7
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
🍁 *COLOUR PENCIL*
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
🍁
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
🍁 *PART 7*
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
🍁
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
==================
എനിക്കും നിനക്കും ഇടയിൽ പൂർത്തീകരിക്കാനാകാത്ത സമവാക്യങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ബാക്കിയുണ്ട്...
നമ്മളൊരുമിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് അത് പൂർണമാകുന്നത്...
ഒറ്റയടിക്ക് ഒരാളെ മുഖമടക്കി അടിക്കുന്ന സ്വഭാവം പെണ്ണിനില്ല എന്ന് പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടു...
പക്ഷെ....
നമ്മളെ ആശാൻ പറഞ്ഞത് ഇവര് 10 ആളെ എടുത്താൽ പത്തും വ്യത്യസ്തമായ സ്വഭാവക്കാരാണ്....
ശരിക്കും അവർ എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി കൈയിൽ ഒതുക്കാൻ ഒരുപാട് സമയമെടുക്കും....
വിചിത്രമായ അതിലുപരി രസകരമായ സ്ത്രീ മനഃശാസ്ത്രം...
അഭിനമാനത്തേക്കാൾ വലുതായി എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ....
പണം...
സ്നേഹം....
ഇല്ല...
എന്റെ അറിവിലില്ല....
===================
സദാചാര ബോധം നിറഞ്ഞ ഒരുപാട് പേർ ചുറ്റും കൂടി...
കാര്യമെന്താണെന്ന് പോലും അറിയാതെ പലരും എനിക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു...
ശരിക്കും പുച്ഛം തോന്നിപ്പോയി....
ചീത്ത പറയുന്നതിനിടയിൽ അവള് പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം
വല്ലാത്ത വിഷമം എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടാക്കി...
ഇനി മേലാൽ നിന്റെ തന്തേടെ പണത്തിന്റെ ബലത്തിൽ ഈ ജിന്നയുടെ തന്തയാകാൻ നോക്കരുതെന്ന്....
നിന്റെ ഉദ്ദേശം എനിക്കറിയാം....
നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെയുള്ള പെണ്ണല്ല ഈ ജിന്ന....
ആ മോഹം വച്ച് നീ വരികയും വേണ്ട...
പണ്ട് തൊട്ടേ നിന്നെ എനിക്ക് വെറുപ്പാ...
ഇനി മേലാൽ എന്റെ കണ്മുമ്പിൽ കണ്ടു പോകരുത്....
അതും പറഞ്ഞു അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് പണം വലിച്ചെറിഞ്ഞു....
ഞാൻ ആകെ നാറി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ....
കൂടി നിന്ന ആളുകൾ എല്ലാം വേറെ എന്തോ അർത്ഥത്തിൽ ആണ് എന്നെ കാണുന്നത്....
എന്തായാലും നാറി...
ഇനി പറയാൻ ഉള്ളത് പറഞ്ഞിട്ട് പോകാം...
ജിന്നാ.....
നമുക്ക് ഒന്നു മാറി നിന്നു സംസാരിച്ചൂടെ...
ഇവരൊക്കെ എന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് ആ....
ഇനി ഇപ്പോ അല്ലാത്തവർ ഉണ്ടെങ്കിലും കുഴപ്പം ഇല്ല...
എല്ലാർക്കും കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നത് ആണെങ്കിൽ മാത്രം പറഞ്ഞാൽ മതി...
ഇത്രയും ആളുകൾക്കിടയിൽ ഒരാണിനെ തല്ലിയപ്പോൾ വലിയ അഭിമാനത്തില് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു...
നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാൻ തന്തയാകാൻ നോക്കിയത് ഒന്നും അല്ല...
മനസ്സിൽ വേറെ ഒരു ഉദ്ദേശ്യവും ഇല്ല....
അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരാളെ കാണാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഏതൊരു മനുഷ്യനും തോന്നുന്ന ഒരു സങ്കടം...
അതിന്റെ പുറത്ത് അനോഷിച്ചപ്പോ
പണമില്ലാത്തതിന്റെ പേരിൽ നല്ലോണം പഠികുന്ന് ഒരു കുട്ടി പഠിപ്പ് നിർത്തി എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ.....
സഹായിക്കൽ എന്റെ ബാധ്യതയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി...
കൈകാൽ തളർന്ന് നിസ്സഹായവസ്ഥയിൽ വീട്ടിൽ കിടക്കുന്ന ഒരു വാപ്പനെ കണ്ടപ്പോൾ....
ബുദ്ധിമുട്ട് കാരണം ജീവിതം മടുത്തു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി എല്ലാ സമയവും ഉമ്മറക്കോലായിയിൽ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു പാവം ഉമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ...
അതിലുപരി ചളി പിടിച്ച വസ്ത്രവുമായി കഥയറിയാതെ ഓടി നടക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ മോളെ കണ്ടപ്പോ
ഉള്ളിൽ എന്തോ ഒരു വിഷമം...
അവരെ ഒക്കെ പഴയ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ താൻ മാത്രമേ ഉള്ളൂ....
നിനക്ക് മാത്രമേ കഴിയൂ....
എന്ന് ഒരു നിമിഷം എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി...
നീ പടിച് നിന്റെ കുടുംബം രക്ഷപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ പടച്ചോൻ നാളെ അതിന്റെ പ്രതിഫലം എനിക്കും കൂടെ തരുമെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു പോയി....
ക്ഷമിക്കണം.....
തെറ്റുപറ്റി...
ഞാൻ കാരണം നിന്റെ അഭിമാനത്തിന് ഇത്ര വലിയ ക്ഷതം സംഭവിക്കുമെന്ന് ചിന്തിക്കാനുള്ള ബുദ്ധി പോലും ഈ അഹങ്കാരിക്കുണ്ടായില്ല...
മറിച് നിന്റെ വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന നിന്റെ ഉമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്റെ ഉമ്മാനെ ഓർമ വന്നു പോയി...
എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി....
ക്ഷമിക്കണം...
ആ ഒരു വികാരത്തിന്റെ പുറത്താണ് ഇതെല്ലാം സംഭവിച്ചത്...
ഇനി മേലിൽ ഞാൻ ഇയാളെ മുന്നിൽ വരുന്നില്ല....
ഞാൻ കാരണം ഒരു ശല്യം ഉണ്ടാവുകയുമില്ല...
ഇയാളെ ഈ ധൈര്യവും സംസാരവും എല്ലാം മോശമാണെന്ന് പറയുന്നില്ല....
പെട്ടെന്ന് തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാതിരിക്കുക...
ചാടിക്കയറി ഒരാളെ മുഖത്തടിക്കുമ്പോൾ ഒരു പക്ഷെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പൊറുക്കാനും മറക്കാനും കഴിയാത്ത ഒരു മുറിവാകാൻ സാധ്യത ഉണ്ട്...
ആണ്കുട്ടികള് എല്ലാവരും ഒരുപോലെ അല്ല....
ഒരിക്കലും അങ്ങനെ വിചാരിക്കരുത്..
കണ്ടുനിന്നവരെല്ലാം മൗനം മാത്രം...
ആരും എനിക്കെതിരെ കയർക്കുന്നില്ല....
ആർക്കും ഒന്നും പറയാനില്ല...
ജിന്നയുടെ കണ്ണുകളും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....
കാര്യമറിയാൻ വേണ്ടി വന്നവർ ഓരോരുത്തരായി പിരിഞ്ഞു പോയി...
എനിക്ക് നേരെ അവൾ വലിച്ചെറിഞ്ഞ പണം....
എടുത്ത് ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ തന്നെ കൊടുത്തു...
ഇത് ഒപ്പിക്കാൻ ഇയാള് എത്ര കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും എന്ന് എനിക്കറിയാം...
ഇത് നീ തന്നെ വച്ചോളൂ...
നിന്റെ ഉപ്പാക്ക് മരുന്ന് വാങ്ങിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കാം...
പിന്നെ ഈ അഹങ്കാരിയാണ് പ്രശ്നമെങ്കിൽ വേറെ ആരെങ്കിലും തന്നതാണെന്ന് കരുതിക്കോളൂ...
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ
അപ്പുറത്തുള്ള കൂൾ ബാറിലേക്ക് ചെന്നു...
വാഷ് ബേസിൽ ചെന്ന് മുഖം കഴുകി ഗ്ളാസ്സിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ മുഖത്ത് പതിഞ്ഞ വിരൽ പാടുകൾ തെളിഞ്ഞു കണ്ടു...
തണുത്ത വെള്ളം വായിൽ വച്ചപ്പോൾ നല്ല അശോസം തോന്നി....
ജിന്നയടക്കം എല്ലാവരും പോയെന്ന് തോന്നുന്നു....
ഞാൻ പുറത്ത് ഇറങ്ങി....
ബൈക്കിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു....
എന്നേം കാത് ബൈക്കിന്റെ അടുത്ത് ആരോ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
ജിന്നയല്ല.....
ഞാൻ ആരാണെന്നറിയാൻ ബൈകിന്റെ അടുത്തേക് നടന്നു....
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഞാൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി....
ഇവൾ എന്തിന്....
തുടരും....
ഇന്ന് പാർട് വളരെ കുറഞ്ഞുപോയി എന്നറിയാം....
ഒരാളും പരാതിയുമായി വരല്ലേ...
ഇന്ന് നമ്മളെ ടീമിന്റെ കളിയായിരുന്നു....
32 ടീമുള്ള കളിയിൽ നിന്നും ജയിച്ചു ജയിച്ചു സെമി ഫൈനലിൽ ആയിരുന്നു....
മരിച്ചു കളിച്ചിട്ടും...
ഭാഗ്യക്കുറവിന്റ് പേരിലും റഫറിയുടെ പിഴവ് കാരണവും തോറ്റു😔...
നമ്മള് ഒരുപാട് ആശിച്ച ഒരു മത്സരം പരാജയപ്പെട്ട മൂടിലാണ്.....
അതുകൊണ്ട് കഥയൊന്നും വരുന്നില്ല....
നല്ലൊരു ഭാഗവുമായി വീണ്ടും വരാം....
സ്വന്തം
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro