~Χίμαιρα. Σημείο 2:Βρες με.~

   Ανέβασε τα μανίκια από το μαύρο του πουκάμισο, ακολουθώντας το βήμα της Ερμιόνης και του Φίλιπ. Χώθηκε ανάμεσά τους.
«Coobs Brothers.» τους έδειξε την μεγάλη πινακίδα, περπατώντας στο χωματόδρομο.
   Τα αυτοκίνητα ήταν δεξιά και αριστερά τους ενώ στο βάθος της ανοιχτής εγκατάστασης υπήρχαν αποσυναρμολογημένα αυτοκίνητα. Άφησε την Ερμιόνη και τον Φίλιπ να περάσουν πρώτοι από την ανοιχτή μεγάλη μπλε πόρτα.
«Κύριε Ρότζερ Κουμπς. Είμαι η Ερμιόνη Μυλωνά, είμαστε από το Εγκληματολογικό. Να σας απασχολήσουμε;»
   Ο άντρας τους κοίταξε εξεταστικά σκουπίζοντας τα γεμάτα γράσο χέρια του από ένα κατάμαυρο πανί.
«Ήρθατε για τον Τοντ ε; Τα διάβασα όλα στις εφημερίδες. Κρίμα που δεν ζουν οι γονείς μας να το δουν.» γέλασε συνεχίζοντας παράλληλα την δουλειά στο αυτοκίνητο.
«Ο αδερφός σου κατηγορήθηκε για βιασμό. Το βρίσκεις αστείο;» τον ρώτησε ο Πάρης σταυρώνοντας τα χέρια στις στήθος του.
«Λίγο. Καιρός ήταν.»το χαμόγελο παρέμεινε στο πρόσωπό του.
«Για ποιό πράγμα;» συνέχισε ο Πάρης, προσπαθώντας να καταλάβει αν ο άντρας μπροστά του είναι ένοχος.
«Να δει την πραγματικότητα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα πάνω και τα κάτω. Στον Τοντ ήρθαν όλα βολικά.»
«Ρότζερ, τι γίνεται εδώ;» ένας άντρας έφτασε κοντά τους, τον αναγνώρισαν ήταν ο ένας εκ των διδύμων αδερφών ο Κέβιν.
«Είναι εγκληματολόγοι. Θέλουν το DNA μας.» του εξήγησε κλείνοντας το καπό του αυτοκινήτου.
   Ο Φίλιπ έδωσε στον άντρα το ένταλμα που τους επέτρεπε να συλλέξουν το DNA των αντρών.
«Ωραία θα χρειαστώ πορνοπεριοδικά και ένα κυπελλάκι.» τους είπε ο Ρότζερ.
   Ο Πάρης δυσανασχέτησε, αυτές οι εξυπνάδες δεν του είχαν λείψει καθόλου.

   «Δεν είναι απαραίτητο αυτό.» είπε η Ερμιόνη βγάζοντας τα δείγματα από την τσέπη του σακακιού της.
«Θέλουμε τον δικηγόρο μας.»
   Ο Πάρης γύρισε να κοιτάξει τον άντρα με το μπεζ πουκάμισο.
«Θα σου πω εγώ πως γίνεται. Κάθε πράγμα στην ώρα του. Κάνουμε την εξέταση και μετά έρχονται οι δικηγόροι. Είστε "ψευτοδίδυμοι" έτσι;» ρώτησε τον Κέβιν, έχοντας δει φωτογραφία των δύο διδύμων αδερφών.
«Ατύχημα της γέννας.» αστειεύτηκε ο άντρας.
«Ανοίξτε το στόμα σας για να αποφύγουμε κι άλλα ατυχήματα κύριε Κουμπς.» του χαμογέλασε ειρωνικά ο Πάρης και έκανε το σώμα του πίσω, αφήνοντας την Ερμιόνη και τον Φίλιπ να πάρουν DNA.

