Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟕


— CAPÍTULO 17, Temporada 2

↳ 𝑨𝑹𝑸𝑼𝑰𝑽𝑶𝑺 𝑫𝑬 𝑪𝑨𝑺𝑶𝑺



— Deixa que eu falo com ela — Marry Ellen disse olhando Lizzie que assentiu saindo do quarto deixando Mary Ellen com Judy

     Elizabeth desceu as escadas depressa até chegar no escritório onde viu Daniela olhando os arquivos de casos que os Warren investigaram. Lizzie se aproximou lentamente vendo o fascínio da garota ao ver aquilo tudo

— Vocês investigaram muito coisa — Daniela disse olhando as caixas com diversos arquivos — Qual te assusta mais? 

— O da Família Perron — Elizabeth disse olhando Daniela que ergueu a cabeça pronta para ouvir tudo — Uma bruxa amaldiçoou todos que tentassem roubar suas terras e foi isso que ela fez com essa família. A bruxa possuiu a mãe para matar as crianças assim como ela fez tempos atrás, tudo em nome de satã

— Nossa, que pesado — Daniela disse olhando Elizabeth que assentiu — Por que essas moedas nos olhos? — a garota perguntou mostrando a foto de um morto com moedas nos olhos

— Botavam essas moedas para pagar o barqueiro para levar as almas para o submundo, esse era o preço — Lizzie explicou olhando Daniela que ficou boquiaberta 

— O que é isso? — perguntou Daniela mostrando a foto de um bracelete para Elizabeth que pegou analisando

— Sim, ele te ajuda a falar com seus parentes que se foram — Lizzie disse colocando a foto na pasta do caso

— Voltamos — Mary Ellen disse se aproximando junta de Judy — Daniela para de xeretar

— Tudo bem, eu e Judy sempre fazemos isso — Lizzie disse olhando a irmã que se aproximou dela se sentando ao lado de Lizzie

— O que é isso? — Daniela perguntou ao ver Judy pegar um arquivo e começar a folhear 

— É um caso que investigamos recentemente. Um vestido de noiva que assombra as pessoas, nada legal porque deixa as pessoas bem violentas — Lizzie disse olhando o arquivo no colo de Judy 

— Onde está o vestido agora? — Mary Ellen perguntou olhando as Warren que ergueram a cabeça para olhá-la

— No corredor, na sala de artefatos — Daniela respondeu depressa tendo o olhar de todos sobre ela

— Você entrou na sala? — Elizabeth perguntou irritada olhando a garota que negou com a cabeça

— Não, eu jamais faria isso. Eu só disse porque é lá que todos os artefatos ficam — Daniela respondeu ainda tendo o olhar desconfiado de Lizzie sobre ela — Não é meninas? É isso que disseram

— É, meu pai diz que tudo que tem lá dentro é assombrado, amaldiçoado ou foi usado em algum tipo de ritual — Judy respondeu ainda olhando o caso em seu colo

— Por isso não se pode tocar ou retirar nada de qualquer caixa, pode liberar o mal ou carregar o mal com você fazendo com que algo terrível aconteça — Lizzie disse olhando especialmente para Daniela

— E a boneca que tem lá dentro? Eu vi uma entrevista com o pai de vocês que — antes que Daniela termine as Warren a interromperam no mesmo instante

— Não! — ambas disseram juntas olhando Daniela que ficou confusa

— Não fala dela! — Judy disse se lembrando do trauma que correu algum tempo atrás

— Aquela boneca fica em um armário e é benzida sem por um motivo. A boneca é um canal que atrai outros espíritos, essa boneca quase matou o meu pai no dia que trouxemos ela para cá — Lizzie disse olhando Daniela que ficou boquiaberta

— Então tá, vamos sair — Mary Ellen disse andando até a porta mas Daniela correu até a câmera a ligando

— Vamos ver oque tem aqui — a garota murmurou ligando a gravação que foi transmitida na tela branca

— Daniela, não! — Mary Ellen tentou impedir mas o video já passava na tela, um exorcismo recente que Ed fez

— DESLIGA ISSO! — Elizabeth disse desligando a câmera ao ver a expressão de Judy vendo aquilo — Para de ficar xeretando! Isso aqui não é brincadeira, Daniela!

— Ta bom, chega. Daniela para de mexer nos casos e vamos fazer algo permitido — Mary Ellen disse andando até o corredor com as garotas atrás dela

(...)

