eddie: *mrucząc cicho* podłoga jest mokra.

richie: coś mówiłeś?

eddie: *ignorując richiego i obracając się na drugi bok*

CHWILĘ PÓŹNIEJ

richie: *leżąc na podłodze przez poślizgnięcie się* nienawidzę życia.

eddie: * uśmiechając się złośliwie* ostrzegałem cię. to nie moja wina, że jesteś głuchy.