   Άφησαν πίσω τα αδέρφια Κουμπς, ο Πάρης μπήκε στην πίσω θέση του τζιπ και άφησε την Ερμιόνη στην θέση του συνοδηγού.
«Σειρά έχει ο Μπάλεϊ έτσι;» ρώτησε, ψάχνοντας την ζώνη στο πίσω κάθισμα.
«Ναι, γιατί κουράστηκες μπαμπά;» η Ερμιόνη γύρισε το κεφάλι της πίσω στον μπαμπά της.
   Ο Πάρης σήκωσε τον καρπό του για να δει την ώρα στο ρολόι του.
«Είναι η ώρα που παίρνω τον μεσημεριανό μου υπνάκο.»
«Μμμ... Κάτσε να θυμηθώ ποτέ κοιμήθηκα τελευταία φορά μεσημέρι. Ναι... Ναι πρέπει να ήμουν δεκαοκτώ χρονών.» τον πείραξε η Ερμιόνη.
«Όταν θα βγεις σε σύνταξη θα με καταλάβεις δεσποινίς μου.»
«Κύριε Μυλωνά, θέλετε να σας πάμε σπίτι; Στο δρόμο μας είναι.» τον ρώτησε πρόσχαρα ο Φίλιπ.
«Όχι Φίλιπ είμαι μια χαρά σ ευχαριστώ. Μου αρέσει να πειράζω την κόρη μου, άλλωστε έχω αναλάβει μια υπόθεση δεν αφήνουμε ποτέ στην μέση τις υποθέσεις μας. Πάμε να μιλήσουμε στον Μπάλεϊ.» φόρεσε τα γυαλιά ηλίου του, βλέποντας έξω τον έρημο δρόμο.

   «Γιατί θέλετε δείγμα του DNA μου;» απόρησε ο άντρας, όσο διάβαζε το ένταλμα.
«Διεξάγουμε μια έρευνα για βιασμό. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι άλλο.» αυστηρά και κοφτά του απάντησε η Ερμιόνη.
   Ο Πάρης κοίταξε τον δρόμο γύρω του, το τζιπ του άντρα και ύστερα το σήμα που κοσμούσε περίτεχνα το πέτο του.
«Περιπολείτε στα Νότια Ορεινά;» τον ρώτησε ο Πάρης, σκουπίζοντας τον ιδρώτα από το μέτωπό του. Ο καιρός του Βέγκας πάντα ήταν τρελός αλλά τώρα είχε πάρα τρελαθεί. Σε ένα μήνα ήταν τα Χριστούγεννα και μόνο Χριστουγεννιάτικος δεν ήταν ο καιρός.
«Περιπολώ στην άλλη μεριά, στο Seven Hills.»
«Δουλεύατε την προχθεσινή νύχτα;» ρώτησε ο Φίλιπ.
«Θα σας πει ο προϊστάμενός μου που ήμουν. Άκουσα τι έγινε και ξέρω τι πέρασαν ο Τοντ και η Κρύσταλ. Έχετε κάτι με τους δικούς μου;» τους ρώτησε εκνευρισμένα.
«Έχετε κάτι με την συνεργασία;» αντερώτησαν ταυτόχρονα η Ερμιόνη με τον Πάρη, κοιτάχτηκαν στιγμιαία και κρυφογέλασαν.
   Ο Φίλιπ έκανε δύο βήματα μπροστά και πήρε DNA απ' τον Μπάλεϊ.
«Είδατε; Ήταν εύκολο.» του είπε ο Πάρης σηκώνοντας το φρύδι του.

   Η Ερμιόνη γύρισε στο Εγκληματολογικό, παρέδωσε τα δείγματα στο εργαστήριο. Με την άκρη του ματιού της είδε την Ειρήνη να περνάει στο διάδρομο.
«Ειρήνη. Περίμενε.» πήγε κοντά της γρήγορα «Τι εγίνε με τον τέταρτο αδερφό;»
«Τίποτα.» απάντησε, έβγαλε τα γυαλιά της στηρίζοντάς τα στα καστανά με ξανθιές ανταύγειες μαλλιά της «Δεν τον βρήκαμε σε αυτή την τρώγλη που μένει, ούτε υπάρχει νέα διεύθυνση.» επεξήγησε στην ξαδέρφη της.
«Εξαιρετικά.»
«Πως πήγε το roadtrip με τον θείο και τον Φίλιπ στο ίδιο αυτοκίνητο;»
«Αναπάντεχα πολύ καλά. Δεν το περίμενα.» σκούπισε τα γυαλιά της πάνω στο πουκάμισό της και τα φόρεσε.
«Δηλαδή δεν του έβγαλε την ψυχή και του την έδωσε να την φάει;»
«Τσου! Νομίζω πως τον συμπαθεί. Εσύ πως τα πήγες με τον Μόργκαν;»
«Πονηρή! Γι αυτό με έστειλες μαζί του. Εγώ με μπάτσο δεν κάνω σχέση!»
«Έλα Ειρήνη μην είσαι προκατειλημμένη δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν και καλοί μπάτσοι όπως ο Μόργκαν. Είναι κούκλος, γυμνασμένος και έξυπνος. Αφού σε κοιτάει και λιώνει. Δώστου μια ευκαιρία.»
«Συνεχίζω στο είναι μπάτσος.» επανέλαβε η Ειρήνη.
«Συνεχιζω να σου λέω ότι είσαι προκατειλημμένη. Άκου Ειρήνη, η ζωή συνεχίζεται και μετά την Άνν. Ναι όκευ είχατε κάτι σοβαρό. Όμως για μένα ο Μόργκαν είναι φοβερή επιλογή.» την συμβούλεψε ανοίγοντας την πόρτα του γραφείου της «Αν με ζητήσει κανείς να με καλέσει στο σταθερό.» είπε και έκλεισε την πόρτα.

   Χαμήλωσε τα γυαλιά στην μύτη και έτριψε τα μάτια της. Ύστερα γύρισε ξανά στον φάκελο με την υπόθεση της Λίνλεϊ Πάρκερ. Η διαίσθησή της της έλεγε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε με αυτή την υπόθεση αλλά δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι ήταν αυτό.
«Ερμιόνη, έχεις ένα λεπτό;» την ρώτησε η Λίνζι που στεκόταν στην πόρτα.
«Ναι, έλα μέσα.» άφησε τον φάκελο στην άκρη και όλη της η προσοχή ήταν στην Λίνζι «Πες μου.»
«Αφορά την υπόθεση Λέστερ. Εγώ και ο Γκιλ μπορεί να ανακαλύψαμε το κίνητρο. Τις προηγούμενες δύο εβδομάδες, ο Ρέι υπέβαλε πέντε αιτήσεις δανείων. Είκοσι χιλιάδες δολάρια το καθένα. Και οι πέντε απορρίφθηκαν. Με την γυναίκα του νεκρή είναι δικαιούχος διακοσίων πενήντα χιλιάδων δολαρίων.»
«Αχα, άραγε γιατί τα ήθελε τα λεφτά;» έκανε μια σβούρα με την καρέκλα του γραφείου της «Πάμε να του μιλήσουμε.» είπε στην Λίνζι αφήνοντας πίσω τον φάκελο της Λίνλεϊ και περνώντας τον φάκελο του Ρέι.

