W końcu! To właśnie ten dzień.

- Wszystkiego najlepszego! - krzyknęła kobieta, przynosząc naleśniki.

   Shishi uśmiechnęła się szeroko. Czekała na ten dzień już od roku.

- Dziękuję, Haha*.

- Co byś chciała dostać od swoich rodziców? - spytała kobieta.

- Niczego nie potrzebuję, ale chciałabym spędzić ten dzień z wyjątkową dla mnie osobą. - mówiąc to, zarumieniła się.

- Rozumiem. - pogłaskała ją po głowie.- Miłego dnia, kochanie. - powiedziała i wstała.

- Kocham Cię, Haha.

   Kobieta posłała córce całuska i wyszła z jej pokoju. Dziewczyna westchnęła ciężko i padła na łóżko. Spojrzała na sufit...

- To właśnie ten dzień... - szepnęła i zakryła twarz.- To już dziś... - poczerwieniała i gwałtownie wstała.-... wyznam mu swoje uczucia! - krzyknęła.

   Nikt tego jednak nie słyszał. Pokoje w Akatsuki są dźwięko szczelne tylko dlatego, bo Hidan przynosi do kryjówki swoje ofiary i wiele z nich się drze, jakby obdzierał je ze skóry.

- Zaruchałeś? - spytał Hidan.

- Przytuliłem ją. - odpowiedział Kisame.

   Oboje siedzieli w salonie. Rekin pewnie już dawno by sobie poszedł, ale senk w tym, że był za bardzo rozmarzony. Całe to zajście wyglądało, jakby to wyznawca Jashin'a pomagał rekinowi. Oczywiście na swój sposób...

- Macałeś?

- Złapałem ją za rękę. - odpowiedział.

- Widziałeś ją nago?

- Widziałem jej piękne oczy. - przypomniał sobie ten moment.

- Jesteś dziwny. - mruknął na niego.

- Po prostu ją kocham.

   Hidan strzelił sobie "facepalm'a". Załamało go rachowanie niebiesko skórego.

- "Po prostu ją kocham". - zakpił z niego.- W takim razie, dlaczego jej tego nie powiedziałeś?

   Rekin od razu spojrzał na mężczyznę. Gwałtownie wstał z sofy i wybiegł z pomieszczenia.

   Biegł w stronę pokoju Shishi. Chciał teraz jej to powiedzieć, gdy wpadł na kogoś.

- Shishi... - spojrzał na dziewczynę.

   Ona uśmiechnęła się szeroko do niego. Była lekko czerwona, a w spodniach rekina rusł nie mały problem. Spojrzeli w swoje oczy...

- Muszę Ci coś powiedzieć! - krzyknęli w tym samym czasie.

   Zaśmiali się i pomogli sobie wstać. Ta sytuacja była dla nich dziwna, ale bardzo zabawna.

- Wszystkiego najlepszego.

- Dziękuję, senpai. - poczerwieniała lekko.

   Zdziwiło to lekko rekina, bo nie wiedział czemu się tak rumieni.

- Shishi~...

- Spotkamy się dziś pod wiśnią? - spytała nagle.

- O-Oczywiście. - odpowiedział miło.

- Widzimy się o północy... - uśmiechnęła się i odeszła.

   Rekiniasty patrzył jak odchodzi i myślał o tym po co tam idą o północy... Westchnął i w końcu sam odszedł, by przygotować się do tego spotkania.

--------------------------
Haha - z japońskiego: "mama"