^
|
|
Ludziki pamiętajcie , że wszyscy jesteśmy tacy sami
.
.
.

- Ładna jest dzisiaj pogoda prawda ? - zapytałem chłopaka siedzącego obok mnie na stołówce.

- Tak - potwierdził zielonooki - Może pójdziemy później na plac zabaw ? - zaproponował a ja mimo , że niechętnie zgodziłem się , miałem być w domu o 14  a lekcje kończyły się około godziny 13:10 , więc miałem trochę czasu na zabawę tym bardziej , że dzisiaj padał śnieg.

#po lekcjach

-  Pomóc ci ? - zapytałem widząc jak drobny chłopak nie umie zawiązać sobie sznurówek.

-Yhym - mruknął zawstydzony i pozwolił mi do siebie podejść.

Gdy mieliśmy już wychodzić Izuku jakby z przyzwyczajenia złapał mnie za rękę.

Nie przeszkadzało mi to i nawet nie próbowałem jej wyrwać .

5 minut później bawiliśmy się już na placu zabaw , było dużo śniegu , więc nie narzekaliśmy na nudę.

-Masz rodzeństwo ? - zapytałem zielonookiego z którym huśtałem się na huśtawce.

- Nie , ale bardzo bym chciał - odpowiedział i zrobił smutną minę - Całe dnie siedzę sam w domu czuję się samotny - stwierdził machając nogami -A ty je masz ?

-Tak mam siostrę i dwóch braci - oznajmiłem - jestem najmłodszy .

-Ale masz fajnie też chciałbym mieć tyle rodzeństwa - powiedział podekscytowany.

-Wiesz to , że oni są , nie oznacza , że się dogadujemy , nie jestem z nimi szczególnie blisko , mogę nawet powiedział , że żywię do nich swego rodzaju uraze -mruknąłem pod nosem - ale to nie ważne - dodałem po chwili by nie poruszać delikatnego dla mnie tematu

Siedzieliśmy chwilę w ciszy ,ale nie była ona wcale niegrzeczna była przyjemna .

-Shoto - powiedział Midoriya skupiając na mnie swoje zielone oczy.

-Coś się stało ? - zapytałem i podszedłem do chłopca - Chcesz już iść ? - zielonowłosy tylko podkręcił głową.

-Nie chce iść - mruknął - jeśli ty byś tu był mógłbym zostać tu nawet do końca życia - oznajmił a te słowa wywołały rumieniec na mojej twarzy.

-Ja będę musiał za chwilę wracać - stwierdziłem patrząc na zegarek , który był na moim nadgarstu - Odprowadzić Cię ? - zapytałem a chłopiec kiwnął głową po czym wstał z huśtawki i złapał mnie za rękę .

Szliśmy w kierunku domu zielonowłosego rozmawiając na różne tematy.

-Wiesz co chcesz zrobić jak będziesz starszy ? - powiedziałem spoglądając od czasu do czasu na zielonookiego

-Jak będę starszy to chcę się z tobą ożenić - stwierdził wesoło Izuku nie zdając sobie sprawy ze swoich słów , jednak ucieszyły mnie one

-Tak - potwierdziłem - pewnego dnia na pewno to się stanie  - oznajmiłem lekko się uśmiechając.

13:59

-Widzę , że dzisiaj już jesteś punktualnie- powiedział Endeavor widząc jak wchodzę do pomieszczenia , w którym zazwyczaj ćwiczyłem .

-Nie miałem innego wyboru - warknąłem nienawistnym głosem .

- Shoto zaatakuj mnie - rozkazał czerwonowłosy mężczyzna.

Zgodnie z jego poleceniem wytworzyłem najsilniejszy lód jaki byłem w stanie , ale nim się obejrzałem został on zniszczony przez ojca .

Stworzyłem kolejną górę lodową , ale i tym razem mi się nie udało.

-Użyj płomieni - krzyknął na mnie ojciec , ale ja nie chciałem tego robić za każdym razem gdy używałem mojej lewej strony czułem w jakiś sposób odrazę do samego siebie.

Nie wykonałem polecenia mężczyzny , więc ten się wkurzył i próbował wymusić na mnie użycie mojego drugiego daru.

Nie dawał mi chwili wytchnienia i ci chwilę atakował , nie wiem dlaczego aż tak bardzo chciał zobaczyć moc , którą odziedziczyłem po nim.

Ciągle wytwarzałem lód a on ciągle go topił w pewnym momencie nie miałem jak się już obronić bo moja prawa strona była już cała pokryta szronem , a ojciec nie przestawał napierać jedynym wyjściem z tej sytuacji było użycie ognia , ale mimo wszystko nie zrobiłem tego tym samym powodując to , że Endeavor zadał mi rozległe oparzenia swoimi płomieniami.

-Shoto ! - krzyknął bardziej wściekły niż zmartwiony - Gdybyś użył swojej lewej strony nic by ci się nie stało - powiedział i podszedł do mnie a ja wiłem się z bólu na podłodze.

Mężczyzna delikatnie dotknął najbardziej poparzone miejsce na moim ciele a ja wrzasnąłem , ponieważ to strasznie bolało.

-Nie dotykaj mnie -syknąłem do ojca , który tym razem zawołał Fuyumi i kazał jej się mną zająć.

15 minut później

Siedziałem na podłodze wraz z starszą siostrą , która przykładała czymś nasączoną gaze do jednego z moich oparzeń.

- Oparzenia są rozległe , ale nie poważne , więc myślę , że tak po tygodniu może dwóch nie powinno być już po nich żadnego śladu - oznajmiła z uśmiechem na twarzy.

-Ta - mruknąłem - dzięki Fuyumi - powiedziałem po czym wstałem z podłogi i powędrowałem do swojego pokoju.

Poparzenia miałem główne na rękach i na jedej nodze , ale na szczęście nic się nie stało z moją twarzą.

Położyłem się na łóżku i bez przebrania się czy też umycia po prostu poszedłem spać , ponieważ byłem wykończony.

Następnego dnia

Tym razem obudziłem się sam i tradycyjnie ubrałem na siebie mundurek jednak dziś założyłem też szeroką bluzę z długimi rękawami aby ta zasłoniła moje bandaże.

Przy wejściu do szkoły czekał na mnie już Izuku , który jak zwykle miał na sobie bluzę oczywiście dużo mniejszą od tej na początku roku szkolnego.

-Hejkaa Shoto - powiedział zielonowłosy i podszedł do mnie jak zwykle łapiąc mnie za rękę .

Dorośli uważali to za urocze , że dwójka tak ,, małych " dzieci troszczy się o siebie , ale ja traktowałem to dużo poważniej to niewinne podanie ręki miało dla mnie wielkie znaczenie , ponieważ czułem od niej bijące ciepło czego nigdy nie mogłem doświadczyć w domu , to uczucie byli tak przyjemne , że pragnąłem nigdy go nie puszczać.

-Izuku - zacząłem patrząc w jego zielone oczy - dlaczego zawsze nosisz bluzy ? - zapytałem i delikatnie zacisnąłem dłoń w ręce chłopca.

-To dlatego , że mam na nich siniaki - odpowiedział a ja się zdziwiłem - Wiesz , że moja mama jest wielką bohaterką , która uratowała już mnóstwo w ludzi - mruknął cicho - Więc to tak naprawdę nic dziwnego , że taki quiekless jak ja jest dla niej porażką , ale to tylko gdy ma zły humor , więc jest w porządku.....- stwierdził Izuku ze smutnym uśmiechem.

-Przepraszam nie powinien pytać - oznajmiłem i przytuliłem zielonowłosego , który próbował ze wszystkich sił powstrzymać łzy , ale prawda jest taka , że był jeszcze tylko dzieckiem , więc mógł sobie na to pozwolić.

Gdy się już trochę uspokoił oboje udaliśmy się do klasy .

Po lekcjach

-Chcesz przyjść dzisiaj do mnie ? - zapytał zielonowłosy gdy oboje przebieraliśmy się w szatni.

-Nie wiem czy mogę - odpowiedziałem drapiąc się po karku - co prawda dzisiaj nie mam treningu z ojcem , bo gdzieś wyjechał , ale w dalszym ciągu muszę się zapytać starszego rodzeństwa - stwierdziłem smętnie.

-Nie możesz do nich zadzwonić ? -dociekał chłopiec z nadzieją w głosie.

-Nie wziąłem telefonu - oznajmiłem patrząc na zielonookiego.

-Jeśli pamiętasz numer możesz pożyczyć mój - powiedział wesoło .

-Jeśli nie masz nic przeciwko.....  - mruknąłem i wziąłem urządzenie od przyjaciela.

Shoto:

-Halo Natsu ?  Tutaj Shoto mogę dzisiaj pójść do przyjaciela?

Natsu:

- Fuyumi słyszałaś to?! Shoto ma przyjaciela ! Oczywiście , że możesz do niego pójść , przyjdę po ciebie około 16 tylko podaj mi adres okey ?

Shoto:

-Ul. Żelkowych misiów Haribo 25/238

Natsu :

-Okey to baw się dobrze i nic sobie nie zrób pa  Shoto

Shoto:

-No pa Nastu

Rozłączyłem się i oddałem Izuku telefon.

-Mogę - powiedziałem z entuzjazmem .

-To chodźmy - odpowiedział rozpromieniony chłopiec

W domu

-Wróciłem - powiedział Izuku gdy staliśmy w progu.

- Kto to ? - zapytał młodszy od nas czarnoskóry chłopiec z czarnymi kręconymi włosami , który chyba był Amerykaniniem.

-To jest moja żona - oznajmił entuzjastycznie zielonowłosy i zaprowadził mnie na górę po schodach do swojego pokoju .

-Kto to był ? - zapytałem gdy byliśmy już w innym pomieszczeniu.

-To syn mojej cioci , która wyszła za Amerykanina został u nas na kilka dni , ponieważ jego rodzice wyjechali na delegację wychował się w Japoni , więc bardzo dobrze opanował ten język - wytłumaczył mi chłopak.

Kilka minut później do pokoju weszła szczupła zielonowłosa kobieta , która się zdziwiła na mój widok.

-Ash powiedział , że przyprowadziłeś swoją żonę , więc myślałam , że to jakaś urocza dziewczynka , ale widzę , że.....- zatrzymała się mama Izuku i ponownie na mnie spojrzała.

-A no tak , mamo poznaj mojego przyjaciela to Shoto Todoroki - oznajmił wesoło .

-Todoroki ? Jesteś jakoś spokrewniony z Endeavorem ? - zapytała dość łagodnym tonem.

-Tak to mój ojciec - odpowiedziałem niechętnie i starałem się jak najrzadziej zdystansować z kobietą , bo biła od niej wrogość w jej głosie, w fałszywym uśmiechu ogółem we wszystkim.

-To wspaniale - stwierdziła entuzjastycznie i zmierzyła mnie wzrokiem - wiesz , że mój syn jest quirklessem ?- pokiwałem głową na znak potwierdzenia - Cieszę się , że mój Izukuś będzie miał takiego przyjaciela - powiedziała a ja jeszcze bardziej zniechęciłem do kobiety.

-Ta.... też się cieszę - mruknąłem cicho i starałem się nie utrzymywać kontaktu wzrokowego.

-Dobra to bawcie się dobrze -oznajmiła i wyszła z pokoju a mi ułożyło jego matka jest naprawdę przerażająca.

Po 17

-Jaki jest ten twój przyjaciel? - zapytał mnie Natsu gdy oboje byliśmy w drodze do domu.

-Jest bardzo niski i uroczy - stwierdziłem po chwili - i nie ma daru - dodałem

- Wiesz Shoto , cieszę się , że znalazłeś kogoś takiego - powiedział białowłosy i uśmiechnął się do mnie.

- Tak też jestem szczęśliwy - odpowiedziałem - Dziękuję Natsu - mruknąłem cicho i się zarumieniłem.

-Za co mi dziękujesz ? -zapytał zaskoczony moim wyznaniem.

-Po prostu.... za wszystko - stwierdziłem i złapałem brata za rękę z nadzieją , że będą mógł poczuć to przyjemne uczucie , które towarzyszy mi przy Izuku , ale ostatecznie nic nie poczułem jednak i tak nie puściłem jego ręki.

Mijały miesiące a u mnie w domu było tylko coraz gorzej , na moich dłoniach zaczęły powoli pojawiać się blizny od nadużywania daru ognia cierpiałem coraz bardziej a moim jedynym pocieszeniem był Izuku z którym zacząłem spędzać dużo więcej czasu .

Nie wytrzymałem psychicznie w domu i każda kolejna minuta w nim spędzona przyprawiała mnie o mdłości.

Rok później 12.03

Siedziałem w swoim pokoju i wiłem się z bólu po kolejnym ciężkim treningu z ojcem.

Wszystko mnie okropnie bolało do tego stopnia , że zacząłem płakać co robię bardzo rzadko.

Gdy owijałem sobie rękę kolejnymi bandażami usłyszałem jakiś łomot a przede mną pojawił się wysoki mężczyzna cały pokryty bliznami

_____________

Dość długi rozdział , bo nie wiedziałam kiedy skończyć xD Btw jest źle , bo moja siostra dowiedziała się jak nazywam się na watt T^T