   Έκλεισε την πόρτα του ανακριτικού, προχώρησε λίγο στον χώρο και άφησε τον φάκελο στο τραπέζι μπροστά από την Λίνζι.
«Κύριε Λέστερ, κάνατε αιτήσεις για πέντε δάνεια. Οι οποίες απορρίφθηκαν. Θα θέλατε να μας πείτε τον λόγο;» στήριξε το σώμα της στον τοίχο.
«Με... Με εκβίαζαν.» κομπιασμένος είπε.
  Η Ερμιόνη παρατήρησε ένα αχνό γεμάτο ντροπή χαμόγελο στο πρόσωπο του άντρα.
«Κάποιος έμαθε για την Buffy. Έλαβα γράμμα και φωτογραφία. Ήθελαν διακόσιες χιλιάδες δολάρια αλλιώς...»
«Αλλιώς, θα αποκάλυπταν τα μυστικά σου δαγκώματα στην γυναίκα σου.» τον διέκοψε η Ερμιόνη περπατώντας περιμετρικά στον χώρο.
   Ο άντρας χαμογέλασε για να κρύψει τα δάκρυά του.
«Ναι. Ο γάμος μας είχε αρκετά προβλήματα.» είπε στην Ερμιόνη.
«Είσαι καλυμμένος με δαγκωματιές. Η γυναίκα σου δεν απορούσε από που προήλθαν;» ρώτησε η Λίνζι.
«Δεν με είχε δει γυμνό εδώ και πάρα πολύ καιρό.» χαμήλωσε το βλέμμα του «Απλά θα γινόμουν ρεζίλι αν μάθαινε για την Buffy. Ήταν καταπληκτική μητέρα και με βοήθησε πολύ όταν χρεοκόπησα.»
«Έχεις ακόμα το γράμμα του εκβιασμού;» τον ρώτησε η Ερμιόνη σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος της.
«Ναι. Δεν ήθελα να ρισκάρω να το δει η Μπέκι οπότε με το που άνοιξα το γράμμα, το έβαλα κατευθείαν στον χαρτοφύλακά μου. Μόνο εγώ έχω το κλειδί.»
«Τώρα θα το έχουμε και εμείς πρέπει να μας το δώσεις.» η Ερμιόνη άπλωσε το χέρι της στο μέρος του άντρα.
   Ο Λέστερ δίστασε για λίγο, έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη του, προσεκτικά έβγαλε από τα πολλά κλειδιά του ένα μικρό και το έδωσε στην Ερμιόνη.

   Οι δύο γυναίκες βγήκαν έξω. Η Ερμιόνη κατάλαβε την δόνηση του κινητού στην τσέπη της και κοίταξε την οθόνη. Είχε μύνημα απ' τον Φίλιπ. 
  "Ξέρω ότι είσαι στο εργαστήριο και πιθανόν να είσαι χωμένη σε κάποια υπόθεση αλλά σε περιμένω στην καφετέρια στην γωνία. Δεν μ αρέσει να με στήνουν!"
   Η Ερμιόνη χαμογέλασε.
«Λίνζι μπορείς να αναλάβεις εσύ το γράμμα; Έχω μια δουλειά.»
«Η δουλειά έχει όνομα Φίλιπ και επίθετο Τσάρλς να φανταστώ. Θα αναλάβω εγώ. Καλά να περάσεις.»
«Σ ευχαριστώ μεγάλη αδερφή. Δεν θα αργήσω.» την φίλησε στο μάγουλο και της έδωσε τα κλειδιά.

   Έριξε μια ματιά στον εαυτό της από την οθόνη του κινητού και έσπρωξε την πόρτα. Έψαξε με το βλέμμα της τον Φίλιπ και τον είδε να της χαμογελάει. Περνούσε από τα τραπέζια χαιρετώντας αστυνομικούς και συναδέλφους. Η καφετέρια ήταν το στέκι του κτηρίου της αστυνομίας είχε καλό φαγητό και προπαντώς ακόμα καλύτερο καφέ. Κάθησε στο δερμάτινο καναπέ, άφησε την τσάντα δίπλα της.
«Στο ραντεβού σας Άγγλος δεσποινίς.»
«Μα στο είπα δεν μου αρέσει να με στήνουν. Άρα δεν μου αρέσει και να στήνω. Δεν κάνω ποτέ αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν.» του χαμογέλασε.
«Καφέ;» την ρώτησε.
«Τετραπλή δόση και σκέτο. Προβλέπω ξενύχτι.» του απάντησε έβγαλε τα γυαλιά τυρ αφήνοντάς τα πάνω στο τραπέζι.
«Με ποιά απ τις δύο υποθέσεις;»
«Και με τις δύο. Αλλά η Λίνλεϊ Πάρκερ είναι αυτή που με κάνει να ξενυχτάω. Κάτι μου ξεφεύγει... Δεν ξέρω όμως τι είναι αυτό.» του απάντησε κοιτάζοντας έξω τον εμπορικό δρόμο.

