Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

0.6

||Carolina Duran||

En cuanto Özil cierra la puerta, Mathieu se acerca a mi.

-Qué hacia contigo?- pregunta con el ceño fruncido.

-Ya sabe. Sabe todo- confieso.

-Oh mon Dieu- exclama Mathieu -Y sabe también de nosotros?- nos señala.

-Qué? No! No lo sabe, gracias a Dios- me expreso.

-Ok, y cómo te sientes?- me abraza.

-Estaba nerviosa! No pensé que se acordara, pensé que solo era una más para él- confieso.

-Ya jolie, ya pasó. Además, me diste una buena excusa de no ir a la fiesta- explica.

-Qué? Cuál fiesta?- pregunto confundida.

-Oh nada interesante jolie, solo la organizaron los del Arsenal para los recién llegados- explica Mathieu.

-Debes ir! No quiero ser la novia que lo arruine- me separo de él y me voy con Sebastián.

-De hecho no quería ir, soy muy callado con los demás- confiesa Mathieu.

-No Mathieu, te hace falta divertirte!- animo.

-Y si vas conmigo? Así no me sentiré solo.....oh pero Özil- rápido detiene.

-Ese alemán? Pffff, ya va a ser hora de que lo vaya olvidando como he hecho todos estos años. Además de que me ha ido bien sin él- medio coqueteo.

-Ah oui?- Mathieu se acerca a nosotros.

-Si, mira lo que logré- cargo a Sebastián y también me acerco.

-Y qué lograste mon amour?- pregunta más cerca.

Mi respiración se acelera -Bien lo sabes, Debuchy- sonrío antes de besarlo.

Mathieu sin pensarlo, me sigue el beso, después me toma las caderas como puede y va subiendo sus manos hasta encontrar el cuerpo de mi niño.

-Pero a quién tenemos aquí? El pequeño Sebastián- Mathieu besa la frente de mi hijo.

Sebastián suelta una risa nerviosa y después se le queda viendo a Mathieu feliz, pero no tan feliz como cuando miró por primera vez a su padre.

Lo se, nada interesante el capítulo.
Se me fue la inspiración.
El sig, será narrado de nuevo por Mesut

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro