GORĄCA HERBATA stała na biurku, a para unosząca się z kubków, mieszała się z duszącym powietrzem pomieszczenia. Cała trójka, leżała właśnie na wielkim łóżku, jakie posiadała Y/N. Rozmawiali o głupotach, jak i różnych tematach, jakie mogliby wykorzystać w stworzeniu prezentacji.

— Tak ogólnie... Na jakim jesteśmy dziale?

Cisza zapanowała w pokoju, kiedy spojrzenia Fushiguro i L/N się spotkały, by wbić je w Itadoriego. Śmiech zaraz rozwiał się po czterech ścianach, ponieważ sama dziewczyna nie mogła się już przed tym powstrzymać.

— Itadori proszę cię, co ty robisz na tych lekcjach? — chłopak jedynie przewrócił oczami uśmiechając się blado, kiedy wskazał na swój telefon.

— Przerabiamy dział woda, jako cud natury.

— Fushiguro, mogłeś dać mi jeszcze go pomęczyć!

Szatyn jedynie mruknął ciche przeprosiny, które zginęły w dźwiękach śmiechu Itadoriego. Y/N jedynie skrzyżowała ramiona pod biustem, myśląc nad całą koncepcją projektu. Sama nie miała nic do tego przedmiotu, niekiedy nawet i go lubiąc. Dodatkowo korzystając z faktu, iż posiadając po swej stronie Fushiguro, nie musiała się martwić o błędne informację, jakie mogłyby znaleźć się w pracy. Z Yujim zaś u boku wiedziała, iż styl prezentacji będzie aż nader dobry.

— Może po prostu się podzielimy? Tak byłoby po prostu szybciej — rzuciła, spoglądając na reakcje chłopaków. Ci, pokiwali jedynie głowami, przez co wszyscy musieli zabrać się do pracy.

Omówili plan, po czym ociężale podnosząc się z miękkiego materiału, zajęli jakieś miejsce w pokoju, tak by nikomu nie przeszkadzać.

Megumi zasiadł za biurkiem, by poszukać informacji w internecie, a Y/N i Yuji póki co razem szukali ich w podręczniku.

Humor, jak i jego nastawienie do tego wszystkiego, udzielał się pomału również i jej. Dzięki czemu, po pół godzinie, kiedy to tylko znaleźli niesatysfakcjonującą ilość informacji w książce, zaczęli marudzić jakie to nudne i ciężkie.

— Możecie się wreszcie zamknąć?

Wnet cisza nastała w pokoju, a spojrzenia utkwione były w skupioną sylwetkę.

— Zdecydowanie za szybko się irytujesz. — Itadori będący u jej boku jedynie się zaśmiał, a sam Fushiguro rzucił dziewczynie ostrzegawcze spojrzenie.

— Po prostu to wy mnie irytujecie. Weźcie się do roboty.

Chłopak o bladych licach, odwrócił się przodem do biurka i powrócił do przeszukiwania internetu. Oni, spojrzeli jedynie na siebie przewracając oczami i również wzięli się za wcześniejsze zajęcie. Co jakiś czas rzucali pomysłami, jak i uwagami co do podrzucanych tematów. Koniec końców po męczarniach wielkich, szczególnie dla Megumiego udało im się stworzyć szkic pracy.

— Naprawdę zajęło nam to aż trzy godziny? — chłopacy jedynie pokiwali głowami, na co westchnęła — myślałam, że szybciej nam to pójdzie.

— Gdybyście się tak nie wydurniali, to z pewnością miałabyś rację.

Itadori tylko podszedł do niego, układając ramię na jego barkach.

— Mógłbyś się trochę wyluzować Fushiguro! — nie zauważył zbytnio przekonania na jego twarzy, dlatego jedynie szczerze się uśmiechnął, ukazując przy tym swoje perliste zęby. Ciemnowłosa głowa odwróciła się w przeciwnym kierunku, a ciało samo odepchnęło młodzieńca.

— Przepraszamy noo! Nie bądź już na nas zły!

Podeszła bliżej niego powtarzając wcześniej wypowiedziane słowa, obserwując profil bladej twarzy. Mogła przysiąc, iż piękno chłopaka właśnie w nią uderzyło, co niemal podcięło jej nogi. Również się uśmiechnęła, lecz nie tak szeroko jak Itadori.

Megumi jedynie na nich spojrzał, uderzając dłonią o ich barki. Westchnął głośno, po czym sam delikatnie uniósł wargi. Yuji, chcąc już usunąć tą negatywną energię zgarnął ich w uścisku, który każdy odwzajemnił, chociaż już nie z taką siłą.

Darzyli się przyjacielską miłością, mówiąc sobie od czasu do czasu, jak bardzo cieszą się z tej znajomości. Chociaż niekiedy ich znajomość zostawała wystawiona na próbę, łapali się wszystkiego, by pozostać przy sobie jak najdłużej.

Dlaczego więc jednak, im dłużej ją obejmowali czuli dziwne i nie do opisania uczucie pośrodku swojego organizmu?