   Η Ερμιόνη πέρασε αθόρυβα στο εργαστήριο και έσκυψε πάνω από τις σελίδες του γράμματος που ήταν τοποθετημένες σε ένα προστατευτικό κουτί. Είδε επίσης και τα δακτυλικά αποτυπώματα πάνω στις σελίδες. Η Λίνζι την κοίταξε για μια στιγμή και γύρισε στα χαρτιά μπροστά της.
«Στείλε διακόσιες χιλιάδες δολάρια στην ταχυδρομική θυρίδα 4976, West Eugene Avenue, Νεβάδα. Μέσα σε δύο εβδομάδες αλλιώς θα στείλω φωτογραφίες στην γυναίκα σου.» διάβασε το γράμμα η Ερμιόνη.
«Η ταχυδρομική θυρίδα ήταν ιδιωτικής εταιρίας πληρωμένη με μετρητά σε ψεύτικο όνομα, Άημπ Λινκόλν. Τα αμινοξέα βρήκαν έξι διακριτικά αποτυπώματα, τα πέντε ταιριάζουν στον Ρέι.» την ενημέρωσε η Λίνζι πίσω της.
«Και το έκτο;» ρώτησε η Ερμιόνη.
«Της Μπέκι Λέστερ.» κοίταξε αινιγματικά την Ερμιόνη.
«Ώπα... Μισό λεπτό.» έκανε μια παύση τριγυρίζοντας στον χώρο.
«Ο Ρέι μας είπε ότι η Μπέκι δεν είδε ποτέ το σημείωμα, που σημαίνει ότι μας είπε ψέματα. Αν διάβασε το γράμμα, μπορεί να φρίκαρε ο Ρέι και να την χτύπησε μέχρι θανάτου.» ισχυρίστηκε μια νέα θεωρία η Ερμιόνη.
«Αν ο Ρέι όμως λέει την αλήθεια;» αναρωτήθηκε η Ερμιόνη μαζεύοντας τα χαρτιά που ήταν απλωμένα πάνω στο γραφείο.
«Ερμιόνη, αν έλεγε την αλήθεια τα αποτυπώματά της δεν ήταν πάνω στο σημείωμα.»
«Εκτός αν άγγιξε το γράμμα πριν σταλεί, που σημαίνει ότι ήταν εκείνη που το έστειλε.» σκέφτηκε γρήγορα η Ερμιόνη.
«Αυτό δεν βγάζει νόημα.»
«Ο μπαμπάς μου λέει, υπάρχει εύκολη λύση για κάθε πρόβλημα. Απλή, εύλογη, λανθασμένη. Αν η λύση δεν είναι απλή, εύκολη, λανθασμένη μπορεί να είναι σύνθετη, απίθανη και σωστή.» έκανε μια παύση στηρίζοντας καλύτερα τα γυαλιά της «Η Μπέκι νόμιζε ότι ο Ρέι της έκρυβε λεφτά. Ίσως έτσι να τα έπαιρνε. Χρησιμοποίησε το φετίχ του εναντίον του.» σίγουρη είπε στην Λίνζι.
«Εκβίαζε τον ίδιο της τον άντρα αφού ήξερε πως θα της έδινε τα λεφτά για να μην μάθει κανείς το μυστικό του.»
«Αυτό είναι πανέξυπνο. Και πολύ θλιβερό αν είναι αλήθεια.» κοίταξε την Λίνζι με ικανοποίηση.
«Αν το σάλιο της Μπέκι είναι σ αυτό το φάκελο, είναι αδιαμφισβήτητο.»
«Έλεγξε το και τηλεφώνησέ μου. Με κάλεσε ο ιατροδικαστής, έχει τελειώσει με την νεκροψία.»

