"Gelmek zorunda mıyım?"

Başımı telefondan kaldırıp Zayn'e döndüğümde gülümsedim. Üzerine tam oturan ve her şeyi siyah olan takımı içinde hem çok tehlikeli hemde çok yakışıklı görünüyordu.

"Evet, benim için," dedim yanına ilerleyip ceketinin yakasını düzeltirken. "Ayrıca hayatımda sık sık gördüğüm bazı dallama tipler ile de tanışırsın."

Bu onu güldürdü ve elimi tuttu.

"Pekala öyleyse, gidelim."

İçinde bulunduğum iş dünyası için yıllık düzenlenen bir balo bu akşamdı. Ortamda iş yapan tek kadın bendim ve ağırlığımı göstermem için özellikle bu gece önemli oluyordu. Zayn'in bu konuda son derece çekingen olduğunu biliyordum ama benimle gelmesi orada kendimi daha rahat hissettirecekti.

Arabadan indiğimizde yüzümüze patlayan flaş ışıkları yüzünden Zayn başta gözlerini kıstı ama hızla alışıp kameralara gülümsedi. Birbirimize yakın durarsak bu geceyi rahatlıkla atlatabilirdik.

"Gözlerin buna nasıl dayanıyor?" dedi içeri ilerlerken. Kıkırdadım ve başımı omzuna yaslayıp geri çekildim. "Eve gitmek için sabırsızlanıyorum."

Zayn bana gülümserken Tom'un oturduğu masaya ilerledik. Bu yılda Benjamin Grimm ve diğer aptal, eski kafalı insanlarla oturduğumuza inanamıyordum.

Zayn sandalyemi benim için çektiğinde ona gülümsedim ve sonra masaya geri döndüm.

"Beyler," dedim sahte bir gülümseme ile. "Sizi yeniden görmek harika."

"Seni de Fiona," dedi Benjamin. "Bu yakışıklı beyde Zayn Malik olmalı."

Elbette onu araştırmışlardı. Alnımızın en önemli ve gizli sanatı rakiplerini daima araştırdı. Zayn rahatsız olduysa da belli etmedi.

"Ta kendisi." Dedi. "Ama maalesef ben sizi tanımıyorum."

"Buna gerek yok çocuk," dedi Augstus Mcklein. "Biz seninle konuş-"

"Bunlar bunaklar heyeti Zayn," dedi Tom gülümseyerek. "Sana üstünlük taslayıp sonra soyunun Roma kraliyetine dayandığından behsedecek olan Augstus, yanındaki eski kayınpederim olmak dışında vasfı olmayan Pedro. Bu beye efendi aralarında en nazik olanı Destinial. Ve bu da sürünün lideri Benjamin. Ona dikkat et. "

Masadaki yaşlı adamlar homurdanıp içkilerinden bir yudum alırken Tom, Zayn ve bana birer gülümseme yollayıp bardağını bitirdi. Yıllar önce Tom'u da böyle ezmişlerdi. Gettodan gelen, parasız bir çocuk. Yıllar içinde yanıldıklarını anlamışlardı ama büyük bir düşman edinmişlerdi.

"Hangi üniversiteden mezun oldun Zayn?" dedi Pedro merakla.

"Kaliforniya Üniversitesi'nde mühendislik okuyordum ama bıraktım." Dedi Zayn.

"Yazık olmuş," dedi Benjamin. "Fiona için şirkette çalışıyorsun değil mi?"

"Kendi alanımdan bir iş buluna ve Tom'un asistanı dönene kadar." Dedi Zayn onu kurtarmam için bana bakarken.

"Julia nasıl?" dedim konuyu değiştirmek için. "Hamile olduğunu duydum. Tebrikler."

"Julia ve bebek iyi." Dedi Benjamin. "Merakın için teşekkürler."

"Kızınız mı?" dedi Zayn. "Tebrik ederim."

Tom kıkırdamasını içinde tutamazken masadakiler Zayn'e ve bana kınayan bakışlar attı.

"Julia, Benjamin'in eşi." Dedim gülümseyerek.

"Ama senin hatan değil Zayn. Üç numara Bayan Grimm yirmi yaşında," dedi Tom keyifle. "Ne derler bilirsiniz; yaş yetmiş, iş bitmiş. Bu hesaba göre Benjamin'in beş yılı daha var."

Zayn'in kızardığını daha önce hiç görmemiştim ama şimdi kıpkırmızı olmuştu.

"Senin alanın sanırım dans etmek," dedi Benjamin intikam almak istercesine bana bakarken. "Los Angeles'ta hayatını fuhuştan kazanmak yaygın mıydı?"

Kanım çekilmişti. Donup kalmış bir şekilde hiçbir şey diyemeden Benjamin'e bakarken hızlı bir şekilde ne diyeceğimi düşündüm ama o beklemeden devam etti.

"Fiona'nın şirketinde çalışıp ondan para alıyorsun zaten onunla yaşıyo-"

"Yeter!" dedi Zayn sertçe. Onu ilk kez böyle öfkeli görüyordum. Boynundaki damarlar belirginleşmiş, gözleri öfkeden parlıyordu. "Bana daha fazla hakaret etmenize izin vermem."

"Zaten senden izin isteyen yok," dedi Benjamin eliyle beni göstererek. "Sahibinin gösteriş için getirdiği küçük bir köpeksin. Fiona bu işleri iyi bilir."

"Bay Grimm haddinizi aşmayın," dedim sesime güvendiğimde. "Karşınızdaki erkek arkadaşım ve-"

"Erkek arkadaşın mı?" dedi gülerek. "Kişisel fahişene ne zamandan beri erkek arkadaşım diyorsun?"

"Benjamin-"

Zayn sandalyesini geri itip kalktığında lafım ağzıma tıkıldı. Bana bakmadan kalkıp dışarı ilerlerken arkasından ayağa fırladım.

"Zayn!"

Uzun eteğim yüzünden adımlarım kısa kalsada ona yetiştim ve bir taksi çevirecekken kolundan tuttum. Öfkeye kolunu tutuşumdan çektiğinde geriye doğru sendeledim.

"Zayn, neden böyle yapıyorsun?" dedim sessizce.

"Neden mi?" dedi benim aksime bağırarak. "Fiona farkında değilsin sanırım ama içeride yerin dibine sokuldum, alay edildim, iğrenç hakaretlere maruz kaldım. Ve sen ağzını açıp hiçbir şey demedin!"

"Ne diyeceğimi bilemedim!" dedim hızla. "Zayn onların ne düşündüğü benim umrumda değil, ben sevdiğim adamı tanıyorum."

Bakışlarındaki öfke kaybolup yerini kırgınlığa bıraktığında Zayn'i sinirlendirenin onlar olmadığını fark ettim.

"Bana aşık değilsin ki," dedi sinirle gülerek. "Gerçekten değilsin, sadece seni her zaman seni önemli hissetirmemi seviyorsun. Sanki benim dünyamın merkeziymişsin gibi davranmamı seviyorsun."

Bendim. Onu üzende, kıranda, sinirlendiren de bendim.

Bir şey demeden taksiye bindiğinde kıpırdamadan gidişini izledim.

****

NAPTIN FIOOOOOO YAZIKLAR OLSUN

ARKADAŞLAR BUNDAN SONRA ÇOK FARKLI BİR ZEN GÖRÜCEZ UNUTUN O LOVER BOYU

LOVER OLACAK BİZE REPUTATION YANİ GERİSİNİ SİZ HESAPLAYIN

OYLAR YORUMLAR BİR ÖNCEKİ BÖLÜM DÜŞÜKTÜ BİRAZ ÜZÜLDÜM HABERİNİZ OLSUN

SİKİŞE NE YAZABİLİRSİNİZ Kİ GERÇİ SOCKSĞDKEFĞLEMS

ZAYN'E SÖVDÜRÜRKEN BÖYLEYDİM