatlo nang makita ang online bank account ko.

"And I don't want you guys to feel guilty, okay? Let's enjoy, shall we? We are friends." nakangiting sambit ko.

I don't know why but nang matapos kong sabihin iyon ay parang nabuhayan ang mga ito.

"Yes! We are friends!"

"Thanks, Ophelia!"

"Let's upload this to our moments! Groupie!"

Click!

Napuno ng masayang daldalan ang restaurant. Kami lang naman ang customers nila kaya walang problema. Habang nakikinig ako sa mga ito ay napatingin ako sa flat-screen na naka-display malapit sa amin. Tiningala ko ito at nakita ang news channel.

"Mainit pa rin ang usap-usapan tungkol sa mga naglalabasang black materials ng ilang mga government officials kung saan may mga ebidensya ng bribes, murder, rape at human trafficking, na hanggang ngayon ay hindi pa rin matukoy kung sino ang nagsiwalat at kung ano ang motibo nito."

Ininom ko ang lemon juice ko habang patuloy na nanonood.

"Dahil sa mga naglabasang baho ng mga ito ay maraming mga nagpo-protestang mga biktima. Inaasahan na hindi lang panghabang-buhay na pagkakakulong ang magiging parusa ng mga ito. Maaaring mahatulan ng death penalty ang mga ito."

May video ng mga nakaposas ang pinalabas.

"Gosh. Mabuti nga sa mga 'yan! Hanggang ngayon kinikilabutan at nandidiri ako sa mga masasamang ginawa ng mga opisyales na yan!" nakita kong maging sina Mae, Desery at Tina ay nanonood na rin pala at tumigil sa daldalan nila.

Di ako umimik at sinimulang papakin ang halo halo with ice-cream ko. Delicious.

"What do you think, Ophelia?" biglang baling ni Mae sa akin.

"Hm? What do you mean?" tanong ko at tumigil sa pagkain.

"About death penalty? At sa mysterious hacker na bigla nalang naglabas ng mga black materials?" seryosong tiningnan ko si Mae.

Why is she asking me?

"Why are you asking me that?" kalmado at natural na tanong ko habang ino-obserbahan ang mga ito.

She's not asking me because she knows something, right?

Mukhang wala naman itong napansin na kakaiba at napanguso.

"Well, you are wise? Gusto lang namin kung anong masasabi mo? Just thinking na i-topic para may mapag-usapan kasama ka." nahihiya at namumulang sambit nito.

"... Pero kung, ayaw mo.."

Natigilan ako. Mukhang masyado ako paranoid. Gusto lang pala ng mga ito na maghanap ng topic na makakasabay at maisasama ko. Ayaw nilang ma-op ako.

Di ko maiwasang ma-touch. They are so thoughtful at cute.

"Hm. Maybe that hacker is out of money and bored?" biro ko at sa isang iglap gumaan ang atmosphere namin. Tinawanan nila ang sinabi ko.

"Seriously, Ophelia? Out of money, out of boredom?" halakhak ni Tina at Desery.

"Yeah? Why not? And about the death penalty. I don't care if it's right or wrong, but I agree with those trash to die. I'm not a good person, anyways." irap ko at ininom ang tubig ko habang may naglalarong ngisi sa labi ko.

Yeah. Just die, those motherfvckers.