   Πάνω στον ασημένιο δίσκο ήταν ο εγκέφαλος της Τζάκι Λέστερ.
«Αυτός είναι θρόμβος. Ρίξε μια ματιά.» την παρότρυνε ο ιατροδικαστής.
«Χαίρομαι που με φωνάζεις πάντα στο διασκεδαστικό κομμάτι.» έσκυψε ελάχιστα εξετάζοντας τον εγκέφαλο «Το αίμα είναι αδιάκοπο.» παρατήρησε χώνοντας τα χέρια στην λευκή ρόμπα της.
«Έρχεται από μέσα απ το παρέγχυμα. Η πρώτη γυναίκα έπαθε εγκεφαλικό και ήταν μοιραίο.»
«Σχετικά με τις αμυχές στο κρανίο;»
«Έγιναν κατά τη διάρκεια του θανάτου.» της απάντησε ο ιατροδικαστής.
«Οπότε χτύπησε πιθανόν το κεφάλι της στις σκάλες όπως έπεσε »
«Δεν μπορώ να σου πω για την δεύτερη γυναίκα αλλά αυτή, πέθανε από φυσικά αίτια.» με σιγουριά της είπε ο ιατροδικαστής.

   Κρατούσε την κούπα της και βάδιζε γρήγορα προς το εργαστήριο της Λίνζι. Στο τέλος του διαδρόμου είδε τον μπαμπά της.
«Μπαμπά, τι κάνεις εδώ;» χαμογελαστή του είπε.
«Ήρθα να εξετάσω καλύτερα την υπόθεση της Λίνλεϊ. Εσύ που σουλατσάρεις;» την φίλησε ψηλά στο κεφάλι.
«Κάναμε. Βασικά κ ιατροδικαστής έκανε μια έρευνα σ έναν εγκέφαλο μιας άλλης υπόθεσης. Ήταν ΤΕΛΕΙΟ. Πάντα με ενθουσιάζουν αυτά. Τι λες να έρθεις μαζί μου; Πάω στην Λίνζι, ασχολείται με ένα γράμμα.»
«Ναι φυσικά, αν δεν ενοχλώ.»
   Κράτησε αγκαλιά την κόρη του και χώθηκαν μέσα στο εργαστήριο.
«Λίνζι μου χρωστάς κρασί και κουβέντα.»  είπε ο Πάρης δίνοντάς της ένα φιλί στο μέτωπο.
«Όποτε θες, είσαι πάντα η προτεραιότητά μου.»
«Θα το θυμάμαι αυτό Λίνζι.» ακούμπησε στην άκρη του γραφείου.
«Βρήκες κάτι;» την ρώτησε η Ερμιόνη.
«Ναι. Δεν ξέρω αν είναι κάτι σημαντικό. Κοιτάξτε.» τους παρακίνησε να κοιτάξουν το γράμμα μπροστά της. Άναψε το bluelight περνώντας το φως εξεταστικά από την σελίδα.
«Αυτό είναι το λογότυπο της Western Airlines.» έδειξε στην άκρη της σελίδας η Ερμιόνη.
«Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες προσθέτουν τα διακριτικά τους στη γραφική ύλη για λόγους ασφαλείας. Τα οποία διακριτικά φαίνονται μόνο με bluelight.» εξήγησε η Λίνζι.
«Αν η Μπέκι έγραψε το γράμμα, το έκανε στην δουλειά.»
«Σωστά, σας αφήνω πάω να πάρω τον γιο μου από την μαμά μου, θα έχει φρικάρει μόνη της.» φόρεσε το σακάκι της, τους έστειλε από ένα φιλί και έφυγε.
«Και τώρα οι δυο μας μπαμπά.»
«Ωχ, θα πρέπει να φοβάμαι;»
«Όχι, σκέφτηκα να πάμε για πίτσα.»
 
   Ο ήχος κλήσης του κινητού της ακούστηκε και έψαξε στις τσέπες της. Όταν το βρήκε στην δεξιά τσέπη του σακακιού της απάντησε στην κλήση.
«Ερμιόνη Μυλωνά.»
"Δεν μπορώ να περιμένω τρεις μέρες για όπλο! Το χρειάζομαι σήμερα! Τώρα!" άκουγε στο βαθμός φασαρία, πυροτεχνήματα, κίνηση.
«Λίνλεϊ;» διάστακτικα ρώτησε.
"Περίμενε!" άκουσε επίσης τον χαρακτηριστικό ήχο που ξεκλείδωνε το αυτοκίνητο και την πόρτα να κλείνει.
«Δεν σ ακούω καθόλου Λίνλεϊ. Που είσαι;»
"Στην οδό Fremont. Ξέρω ότι μπορείς να βοηθήσεις είσαι καλός άνθρωπος. Πες μου ένα όνομα, απλά ένα όνομα. Πες μου που να πάω."
  
   Και μετά όλα πάγωσαν. Ένα σπάσιμο τζαμιού, τα ουρλιαχτά της Λίνλεϊ. Η Ερμιόνη κάτασπρη να κοιτάζει τον Πάρη.
«Λίνλεϊ!» φώναξε αλλά δεν πήρε καμία απάντηση και η κλήση τερματίστηκε.

▪️Γειααα σας!!🦉 Μην με κράξετε, σσσσςς κουβέντα δεν ακούω για το ότι άφησα το κεφάλαιο στο καλύτερο σημείο!🫶🏻

Πάμε απ' την αρχή, στοίχημα όσα θέλετε ότι ο Πάρης περνάει τον γαμπρό από εξέταση. Κόβω το κεφαλι μου.😊

Πάρης και Ερμιόνη εντάξει τι άλλο να πω προφανώς και θα έλεγαν πράγματα ταυτόχρονα. Αναμενόμενο και αυτό. Βέβαια μου θυμίζει παλιές καλές εποχές με την Μυρτώ που ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο, τι ζεύγος κι αυτό!🥰😍

Να δείτε που τελικά η Ειρήνη οσό και αν το αρνείται με αστυνομικό θα καταλήξει γιατί τι λένε...; Ο,τι κοροϊδεύεις το λουζεσαι 😂

Ο Ρέι Λέστερ, ή είναι πολύ αθώος ή είναι πολύ ένοχος, πιστεύω πως μέση λύση δεν υπάρχει σε αυτό.

Η Ερμιόνη λέει την Λίνζι μεγάλη αδερφή ΠΕΘΑΙΝΩ ❤️

Και το κορίτσι μας βγήκε και με τον Φίλιπ, δεν ξέρω για εσάς εγώ τον Φίλιπ πολύ τον συμπαθώ. Φαίνεται καλουλης.✨

Η Ερμιόνη ενθουσιάζεται με τα πιο γαμάτα πράγματα θα πω εγώ. Εντάξει έτσι έκανε και ο Πάρης.

Καιι για το τέλος το καλύτερο, το τηλεφώνημα με την Λίνλεϊ. Τα πράγματα σοβαρεύουν για τα καλά.

Αυτααα ... ❤️

Αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αφήστε μου ένα ⭐ και τα σχόλιά σας που ξέρετε ότι τα λατρεύω.

Εμείς θα τα πούμε το Σάββατο 14 Δεκέμβρη στις 19:00 ως συνήθως.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο λοιπόν
Σας φιλώ!😘❤️