şarkının tam şu kısmındayım, herkes bir gün yalnız kalır, olmak istediğimiz yerdeymiş gibi hissettiren vakitler vardır, işte onlardan birindeyim "bir gece vaktiydi bir ışık vuruyordu yüzüme birde karanlık yalnızlık gecenin ayazına kurulmuş etrafı kolluyordu gökten düşen yağmur damlası bir adam gördüm sigara dumanının arasından çıkıp gelen üst geçite çıktı ağır ağır ardından gelip geçen arabaları izledi ve oradan ve bir küfür savurdu ortalık yere yanından geçen kadın onu ayıpladı korkup kaçtı sonra başka bir adam çocuğunun elinden daha sıkı tutup adımlarını hızlandırdı adam bir sigara daha çıkarttı paketten ve bir küfür daha kimseler duymadı bu sefer belli ki savunmasızdı çelikten zırhı yoktu ki küfürlerin arkasına saklanıyordu elinde boya kutusu ve fırça olan bi genç gördüm geçidin altında alayına yazıyordu duvarlara  mendil satan bir çocuk içmiş bir hayat kadını yolda kalmış birkaç insan belediyenin çiçek ektiği otaban kenarında oturup düşünen bir genç gördüm o gece ben o gece kaldırımlara yağmur tanesi gibi düşen insanlar gördüm bende yalnızca kaldırımdaki yansımama gülümsemekle yetindim karanlık oldum sonra insanları boğazladım.