PREVIOUSLY:

Rafael i Sergiusz dostali wyzwanie, aby być dla siebie miłym przez 24h.
Jeśli nie podołają temu wyzwaniu, będą musieli sprzątać dom w strojach pokojówek, przez tydzień.
Ostatni wieczór oglądali razem jakieś filmy (upijając się w sztok), żeby potem zasnąć na kanapie.
Czas szykować się na kaca!

Jin: Dzień dobry wszystkim.
Jest 8 rano i powoli budzimy się do życia. To samo można też powiedzieć o naszych dwóch ptaszkach, co sobie leżą tam na górze.
Chociaż w sumie to jeszcze nie słyszałam żadnych dźwięków z ich pokoju...
No dobra, czas sobie zrobić śniadanie.
Może ta dwójka zejdzie na dół nas ochrzaniać czy coś hehe...

*Po tych słowach Jin schodzi do kuchni i napotyka tam kogoś*

Marcus: Hejka siorka. C'tam?

Jin: Siemka Bro.
A przyszłam sobie śniadanko zrobić i ogarnąć jakoś swój żołądek.
Widzę, jednak, że mnie ubiegłeś.

Marcus: Duże cielsko, duże zapotrzebowanie na jedzenie i na spanie.
W każdym razie jeśli chcesz, to mogę ci przygotować mój typ śniadania.

Jin: Nah, podziękuję.
Nie jestem wielką fanką dużego kawałka mięsa usmażonego na patelni z dodatkiem jajka.

Marcus: To jajecznica na odwrót.
Musisz kiedyś spróbować.
A tak z innej beczki, jak trzyma się dzisiaj nasza rozrywka?

Jin: A w sumie to nie wiem.
A masz dzisiaj jakieś plany?

Marcus: ....Nie? Miałem na myśli naszą kochaną parkę, która zapewne obudzi się z kacem ,,Grzechotnikiem".

Jin: Z czym?

Marcus: ,,Kac Grzechotnik" jest wtedy, kiedy poruszasz głową, a mózg nadal stoi.

Jin: Uuu.... Może im to grozić.
W szczególności, że mamy tutaj węża.
A w sumie to jestem ciekawa z jakiego rodzaju węży wywodzi się
Pan Wunsz.

Marcus: Ja tam obstawiam jakiegoś jadowego czy coś.

Jin: Może masz rację.
W każdym razie czas na śniadanko!

*No to sobie robią śniadanie.
Po drodze dochodzi do nich reszta mieszkańców*

Bernard: Dzień dobry młodzieży.
Jak się wam spało?

Marcus: Cześć wujaszku.
A nieźle, nie narzekam.

Jin: U mnie też spoko.

Bernard: Miło to słyszeć.
A tak wogóle...
Czy wiecie może co tam u Rafaela i Sergiusza?
Nie zdążyłem jeszcze do nich pójść.

Jin: Nope. Nic mi o nich nie wiadomo.
Możemy sprawdzić po śniadaniu.
Albo nawet i teraz.

Marcus: Zapomnij! Ja chcę najpierw zjeść, a potem patrzeć czy się wykrwawiają czy mają kaca.

Bernard: Ummm.... Może ja już do nich pójdę. Tak na wszelki wypadek.

Jin: No to jak uważasz.
Zrobić ci śniadanie w międzyczasie?

Bernard: Z chęcią.
Mogą być jajka, jeśli łaska.

Jin: Się robi wujku!

Marcus: Lepiej weź kija jak będziesz ich rozdzielać.

Bernard: Oj daj spokój.
*Idu idu do pokoju*

*W tym czasie w pokoju*

Rafael: *Wstaje z kacem*
Ouuu... La mia testa... (Moja głowa...)

Sergiusz: *Śpi dalej*

Bernard: *Zagląda cicho do pokoju*

Rafael: *Przez chwilę stara się odróżnić smak powietrza od jego zapachu, żeby potem ogarnąć w jakiej jest pozycji*
Per quanto riguarda... (Co do jasnej...)

Bernard: Dzień dobry wam.

Rafael: Buongiorno Bernardzje...

*Dopiero po chwili wszystkie bodźce dotarły do Włocha, przez co gwałtowne odepchnięcie się od wampira nadeszło z opóźnieniem.
Skutkiem nagłego oddalenia się i krzyku jest świdrujący ból głowy oraz spadnięcie z kanapy.
No i przy okazji pobudka Sergiusza*

Sergiusz: Na wszystko co ciemne co ci odwaliłoooouuu moja głowa...

Bernard: Aleście musieli wczoraj zabalować. Widzę tu conajmniej cztery butelki wina.

Rafael: Chyba bilo ich więcej...

Sergiusz: Nie pamiętam...
W każdym razie... Vinci, do jasnej
k*rwy, mógłbyś krzyczeć nieco ciszej?
Taka koleżeńska prośba...

Rafael: Jasne...
Sam na tim skorzistam...

Bernard: Chciałem tylko sprawdzić czy żyjecie oraz powiedzieć, że  zbieramy się na śniadanie.
Oj coś czuję, że wszyscy będą na was czekać z niecierpliwością.

Sergiusz: Ta... Niech mnie cmokną...
W szczególności Jin prosto tutaj~...
*Pokazuje usta*

Bernard: Oj chciałbyś.
To do zobaczenia na śniadaniu.
*Le znika*

Rafael: Ta... Ta...
Olala.... Co sje wczoraj dzialo...?

Sergiusz: Nie wiem...
I chyba nie chcę wiedzieć...

Rafael *Bierze wodę z szafki i wypija*
Po glębszym namiśle...
Ja chyba też...

Sergiusz: *Również wypija wodę i bierze leki na kaca*
Dobra.... Ale przynajmniej nie czujemy tej niezręczności, która mogła nastąpić wczoraj....

Rafael: ...Przez chwilę poczulem podziw Signore...
Widzieć pozitiw w takjej situazione.

Sergiusz: Jestem wspaniały, nieprawdaż?

Rafael: A tego nje powiedzialem.

Sergiusz: ...

Rafael: -w-
Z ,,grzecznoścji", jednak, nie zaprzeczę. To jak? Idzjemy na śnjadanje?

Sergiusz: -_- ... -w-
Jasne.

*No to oboje schodzą do kuchni.
Po drodze mijają oczywiście rozbawionych ,,widzów"*

Marcus: A kogo my tu mamy?
Widzę, że zabalowaliście ostro, co?

Midas: Ajjjj, widzę, że alkohol się jeszcze do końca nie rozłożył.
Może dać panom jakieś leki?

Jin: Ludzie, wy wyglądacie jakbyście mieli ostrą sesję MLP!

Sergiusz: *Syczy*
Powabna... Twego głosu zawsze słucham tak wspaniale, ale jest piękniejszy, kiedy jest on dyskretny i cichy, niczym skowronek.

Midas: W skrócie: nie krzycz, bo teraz mają wyostrzone wszystkie receptory.

Jin: Aaaaa.... Jasne, spoko.

Midas: Nigdy nie piłaś alkoholu?

Jin: Nie? Mimo, że jestem już pełnoletnia, to żaden mi nie wleciał w łapki. Prawdopodobnie za sprawką dziadka wszystko co ma procenty magicznie znika z mojego otoczenia.

Marcus: Chcesz kiedyś spróbować?

Jin: No jasne! Tylko, musimy wyjść cichcem, żeby się nie zorientował.
A to będzie trudne jak na jego uszy.

Salio: Co panom przyszykować na śniadanie?

Rafael: Nie mam glowy do wymyślanja... Zrobję sobje platki...

Sergiusz: ...Mamy arbuza?

Salio: Arbuza?

Sergiusz: Cholernie chce mi się pić...

Salio: Hmmm... Chyba powinienem go mieć...

Bernard:  A na dokładkę, ty nie wiesz co jeszcze kupił. To coś dla was.

Sergiusz: Czy to jest to, o czym myślę...?

Jin: Dokładnie. Stroje pokojówek!
I spokojnie, faceci też je noszą.
Spójrzcie.

*Pokazuje zdjęcie*

Rafael: Oh no....

Jin: Oh yes >:3

Bernard: *Wheeze*

Kościej: O-O rany...
Ludzie naprawdę to noszą?

Marcus: Zgadza się.
Więc w sumie sytuacja Win-Win.
Dla nas. Muszę was zobaczyć w tych strojach.

Sergiusz: Zapomnij.
Jak na razie to jesteśmy dla siebie anielsko mili.

Marcus: To trzeba zrobić tak, abyście byli dla siebie niemili.

Midas: Czy to jest fair?

Marcus: Nie, ale nie liczy się droga do celu, tylko sam cel.
Ej, bądźcie dla siebie szczerzy do bólu.

Sergiusz: Chciałbyś.
Mieliśmy iść potem na piwo, a ty, Brutusie, grasz przeciwko mnie.

Marcus: No co?
Chcę po prostu zobaczyć swój cel.

Jin: Ej Serek, a tak z ciekawości...
Wiem, że Vinci to Włoch, a ty jakiej jesteś narodowości?

Sergiusz: Jestem dumnym Rosjaninem.

Jin: Aaa... Ty to Rusek, to nie zrobisz...

Sergiusz: Ja nie zrobię?!
*Chwycił się za głowę, bo zabolała*
Oczywiście, że bym zrobił...!
Tylko, że nie chce mi się nosić stroju i sprzątać domu z tym czubem...!

Jin: :>

Rafael: Signore...

Sergiusz: ...Ej, Aniele, ale to była tylko przenośnia.

Wszyscy: :D

Sergiusz: Ej ludzie to była tylko przenośnia...! Ja nie miałem tego na myśli...!
No może miałem, ale nie teraz...!

Rafael: Maledetto idiota...!
(Ty cholerny idioto...!)

Marcus: Dzięki siostra.

Jin: Nie ma za co.
W końcu rodzina trzyma się razem.

Midas: To od kiedy zaczynacie?

Sergiusz: Ummm....
Um um um....
UMMM.... Najlepiej od nigdy...!
Makaroniarzu, spływamy...!

*Le ucieczka*

Jin: Za nimi!

*Le pogoń*

Bernard: Hehehe...
Oj to będzie ciekawy tydzień...