Geschrokken doet Jack een stap achteruit terwijl zijn blik vastgekluisterd zit aan het plafond dat in een flits in een winterlandschap is veranderd. En het was Elsa die dat had gedaan, zonder een toverstaf maar gewoon met haar handen. Jack heeft nog nooit zoiets gezien. Elsa doet een paar passen achteruit als ze ineens beseft wat ze heeft gedaan. Jack ziet dat het huilen haar nader staat dan het lachen. Merida en Hiccup springen nog verder achteruit als Elsa bij hun in de buurt komt. Jack blijft echter versuft staan, hoe was dit mogelijk?

Met een snik draait Elsa zich om, Jack wil haar achterna gaan maar het schoolhoofd houdt hem tegen. Professor Anderling heft haar toverstaf en zwaait ermee in de rondte.

"Elsa, wacht!" beveelt ze met een harde stem en door de spreuk wordt Elsa van de grond getild om stil in de lucht te blijven hangen. Als schoolhoofd is Anderling in staat om in de school te verdwijnselen en ze verschijnselt aan de andere kant van de Grote Zaal waar Elsa voor de deur in de lucht hangt. Terwijl Anderling verschijnselt slaat Elsa echter wild met haar armen om haar heen waardoor de ijsstralen alle kanten opvliegen. De stralen raken de grond precies daar waar het schoolhoofd weer tevoorschijn komt. Anderling heeft al haar concentratie nodig om de stralen te ontwijken en de spreuk die Elsa in de lucht houdt, heft op en ze komt met een klap op de grond neer. Jack kan de afschuw van Elsa's gezicht aflezen als ze even over haar schouder heenkijkt en ziet hoe professor Anderling moeite moet doen om de dodelijke ijspegels te ontwijken. De professoren achter Jack happen geschrokken naar adem en Elsa rent de Grote Zaal uit.

"Monster!" schreeuwt Gothel haar na. Jack werpt haar een ongelovige blik toe. Zegt degene die Rapunzel ontvoerde voor haar magische haren, denkt hij. Hoofdschuddend overbrugt hij zo snel als hij kan de afstand tussen hem en het schoolhoofd en helpt Anderling weer op de been.

"Professor, gaat het?" vraagt hij. Het schoolhoofd knikt en klopt de stof van haar gewaad.

"Monster!" herhaalt Gothel weer. "We moeten haar stoppen, Anderling. Voordat ze mensen pijn doet." Jack rolt met zijn ogen maar professor Anderling kijkt haar vertwijfelend aan.

"Professor!" roept Jack uit. "Elsa bedoelde het niet zo, dat weet u."

"Je hebt gelijk, Jack," antwoordt Anderling na een korte aarzeling.

"Maar," begint Gothel.

"Nee, Zonneschijn. Elsa is een leerling, niet een monster. Wat voor een school zijn we als we leerlingen niet helpen hun magie leren te beheersen?"

Jack knikt het schoolhoofd dankbaar toe. "Ik haal haar wel, hier kunnen we met z'n allen uitkomen." En hij rent de Grote Zaal uit, Elsa achterna. Als hij haar goed kende dan zou ze niet naar de leerlingenkamer gaan, maar juist zo ver mogelijk hiervandaan. Naar buiten. Sprintend rent hij naar de grote deur en buiten blijft hij even stilstaan. Een spoor van ijs loopt door het gras heen, richting het Zwarte Meer. Daar is Elsa vast heen. Hij haalt even een paar keer diep adem en zet het weer op rennen.

"Elsa!" schreeuwt hij als hij haar aan de oever van het meer stil ziet staan. Tot zijn verbazing rent ze echter weg van hem, over het meer... Het meer bevriest onder haar voeten en al snel is het hele meer bevroren. Maar het houdt niet op bij het meer, de gehele omgeving bevriest en slippend komt Jack tot stilstand aan het rand van het meer. Met grote ogen kijkt hij om zich heen en houdt zijn handpalm op als een sneeuwvlok voor zijn neus naar beneden dwarrelt. Hij vangt het op met zijn hand.

"Sneeuw," mompelt hij. Hij houdt van de winter maar dit ging hem te ver. Het was eind zomer! Opeens begint het veel heftiger te sneeuwen en Jack ziet geen hand meer voor ogen. Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes om zijn ogen te beschermen tegen de sneeuwstorm en besluit om terug te gaan naar het kasteel. Bibberend van de kou draait hij zich om en loopt gebukt terug naar waar hij vandaan was gekomen.

Na een paar minuten staat hij eindelijk weer in de warme Hal en hij wrijft over zijn bovenarmen om op te warmen. Hij loopt de Grote Zaal binnen en de kibbelende gesprekken tussen de professoren vallen stil als ze hem zien. Besneeuwd en al.

"Het sneeuwt," deelt Jack droog mee.

"Het doet wat?!" herhaalt Gothel schril en ze keert zich daarna weer terug naar het schoolhoofd. "Ik zei toch dat het geen gewone magie is! Het duistere magie en dat moeten we haar niet leren te beheersen. We moeten haar vinden en het Ministerie van Toverkunst mag beslissen wat ze met haar doen. Als het aan mij ligt een paar jaartjes Azkaban."

Wat?! Woedend stampt Jack op haar af. Dit kon ze niet menen.

"Ik denk eerder dat er een cel voor u klaarstaat in Azkaban," zegt hij fel als hij voor haar neus staat.

"Jack," sist Hiccup waarschuwend terwijl Gothel rood aanloopt.

"Hoe durf je," zegt Gothel dreigend. Anderling gaat met haar armen omhoog tussen hun instaan.

"Rustig. Niemand gaat hier naar Azkaban. We kunnen pas beslissingen maken als zowel Elsa als Rapunzel hier is."

Jack kan het niet geloven, het is overduidelijk dat Gothel liegt en Elsa zwart probeert te maken en Anderling begint het nog te geloven ook. Zachtjes vloekend draait hij zich om en grijpt Merida en Hiccup bij hun armen.

"Goed dan," zegt hij en hij sleurt zijn vrienden mee de Grote Zaal uit.

"Jack, wat gaan jullie doen?" vraagt Anderling hem waarschuwend na.

"Elsa zoeken," antwoordt hij stug.

-

Nieuw hoofdstuk!! Sorry dat ie niet heel lang is... Toch hoop ik dat jullie 'm leuk vonden! :)