— Cade as velas? — perguntou Mary Ellen sussurrando para que Judy não ouça da sala de estar

— Shiu! — Elizabeth repreendeu Daniela que tropeçou no pé de Mary Ellen, por conta de estarem no escuro — Eu não estou enxergando — Lizzie disse andando até os armários tateando em cima do mesmo na intenção de achar as velas

— Achei! — Mary Ellen sussurrou perto de Lizzie que quase gritou pelo susto que a loira a deu — Foi mal 

— Eu vou apagar as luzes da sala — Elizabeth sussurrou passando pelas garotas lentamente indo até o interruptor

    Lizzie andou na ponta dos pés tentando não fazer barulho por mais que ela estivesse apenas de meia. A garota andou na ponta dos pé para achar o interruptor onde bateu a ponta dos dedos com força, apagando as luzes da sala

— Lizzie? Mary Ellen? — Judy chamou da sala de estar e Lizzie correu novamente para perto de Mary Ellen que já havia ascendido as velas, e andavam na direção da sala 

Parabéns para você, parabéns para você, parabéns para a Judy, parabéns para você — as três garotas cantavam juntas andando na direção de Judy que tem um expressão assustada

— Está tudo bem? — Lizzie perguntou ajudando Mary Ellen a colocar o bolo na mesinha de sala

— Sim, eu só me assustei com algo, não é nada — Judy respondeu sorrindo para a irmã que sorriu de volta

— Parabéns meu amor — Lizzie disse abraçando a irmã pelo ombro e deixando um beijo na cabeça da mesma

— Precisa de ajuda para cortar? — Mary Ellen perguntou com a faca em mãos e Judy assentiu — Ok

    Mary Ellen começou a cortar as fatias do bolo enquanto Lizzie olhava a irmã sorrindo, vendo que ela realmente estava feliz. A Warren desviou o olhar da irmã por poucos segundos, olhando na direção da janela vendo algo enorme passar correndo pelo lado de fora

     Lizzie respirou fundo desviando o olhar e logo se levantou sorrindo, fingindo estar tudo bem e então olhou as garotas que ficaram confusas ao vê-la se levantar do nada

— Esquecemos de trancar as portas, é muito perigoso — Lizzie disse sorrindo para as garotas

    Judy nem se quer notou a mentira, mas as adolescentes sim notaram ao perceber a estranheza da Warren. Lizzie olhou Mary Ellen fazendo um sinal para que ela venha junto

— Eu vou ajudar a Lizzie, se os Warren souberem que esquecemos as portas abertas eles vão pirar — Mary Ellen disse fazendo uma careta causando uma risada em Judy — Já vamos voltar — disse indo atrás de Lizzie que parou de frente para a porta de entrada — O que aconteceu?

— Eu vi algo passando na janela — Lizzie disse olhando Mary Ellen que arregalou os olhos olhando em volta — A questão é que foi muito rápido, eu não reparei e não consegui distinguir se é vivo ou morto

— Você vai lá fora? — perguntou Mary Ellen olhando a Warren que respirou fundo assentindo — Tá louca?

— Relaxa, eu tomo cuidado — Lizzie disse olhando para a sala de estar vendo Judy rindo com Daniela 

— Lizzie, toma cuidado — Mary Ellen pediu quase suplicando — Espera aqui — a garota disse saindo depressa na direção da cozinha e quando voltou, voltou com uma faca e uma cruz

— Nossa, valeu — Lizzie disse pegando as coisas sorrindo — Exorcize ou mate

    Lizzie abriu a porta de entrada pegando primeiro a faca e deixando a cruz na mão abaixada. A Warren andou até a frente da casa olhando em volta não vendo nada, apenas um nevoeiro. A garota começou a andar até a direção da janela do quarto de Judy onde viu alguém parado

— EI! — Lizzie gritou olhando a pessoa que olhou na direção da garota — Quem é você?

— Ah, eu sou o Bob — o garoto disse nervoso olhando Lizzie — Eu não queria invadir, só queria fazer uma surpresa para a Mary Ellen

— Não deve entrar assim na propriedade alheia — Lizzie disse tentando manter a calma olhando o garoto — Faz a surpresa e some daqui

— Beleza, valeu senhorita Warren — Bob disse alto enquanto Lizzie se afastava

     A surpresa do garoto se baseava em uma serenata de frente para o quarto de Judy. Elizabeth não presenciou a cena, apenas a parte em que Judy convida Daniela para a festa de aniversário dela 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro