Χίμαιρα. Σημείο 4:
Ένα βήμα πιο κοντά.

Η Ερμιόνη μπήκε στην αίθουσα συντονισμού δίνοντας μια κούπα καφέ στον πατέρα της. Ύστερα κοίταξε γύρω της τον χώρο που ο Πάρης είχε γεμίσει φωτογραφίες και χαρτιά. Στάθηκε μπροστά απ' τον μεγάλο πίνακα και παρατηρούσε τις φωτογραφίες σταυρώνοντας τα χέρια στις στήθος της. Ο Πάρης πήγε κοντά της κρατώντας ένα φάκελο.
«Σύμφωνα με το DNA, το αίμα απ' το σπασμένο τζάμι...» διάβασε απ' την πρώτη σελίδα με την Ερμιόνη να στρέφει όλη την προσοχή της πάνω του «...ταιριάζει με το σπέρμα όλων των βιασμών.» ολοκλήρωσε την πρότασή του.
«DNA το οποίο δεν ταιριάζει στον Τοντ Κουμπς.»
«Ούτε στον Τζιμ Κουμπς, ούτε σε κάποιον άλλο αδερφό.» σήκωσε το χέρι του δείχνοντας την τζαμαρία πίσω στην οποία είχε τοποθετήσει από μια φωτογραφία κάθε αδερφού.
«Η Λίνλεϊ ήταν σίγουρη ότι την βίασε ο Τοντ Κουμπς.» του είπε η Ερμιόνη.
«Τα στοιχεία δεν συμφωνούν.»
«Ίσως τα στοιχεία να κάνουν λάθος.» του απάντησε.
«Εσύ μπορεί να κάνεις λάθος, εγώ μπορεί να κάνω λάθος. Τα στοιχεία είναι απλά τα στοιχεία.»
«Αλήθεια μπαμπά, πες μου ότι δεν πιστεύεις ότι αυτός...» του έδειξε την φωτογραφία του Τοντ «δεν είναι ικανός να το κάνει.»
Κάτι πήγε να πει αλλά σταμάτησε, γύρισε το σώμα του και στην πόρτα είδε την Μυρτώ να στέκεται.
«Πόση ώρα είσαι εκεί;» την ρώτησε πιάνοντας την κούπα από την άκρη του τραπεζιού και φέρνοντάς την στα χείλη του.
«Αρκετή ώστε να δω τα άσκοπα ωάρια μου να κινούνται στον χώρο.» αστειεύτηκε και πλησίασε κοντά τους «Πως τα πάτε;»
«Μάντεψε μαμά...» έκανε μια παύση «Δεν τα πάμε.»
«Όσο έχεις τον Μυλωνά εδώ δεν σε φοβάμαι. Θα την βρείτε την άκρη.» χώθηκε στην αγκαλιά του Πάρη.
«Εγώ αγκαλιά δεν έχω;» παραπονέθηκε.
Ο Πάρης άφησε την κούπα στο τραπέζι και τράβηξε την Ερμιόνη στην αγκαλιά του. Είχε όλα όσα ήθελε, μια γυναίκα που λατρεύει όσο τίποτα και μια κόρη που αγαπούσε απεριόριστα.
«Το κινητό σου που το έχεις; Σε έψαχνα.» του είπε η Μυρτώ.
«Σπίτι.»
«Γιατί;»
«Γιατί με έχουν ζαλίσει στα τηλέφωνα και δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν.» της απάντησε και την φίλησε στην κορυφή του κεφαλιού.

Ο Τζον μπήκε στην αίθουσα κρατώντας ένα χαρτί.
«Συγγνώμη, διακόπτω;»
«Οχι, Τζον σε ακούμε.» του απάντησε ο Πάρης.
«Εξέτασα το DNA απ' την τρίχα που ήταν στο πτώμα της Λίνλεϊ Πάρκερ. Είναι του Τοντ Κουμπς.» έδωσε το χαρτί στον Πάρη.
«Ήταν μαζί με το πτώμα.» του είπε η Ερμιόνη κοιτάζοντάς τον.
«Ναι αλλά δεν αποδεικνύει τον βιασμό.» της απάντησε στηρίζοντας καλύτερα τα γυαλιά στο κεφάλι του.
«Θα πω στον Γκιλ να τον φέρει εδώ.» η Ερμιόνη μαζί με τον Τζον έφυγαν αφήνοντας την Μυρτώ και τον Πάρη μόνους τους.
«Και τώρα οι δύο μας Μυλωνά.» η Μυρτώ γέλασε τρίβοντας τις παλάμες της.
«Θα πρέπει να φοβάμαι;» ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του.
«Όχι.» γέλασε «Θυμάσαι τι είναι σε δύο εβδομάδες;»
Έμεινε για λίγο σκεπτικός στην ερώτησή της.
«Τα γενέθλια της Ερμιόνης.» της απάντησε.
«Πολύ σωστά. Έχεις σκεφτεί τι δώρο θα της πάρουμε;»
«Τι θα έλεγες να κλείναμε εισιτήρια για Ρέικιαβικ; Να κάνουμε και ταξίδι με τροχόσπιτο, να γυρίσουμε την Ισλανδία και να γιορτάσει τα γενέθλιά της βλέποντας το Βόρειο Σέλας;»
Τα κατενθουσιασμένα μάτια της τον κοίταξαν.
«Τι φοβερή ιδέα ήταν αυτή; Θα το λατρέψει η Ερμιόνη. Θα μπω να κλείσω εισιτήρια αμέσως.» κατευθύνθηκε προς την πόρτα.
«Μυρτώ... Περίμενε.» της είπε.
«Τι...;»
«Κάλεσε την Θάλεια και τον Πέτρο την Κυριακή το μεσημέρι για φαγητό. Έχουν τόσες μέρες στο Vegas και δεν τους έχω δει σχεδόν καθόλου.»
Η Μυρτώ κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και έφυγε. Ο Πάρης έμεινε στην αίθουσα κοιτάζοντας τους πίνακες με τα στοιχεία.

Τον φίλησε πεταχτά και κάθησε στην καρέκλα απέναντί του.
«Έφυγα στα γρήγορα από το εργαστήριο. Τι ήθελες;» τον ρώτησε και χαμογέλασε ευγενικά στην σερβιτόρα παραγγέλνοντας τον καφέ της και ένα τόστ.
«Να σε δω.» της απάντησε και χαμογέλασε «Ενα διάλειμμα μισής ώρας δεν θα σε βλάψει.» συμπλήρωσε ανάβοντας το τσιγάρο του.
«Ίσως και να το χρειαζόμουν.» ανταπέδωσε το χαμόγελο «Το Σάββατο το βράδυ θα πάμε σ ένα φεστιβάλ που διοργανώνουν οι Έλληνες εδώ στο Vegas. Θες να έρθεις;» του πρότεινε τρώγοντας το τοστ της.
«Ναι γιατί όχι. Θέλω πολύ να δω την κουλτούρα σας.»
«Θα ξετρελαθείς. Θα είναι οι γονείς μου ελπίζω και οι δύο γιατί ο μπαμπάς μου αρνείται κατηγορηματικά να έρθει, οι γονείς της Ειρήνης με την Ειρήνη και πιθανόν η Λίνζι με τον Γκιλ.» τον ενημέρωσε και τον είδε να ανακάθετε στην θέση του. Είχε αγχωθεί.
«Εμ... Εντάξει θα έρθω.»
«Μην σε αγχώνει όλοι τους είναι κουλ. Εδώ σε συμπάθησε ο Μυλωνάς.» του είπε και του έκλεισε το μάτι.
«Πως είσαι τόσο σίγουρη για αυτό;» την ρώτησε σβήνοντας το τσιγάρο του.
«Έγινε ειρωνικός, εριστικός ή απόλυτος τις μέρες που συναναστρέφεται μαζί σου;»
«Όχι.»
«Εεε... Είδες σε έχει λατρέψει!» σίγουρη του είπε η Ερμιόνη.

Ο Φίλιπ γέλασε, ήλπιζε να ίσχυαν τα λόγια της γιατί αλλιώς η συνάντηση τους εκτός εγκληματολογικού θα ήταν εξαιρετικά άβολη.
«Τι ώρα το Σάββατο;» συνέχισε την συζήτησή τους.
«Στις οκτώ, έλα από το σπίτι μου.» απάντησε η Ερμιόνη.
Άφησε κάτω το τοστ της και κοίταξε την οθόνη του κινητού της που εκείνη την στιγμή δονούταν. Το βλέμμα της φάνηκε να ξενερώνει με αυτό που είδε.
«Ακόμα δεν το έχεις ρυθμίσει μ αυτόν;» την ρώτησε ο Φίλιπ χαϊδεύοντας τα γένια του.
«Θα το ρυθμίσω.» τον διαβεβαίωσε και του χαμογέλασε.
«Όσο πιο πολύ το αναβάλλεις, τόσο χειρότερο γίνεται.»
«Θα του περάσει θα το δεις.»
«Θες να του πω εγώ δύο κουβέντες; Τότε και αν θα το ξεπεράσει.»
«Οχι Φίλιπ! Θα το κάνω εγώ άμεσα στο υπόσχομαι.» ήπιε απ' τον καφέ της όσο ο Φίλιπ την κοίταζε «Τι θα κάνεις τα Χριστούγεννα;» άλλαξε συζήτηση, ήταν πολύ καλή στο να αλλάζει συζητήσεις.
«Με το να αλλάζεις συζήτηση, δεν σημαίνει ότι θα το παραλείψω. Αν δεν το ρυθμίσεις άμεσα, θα το κάνω εγώ.» ακούμπησε τα χέρια του στο τραπέζι «Αν δεν δουλεύω, πιθανόν να πάω στους γονείς μου, έχω να τους δω πάρα πολύ καιρό. Εσύ;»
«Εγώ... Νομίζω πως οι γονείς μου μου ετοιμάζουν κάποιο ταξίδι για τα γενέθλιά μου. Κάθε χρόνο σχεδόν πάμε ταξίδι στα γενέθλιά μου. Εκτός απ' την χρόνια που είχα πέσει στο μπάσκετ και έπαθα διάστρεμμα.»
«Παίζεις μπάσκετ;» την κοίταξε με ενδιαφέρον.
«Ναι συνήθως παίζω με τον μπαμπά μου αυτός μου το κόλλησε και αυτό το μικρόβιο.» γέλασε, σκουπίζοντας με μια χαρτοπετσέτα τα χείλη της.
«Ενδιαφέρον. Παίζω και εγώ να κανονίσουμε κάποια μέρα.»
«Θα σε σκίσω να το ξέρεις!»
«Αυτό θα το δούμε.» απάντησε μισοκλείνοντας τα μάτια του «Πόσα ταξίδια έχεις κάνει;» την ρώτησε.
«Πάρα πολλά, τα περισσότερα με τους γονείς μου. Πέρσυ στα γενέθλιά μου είχαμε πάει στην Κούβα, έχω πάει Ελβετία, Ρωσία, Ισπανία, έχω γυρίσει με τους γονείς μου όλη την Σικελία με αυτοκίνητο, κάναμε ράφτινγκ στον Αμαζόνιο. Έχω κάνει πολλά ακόμα αλλά αυτά ήταν από τα καλύτερα. Τώρα το μόνο που μου λείπει είναι να δω το Βόρειο Σέλας.»
«Εντυπωσιακό! Έχεις γυρίσει όλο τον κόσμο.»
«Με τότε γονείς μου φυσικά. Ο μπαμπάς μου πάντα ήθελε να γυρίσει όλο τον κόσμο, πιστεύω κιόλας ότι ήταν ένας λόγος ότι έφυγε τόσο νωρίς στα σαράντα τρία του απ' το εγκληματολογικό. Ήταν νέος, είχε την γυναίκα που αγαπούσε, μπορούσε να δουλέψει με τους δικούς του όρους κάνοντας διαλέξεις. Έκανε πολύ καλή επιλογή, η ζωή του ήταν έξω από το εργαστήριο οπότε ακολούθησε την ζωή και την καρδιά του. Βέβαια μαζί με την καρδιά του πήρε πακέτο ένα νευρικό τρίχρονο.» έριξε πίσω το κεφάλι της και έβαλε τα γέλια.
«Του έχεις αδυναμία έτσι;»
«Τρελή, πιστεύω ότι φταίει που τις περισσότερες ώρες τις περνούσα μαζί του γιατί η μαμά μου δούλευε. Με είχε αναλάβει αποκλειστικά, δεν έμεινα ούτε μια μέρα με νταντά. Σκέψου ακόμα και στα ραντεβού τους με έπαιρναν μαζί. Μερικές φορές όμως μελαγχολώ γιατί καλώς ή κακώς μεγαλώνουν και δεν ξέρω τι θα γίνει αν μια μέρα ξυπνήσω και δεν υπάρχουν. Είναι ωραίο να έχεις μια τέτοια οικογένεια, θες να ζουν για πάντα.»
Ο Φίλιπ την παρακολουθούσε σιωπηλά αλλά όχι αδιάφορα.
«Σε μελαγχόλησα έτσι; Συγγνώμη.»
«Όχι, καθόλου. Ας αλλάξουμε κουβέντα, σειρά μου να το κάνω.» της γέλασε «Πως ήταν το ράφτινγκ στον Αμαζόνιο;»
«Φοβερή εμπειρία...» ξεκίνησε να του λέει αναπαριστούσε τα πάντα με τα χέρια της. Ο Φίλιπ λατρεύει να την ακούει, η Ερμιόνη λατρεύει να του μιλάει. Το σύμπαν έπαιζε πολύ καλά το ρόλο του μ αυτούς τους δύο.

Προχωρούσε με το βαλιτσάκι του στο ένα χέρι ενώ στο άλλο κρατούσε έναν φάκελο και την πορτοκαλί στολή που έδιναν στους κρατούμενους όταν πρόκειται να εξετάσουν τα ρούχα τους ενώ στην τσέπη του είχε την κάμερα του. Ο αστυνομικός του άνοιξε την πόρτα για να περάσει στην αίθουσα. Το βλέμμα του Τοντ έπεσε πάνω του όσο ο Πάρης άφηνε τα πράγματα στο σιδερένιο τραπέζι.
«Σου έλειψα;» ο Τοντ γέλασε «Συνήθως η κόρη σου με ζαλίζει για αυτό ρωτάω.»
«Καθόλου δεν μου έλειψες. Η κόρη μου πιθανόν να έχει πιο σημαντικά πράγματα να κάνει απ' το ασχολείται με σένα φαντάζομαι.» του απάντησε και κρέμασε την φωτογραφική του στον λαιμό.
«Μπορείτε να μείνετε με το εσώρουχο κύριε Κουμπς;»
«Γιατί;» κατευθείαν σοβάρεψε αφήνοντας πίσω το ειρωνικό του βλέμμα.
«Θα εξετάσω τα ρούχα σας για πιθανά ίχνη. Και θα καταγράψω κάθε τραύμα που ίσως έγινε σε πρόσφατη πάλη.» του εξήγησε όσο φορούσε τα γάντια.
«Δεν έχω κανένα τραύμα.»
«Αν θέλετε μπορεί να σας βοηθήσει ο αστυνομικός.» σήκωσε τον αντίχειρά δείχνοντας τον αστυνομικό που στεκόταν στην πόρτα.
«Δεν βίασα αυτή τη γυναίκα...» ξεκίνησε να ξεκουμπώνει το γαλάζιο του πουκάμισο «Δεν την σκότωσα. Το αποδείξατε και με αφήσατε ελεύθερο.»
Ο άντρας έβγαλε τα ρούχα του και ο Πάρης τα τοποθέτησε προσεκτικά μέσα στην μεγάλη χάρτινη σακούλα. Ύστερα, πλησίασε κοντά στον Τοντ αρχίζοντας να φωτογραφίζει το σώμα του. Και στους δύο καρπούς είχε κόκκινα σημάδια, σαν πρόσφατες μελανιές.
«Μετέφερα κάτι κούτες.» αιτιολόγησε στον Πάρη.
«Μπορείτε να γυρίσετε παρακαλώ;» του ζήτησε ευγενικά βγάζοντας και την τελευταία φωτογραφία.
Ο άντρας γύρισε την πλάτη του. Ο Πάρης παρατήρησε μια ουλή πάνω από το εσώρουχο του Τοντ και την ακούμπησε.
«Είναι παλιά ουλή. Έδωσα μυελό των οστών, ο μικρός μου αδερφός ο Τζος είχε λευχαιμία.»
«Μείνε ακίνητος...» πάτησε το κλικ και το σώμα του άντρα φωτίστηκε, μικρές γραμμές σε λευκό χρώμα έκαναν αντανάκλαση από το φλας της κάμερας. Ο Πάρης παραξενεύτηκε, έμεινε για λίγο να κοιτάζει την πλάτη του Τοντ. Γύρισε πίσω στο βαλιτσάκι του και το άνοιξε.
«Μπορείς να κλείσεις τα φώτα;» είπε στον αστυνομικό.
Τα φώτα έσβησαν και στην αίθουσα ανάκρισης έπεσε το απόλυτο σκοτάδι. Πλησίασε κοντά, άναψε το bluelight και είδε ακριβώς την ίδια αντίδραση λευκές γραμμές -που που δεν φαινόταν με λευκό μάτι σε όλη την πλάτη του.
«Τι κοιτάτε;» τον ρώτησε ο Τοντ.
Αυτή την φορά δεν του απάντησε, μάζεψε γρήγορα τα πράγματα του και έδωσε εντολή στον αστυνομικό να οδηγήσει τον Τοντ Κουμπς στο κρατητήριο.

Μπήκε γρήγορα μέσα στο γραφείο της Ερμιόνης, έκλεισε την πόρτα και πέταξε τα πράγματα που κρατούσε πάνω στον καναπέ. Πλησίασε στην βιβλιοθήκη στην άκρη του γραφείου, πέρασε τον δείκτη του από τις κορυφές των βιβλίων ώσπου βρήκε αυτό που έψαχνε.
«Πάλι καλά δεν τα πέταξαν. Δεν μπορεί να είναι αυτό που σκέφτομαι.» μουρμούρισε όσο καθόταν στην καρέκλα και άνοιγε ένα ένα τα βιβλία. Διάβαζε γρήγορα και προσεκτικά, γυρνούσε σελίδα, άλλαζε βιβλίο. Σταμάτησε κοιτάζοντας ευθεία, έγλυψε τα χείλη του και άνοιξε τον φάκελο της υπόθεσης. Έψαξε μια μια τις φωτογραφίες, θυμήθηκε ένα μικρό αγαλματίδιο που είχε δει στο σπίτι του Τοντ Κουμπς και το είδε σε μια φωτογραφία στον φάκελο της υπόθεσης όμως στο γραφείο του Τοντ. Είχε βρει την λύση της υπόθεσης. Σηκώθηκε πιάνοντας το κινητό από την τσέπη του σακακιού του και κάλεσε την Ερμιόνη.
"Γεια μπαμπά. Όλα εντάξει;"
«Ναι, που είσαι;» την ρώτησε κλείνοντας τα βιβλία.
"Για καφέ με τον Φίλιπ, έγινε κάτι;"
«Πάρε τον Φίλιπ, βρες την Ειρήνη και την Λίνζι και σας περιμένω στην αίθουσα συντονισμού σε μισή ώρα. Έλυσα την υπόθεση του Τοντ Κουμπς.» της είπε βάζοντας και το τελευταίο βιβλίο στο ράφι.
"Ερχόμαστε." η Ερμιόνη τερμάτισε την κλήση και ο Πάρης κατευθύνθηκε προς την αίθουσα συντονισμού.

Στο κυλικείο η Ειρήνη με την Λίνζι καθόταν σε μια άκρη, συζητώντας για διάφορα θέματα. Στο διάλειμμά τους απέφευγαν να μιλάνε για τις υποθέσεις που ασχολούταν.
«Και για πες νιώθεις έτοιμη για το ραντεβού με τον Μόργκαν;» την ρώτησε η Λίνζι γυρίζοντας το καλαμάκι γύρω από το ποτήρι με το χυμό της.
«Δεν θα το έλεγα ακριβώς ραντεβού.» απάντησε πίνοντας απ' τον καφέ της.
«Και εγώ έτσι έλεγα όμως να μαι με ένα δίχρονο και με ένα έμβρυο στον τρίτο μήνα.» της χαμογέλασε.
   Η Ειρήνη την κοίταξε στην αρχή μπερδεμένη, ύστερα το μπέρδεμα γύρισε σε χαμόγελο και μετά σε ενθουσιασμό.
«Είσαι...;» την ρώτησε.
   Η Λίνζι κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και η Ειρήνη σηκώθηκε όρθια παίρνοντάς την μια σφιχτή αγκαλιά.
«Χαίρομαι τόσο πολύ για σένα. Ο Γκιλ το ξέρει;»
«Ναι του το είπα χθες. Το ξέρει και ο θείος Πάρης, βασικά το κατάλαβε μόνος του, και εσύ. Θέλω να σου πω κάτι.»
«Ό,τι θες μόνο που με παντρεμένες δεν πάω.» αστειεύτηκε και γύρισε στην θέση της.
«Χαζή...» η Λίνζι γέλασε «Σκεφτήκαμε με τον Γκιλ και αν όλα πάνε καλά με την εγκυμοσύνη. Θέλεις να γίνεις η νονά του;» της πρότεινε η Λίνζι.
«Αυτό σημαίνει ότι θα κάνω κουμπαριά με ένα μπάτσο αλλά το αγνοώ γιατί θα εκπαιδεύσω σωστά το μωρό.»
«Αυτό σημαίνει ναι...;»
«Αυτό σημαίνει ναι με χίλια. Ξέρεις ότι είμαι εδώ για το οτιδήποτε με χρειαστείς!»
«Σας έχω ψάξει παντού! Τα κινητά σας που τα έχετε;» ταραγμένη τους πλησίασε η Ερμιόνη.
«Έχουμε πάρει φωτιά;» αστειεύτηκε η Ειρήνη και οι δύο γυναίκες ακολούθησαν την Ερμιόνη έξω από το κυλικείο.
«Ναι ο κώλος μας.» απάντησε η Ερμιόνη «Ο μπαμπάς έλυσε την υπόθεση του Τοντ Κουμπς. Το παιχνίδι τελείωσε.» τις κοίταξε εναλλάξ βάζοντας τα χέρια στις τσέπες της.

▪️Γειααα σας!!🦉 Ο Πάρης παιδιά την υπόθεση την έλυσε τώρα τι και πώς θα μάθετε στο επόμενο κεφάλαιο! 🫢

Για αρχή έχουμε τον Πάρη με την Ερμιόνη, που στοιχεία ταιριάζουν άλλα πάλι δεν ταιριάζουν. Γενικά ένα μπέρδεμα.

Η Ερμιόνη τελικά θα το δει το Βόρειο Σέλας, αφού οι γονείς κανόνισαν. Πιστεύω πως αν υπήρχε βραβείο για τους καλύτερους γονείς θα το έπαιρνε ο Πάρης με την Μυρτώ ξεκάθαρα.

Η Ερμιόνη με τον Φίλιπ την έχουν καραβρεί μεταξύ τους, μέχρι να πάρουν μπρος ήταν!😂

Ο Πάρης με τον Τοντ τα πήγε πένα, όχι αλήθεια ψύχραιμος, ετυμόλογος. Τον χειρίστηκε άψογα. Χρόνια στα καράβια ο Πάρης, ξέρει απ' αυτά!😂

Η Ειρήνη θα γίνει νονά του παιδιού της Λίνζι, οπότε οι τρείς σωματοφύλακες δεν θα χωριστούν ποτέ στα σίγουρα!

Και τώρα ήρθε η ώρα, σε δύο κεφάλαιο τελειώνει και αυτή η ιστορία. Δεν είχε πολλά κεφάλαια αλλαα είχε όσα χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η ιστορία όλων τους. Θα τα πούμε και στον επίλογο αλλά πάραυτα ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ δεν είναι δεδομένο!❤️

Τα δύο τελευταία κεφάλαια θα ανέβουν το ένα μέσα στην εβδομάδα και το άλλο το Σάββατο 18 Γενάρη στις 14:00 το μεσημέρι.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο
Αν σας άρεσε αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλιά σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤️